Αγαπητη α μπα είμαι 23 χρόνων παντρεμένη με ένα κοριτσάκι 4 χρόνων και διατηρούμε καφετέρια με τον άντρα μου σε τουριστικό νησί (Μύκονος) γενικά τα πηγαίνουμε καλά και μεταξύ μας με τον άντρα μου και με το παιδί. Πρόσφατα μας ζήτησε ότι θέλει αδερφάκι. Το πρόβλημα μας είναι ότι το μαγαζί που δουλεύουμε οπως ξέρεις σεζόν στα νησιά είναι δύσκολα γιατί 7 τουλάχιστον μήνες το χρόνο πρέπει να δουλεύουμε απ’ το πρωί ως το βράδυ.. το παιδί το έχουμε στη γιαγιά και θεία όταν έχει δουλεια και μας βλέπει αργά το βράδυ. Σκεφτόμασταν να κάνουμε παιδί δεύτερο να έχει παρέα όμως πρακτικά αυτό δεν γίνεται καθώς σκέφτομαι ότι δεν γίνεται να μας βλέπει τόσο λίγο συν ότι όταν είναι πολύ μωρό έχει και πάνες και όλα αυτά που θέλουν περισσότερο φροντίδα. Το ξέρω ότι είναι καθαρά δική μου απόφαση επειδή είναι σοβαρό το θέμα Παρ όλα αυτά θα ήθελα μια γνωμη αν γίνεται 🙂
-Σοφια
H σταθερή μου γνώμη σε αυτό το θέμα είναι ότι δεν κάνεις δεύτερο παιδί για να έχει παρέα το πρώτο. Επίσης σταθερή μου γνώμη είναι ότι δεν κάνεις δεύτερο παιδί επειδή σου το ζητάει το πρώτο. Πρέπει να έχεις πολύ καλύτερους λόγους για να το κάνεις, διότι τα παιδιά ζητάνε επίσης πόνυ, ουίσκι, ταξίδια στο φεγγάρι. Ζητάνε και άλλα, όπως πίτσα, ή πορτοκάλι, ή τη μπάλα τους, για να πουν ΜΠΛΙΑΧ μόλις τους τα δώσεις (ή ενίοτε να βάλουν τα κλάματα γιατί έδωσες την πίτσα από τη λάθος πλευρά, επειδή το πορτοκάλι δεν ήταν κομμένο σε ρόμβους, επειδή η μπάλα ήταν μια μπάλα). Τα παιδιά δεν είναι μικροί ενήλικες, διαφωνώ με αυτή την τοποθέτηση. Τα παιδιά είναι παιδιά, είναι σε αυτό το ιδιαίτερο ανθρώπινο στάδιο, με όλα τα γνωστά χαρακτηριστικά, άλλα αξιολάτρευτα, άλλα εξοντωτικά. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς ενήλικες άνθρωποι κάνουν παιδί επειδή τους το ζήτησε ένα άλλο παιδί. Μου φαίνεται τρέλα.
Έχετε άλλο λόγο να θέλετε παιδί, που δεν έχει να κάνει με το πρώτο παιδί; Δεν λείπει κάτι από την οικογένεια σας αυτή τη στιγμή. Αν κάνετε κι άλλο, θα είναι πρόσθεση, όχι συμπλήρωση. Αυτή είναι η γνώμη μου.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μετά η κόρη μπορεί να σας πει ότι δεν το θέλει και δεν το αγαπάει. Θα το δώσετε πίσω;
Ένα μοναχοπαίδι ζητούσε έντονα αδερφάκι. Οι γονείς έκαναν δεύτερο παιδί αναλογιζόμενοι την επιθυμία του πρωτότοκου. Κάποια στιγμή όταν είχαν μεγαλώσει κάπως τα παιδιά, ο πρωτότοκος ζήτησε από τους γονείς να πουλήσουν το αδερφάκι επειδή δεν το ήθελε πια.
Ακούγεται τρελό και όμως είναι αληθινό. Υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν σοβαρές αποφάσεις στηριζόμενοι σε δηλώσεις / επιθυμίες των τρίχρονων παιδιών τους. Και όχι μόνο αποφάσεις του τύπου: το απόγευμα τελικά δεν μπορούμε να δούμε τους τάδε φίλους μας γιατί το Μαράκι δεν θέλει (και αυτό υπερβολικό μου φαίνεται). Μιλούσα με οικογενειακή μητέρα φίλης η οποία μου έλεγε οτι ο λόγος που δεν έκανε δεύτερο παιδί είναι οτι δεν ήθελε η κόρη της. Και μάλιστα της το είχε πει όταν ήταν πολύ μικρή (τύπου 3, 4). Το να συμπεριφερόμαστε στα νήπια σαν να ήταν ενήλικες θεωρώ οτι εκτός από λάθος είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Κοιτα αυτή την φάση- θέλω αδερφάκι -την είχα περάσει κ γω ως νήπιο και οι γονεις οντως κάνανε αδερφάκι και μετά χτυπιόμουν γιατί α) μου βγήκε άλλο φύλο από αυτό που ήθελα β) εξελίχθηκε να μου πρηζει τα νεύρα ( και συνεχίζει). Όποτε μην το δένεις ότι θα σας πει κι ευχαριστώ το παιδί σας. Πάρτε του καλύτερα ποδηλατάκι.
