Καλημερα α μπα μου και σχολιαστές Θα ήθελα να ρωτήσω αν ειμαι υπερβολική που ενοχλούμαι γιατι το θεωρώ εισβολή στο σπίτι μου και στην ιδιωτικότητα μου το παρακάτω. Για διάφορους λόγους ας υποθέσουμε γενικά αποδεκτούς δε θελω καθημερινή επαφή με την πεθερά μου. Και εξηγώ. Μενει σε άλλη πόλη και μιλάει καθημερινά με τον άντρα μου. Οκ οταν το κατάλαβα ειμασταν ηδη παντρεμένοι το θεώρησα υπερβολή αλλα αφου αυτός θελει ας μιλάει. Ελα ομως που μετα τη γέννηση του παιδιού μας απέκτησε βάιμπερ. Οποτε κάθε απόγευμα πρέπει να μιλαμε και να μας βλέπει οτι ωρα πάρει. Εκει που αρέσω στον καναπέ κλήση και που είσαστε πες γεια που ειναι το μωρό να τ δω να του μιλήσω. Είπα στον άντρα μου να πηγαίνει σε αλλο δωμάτιο να μιλάνε εστω ποτε πότε. Ειναι γαϊδούρια λέτε;
–Η γαϊδούρα -μάλλον
Το βάιμπερ είναι σαν κάτι πειράματα που έκαναν κορυφαίοι φυσικοί για να εξερευνήσουν τον κόσμο που μας περιβάλλει και μετά κατέληξαν με αυτές τις πληροφορίες οι Ναζί να φτιάχνουν πυρηνικά. Καλή πρόθεση, αλλά με πολύ δυσάρεστες συνέπειες για ορισμένους. Είσαι μια από τις παράπλευρες απώλειες.
Λοιπόν, αν ο άντρας σου θέλει να μιλάει κάθε μέρα στο βάιμπερ με τη μαμά και να δείχνει το μωρό, ας το κάνει χωρίς να σε αναγκάζει να συμμετέχεις. Όχι, και βέβαια δεν είσαι γαίδούρα. Θα ήσουν αν δεν ήθελες να μιλήσεις ποτέ μα ποτέ. Κράτα το πρόγραμμά σου όπως σου αρέσει. Συνέχισε την αρχική σου στάση «αφού αυτός θέλει, ας μιλάει». Δεν αλλάζει κάτι επειδή τώρα υπάρχει κάμερα. Δεν θα έπρεπε, τουλάχιστον. Όπως εσύ καταλαβαίνεις, έτσι πρέπει κι αυτός να σε καταλάβει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δε θα θεωρούσα γαιδουριά ακόμα και το να έκλεινες το τηλέφωνο και να έπαιρνες μετά με κανονική κλήση λέγοντας “έκλεισα γιατί έπαιρνες με βιντεοκλήση”.
Οι βιντεοκλήσεις είναι για να γίνονται έπειτα από συνεννόηση και όχι συνέχεια, αλλιώς είναι σα να σου χτυπάει κάποιος το κουδούνι χωρίς προειδοποίηση κάθε μέρα (πάλι καλά που δε μένει κοντά!).
Αχ, αυτ@ που σου χτυπάνε το κουδούνι ξαφνικά, χωρίς να έχουν τηλεφωνήσει είτε για επίσκεψη είτε γιατί “να, ήμουνα κοντά και λέω δεν πετάγομαι” πόσο με εκνευρίζουν. Το ότι είμαι σπίτι δε σημαίνει αυτόματα ότι είμαι και διαθέσιμη! Μπορεί να είμαι κουρασμένη, άρρωστη, να βαριέμαι, να θέλω να κάνω δουλειές ή να αράξω νέτφλιξ, να είμαι ημίγυμνη και να κάνω αποτρίχωση, να περιμένω τον κρυφό μου εραστή τσιτσίδι ή να είμαι εξωγήινη, ΠΑΡΕ ΤΗΛΕΦΩΝΟ!
