Διάβασα πρόσφατα το τρίτο βιβλίο της Μπρίτζετ Τζόουνς , η οποία πλέον είναι χήρα στα πενήντα με δύο παιδιά και προσπαθεί πάλι να ζευγαρώσει με κάποιον . Και μετά βρήκα το δεύτερο βιβλίο , στο εξοχικό μας σπίτι και ξεκίνησα να το ξαναδιαβάσω. Και μετά έψαξα να βρω WF στο χωριό για να σου στείλω γιατί νομίζω ότι έχει καταστρέψει κόσμο και αυτή και τα ημερολόγιά της . Δε νομίζεις ότι μας κοροϊδεύει ; Θα σου πω τι έχω παρατηρήσει : Α) ο άντρας ήρωας με τον οποίο θα καταλήξει είναι όμορφος, πετυχημένος στον τομέα του , πολύ ευκατάστατος και το κυριότερο , την αγαπάει όχι παρόλα τα ελαττώματά της , αλλά κυρίως γι αυτά Β) παρά τις αηδίες που σαβουριάζει τα περισσότερα κιλά της είναι τα 80 , τα οποία μάλιστα τα χάνει στα πρώτα πέντε κεφάλαια του τρίτου βιβλίου Γ) υπάρχει γύρω της ένα δίκτυο φίλων έτοιμο να της συμπαρασταθεί, να την ντύσει , να την βάψει και να την βγάλει έξω να γνωρίσει άντρες . Μετά τα Διαβάζουμε αυτά και έχουμε ανεδαφικές Απαιτήσεις από τους ανθρώπους . Δεν μας κάνουν ζημιά τελικά ;
Ναι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Στη Bridget Jones πρώτη φορά είδες το μοτίβο; Με 100 χρόνια hollywood και “γυναικεία” λογοτεχνία πριν απ’ αυτό;
Εγώ νομίζω αν μεταφράσουμε το δίσκο της Φαιστού για μια κοπέλα θα λέει, λίγο αδέξια στο ζύμωμα, που όταν χωρίζει τρώει παγωτό μελόπιτα, διαβάζει στήλη σε περιοδικό “Πυθία”, αγχώνεται για το χιτώνιο που θα βάλει και τελικά την ερωτεύεται νεαρός, διάσημος, με νίκες στους Ολυμπιακούς, βασιλιάς πόλης κράτους “έτσι όπως είναι”.
Χαχααα εντάξει κλαίω. Το σχόλιο σου είναι απίθανο!
Τα λες και πολύ ωραία Anna, αλλά ο δίσκος της Φαιστού πιθανώς αποκρυπογραφήθηκε από προγραμματιστές και συγκριτικούς γλωσσολόγους. Μιλά για ύμνους στον ήλιο. Αν και ίσως να προτιμούσα τη δική σου θεωρία 🙂
https://pdfs.semanticscholar.org/7bea/ddedfd8e29aa0b08f272a6be9d2b2f469293.pdf
τη στηλη της ροζιτας τοτε
αλουμινάτη, νομίζω το σχόλιό σου δεν πήρε την αναγνώριση που του αξίζει
δεν πειράζει, δεν είμαι likeιστρια!
Το ‘χω δει Evelina, μ ‘επιασες 😉
Παντως ενα απο τα πρωτα βιπερ νορα πρεπει ναναι το “τζειν ευρ”
Όπου υπάρχει και ήθος…😂
Είναι βιβλίο κατηγορίας romcom. Που το διαβάζεις στην πλάζ, πίνοντας φρέντο φραπουτσίνο καρπουζίνο φραουλίνο. Δεν υπάρχει λόγος να επηρεάζεσαι και να προσπαθείς να βρεις εφαρμόγη και αντιστοιχία στην πραγματική ζωή. Είναι fictional, και γραμμένο έτσι ώστε να είναι ευχάριστο, εύπεπτο και ανάλαφρο. Αν σε χαλάει τόσο πολύ μην το διαβάζεις και προς θεού και Βούδα και Τάο μην συγκρίνεις τη ζωή σου με τις φανταστικές ιστορίες μιας συγγραφέας. Αν και εγώ ως μικρή, ζήλευα που δεν ήμουν στο περιβάλλον του Χάρυ του Πότερ. Αλλά δεν συνέκρινα το δημόσιο λύκειο με το Χόγκουαρτς, θα ήταν άδικο για το λύκειο 😆.