Αγαπητή φίλη θα μοιραστώ μια ιστορία μαζί σου και δες μήπως μπορείς να βρεις κοινά σημεία. Όταν η θεία μου γέννησε τη ξαδέρφη μου, ήταν αποφασισμένη να μη πάει για δεύτερο παιδί και χρησιμοποίησε διάφραγμα ως μέσο αντισύλληψης. Οι λοιποί συγγενείς και φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι, κάπως ταράχτηκαν κάπως θεώρησαν ήταν δικιά τους δουλεία και ξεκίνησαν τις πιέσεις. Και ο καλύτερος τρόπος ήταν μέσω του 1ου παιδιού. Είχαν να λένε από «το να μην είναι μόνο του το παιδί» μέχρι και το «όταν πεθάνετε θα έχει έναν άνθρωπο δικό του». Είχαν δημιουργήσει τρομερές τύψεις στη θεία μου, η οποία το… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό που συγγενείς και φίλοι το παίρνουν πάνω τους να πιέσουν για αναπαραγωγικές αποφάσεις, πρέπει να βρούμε τρόπο να δείξουμε πόσο δεν είναι αποδεκτό. Διαολίζομαι με όποιον τολμήσει, και γίνομαι πολύ δυσάρεστη.
Ψυχολογικός εκβιασμός με επίκληση στο συναίσθημα, πόσο σιχαμερό και ύπουλο !
Η γράφουσα αναφέρει ότι το παιδί μένει με τη γιαγιά και τη θεία όταν εκείνη έχει δουλειά. Αναρωτιέμαι μήπως η επιθυμία του παιδιού πηγάζει από την ανάγκη να κάνει παρέα με άλλα παιδάκια, οπότε σε αυτή την περίπτωση το νηπιαγωγείο το οποίο θα ξεκινήσει, αν κρίνω από την ηλικία του, μπορεί να γεμίσει ενδεχόμενο τέτοιο κενό.
Δεν καλύπτεται, σε καμία περίπτωση. Η αδελφική σχέση είναι μοναδική – όταν υπάρχει και έχει καλλιεργηθεί σωστά από τους γονείς. Εγώ, ως μοναχοπαίδι, πάντα ήθελα αδέλφια και με τις φίλες μου ποτέ δεν μπορούσα να πω κάτι τέτοιο, όχι γιατί δεν είμαστε κοντά (κάθε άλλο) αλλά γιατί είχαν ήδη αδέρφια με τα οποία είχαν εξαιρετικές σχέσεις, επομένως εγώ δεν είχα καθόλου τέτοιο ρόλο, τέτοια σημασία, αν θες, στη ζωή τους. Ούτε θα έπρεπε φυσικά αλλά είναι κάτι που ακόμη μου λείπει ως ενήλικη. Και δεν ήταν ότι οι γονείς μου με άφηναν μόνη, πάντα επεδίωκαν να κάνουν παρέα με άλλες… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν μπορείς να φανταστείς από τι γλύτωσες που είσαι μοναχοπαίδι. Γιατί αν τα πας καλά με τα αδέρφια σου, όλα τέλεια. Αν όμως δεν τα πας καλά και πρέπει να συνεννοηθείς για οικονομικά, περιουσιακά, γραφειοκρατικά και διάφορα άλλα όμορφα, πίστεψέ με, είναι κόλαση. Ξέρεις πόσοι τρέχουν να πληρώνουν τα χρέη των αδερφών τους στην εφορία και στην τράπεζα και καταριούνται την ώρα και τη στιγμή? Είναι περισσότεροι από όσους φαντάζεσαι. Και να σου πω και το άλλο: αν ο σύντροφος σε κακοποιεί ψυχικά, σηκώνεσαι και φεύγεις, ακόμη και όταν είναι ο πατέρας των παιδιών σου. Με τα αδέρφια είναι κάπως… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι ξεκάθαρη και απόλυτη ευθύνη των γονιών να μεγαλώσουν τα αδέρφια με τρόπο τέτοιο ωστέ να μη γίνει τίποτα απο αυτά τα όντως δυσάρεστα που αναφέρεις.