Ή το σπίτι να είναι χάλια…:-\
Κι εγώ εκεί που αρέσω στον καναπέ δεν θέλω να με ενοχλεί κανείς. Πες το αυταρέσκεια, αδιαφορώ.
Ήταν όμως να μην το μάθει, ε;
8P
Έχεις πάει άλλο επίπεδο πια. . 😎
Εγώ διάβασα “έφτιαξε βαμπίρ” και σκιάχτηκα προς στιγμήν!
Ε πως δεν αλλάζει τώρα που υπάρχει κάμερα; μπορεί η γράφουσα να είναι με το βρακί η το σπίτι να μην είναι και πολύ συμμαζεμένο και να μη θέλει όλα αυτά να τα δείξει μέσω κάμερας σε κάποιον τρίτο. Γιατί όταν τραβάμε με κάμερα φαίνεται και ο περιβάλλοντας χώρος όπως επίσης και τα άτομα πού βρίσκονται σε αυτόν. Είναι σαν να μπορεί η πεθερά να ανοίγει μία κάμερα μέσα στο σπίτι αυτής της οικογένειας όποτε θέλει και επιθυμεί. Εγώ δεν κατάλαβα γιατί είναι νόμος το ότι πρέπει οπωσδήποτε ο σύζυγός σου να μιλάει με τη μητέρα του κάθε μέρα και… Διαβάστε περισσότερα »
Ή ας το μετριάσει ή ας μιλάει από το δρόμο, τη δουλειά ή όπου αλλού.
Πάντως μια κλήση που η γράφουσα θα είναι με το βρακι ξαπλωτη στον καναπέ και θα χαιρετάει Χαρούμενα την πεθερουλα της και θα το έχει ρηξει στο τρολολο “αχ καλέ με συγχωρείς για την αμφίεση, περιμένω το θερμοσίφωνο” θα έχει παραπάνω από επιθυμητά αποτελέσματα.
αχ θυμάστε την πρόταση της Γεωργή για μπουρνούζι-σαντιγύ;
Εισβολή στην ιδιοτικότητα θέλει η πεθερούλα; Ας της τη δώσουμε κανονικά. Μπορεί να το μετανιώσει.
Συμφωνώ εγώ δε θα έμενα στο “ας μιλάει εκείνος”. Το ίδιο θα μου τσίτωνε τα νεύρα το να μιλάει σε άλλο δωμάτιο. Τίποτα η λύση είναι “κάνουν εργασίες και δε θα έχουμε ιντερνετ τον επόμενο μήνα / χρόνο / αιώνα”.
Βάιμπερ, αυτή η μάστιγα. Οι γονείς του φίλου μου έχουν και βάιμπερ και φμπ και ίνστα, αμέ. Και θα πάρουν τηλέφωνο πάντα κάτι βράδια που είμαι σπίτι. Ο πατέρας περίπου 1 φορά την εβδομάδα, η μητέρα 2-3. Ο αδερφός άλλες 3-4. Αν είναι μαζί με τα ξαδέρφια (που μένουν μεσοτοιχία), θα πάρουν άλλη μια για τη χαρά που μαζεύτηκαν όλοι μαζί. Η μητέρα είναι ολόκληρο κεφάλαιο: όχι μόνο θα πάρει τηλέφωνο, αλλά θα ρωτήσει κάθε πράγμα τουλάχιστον 4 φορές. Δεν αστειεύομαι, κάθε κλήση μαζί της μπορεί να κρατήσει από δέκα λεπτά μέχρι μισό αιώνα. Κάποιες φορές που έχει χρειαστεί να… Διαβάστε περισσότερα »
αχαχαχαχα έκλαψα με την περιγραφή αλά 10η εντολή. Ελπίζω με το φίλο σου να μένετε τουλάχιστον σε άλλη ήπειρο από την οικογένειά του.
