Αγαπητή Α, μπα, Έχω σχέση με μία κοπέλα εδώ και 8 μήνες. Όταν άρχισε η κατάσταση με τον κορωνοϊό και το #μενουμεσπιτι αποφασίσαμε να συγκατοικήσουμε. Στο διαμερισματάκι μου εκείνη ήξερε ότι έχω ένα ημίαιμο Λαμπραντόρ με το οποίο είμαστε πολύ δεμένοι, τον Χάρη. Ο Χάρης είναι κουτάβι της σκυλίτσας που μου έκανε δώρο ο μπαμπάς μου όταν ήμουν 7 χρονών και τώρα έχει πεθάνει. Από όταν έγινα 18 και ήρθα στην πόλη να σπουδάσω μένει μέσα στο διαμέρισμα μαζί μου (οι γονείς μου δεν με άφηναν στο πατρικό μου να τον έχω ούτε εκείνον ούτε τη μητέρα του, ασχέτως του ότι κάθε φορά που έλειπαν εγώ τους έβαζα :)) και επειδή είναι πλέον 12 χρονών (και μου φαίνεται σαν χθες όταν γεννήθηκε) τον φροντίζω ιδιαίτερα γιατί φοβάμαι ότι πλησιάζει η ώρα που θα με αφήσει, καθώς σε τέτοια ηλικία απεβίωσε και η μητέρα του (αν και αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να φτάσει και τα 14+). Το θέμα είναι ότι η κοπέλα μου έχει πρόβλημα με αυτό. Δεν είναι ότι δεν αγαπάει τα σκυλιά, απλά ποτέ δεν είχε ένα μεγάλης ηλικίας μες το σπίτι. Γκρινιάζει συνέχεια για το ότι θέλει να κοιμάται μαζί μου ο Χάρης στο κρεβάτι και γιατί γενικά θέλει πολύ φροντίδα (βόλτες, κάποια φάρμακα για προβλήματα υγείας που έχει). Περισσότερο λέει την ενοχλεί που “δεν έχουμε χώρο οι δυο μας και είναι συνέχεια μες τα πόδια μας” γιατί κατά την άποψη της “τα σκυλιά δεν είναι για μέσα στο σπίτι, ούτε πρέπει να είναι τόσο κοντά με τους ανθρώπους”. Εγώ φυσικά διαφωνώ. Μπορώ να καταλάβω ότι της φαίνεται λίγο περίεργο από τη στιγμή που δεν έχει μεγαλώσει με ζώα μες το σπίτι (αν και αυτό δεν τη δικαιολογεί απόλυτα καθώς ούτε εγώ μεγάλωσα) και να ενοχλείται λίγο, αλλά δεν μπορεί να κάνει κι έτσι για ένα σκύλο! Τώρα τελευταία έφτασε στα όνειρα της παράνοιας. Νομίζω ότι τον ζηλεύει, κι αυτό δεν έχει καμία απολύτως λογική, γιατί να ζηλεύει έναν σκύλο; Χθες το βράδυ σχεδόν τον πέταξε από το κρεβάτι ενώ ξέρει ότι έχει θέμα με τα κόκαλα του και σήμερα μου είπε ότι καλύτερα να τον πάω στους γονείς μου γιατί δεν τον μπορεί άλλο. Της ξεκαθάρισα ότι δεν πρόκειται να κάνω κάτι τέτοιο γιατί ο Χάρης έχει να μείνει μόνος του χωρίς εμένα χρόνια (στις διακοπές τον παίρνω μαζί μου) και επίσης θέλω τώρα που γερνάει να τον έχω κοντά μου γιατί φοβάμαι για εκείνον και τον αγαπάω. Εκείνη ισχυρίστηκε ότι αγαπάω έναν σκύλο πιο πολύ από εκείνη και έφυγε! Την πήρα τηλ. 4 φορές και δεν το σήκωσε. Χρειάζομαι την γνώμη σου Α, μπα μου. Δεν είναι ότι έχω κάποια σχέση εξάρτησης με τον σκύλο, ούτε είμαι υπερπροστατευτική και υπερβολική μαζί του και δεν είμαι από αυτές τις γυναίκες που ασχολούνται όλη μέρα τον σκύλο τους λες κι είναι μωρό (ρουχαλάκια και τέτοια εγώ τα βρίσκω λίγο γελοία). Ούτε φυσικά είναι βρώμικος, χωρίς εμβόλια και τα λοιπά, μία φορά την εβδομάδα τον κάνω μπάνιο και επισκέπτομαι τον κτηνίατρο του 1-2 φορές τον χρόνο. Απλά τον αγαπάω πολύ και το ότι είναι μεγάλος με κάνει πιο προστατευτική και ευαίσθητη για εκείνον. Δεν μπορώ να τον πάω στους γονείς μου ούτε να του απαγορεύσω να κάνει πράγματα που χρόνια κάνουμε μαζί (να κοιμάται στο κρεβάτι κάποιες νύχτες, να με ακολουθεί μέσα στο σπίτι) για εκείνη. Δεν μου φαίνεται σωστό να