Βρε Α,μπα Εγώ πάντα τις σέρβιρα τις χυλόπιτες στο πιάτο μια κι έξω να μην βασανίζεται ο άνθρωπος, άσε που άμα δεν μου αρέσει κάποιος γιατί να κάθομαι να το ζορίζω. Θα μου πεις, όλα άσπρο μαύρο είναι; Ή γουστάρεις ή δεν γουστάρεις; Έτσι ισχύει για μένα κι έτσι πίστευα πως ίσχυε με τους άλλους μέχρι που γνώρισα τον πρώην κι εκεί κατάλαβα ότι υπάρχει αυτό το έιδος ανθρώπων που τους αρέσεις κάπως αλλά όχι αρκετά, παρόλα αυτά κάθονται μαζί σου και σου σερβίρουν την χυλόπιτα σε μικρές καθημερινές δόσεις. Κι ερωτώ, γιατί το να σε θέλουν αλλά όχι αρκετά πονάει πιο πολύ από το να μην σε θέλουν καθόλου;
–χορτασμένη
Γιατί έτσι έχεις ελπίδα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Γιατί αν θεωρείς οτι σε θέλει όμως όχι αρκετά προσπαθείς να τον κάνεις να σε θέλει, δημιοργείται ένας δεσμός, μια σχέση και επενδύεις σε αυτήν κ οταν βλέπεις οτι δεν πιάνουν οι προσπάθειες και δεν υπάρχει βελτίωση απογοητευεσαι περισσότερο. Ισως απογοητεύεσαι περισσότερο όχι για τον άνθρωπο που χάνεις αλλά γιατι προσπάθησες και δεν πέτυχε. Οταν ο άλλος σου λέει απ την αρχή οτι δεν σε θέλει το παίρνεις απόφαση, αλλάζεις σελίδα και τέλος. Η απογοήτευση διαρκεί λιγότερο.
Και ίσως επειδή παίρνεις δόσεις τι ωραία που θα ήταν αν… Ζεις πράγματα υπέροχα τη μια μέρα, γελάς πετάς στα σύννεφα και την άλλη προσγειώνεσαι απότομα. Ενώ με αυτόν που δε σε θέλει καθόλου μόνο φαντάζεσαι.
Πως σε καταλαβαίνω! Αυτή η φάρα ανθρώπων είναι από τις πιο σιχαμερές. Θα έπρεπε να διώκονται ποινικά. Και είναι όπως τα λέει η Λένα. Η άτιμη η ελπίδα( που πεθαίνει και τελευταία).Άι σιχτίρ.
Επειδή έχω περάσει από αυτή τη φάση κ πρόσφατα, συμφωνώ με τη Λένα. Η ελπίδα είναι μεγάλο πράγμα, σε κρατάει σε εγρήγορση κ πιστεύεις ότι μπορείς να κάνεις τον άλλον να σε θέλει όσο κ συ. Όμως αυτό δεν είναι εφικτό γιατί ο άλλος πολλές φορές έχει άλλα στο μυαλό του , άσε που τον ικανοποιεί εγωιστικά να υπάρχει κάποιος που του δίνει σημασία άρα και αξία. Όμως αν ήταν ξεκάθαρος ότι δεν ψήνεται τότε θα ήσουν κ συ πιο σίγουρη για να πας παρακάτω. Όπως κ να έχει επειδή όλοι μας περάσαμε από αυτό , μη μασάς κ προχώρα,… Διαβάστε περισσότερα »
και πρέπει να βασιστείς στον αποφασιστικό, σίγουρο εαυτό σου (αν υπάρχει) και όχι στον άλλον για να ξεμπλέξεις από μια κατάσταση που δεν σε ικανοποιεί.
Συμφωνώ με Λένα. Τώρα αν εσύ αναρωτιεσαι γιατί η άλλη πλευρά να σε υποβάλλει σε τέτοιο μαρτυρίο,είναι απλό: καλύπτεις συναισθηματικά και σεξουαλικά φαντάζομαι το κενό μέχρι να βρεθεί κάτι άλλο. Τόσο όσο. Κοιτάς αλλά δεν αγγίζεις. Έχει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτατω, μπορεί να φύγει χωρίς να έχει υποσχεθεί.
Χορτάτο 😊
Αν πονάει λέει. Καίει και τσουρουφλίζει. Υποθέτω πως είναι επειδή στην πρώτη περίπτωση τρως μία φορά χυλόπιτα το συνηθίζεις και λες πάμε παρακάτω. Στην άλλη περίπτωση όμως ελπίζεις κάθε μέρα πως σήμερα θα είναι η μέρα που θα καταλάβει πόσο με θέλει. Αλλά δεν είναι. Κι κάθε μέρα αγκαλιάζεις κάτι που δεν είναι 100% εκεί.
Σχόλιο για την Λένα. Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν. Νάσαι καλά.
και πόσες ερμηνείες σηκώνει αυτό το λακωνικό!
“σου σερβίρουν την χυλόπιτα σε μικρές καθημερινές δόσεις. Κι ερωτώ, γιατί το να σε θέλουν αλλά όχι αρκετά πονάει πιο πολύ από το να μην σε θέλουν καθόλου;”
γιατι σου ξυνουν συνεχεια την ιδια πληγη, χωρις τελειωμο.
το κολλημενο χανζαπλαστ ποτε ποναει περισσοτερο; οταν το τραβας γρηγορα, η οταν το σηκωνεις σιγα σιγα σιγα τραβωντας το κολλημενο δερμα με τις ωρες;
Δεν ειναι ωραιο οταν σου δινουν κατι μετα να στο παιρνουν πισω.