Εγώ το συνέκρινα πάντως και πάντα απογοητευόμουν. Όχι τόσο με τις εγκαταστάσεις, όσο με τη σύγκριση των μαθημάτων του Χόγκουαρτς με τα Γλώσσα, Γλώσσα, Μαθηματικά. 😀
Δεν ξέρω, ο ένας καθηγητής λυκάνθρωπος, ο άλλος θανατοφάγος, στο τέλος προσπαθούν να τους φάνε όλους, πρωτοφανείς ελλείψεις ασφαλείας, παιδιά πεθαίνουν σε αμφιβόλου αξιοπιστίας διαγωνισμούς, υπάρχουν επικίνδυνα ζώα σε επαφή με τους μαθητές. Νομίζω μια χαρά είναι και το δημόσιο λύκειο. Γνωμούλα μου.
I am the law, καλά τα λες, αλλά είχα και κάτι φιλολόγους και μαθηματικούς που σε σκοτώναν άνετα με την κιμωλία που στα χέρια τους γινόταν ninja star.
Άσε που ,σε εμάς τουλάχιστον, οι περισσότεροι συναγωνίζονταν τον Λόκχαρτ σε ανικανότητα και την Άμπριτζ σε κακία.
Τώρα που το λες μια φορά μας είχε πετάξει καρέκλα μια καθηγήτρια.
Ναι αλλά άμα ξέρεις να γλύφεις τους σωστούς καθηγητές δεν πεθαίνεις ούτε μετά από 7 βιβλία. Γνωμούλα μου.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΠΡΊΤΖ!Λυσσάξτε όσοι νομίζετε οτι τα άτομα χωρις ελαττώματα ,οι κούκλοι ,οι βελούδινοι θα έχουν μια ζωή στρωμένη με ροδοπέταλα και οσοι δεν εινα απλως τέλειοι δεν θα δουν ποτέ χαιρι στη ζωή τους. Λυσσάξτε που και άτομα που δεν ειναι κορμάρες κάνουν σεξ ,ξυπνουν τον πόθο και βγαινουν ραντεβού. Επίσης, οσο ελαττματικη μπορεί να θεωρηθει η Μπριτζετ που ειναι λιγο γκουφι ,αλλο τόσο ελαττωματικος μπορει να θεωρηθει και ο Μαρκ που ειναι σαν να εχει καταπιει σκουπόξυλο και εχει να χεσει απο προπερσι. Η Μπριτζ εχει 3 φιλους στην ταινια που ειναι αναλογα μπακουρια σιγα… Διαβάστε περισσότερα »
PREACH IT, ΜΙΛΤΟ
Μα μου θιξαν την Μπριτζετούλα μου ρε συ.
Συμφωνώ τόσο πολύ! Σε σχέση με αλλες ταινιες του είδους, οπου ομορφη ελκυστική νεαρά γνωρίζει ομορφο ελκυστικό νεαρό και περνανε άπειρες ασυναρτητες παρεξηγήσεις μέχρι να τα φτιάξουν, τουλάχιστον η Μπριτζετ παρουσιάζει ενα πιο ωραίο πρότυπο. Μια καθημερινή κοπέλα, με τα παχακια της, με τις ανασφάλειες της, με τα λάθη της, με τη γνήσια ανάγκη της να βρει γκομενο, ερωτεύεται εμφανίσιμο τύπο, με καλο κοινωνικό στατους και καλό άνθρωπο, που όμως υποφέρει απο διαφορετικές αγκυλώσεις, και την ερωτεύεται κι αυτός, παρά τις ατέλειες της. Όντως ετσι γίνονται οι λειτουργικές σχέσεις, με αποδοχή των ατελειών του άλλου. Και στην τελική καμια ρομαντική… Διαβάστε περισσότερα »
Την αγαπώ την Μπριτζετ, ξεκάθαρα. Αλλά για όνομα όλων των Θεών του κόσμου, σταματήστε να παίρνετε σοβαρά τις ρομαντικές κομεντί, έχουν καταστρέψει πολύ κόσμο.
Τέτοια αναγνώσματα καλύτερα να τα πετάμε στα σκουπίδια, να μην τα διαβάσει άλλος.
Δεν μας έφταναν οι διαφημίσεις με τις υπέροχες κουζίνες, τις υπέροχες οικογένειες.
Δεν μας έφταναν οι θεωρίες συνωμοσίας.
Έχουμε κι αυτά τώρα.
Δε θα είναι ωραίο σε 50 χρόνια να τα δούμε στο μουσείο ως εκθέματα της παλιάς πατριαρχίας; Όπως είδα σε μουσείο το εγχειρίδιο αναγνώρισης Εβραίου των ναζί. Μπρίτζετ, 50 αποχρώσεις του γκρι, Λένα Μαντά, ρομαντικές κομεντί πωπω χαμός.
