Είμαι 44 και συζώ με έναν άντρα. Η ζωή μας είναι γενικά καλή με τα συνηθισμένα προβλήματα των ζευγαριών. Η μητέρα μου πιστεύει πως κάνω λαθος επιλογες στη ζωή μου γενικά και πως όλοι οι άντρες που έχω κάνει σχέση ήταν «σκουπίδια» όπως και ο τωρινός. Επίσης παραπονιέται πως δεν της έχω φερθεί ποτέ καλά, δεν ενδιαφέρομαι για εκείνη και γενικά κάνω τη ζωή μου. Προσφατα μου είπε πως τα καλά παιδιά ακούν τις μαμάδες τους και κάνουν ότι πουν αυτές-ενώ εγώ κάνω ότι θέλω.. και μου λέει συχνά « μάνα είναι μόνο μόνο μια». Πως να την ψυχολόγισω, πως να απαντήσω σε όλα αυτά;
Ελλη
Δεν χρειάζεται να ψυχολογήσεις την μητέρα σου, αλλά τον εαυτό σου, που δεν έχει καταφέρει ακόμα να βάλει τα απαραίτητα όρια σε μια μητέρα που ακούγεται χειριστική.
Όταν βρεις την εσωτερική σου ισορροπία σχετικά με το ποιος είναι ο ρόλος μιας κόρης, 44 ετών, τότε θα είναι ξεκάθαρο πώς πρέπει να απαντήσεις σε όλα αυτά. Δεν λες πολλά, δεν λες τίποτα για σένα, οπότε ο ψυχολόγος είναι η μοναδική ρεαλιστική και χειροπιαστή συμβουλή που χρειάζεσαι
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Τα καλά ΠΑΙΔΙΑ ακούν τις μαμάδες τους. Οι καλοί και ισορροπημένοι ενήλικες κάνουν τη ζωή τους χωρίς την έγκριση της μαμάς τους.
Αν δεν είμαι καλό “παιδί” τότε κάτι έχεις κάνει πολύ στραβά όταν με μεγάλωνες.
Και γενικά άντε μου στο διάολο με τις χειριστικές μανούλες που έχουν καταστρέψει ζωές ολόκληρες.
Αχ τα λέω εγώ για το μαμοκομείο αλλά ποιος με ακούει;
Μουρλοκομείο είναι η λέξη που ψάχνουμε….
τα σέβη μου, Aloutero!
Μερσι Μπριτζ 😊
Χειριστικές μανούλες και χειριστικοί μπαμπούλες… Νομίζω οι αγκυλώσεις αυτού του τύπου δεν κάνουν διαχωρισμό στο φύλο, αλλά ναι οκ εδώ μιλάμε για μανούλα, απλά ήθελα να το πω.
Η Λένα απηύδησε,ούτε τελεία δεν έβαλε στο τέλος.
Πέρα απ’την πλάκα,είσαι 44. Σου λέει η μάνα σου τα καλά παιδιά ακούνε τις μανάδες τους και δε δίνεις τη μια και σωστή απάντηση. Όπως το είπες μάνα,τα παιδιά. Κ εγω είμαι 44 ΧΡΟΝΩΝ ΠΟΥ ΣΥΖΩ ΜΕ ΑΛΛΟΝ ΑΝΤΡΑ ΚΑΙ ΔΕ ΣΟΥ ΠΕΦΤΕΙ ΛΟΓΟΣ.
Ήρεμα το λέω.
Η μητέρα σου είναι ο κλασσικός γονιός που περιμένει να ζήσει μέσω των παιδιών της. Ο χειρισμός και ο έλεγχος την κρατάνε στα πόδια της και δίνουν νόημα στη ζωή της. Ο ψυχολόγος είναι η μόνη λύση αν θες να πάψεις πρώτον να νιώθεις ότι είσαι ανεπαρκής και δεύτερον να νιώθεις τύψεις ότι δεν είσαι η κόρη που ευχόταν η μητέρα σου να έχει (hint: ούτε η ίδια δεν ξέρει πώς είναι αυτή η κόρη. Όποια και να είσαι, θα ευχόταν να ήσουν κάπως αλλιώς).
