Έχω μια φίλη που είναι 38 πλεον και την παράτησε ο σύντροφός της πριν 3 χρόνια ενώ θα παντρευοντουσαν και συζήτησαν για παιδί… Πολύ καιρό έδειχνε ευτυχισμένη αλλά χθες, ήρθε σπίτι μου ,και μετά από 1,5 μπουκάλι κρασι μου παραδέχτηκε κλαίγοντας ότι είναι μόνη ,ότι φοβάται μη δεν αποκτήσει οικογένεια και οτι δεν αντέχει άλλο να “παίζει” την άνετη με τους διάφορους που βρίσκεται γιατί θέλει μια σοβαρή σχέση.Στενοχωρηθηκα πολύ.Την παρήγορησα όσο μπόρεσα,αλλά σφίχτηκε η ψυχή μου . Καταλαβαίνεις Λενα;3 χρόνια πονάει ,καίγεται και εγώ δε πήρα χαμπάρι.Πως να της δώσω ελπίδα;Να προσπαθήσω κανένα προξενιό;Γιατί έχω κάτω υπόψιν μου.Ντρεπομαι που θα το πω…Αλλά έχω αρχίσει και την λυπάμαι.Τι να κάνω;
-Προξενήτρα;
Να μη τη λυπάσαι, για αρχή.
Επειδή ήρθε προχθές κλαίγοντας (και μεθυσμένη) δεν σημαίνει ότι επί τρία χρόνια υπέφερε σιωπηλά. Είναι αυτό που αισθανόταν εκείνη τη στιγμή, που μάλλον είναι οι βαθύτεροι της φόβοι, που είναι ο βαθύτερος φόβος σχεδόν όλων των ανθρώπων, να «μην μείνουν μόνοι».
Τώρα υπάρχει λοκντάουν, αλλά όταν λήξει με το καλό, αν έχεις κάτι υπόψη σου, φρόντισε να τους γνωρίσεις μεταξύ τους σε χαλαρό περιβάλλον μαζί με άλλους χωρίς εισαγωγές, χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς προειδοποίηση, χωρίς να πεις τίποτα. Αν πετύχει, πέτυχε – τους το λες τότε.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Τι λυπήθηκες αρχικά;Ότι είχε μία αδύναμη στιγμή, εσύ δεν έχεις ποτέ;
Πάντως, εγώ δεν θα την ήθελα για φίλη μου, αν έπρεπε συνεχώς να πρέπει να επιβεβαιώσω την ευτυχία μου, μη και με λυπηθεί!
Αουτς. με τσακισε λιγακι αυτη η προταση.
Ντάξει μετά από 1,5 μπουκάλι κρασί κι εγώ μπορεί να σου πω ό,τι να’ναι χωρίς να σημαίνει ότι κάθε μέρα κοιμάμαι και ξυπνάω με αυτό. Δε νομίζω να πονάει και να καίγεται κάθε μέρα επί 3 χρόνια και να μην πήρες χαμπάρι
Δεν παύει να είναι μια σοβαρή πιθανότητα. (Και όσο περισσότερο τη σκέφτομαι τόσο γέρνω προς αυτήν).
Αν θέλεις οπωσδήποτε να λυπάσαι κάποιον άρχισε από τον εαυτό σου .38 ετών …πλέον…την παράτησε… εκφράσεις πεπαλαιωμένες .
ειχαν συζητησει και για παιδι, αφου…
Είναι τόσο ωραίο (και τόσο σπάνιο) να έχουμε γύρω μας ανθρώπους που όταν αποκαλύπτουμε τις πιο αδύναμες πλευρές του εαυτού μας και όταν εξομολογούμαστε τις πιο κρυφές μας σκέψεις, δεν σκέφτονται το χειρότερο για μας, ούτε και μας λυπούνται. Γιατί ξέρουν ότι είμαστε όλοι άνθρωποι. Είμαστε όλοι ευάλωτοι. Μας ξέρουν λοιπόν τόσο καλά και μας αγαπάνε τόσο πολύ που ξέρουν τις αδυναμίες μας όσο και τις δυνάμεις μας. Είναι τόσο απελευθερωτικό να έχουμε τέτοιους δεσμούς. Σου εύχομαι αλήθεια να το νιώσεις και να το ζήσεις αυτού του είδους το δέσιμο και εσύ και η φίλη σου. Α και απλά να… Διαβάστε περισσότερα »
Απ’όλο το κειμενο πιαστηκατε απο μια φραση και κανατε την τριχα τριχια. Προφανως κ δεν την λυπηθηκε ετσι οπως το εννοειτε εσεις.
Οσο για τη γνωριμια, αγαπητη προξενητρα, συμφωνω απολυτα με τη Λενα.
Ενα μόνο πράγμα σας παρακαλώ: οργανώστε τη συνάντηση γνωριμίας και μην το αναβάλλετε: λίγα είναι τα συναισθήματα που συγκρίνονται με την απογοήτευση που νιώθουμε όταν μας υπόσχονται κάτι που χρειαζόμαστε πολύ αλλά κάτι γίνεται και δεν το πραγματοποιούν.
Έχεις τόσο δίκιο! Μου θύμισες μια πολύ καλή μου φίλη, η οποία πάρα πολλές φορές από μόνη της κιόλας μου έλεγε να μου γνωρίσει συναδέλφους της, και μέχρι να το κανονίσει κατέληγε να πάει η ίδια μαζί τους 😄
Καταπληκτικό!!
Αλλά μάλλον ήθελε να ξέρει ακριβώς σε τι θα πέσεις, γι αυτό έκανε “το δοκιμαστή του βασιλιά”.
1,5 μπουκάλι ήπιε, προφανώς τη βάρεσε κατακούτελα. Το αλκοόλ λειτουργεί ως κατασταλτικό οπότε υπό τη επήρρεια του είπε ο,τι είπε. Το θέμα είναι να στηρίξεις τη φίλη σου και οχι να τη λυπάσαι. Μη τη βλέπεις σαν την “κακομοίρα που είναι μόνη της” και της κάνεις ψυχικό. Άλλωστε η εύρεση συντρόφου δεν είναι το κέντρο του κόσμου. Όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, όλα θα γίνουν
Για αυτό δεν είναι οι φίλες; Για να μπορούν με άνεση να έρχονται κλαμένες σπίτι μας και εμείς να είμαστε εκεί για αυτές;
Αν και δεν το βρίσκω σωστό να την λυπάσαι, δεν θα το σχολιάσω γιατί συμφωνώ με τα σχόλια των υπολοίπων.
Αναρωτιέμαι όμως, γιατί έπρεπε να την δεις μεθυσμένη να κλαίει για να σκεφτείς το πολύ απλό, να της γνωρίσεις κάποιον;; Επειδή σκέφτηκες ότι είναι η έσχατη λύση για κάποια στα “38 πλέον” και “παρατημένη”;;
αν στην πρωτη σειρα της ερωτησης χρησιμοποιουσες το “ακομα” αντι το “πλεον” ολα θα ηταν αλλιως στο μυαλο σου , στη σχεση σου με τη φιλη σου , στον τροπο να τη βοηθησεις , αυτη και ολες τις γυναικες και το συνολο της κοινωνιας