αλλάξω κάτι στην σχέση μου μαζί του από τη στιγμή που εκείνη ήρθε σπίτι μου και πρέπει εκείνη να προσαρμοστεί στις συνθήκες. Γενικά στην συγκατοίκηση μας δεν ήταν μόνο αυτό το πρόβλημα, ήταν παρεμβατική και στη διακόσμηση, την επίπλωση, την διαμόρφωση του χώρου, το περιεχόμενο του ψυγείου κτλ και αυτό με έβαλε σε σκέψεις ότι γενικότερα από την αρχή της σχέσης θέλει συνέχεια να αλλάζει πεισματικά και άλλα πράγματα στην ζωή μου. Έκανα ότι μπορούσα για να την διευκολύνω και να κάνω την διαμονή της εδώ όσο πιο ευχάριστη. Τι πιστεύεις ότι πρέπει να πράξω από εδώ και πέρα; Θεωρείς ότι έκανα λάθος που δεν πραγματοποίησα αυτό της το αίτημα; Μέχρι πού φτάνουν τελικά τα όρια μιας υγιούς συγκατοίκησης και ποια από τις δυο μας τα ξεπέρασε; Μέχρι και χωρισμό σκέφτηκα με την υστερία της για τον σκύλο. Από την άλλη δεν είναι χαζός αυτός ο λόγος για να την χωρίσω; (Περιμένω απάντηση σου και συγγνώμη εκ των προτέρων για το σεντόνι, απλά έπρεπε κι εγώ να μοιραστώ κάπου τον πόνο μου εν μέσω καραντίνας!)
— Μπερδεμένη σκυλομαμά
Όταν κάνουμε σχέση, αυτό που κάνουμε τελικά, είναι χώρο στη ζωή μας για τον άλλον. Αυτό τώρα είναι πάρα πολύ υποκειμενικό, και αν δεν υπάρχει μια συμφωνία από την αρχή, αυθόρμητα, για το τι σημαίνει αυτό, προκύπτει τριβή. Το «αυθόρμητα» σημαίνει «σχεδόν τυχαία», και το ονομάζουμε «ταίριασμα».
Είναι πολύ σπάνιο να συμβεί. Ωστόσο, συμβαίνει. Και αυτά τα ζευγάρια είναι τα ευτυχισμένα και ταιριαστά ζευγάρια.
Η γυναίκα αυτή έχει διαφορετική εικόνα στο κεφάλι της για το τι σημαίνει «κάνω χώρο στην ζωή μου για τον άλλον». Συμπεριλαμβάνει αλλαγή διακόσμησης, αλλαγή περιεχόμενου του ψυγείου, και διαφορετική ρύθμιση της ιεράρχησης του Χάρη. Είναι πολύ φλου ακόμα και αυτά που γράφεις, ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνεις – προφανώς, όταν μπαίνει κάποιος σπίτι σου, θα αλλάξει το περιεχόμενο του ψυγείου. Όμως, αλλαγή είναι να μπει και ένα γάλα αμυγδάλου μαζί με το αγελαδινό, ή να γίνει η φέτα βαρελίσια, αλλαγή είναι να εξαφανιστούν όλα τα «παχυντικά» για πάντα με το έτσι θέλω του ενός. Αλλαγή είναι να βάλεις ένα έξτρα ραφάκι στο μπάνιο, αλλαγή είναι να παραχωρήσεις τη μισή ντουλάπα. Όπως τα βλέπω, διαφωνείτε για τα όρια. εσύ την βλέπεις παρεμβατική, αυτή πιστεύει ότι δεν κάνεις χώρο στη ζωή σου γι’αυτή, και αυτό συμβολίζεται στον σκύλο «που αγαπάς περισσότερο από την ίδια». Που είναι πολύ πιθανό να ισχύει κι όλας. Έτσι δεν είναι;
Πολύ καλώς ενίστασαι – αποκλείεται να πάει ο Χάρης σε άλλο σπίτι επειδή αυτή νιώθει μειωμένη, αλλά κι εσύ πρέπει να σκεφτείς αν σου άρεσε η συγκατοίκηση ή όχι. Οχτώ μήνες είναι λίγος καιρός, δεν είναι και τόσο ανήκουστο ότι δεν πέτυχε η συνταγή.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ψηφίζω Χάρη δαγκωτό. Μου έκανε κακή εντύπωση η φίλη σου, ένιωσα την επεμβατικότητά της και τον χειρισμό της. Λογικό να αγαπάς ένα πλάσμα που ζεις μαζί του 12 χρόνια από κάποια που γνώρισες πριν 8 μήνες. Τα λόγια της και η στάση της είναι τέρμα χειριστικά για να μην σχολιάσω την άθλια κίνηση να ρίξει ένα γερασμένο, αθώο πλάσμα κάτω από το κρεββάτι. Δεν νομίζω ότι χρειάζεσαι τέτοια άτομα στην ζωή σου. Χάρη σας έκανε που έφυγε.
