Ελπίζω αυτή την φορά να καταφέρω να στείλω την ερώτηση,κάθε φορα μπαίνω γράφω κάτι διαφορετικό αλλα ποτε δεν το στέλνω!με θεωρώ τον πιο τυχερό άνθρωπο του πλανήτη,χωρίς υπερβολές! Γεννήθηκα σε μια πολύτεκνη οικογένεια,δεμένη ,με αρχές,πολλούς συγγενείς . Παντα είχαμε οικονομική άνεση, χωρίς ομως να ειμαστε κακομαθημένοι,ίσα ίσα ο μπαμπάς μου λέει οτι ειμαστε πολυ συνετά παιδιά. Υγεια,παρα πολυ σημαντικό!εχω ομως ενα τεράστιο φόβο για το μέλλον,καλα μην φανταστείς οτι δεν κοιμάμαι κιολας τα βραδιά απλώς ειναι κάτι που με απασχολεί,γινεται παντα να μου πηγαίνουν όλα καλα;ή στο μέλλον θα έρθει κάτι πολυ άσχημο;ειναι αναγκαστικό όλοι οι άνθρωποι να περάσουν δυσκολίες;;ειμαι 19 αν παίζει ρόλο
– Μεθαύριο
Όχι, δεν είναι αναγκαστικό να περάσουν όλοι οι άνθρωποι δυσκολίες, αλλά αναγκαστικά η ζωή τελειώνει, και αυτό είναι το δεδομένο που δεν μπορείς να αποφύγεις, και ίσως να είναι αυτός ο τεράστιος φόβος που δεν μπορείς να αποβάλεις. Μπορεί να νιώθεις ότι όσο πιο καλά περνάς τώρα, τόσο πιο απροετοίμαστη είσαι για το τέλος.
Ακόμα και το τέλος όμως δεν είναι το ίδιο δύσκολο για όλους. Μην υποθέτεις το χειρότερο. Αλήθεια, μερικοί άνθρωποι είναι τυχεροί. Είναι μέσα στις πιθανότητες. Είναι μέρος της στατιστικής. Αν σκεφτείς πόση αδικία, φτώχια και αρρώστια υπάρχει στον κόσμο, όσοι γεννηθήκαμε από αυτή την πλευρά της γης είμαστε ήδη πάρα πολύ τυχεροί. Παίζει ρόλο το 19 γιατί δεν μπορείς ακόμα να απομακρυνθείς και να αντιληφθείς πόσο μεγάλη είναι η ψαλίδα έτσι κι αλλιώς. Μπράβο σου όμως που συνειδητοποιείς την τύχη που έχεις από τόσο νωρίς. Αντί να φοβάσαι, σκέψου πώς μπορείς να χρησιμοποιήσεις όλα αυτά τα εφόδια για να επηρεάσεις θετικά άλλους ανθρώπους.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αν μη τι άλλο, έχεις μεγάλη δικλείδα ασφαλείας τη μεγάλη σου οικογένεια. Ό,τι και να γίνει δε θα είσαι μόνη σου, θα είναι πάντα κάποιος εκεί για σένα.
Γλυκό μου, γλυκό μου παιδί! Αν δεν είσαι τρολ, είσαι συγκινητικά αφελές! Διαβάζω χρόνια α, μπα, όμως είναι η πρώτη φορά που συνδέομαι για να σχολιάσω, γιατί αυτό το 19, με βρήκε στην καρδιά, βαθιά! Ήμουν όπως εσύ. Ακριβώς όμως. Μέχρι που λίγους μήνες πριν τα 19 μου, τρεις για την ακρίβεια, πέθανε ο πατέρας μου. Ξαφνικά. Και γύρισε ο κόσμος ανάποδα. Ξέρεις κάτι όμως; Δεν πειράζει. Άλλαξε η κοσμοθεωρία μου σε μία νύχτα σχεδόν, έγινα πιο ταπεινή, έμαθα να μάχομαι στην πράξη και όχι μόνο στη θεωρία. Όπως λέει και η Α, μπα, η ζωή αναγκαστικά τελειώνει. Και όταν… Διαβάστε περισσότερα »
same story here
Μπράβο σου, για τον τρόπο σκέψης σου! Είναι τόσο αξιοθαύμαστο το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης στη ζωή! Σου στέλνω πολλές αγκαλιές!