Αχ, καρδούλα για την περιγραφή.
Και να μιλάει αργάαααα αργάαααα και να την αγαπάς; Γι’αυτό τα έχω κόψει, δε γίνεται, είμαι πολύ νέα.
Ο θείος μου, επαναλαμβάνοντας τη μαμά μου, μου λέει πάντα έλα βρε πουλάκι μου, κρίμα είναι. Κι εγώ κρίμα είμαι, απαντάω, μπορεί να μη φτάσω τα 80 για να μου το αναγνωρίσει κανείς. Και τ’ανήψια τα έχω ορκίσει α)να μη μου δίνουν σημασία αν γίνω έτσι β) να μη σκεφτούν ποτέ ότι είμαι κρίμα.
Άλλη χώρα ευτυχώς. Αλλά όσο η αχαρτογράφητη περιοχή των σόσιαλ κατακτάται από τους γονείς του, τόσο τα δυο αδέρφια μαρτυράνε. Μετά από το θρυλικό ποστ “κουρκουμπινάκι μου χρόνια σου πολλά.. η μανούλα” (και από κάτω σχόλια από ΟΛΕΣ τις φίλες της “να σου ζήσει Ευανθία μου σαν τα ψηλά βουνά να γίνει..”) πριν ένα χρόνο, ο φίλος μου τη διέγραψε από το φμπ. Αλλά το βάιμπερ παραμένει, με ανταλλαγή φωτογραφιών και βιντεοκλήσεων και γκεστ εμφανίσεις των γατιών και του δίχρονου ανιψιού να σκαλίζει τη μυτούλα του, αχ το γλυκό μου, τι χαριτωμένο, πόσο μοναδικό.
Πωωωωωωω σα τη μάνα μου που με έπαιρνε όποτε ήθελε και όταν δεν απαντούσα,έλεγε σε πήρα,γιατί δεν απάντησες;! Ήμουν τουαλέτα ξέρω γω;! Δε συζητώ για το σκαιπ που δεν ηθελε με τίποτα να καταλάβει ότι δεν είμαι όλη ώρα στο ίντερνετ και φυσικά μετά ρωτούσε,α δεν ήσουν σπίτι…και πού ήσουν;! Δε θέλω να ξέρω τι θα γίνει όταν γεννηθεί το μωρό… Δεν υπάρχει σωτηρία…
Τίποτα, θα τη γειώνεις. Θα την παίρνεις πίσω εσύ, όταν θέλεις και αν θέλεις. Η δική μου με έπαιρνε παλιά την ώρα που ήξερε ότι είμαι στη δουλειά, για κάτι άσχετο που θυμήθηκε να με ρωτήσει. Και παρεξηγούνταν αν της το έκλεινα γρήγορα, ήμουν και σε open space γραφείο.