Αχ, τα έχουμε γράψει πολλές φορές, αλλά να, ακόμα μία: Αν είχες παιδί θα τολμούσε κανείς να σου πει να στείλεις το παιδί σου στους γονείς σου για να έχετε “χώρο οι δυό σας”; Κι αν τολμούσε, τι θα έκανες; Όπως δε θα έκανες σχέση με κάποιον που δεν αγαπάει το παιδί σου, μη κάνεις σχέσεις με ανθρώπους που δεν αγαπούν το ζωντανό σου. Και να μη ντρέπεσαι που αγαπάς το σκύλο σου πιο πολύ, να βρεις έναν άνθρωπο που να το αγαπάει αυτό σε σένα, να καταλαβαίνει τι σημαίνει σε όρους αφοσίωσης και τρυφερότητας. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, αλήθεια σου… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, ειδικά με την τελευταία παράγραφο, έκανα εικόνα να σπρώχνει κάποιος τη μουλαρίτσα μου από το κρεβάτι και μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι (βασικά θα τον είχα σπρώξει εγώ από το κρεβάτι και από την πόρτα).
είναι το ίδιο και χειρότερο, γιατί το παιδί κάποια στιγμή αυτονομείται, το ζώο, αντίθετα όσο θα πλησιάζει προς το τέλος της ζωής του σε θέλει ακόμα πιο πολύ δίπλα του. Ο,τι είναι self-explanatory κουραζει να το λέμε συνέχεια
Το οτι πεταξε τον σκυλο απο το κρεβάτι ενώ εχει θεμα υγείας, ειναι πολυ σοβαρος λογος να χωρίσεις. δείχνει ότι μάλλον δεν εχει ενσυναίσθηση, ήταν βίαιο.
Καταλαβαίνεις πολλά για το ποιόν κάποιου ανθρώπου από τον τρόπο που φέρεται στα ζώα. Επίσης καταλαβαίνεις πολλά για κάποιον που βάζει τέτοια διλήμματα.
Ορίστε μας, ήρθαν τ’ άγρια να διώξουν τα ήμερα.
Ο καλύτερος λόγος για να χωρίσεις είναι ο σκύλος. Το έχω κάνει το λάθος να μείνω με κάποιον που δεν του άρεσαν τα σκυλιά μες στο σπίτι και την πληρώσαμε και εγώ κι ο σκύλος. Εννοείται ότι αγαπάς περισσότερο τον σκύλο από την κοπέλα σου αυτή τη στιγμή και είναι και λογικό. Το ότι αυτή σου το φέρνει ως ή το ένα ή το άλλο, είναι δικό της πρόβλημα. 8 μήνες μπροστά σε 12 χρόνια δε συγκρίνονται. Ο εκβιασμός της είναι ένας λόγος παραπάνω που πολύ καλά έκανες και τη χώρισες. Πέταξε τον 12χρονων σκυλί από το κρεβάτι? Τι σόι… Διαβάστε περισσότερα »
Στείλε τη στο καλό παιδάκι μου. Ποια ξεπέρασε τα όρια ρωτάς? Αυτή. Χάρη σου κάνει που έφυγε. Στο καλό.