Να τη στείλεις στο Εθνικό Θέατρο. Κάνουν ακροάσεις για αρχαία τραγωδία.
Χαχαχα
Φροντίζεις με κάθε πιθανό τρόπο να μην πέσεις ΠΟΤΕ στην ανάγκη της. Κατα τ’ άλλα αυτά που είπε η Λένα.
Η μητέρα σου πολύ απλά κάνει προβολή των δικών της ψυχολογικών θεμάτων σε εσένα. Μέσα στο κείμενό σου είναι πολύ έντονη η έννοια της εξάρτησης και της ενοχής.Η μαμά σου από τη μία έχει μάθει να τροφοδοτείται από αυτά τα σχήματα, από την άλλη εσύ δεν έχει βρει τα εργαλεία για να οριοθετηθείς και να σχετιστείς μαζί της σε ένα ενήλικο πλαίσιο.
Η μητέρα σου δεν πρόκειται να αλλάξει. Εσύ μπορείς να αλλάξεις ξεκινώντας ψυχοθεραπεία.
Έχεις πολύ ωραίο ψευδώνυμο!
μια αλήθεια ζωής ! χαχα 🙂
Αχ αυτά τα “καλά παιδιά” που ακούν τις μαμάδες τους και κάνουν ό,τι τους λένε αυτές και καταλήγουν να είναι ενήλικες με ένα κάρο προβλήματα και συμπλέγματα και ταλαιπωρούν τους εαυτούς τους και τους άλλους, γιατί για να συνεχίσουν να είναι “καλά παιδιά” πρέπει να ενδιαφέρονται για τις μαμάδες τους, δηλαδή να συζούν μόνο με κάποιον που εγκρίνουν εκείνες, αν γίνεται δίπλα ή πάνω ή κάτω από αυτές και να τις παίρνουν 2 τηλέφωνα τη μέρα και βασικά να τις βάζουν πρώτα και πάνω από όλα και ειδικά από τους ίδιους τους εαυτούς τους. Τίποτα, βασικά πες της πως δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Ζήτησε από τη μαμά σου μία λίστα για το πως πρέπει να ειναι ο άντρας που θα επιλέξεις, και άλλη μία για το πως ακριβώς θα πρέπει να ζήσεις τη ζωή σου. Γραπτώς. Και μετά μπορείς να κάνεις δύο πράγματα, να την κορνιζώσεις και να γελάς κάθε φορά που θα τη βλέπεις ή να προσπαθήσεις να την ακολουθήσεις. Αν κάνεις το δεύτερο, θα δεις πως η λίστα ενω θα παραμένει η ίδια, στο μυαλό της μαμάς σου θα αλλάζει. Κάθε φορά θα θελει κατι άλλο, γιατί πολύ απλά δεν θέλει κάτι συγκεκριμενο για σένα, αλλά θελει κατι πολύ συγκεκριμένο από… Διαβάστε περισσότερα »
Μετά τα παιδιά 22, 25, 28 χρονών, τώρα έχουμε και τα παιδιά 44 χρονών
Δεν είναι εύκολη η ενηλικίωση, ειδικά αν τα άτομα που θα σε βοηθήσουν να ανεξαρτητοποιηθείς, προσπαθούν να συντηρούν την ίδια κατάσταση: να είναι μονίμως γονείς κι εσύ να παραμένεις στην εφηβεία.
Σε παρακαλώ μην το αναβάλεις. Δεν μπορώ να σου εξηγήσω την κρισιμότητα της κατάστασης. Ψυχοθεραπευτής οπωσδήποτε. Τι θα μου έλεγες αν σου έλεγα ότι κάποιος θεωρεί ότι η ζωή μου του ανήκει, θέλει να ελέγχει τις αποφάσεις μου και τα συναισθήματά μου και να είμαι υποχείριό του; Η μητρότητα, δεν είναι δικαιολογία γι΄ αυτή τη συμπεριφορά πήγαινε σε ψυχολόγο, θα απελευθερωθείς.