Ελεος ρε φίλη. Βιβλίο είναι, ανάλαφρο, το οποίο παίρνεις στη παραλία ή τον χειμώνα όταν θες να αδειάσει το μυαλό σου. Προσωπικά, δε θεωρώ ότι κάνουν “κακό” και μας κάνουν να έχουμε προσδοκίες αυτά τα βιβλία. Βέβαια θα μου πεις, θέλει και λίγο common sense για να το καταλάβεις αυτό, την ελαφρότητα του βιβλίο και τον σκοπό του και από ότι βλέπουμε, μεγάλο ποσοστό του κόσμου, δε το έχει, οπότε μπορεί και να κάνω λάθος.
Για την Μπρίτζετ δεν ξέρω. Αλλά, παιδιά, ένα από τα πιο όμορφα δωσμένα ζευγάρια για μένα (και γελάστε αν θέλετε) είναι στο Περί Τυφλότητος του Σαραμάγκο. Εκεί υπάρχει ένα ζευγάρι όπου γνωρίζονται στη φάση που είναι και οι δύο τυφλοί. Η γυναίκα είναι νέα, φρέσκια, κούκλα και ο άντρας είναι μεγάλος (60αρης;), που πλέον ντρέπεται για το σώμα του και έχει απόλυτη συνείδηση του ότι φαινομενικά δεν ταιριάζει με την 20-30αρα. Όπως περιγράφεται όμως η σχέση τους από τον Σαραμαγαγκο βγαίνει η αλήθεια των συναισθημάτων τους και των αναγκών τους, και το πώς βρίσκουν γαλήνη ο ένας στην αγκαλιά του… Διαβάστε περισσότερα »
Ρε συ Μιτσι η κοπέλα δεν είναι Θεόγκόμενά και θέλει και άντρα και γνωριμίες και σεξ και έρωτα. Που πάει η Καραμητρος? Αυτό αναρωτιέται η γράφουσα.
Κι εμένα μου άρεσε πολύ, ιδίως το λευκό δέρμα και τα μάγουλα και τα χείλη της που ήταν τόσο ροζ. Συμφωνώ ότι δεν ήταν χοντρή, αλλά σε σχέση με ότι κυκλοφορεί στις οθόνες, ήταν διαφορετική, εδώ σε σίριαλ και ταινίες οι γυναίκες είναι όλη μέρα σπίτι με τα τακούνια και πρέπει να προσποιηθουμε ότι αυτό συμβαίνει.
Ευχη στη φωτο: Θελω καποιον να μαγαπαει, να ειναι πιστος, τρυφερος, ειλικρινης. Τι αλλο να ζητησω απο εναν εκατομμυριουχο;
Σημείωση :Ο Μαρκ δεν ήταν και κανένας κροισος. Αν ήταν δεν θα γνωρίζονταν με την Μπριτζετ στο πάρτυ που τον έσυραν οι γονείς του, που είναι φίλοι με τους γονείς της Μπριτζετ.Επισης θυμάστε που την πήγαινε στην γειτονική πιτσαρία για ραντεβουδακι? Έτσι είναι οι εκατομυρριουχοι?
Ο Μαρκ ξεχώριζε γιατι ήταν χοτ χοτ χοτ (αααχ Κόλιν) και ήταν ένας καλλιεργημενος και ευγενής τύπος. Ενας ΑΡΧΟΝΤΑΣ ρε παιδί μου. Δεν είναι τα λεφτά το θέμα.
Τις εχω δει τις ταινιες, ευχαριστω, νασαι καλα
Δεν έχω διαβάσει τα βιβλία. Από τις ταινίες (spoilers) εγώ την αγαπώ γιατί έσπασε κάποια στερεότυπα. Ελεύθερη στα τριάντα (σοκ) και ξανά στην τρίτη ταινία (δεν θυμάμαι πόσο είναι), παλεύει με τα κιλά και τα πρότυπα (ρεαλιστική η σκηνή που λέει θα βάλω την κιλότα της γιαγιάς, γιατί έχω περισσότερες πιθανότητες να μου την πέσει), ατσούμπαλη/ κάνει εμφανή λάθη (οι λόγοι της μπροστά σε κοινό, ατακάρα εκεί που είπε: μην προσπαθείς να με κάνεις να νιώσω ηλίθια, γιατί ούτως ή άλλως νιώθω ηλίθια σχεδόν όλη την ώρα), δεν περιστρέφεται η ζωή της γύρω από έναν άνδρα (δείχνει και τους εργασιακούς… Διαβάστε περισσότερα »
43 είναι στην τρίτη ταινία