Ένα Χάρη, μια χάρη και μια τρομάρα. Θετικό ισοζύγιο.
No pun intended? 😜😜
(ξεκάθαρα pun intended, δεν είναι να παίζεις μ αυτά)
Είμαι στην τράπεζα και συνδέθηκα μόνο για να γράψω σχόλιο. Ελπίζω να την χωρισες, ένας άνθρωπος που συμπεριφέρεται έτσι σε ένα ζωακι και δεν σέβεται κ την σχέση που έχεις εσύ μαζί του είναι κακά μαντάτα και σίγουρα όσο περνάει ο καιρός θα βλέπετε κ αλλα προβλήματα.
Δες το σαν μάθημα τώρα πρέπει να ξέρεις πως για σένα είναι deal breaker το πως συμπεριφέρεται κάποιος στα ζώα και το πως τα θελει να συμπεριφέρονται μέσα στο σπίτι.
Θα μου φαινόταν υπερβολικό το σχόλιο σου, αλλά μόλις έκανα εικόνα το “σχεδόν τον πέταξε από το κρεβάτι ενώ ξέρει ότι έχει προβλήματα με τα κόκαλα του” με τσάκισε! Δεν είναι δυνατόν να συμπεριφέρεται άνθρωπος λογικός έτσι σε ένα γέρικο, άρρωστο κι ανυπεράσπιστο πλάσμα!
Έχω και εγω ένα ημίαιμο λαμπραντοράκι 9 χρονών και πιο παλία είχα και ένα κανισάκι το οποίο όταν γέρασε μια μέρα που προσπάθησε να κατέβει το κρεβάτι χτύπησε το πόδι του και έπρεπε να το πάμε στο γιατρό να κάνει χειρουργείο (και έπρεπε να βρούμε ειδικό γιατρό που να μπορεί να το κάνει). Το να το κάνει αυτό κάποιος επίτηδες σε ένα ζωάκι μεγάλης ηλικίας που ξέρει οτι έχει προβήματα, δείχνει πολλά πράγματα για την προσωπικότητα του ανθρώπου.
Μπορεί να χτύπησε κάποιο ευαίσθητο νεύρο όλη αυτή η ιστορία και να μην είμαι και τόσο αντικειμενική, αλλά ένα είναι σίγουρο: δεν θα εμπιστευομουν ΠΟΤΕ άτομο που δεν φέρεται με συμπόνια σε μια ψυχή που έχει ανάγκη. Η αντιμετώπιση που έχουμε απέναντι στα ζώα είναι μεγάλο δείγμα συμπεριφοράς. Συνεπώς, αν κάποιος σύντροφος πετούσε τον (γεράκο) σκύλο μου από το κρεβάτι μου για να βολεύεται καλύτερα αυτός, θα τον πέταγα έξω από το σπίτι μου. Και τη ζωή μου. Άμεσα. Και χωρίς δεύτερη σκέψη. Επίσης ο σκύλος είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής σου και του σπιτικού σου. Αναρωτήσου αν θα φερόσουν… Διαβάστε περισσότερα »
Λες ότι αποφασίσατε για συγκατοίκηση αλλά από τον τρόπο που εκφράζεσαι μάλλον έχεις καταλάβει ότι απλά την φιλοξενείς στο χώρο σου. Συγκατοίκηση σημαίνει ότι δύο άνθρωποι θα μοιραστούν ένα χώρο που από δω και πέρα θα είναι και για τους δύο το σπίτι τους μέσα στο οποίο, αμφότεροι έχουν δικαίωμα να αισθάνονται άνετα και οικεία. Και αυτό μπορεί να περιλαμβάνει αλλαγές στη διακόσμηση, στον τρόπο οργάνωσης του σπιτιού, στο περιεχόμενο του ψυγείου. Δε βρίσκω καθόλου παράλογη τη φίλη σου που εκφράζει τα θέλω της και τα παράπονά της ούτε και παρεμβατική. Βάλτε κάτω τα θέλω τα δικά σου και τα… Διαβάστε περισσότερα »