Πέρυσι κάποια στιγμή με τον καλό μου είχαμε να βρεθούμε τρεις μήνες. Πήρε άδεια ο άνθρωπος ήρθε να με βρει (δουλεύω σαιζόν μακριά από την πόλη μόνιμης κατοικίας). Ε την πρώτη μέρα δεν πολυβγήκαμε έξω (ούτε φόρεσα ιδιαίτερα βρακί). Η μανουλίτσα μου η καλή όμως αν δε σηκώσω το τηλέφωνο στο πρώτο τουτ σκέφτεται πως πέθανα ή πως με απήγαγαν εξωγήινοι. Παίζει να με πήρε πέντε τηλέφωνα το ένα μετά το άλλο. Την καλώ πίσω: -Τι κάνετε παιδί μου; Περνάτε καλά; -Μια χαρά, εσείς τι κάνετε; -Καλά κι εμείς. Γιατί δεν το σήκωσες πριν, τι έκανες; -ΘΕΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ;… Διαβάστε περισσότερα »
“(ούτε φόρεσα ιδιαίτερα βρακί)”
😂😂😂
Σκιάχτηκα από την φωτογραφία. Πού την βρήκες Λένα; Έκανες αναζήτηση στο Google images ” mature woman being sucked into her mobile screen”;
Αχ αυτά με τις κάμερες και τα viber και τα skype, πόσο καθόλου δεν τα μπορώ παναΐαμου! Λίγο το ότι εκεί που χαλαρώνεις πρέπει να ενεργοποιηθείς να επικοινωνήσεις, λίγο το ότι πρέπει να είμαι και ωραία όταν με βλέπουν (τουλάχιστον όχι εντελώς χάλια), λίγο το ότι βαριέμαι τα πολλά πολλά, καθόλου δεν μου αρέσουν. Εισβολή στην ιδιωτικότητα μου τα βλέπω. Όταν άρχισε η αδερφή μου τα να μιλάμε στο viber να βλέπετε το μωρό, άρχισα κι εγώ τα είναι παλιό το κινητό δεν έχει κάμερα μπροστά (αλήθεια) και στο λάπτοπ δε ξέρω εγώ από αυτά είμαι αρχαία (ψέμα). Εδραιώθηκε λοιπόν… Διαβάστε περισσότερα »
Πραγματικά, κι εγώ έτσι νιώθω. Για πολλ@ς η βιντεοκλήση είναι κάτι πολύ φυσικό, το βλέπουν σαν ένα ακόμα πιο εξελιγμένο τηλεφώνημα που εφόσον μας παρέχεται γιατί να μην το αξιοποιήσουμε; Ξέρω άτομα που μιλάνε με βιντεοκλήση με φίλους, σχέσεις, γονείς, ακόμα και με άτομα που ξέρουν λίγο καιρό. Τους βγαίνει φυσικά αυτή η επαφή. Γι αυτό και δε δίνουν τόση σημασία -όπως εγώ πχ- στο να καθίσουν κάπου ήσυχα μέσα στο σπίτι, να φτιάξουν το κάδρο να μη φαίνεται ό,τι να’ναι από πίσω, να φτιάξουν λίγο το μαλλί, ..να το πάρουν λίγο σαν να προεδρεύουν σε τηλεδιάσκεψη με λίγα λόγια!
Κι εγώ έχω φίλους που κάνουνε βίντεο κλήση, αλλά, να σου πω κάτι, δεν με νοιάζει τι κάνουν στο κρέβατι τους, μη το κάνουν δημόσια.
Μηπως καλυτερα να βγαινει μια βολτα στη πλατεια για να μιλαει με τη μανα του;
Και στο δίπλα δωμάτιο καλά είναι.
Για κάποιο λόγο τον φαντάστηκα να τηλεφωνεί μέσα από τη ντουλάπα, ανάμεσα στα παλτα.
Οτι αρέσεις στον καναπέ είναι σίγουρο! χαχα Και βεβαια δεν είσαι γαιδούρα. Ακόμα κι οι δικοί μου γονείς όταν παίρνουν με βάιμπερ να δουν τη μικρή -όχι κάθε μέρα, αν δεν μπορώ/δεν θέλω/δεν έχω όρεξη εγώ ή το παιδί δεν το σηκώνω. Εμείς δεν είχαμε βαιμπερ απο την πεθερά, είχαμε κουδούνι -στο γράφω επίτηδες γιατι είναι πολύ χειρότερο. Είχα ξεκαθαρίσει στον άντρα μου οτι έτσι σπίτι δεν θα έρχεται κανείς, ούτε για να φέρει (και καλά) πορτοκάλια πχ και να φύγει. Κι αφού το συμφωνήσαμε μεταξύ μας και υποτίθεται το έχει ξεκαθαρίσει κι εκείνος με τη σειρά του, εγώ απλώς… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι και βαμπίρ!Ενεργοβόρο και ψυχοφθόρο άτομο,χωρίς δική του ζωή…