Ο μόνος λόγος που μπορώ να σκεφτώ για να σκέφτεσαι να κάνεις παιδί επειδή στο ζήτησε το παιδί σου είναι να το θέλεις ενδόμυχα και ‘συ, αλλά να διστάζεις.
Αλλιώς είμαι σιγουρη ότι έχω δει γονείς να λένε όχι στα παιδιά τους αναφορικά με διάφορα αιτήματα.
Πραγματικά δεν έχω λόγια να περιγράψω την αποσβολώση μου όταν άκουσα «θα κάνουμε δεύτερο παιδί γιατί πρέπει να έχει παρέα το πρώτο»…. ακόμα δεν έχω λόγια.
Κι όμως, είναι κοινότοπος τρόπος σκέψης.
Φαντάσου να στο αναφέρει και σύντροφός σου.
9 στα 10 δεύτερα παιδιά έγιναν είτε για να έχει παρέα το 1ο είτε γιατί “ένα ίσον κανένα” (κάτι το οποίο θέτει τα μοναχοπαίδια στην ευτυχή θέση του να αμφισβητούν την ύπαρξη τους 😜)
Femme αυτο το “ενα ισον κανενα” με κανει εξαλλη. Οταν ειχα γεννησει το πρωτο μου παιδι, εκει καπου γυρω στο μηνα, που αρχιζεις να καταλαβαινεις ποσο πακετο ειναι η ολη υποθεση ηρθε να μας επισκεφτει φιλος αγαπημενος. Μου λεει λοιπον σε ανυποπτο χρονο “αντε να ξεπεταχτει λιγο να πας για το δευτερο. Ενα ισον κανενα”. Εγω εντωμεταξυ με τους μαυρους κυκλους μου, με την αυπνια ζωγραφισμενη στο προσωπο, με ενα ξεχασμενο στηθος εξω απο τους συνεχεις θηλασμους, με τα ολα μου. Μου ρθε κυριολεκτικα να βαλω τα κλαματα. Απο τοτε οταν ακουω την εκφραση αυτη αρπαζομαι αμεσως. Απαραδεκτη.
Έχω ακούσει και πολύ χειρότερη ατάκα, ευτυχώς πολλά χρόνια πρίν κι από μεγάλη γυναίκα τότε (με την ελπίδα ότι δε θα ξαναβγεί τέτοιο μοντέλο στην αγορά) η οποία είπε αυτολεξεί σε μια γυναίκα: ” Κάνε και 3ο παιδί! Άμα σου πάθει τίποτα το ένα από τα δύο, με ένα παιδί θα μείνεις; ”
(Δεν περιγράφω άλλο)
Καλή μου Σοφία, η κορούλα σου θέλει αδελφάκι έτοιμο, εκεί στα 3-4 να έχει κάποιον να παίζει και να του λέει τι να κάνει. Δεν έχει ιδέα τι σημαίνει καινούριο μωρό, ξενύχτια και πάνες. Δεν έχει ιδέα πόσος από το λιγοστό χρόνο που διαθέτετε θα πρέπει να διοχετευτεί στο νέο μέλος, ειδικά μέχρι να περάσουν τα δύσκολα δυο πρώτα χρόνια, και πόσο αναγκαστικά θα σας μοιραστεί. Επίσης λες “Το ξέρω ότι είναι καθαρά δική μου απόφαση” και φαντάζομαι εννοείς όχι του παιδιού, αλλά προσπάθησε να το δεις ως κοινή απόφαση με το σύντροφό σου, γιατί και τους 2 σας χρειάζεσαι… Διαβάστε περισσότερα »
Θα της περάσει και θα σταματήσει να το ζητάει όταν της εξηγήσετε τους πραγματικούς λόγους που αυτή τη στιγμή δεν γίνεται. Οπως τα γράφεις εδώ. Τα παιδιά καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα απ’ ότι νομίζουμε.
Δηλαδή αν σας ζητούσε σπίτι με πισίνα, ένα πονι για παρέα και μισό περίπτερο λιχουδιές θα του τα δίνατε; γιατί ορισμένοι γονείς φέρεστε σαν να είστε ανήλικοι και αντιμετωπίζετε τις απαιτήσεις των παιδιών σας σαν είναι μεγάλοι άνθρωποι; έχω βαρεθεί να βλέπω γονείς που αδυνατούν να επιβληθούν στα παιδιά τους, λένε στα πάντα ναι και η δικαιολογία τους είναι “αφού το ζήτησε τι να κάνω” ενώ η εξήγηση είναι αδυνατώ να πω όχι και να βάλω όρια. Και εδώ δε μιλάμε ότι σου ζητάει παγωτό επειδή περάσατε έξω από το ψιλικατζίδικο και λυπάσαι να πεις όχι εδώ μιλάμε για μια… Διαβάστε περισσότερα »