Αναμενόμενο να υπάρχουν τόσα σχόλια υπεράσπισης του σκύλου αλλά νομίζω πως το σχόλιο το δικό σου lizard, όπως και της este είναι πιο to the point. Το πραγματικό πρόβλημα είναι πως μιλάμε για δύο άτομα με εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις στο θέμα συγκατοίκηση. Και έχω παρατηρήσει πως όταν τα ζευγάρια απόφασίσουν να συγκατοικήσουν στο σπίτι του ενός υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που @ ιδιοκτήτ@ (η χρήση της λέξης γίνεται χάριν ευκολίας) τσινάει γιατί το νιώθει σπίτι Τ@ και οχι σπίτι ΤΟΥΣ. υγ. ας μας συγχωρέσουν οι απανταχού ζωόφιλοι και ιδιοκτήτες κατοικιδίων, αλλά υπάρχουμε κι εμείς, άνθρωποι που μεγαλώσαμε και ζουμε άνευ κατοικιδίου… Διαβάστε περισσότερα »
Πέρα από το γεγονός ότι φέρθηκε απαίσια σε ένα γέρικο ζώο, πέρα από το γεγονός ότι μάλλον είναι επεμβατική σε ένα ξένο σπίτι, δεν είναι διόλου αυτονόητη η πολύ στενή συνύπαρξη με ένα ζώο (και στο κρεβάτι!) όταν δεν το έχεις συνηθίσει. Σε αυτήν την περίπτωση, άμα δεν σου κάνει, απλά΄ αποχωρείς… Δεν έχει νόημα να πιέζεις τον άλλο και να βάζεις τελεσίγραφα… Υπάρχουν σκυλολάτρες για τους σκυλολάτρες, υπάρχουν και οι υπόλοιποι για τους υπόλοιπους…
Γνωρίζεις έναν άνθρωπο που κοιμαται με το σκύλο του 12 χρόνια και, 8 μηνες μετα, νευριάζεις που δεν εχει διωξει ακομα το σκύλο; Δεκτό να μην σου αρεσουν τα κατοικίδια αλλά δεν ήταν ένα κουσούρι κρυφό που αποκαλύφθηκε ξαφνικα! (δυσκολο να κρύψεις ενα λαμπραντορ κατω απ την κουβερτα) Απο την αρχη το ήξερε, αλλα προφανώς ειχε την πεποίθηση οτι σιγά σιγά θα το διώξει το ζωο απο τη μεση και αυτο συγνωμη αλλα δειχνει μεγαλο entitlement, και καπως έτσι παιρνουν άλλο χρωμα και οι υπολοιπες παρεμβάσεις στο σπιτι… Άλλο να διαφωνήσεις για τον υπνο στο κρεβάτι, και να προσπαθησεις να… Διαβάστε περισσότερα »
και άρα, σαν άτομα με πλήρη αυτογνωσία δεν θα μπλέκατε ποτέ με ανθρώπους που λατρεύυν τα ζώα και τα θεωρούν αναπόσπαστο κομμάτι της οικογένειάς τους ζητώντας υπερβάσεις, σωστά;
Δε νομίζω ότι μιλάει για κανονική συγκατοίκηση αλλά για μια απόφαση που πάρθηκε λόγω της συγκεκριμένης κατάστασης για να είναι μαζί το ζευγάρι.
Πιστεύω ότι η άλλη κοπέλα δεν ξενοίκιασε, ούτε έχει πάει όλο της το βιος στη γράφουσα, απλά αποφάσισαν να περάσουν αυτούς τους μήνες μαζί.
Όντως φιλοξενία θα ήταν καλύτερος όρος δηλαδή.
Παρέμβαση στη διακόσμηση μπορεί να είναι να βάψει ο άλλος τοίχους , να αλλάξει έπιπλα και στυλ αποφασίζοντας μονομερώς, αλλά παρέμβαση μπορεί να θεωρηθεί επίσης το ότι τοποθέτησε καδράκια με τις αγαπημένες της φωτογραφίες, ένα γλαστράκι και δύο μαξιλάρια στον καναπέ. Δεδομένου ότι τα γεγονότα εξελίσσονται εν μέσω καραντίνας υποθέτω ότι δε μιλάμε για την πρώτη περίπτωση. Όταν μιλάμε για συγκατοίκηση και όχι φιλοξενία εγώ προσωπικά το θεωρώ δεδομένο ότι ο χώρος ανήκει πλέον και στους δύο εξίσου με ό,τι δικαιώματα και υποχρεώσεις αυτό συνεπάγεται. Όσον αφορά το κομμάτι του σκύλου δε σχολίασα κάτι γιατί αφενός νομίζω κάνεις δε διαφωνεί… Διαβάστε περισσότερα »