in ,

Αγαπητή «Α, μπα»: Η φίλη μου με πιέζει υπερβολικά να βλεπόμαστε

Αγαπητή Α, μπα, αντιμετωπίζω την εξής δυσκολία: Έχω μία φίλη την Α. με την οποία κάνουμε παρέα από τα φοιτητικά μας χρόνια. Η Α. ήταν από πάντα ένας άνθρωπος με υπερβολή. Θα σε έπαιρνε 4 τηλέφωνα ακόμα και αν δεν είχες απαντήσει στο πρώτο, θα έστελνε μηνύματα σεντόνια για να αναλύσει μία συμπεριφορά σου ή […] ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αγαπητή Α, μπα, αντιμετωπίζω την εξής δυσκολία: Έχω μία φίλη την Α. με την οποία κάνουμε παρέα από τα φοιτητικά μας χρόνια. Η Α. ήταν από πάντα ένας άνθρωπος με υπερβολή. Θα σε έπαιρνε 4 τηλέφωνα ακόμα και αν δεν είχες απαντήσει στο πρώτο, θα έστελνε μηνύματα σεντόνια για να αναλύσει μία συμπεριφορά σου ή τη σχέση σας, θα θεωρούσε ότι είναι η πιο κατατρεγμένη της ζωής επειδή δεν έκανε σοβαρή σχέση όσο ήμασταν φοιτήτριες κλπ (λες κι εμείς που κάναμε σοβαρές αλλά κακοποιητικές σχέσεις είχαμε τυχη-και μυαλό- σε αφθονία). Ωστόσο, είναι από τους ανθρώπους που στη διάρκεια αυτής της δεκαετίας που γνωριζόμαστε έκανε πολλές κινήσεις και πραγματική προσπάθεια να βελτιώσει τον εαυτό της και να αλλάξει συμπεριφορές που ήταν προβληματικές. Αυτό είναι κάτι που εκτιμώ πραγματικά. Επίσης, είναι ένας άνθρωπος που νοιάζομαι και αγαπώ. Τέσσερα χρόνια πριν χώρισε από μία πολύ κακή σχέση και εμφάνισε πολύ έντονες και παρανοικές συμπεριφορές, έκλαιγε με το παραμικρό και χωρίς να μπορεί να σταματήσει, ανέφερε συνεχώς σε συζητήσεις ακόμα και άσχετες το όνομα του, είχα υποψίες ότι τον παρακολουθούσε κλπ. Αυτή η κατάσταση κράτησε για περίπου δύο χρόνια με υφέσεις και εξάρσεις αναάλογα με τα γεγονότα που συνέβαιναν στη ζωή της. Κατα τη διάρκεια αυτών των χρόνων, επέμενα σταθέρα στην ανάγκη να ξεκινήσει θεραπεία και γενικά θεωρώ ότι της στάθηκα όσο καλύτερα μπορούσα. Στην πλειονότητα όμως των περιπτώσεων που βρισκόμασταν ένιωθα ότι συμπεριφερόταν και εκείνη αλλά και εγώ φυσικά, σα να ήμουν η ψυχολόγος της και όταν το συνειδητοποίησα άρχισα να επιμένω πιο έντονα στο να επισκεφθεί ψυχολόγο, κατηύθυνα όλες τις σχετικές μας συζητήσεις εκεί, της βρήκα μία συγκεκριμένη ψυχοθεραπεύτρια και πράγματι εν τέλει πήγε και συνεχίζει να πηγαίνει περίπου ένα χρόνο τώρα. Το ζήτημα είναι ότι έχω αποφασίσει πως θέλω να απομακρυνθώ πλέον από αυτόν τον άνθρωπο. Νιώθω ότι σαν φίλη δεν μου προσφέρει κάτι καθώς δεν μπορώ να την εμπιστευτώ, δεν εκτιμώ καθόλου τις συμβουλές της ενώ έχω άλλους ανθρώπους γύρω μου με τους οποίους προτιμώ να συζητάω όσα με απασχολούν και με τους οποίους περνάω όμορφα και διασκεδάζω. Εχω προσπαθήσει να απομακρυνθώ και να ξεκόψω τελείως παρά την επίμονη διεκδίκησή της με μηνύματα τύπου “θέλω πολύ να σε δω, έχω να σε δω από τότε-ακριβή ημέρα”, αλλά δεν θέλω να μιλήσω ανοιχτά και να της πω θέλω να σταματήσουμε να βγαίνουμε, ούτε καν ότι χρειάζομαι μία απόσταση, πρώτον γιατί ξέρω ότι δεν θα μπορέσει να το διαχειριστεί φυσιολογικά και χωρίς υπερβολή και δευτέρον γιατί θυμώνω όταν σκέφτομαι ότι είναι εκβιαστικό για έμενα να αναγκάζομαι να κάνω ένα ξεκαθάρισμα το οποίο δεν θέλω απαραίτητα να κάνω. Εχω αρχίσει και νιώθω πολύ δυσάρεστα, κυρίως νομίζώ ότι νιώθω ενοχές και τύψεις ότι είμαι κακό άτομο και φίλη που εγκαταλείπω έναν άνθρωπο σε μία δύσκολη περίοδο. Από την άλλη νιώθω τύψεις γιατί δεν είναι οκ να κάνεις παρέα με ένα άτομο που δεν νιώθεις ότι εκτιμάς ή θέλεις να βλέπεις, δεν της κάνω χάρη ή κάτι τέτοιο μάλλον το αντίθετο, το καταλαβαίνω αυτό. Και καταλήγω να μην ξέρω πως να το χειριστώ, να την αγνοώ όσο γίνεται χωρίς να γίνομαι προσβλητική αλλά να συνεχίζω να το έχω σαν μόνιμο άγχος και αγγαρεία στο μυαλό μου. Καμία ιδέα γιατί μάλλον κάτι δεν σκέφτομαι σωστά;- Η κακιά της υπόθεσης

Δεν είναι εκβιαστικό να πρέπει να κάνεις ξεκαθάρισμα. Είναι το σωστό. Όταν λες «δεν θέλω απαραίτητα να κάνω» εννοείς «δεν θέλω να το κάνω γιατί δεν θέλω να υποστώ τις συνέπειες», αλλά αφού δεν το καταλαβαίνει με την υπόγεια μέθοδο, δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Εσύ πρέπει να πεις ευγενικά και ξεκάθαρα ότι χρειάζεσαι απόσταση, το πώς θα το διαχειριστεί αυτή δεν είναι δικό σου θέμα, άλλωστε κάνει θεραπεία. Το αργό ghosting παρατείνει την αγωνία και ενώ είναι δικό σου λάθος που το παρατείνεις, κατηγορείς αυτή για εκβιασμό. Την κατηγορείς που δεν καταλαβαίνει ότι θέλεις να φύγεις και δεν σε αφήσει να φύγεις χωρίς διαμαρτυρίες; Είναι λες σωστό αυτό;
Δεν κατάλαβα γιατί είναι δύσκολη αυτή ειδικά η περίοδος, αν συμβαίνει κάτι που δεν μας λες, περίμενε μέχρι να περάσει.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

22 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
WordPress › Σφάλμα

Παρουσιάστηκε ένα κρίσιμο σφάλμα σε αυτόν τον ιστότοπό.

Μάθετε περισσότερα για την αποσφαλμάτωση του WordPress.