in

Αγαπητή «Α, μπα»: Γιατί τα ζωάκια όσο μεγαλώνουν σταματάνε το παιχνίδι;

Γιατί «σοβαρεύουν»;

Γιατί τα δύο πιο συνήθη σε ανθρώπινες κατοικίες ζώα, τα σκυλιά και τα γατιά, είναι τόσο παιχνιδιάρικα όσο είναι μικρά και μετά από κάποιον καιρό «σοβαρεύουν» και δεν παίζουν τόσο μεταξύ τους ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

fb97f33a030f29d6ec2e6860966e14cf

Γιατί τα δύο πιο συνήθη σε ανθρώπινες κατοικίες ζώα, τα σκυλιά και τα γατιά, είναι τόσο παιχνιδιάρικα όσο είναι μικρά και μετά από κάποιον καιρό «σοβαρεύουν» και δεν παίζουν τόσο μεταξύ τους(ή και μετους ανθρώπους τους); Στους ανθρώπους καταλαβαίνω ότι έχουν κι υποχρεώσεις και σπουδές και δουλειές. Στα σκυλάκια και γατάκια, όμως, δεν πολυαλλάζει η ζωή του, δεν είναι ότι έχουν και τίποτα αρμοδιότητες ενώ ενηλικιώνονται(, ενώ ούτε καν χρειάζεται να ανησυχούν για τα φαγητό τους, το οποίο συνήθως φτάνει στο πιάτο τους τις ίδιες ώρες κάθε μέρα, πέρα από τα τυχερά τους κατά τη διάρκεια της ημέρας. Γιατί «σοβαρεύουν»(σε σχέση με το πώς ήταν τις πρώτες εβδομάδες/μήνες);

Zent

Γιατί το παιχνίδι δεν είναι ασχολία χωρίς σκοπό. Το παιχνίδι είναι ο τρόπος που επιβιώνουμε. Είναι βασικότατο μέρος της ανάπτυξης. Όλα τα μικρά (ζώα, άνθρωποι) όταν παίζουν μαθαίνουν να χρησιμοποιούν το σώμα τους με τρόπο που τα κάνει ανεξάρτητα, δηλαδή μαθαίνουν πώς να περπατάνε, να πηδάνε, να πετάνε, να πιάνουν μυγάκια, να χρησιμοποιούν μαχαιροπήρουνο. Όταν τα μάθουν όλα αυτά, δεν έχουν λόγο να «παίξουν».

Με άλλα λόγια, το παιχνίδι είναι πάρα πολύ σοβαρή υπόθεση (έχεις δοκιμάσει να διακόψεις παιδί δύο χρονών από το παιχνίδι του;) και η άγνοια μας περί του θέματος μας κάνει να το βλέπουμε ως κάτι «χαριτωμένο». Είναι ο τρόπος που η φύση μας έχει κάνει να αντιδράμε όταν βλέπουμε πλάσματα που ακόμα δεν έχουν κατακτήσει βασικές λειτουργίες που εξασφαλίζουν την επιβίωση τους. Αν δεν το βλέπαμε ως κάτι χαριτωμένο, δεν θα επιβίωνε κανένα είδος.

Είναι πολύ κακή ιδέα να λες σε μικρό παιδί μη και μη και μη όταν κάνει κάτι που σου φαίνεται ανούσιο και απλώς θα σε βάλει να καθαρίσεις μετά. Όσο πιο πολύ το αφήσεις να κάνει κάτι που σου φαίνεται ενοχλητικό, τόσο πιο γρήγορα θα σταματήσει να το κάνει – επειδή θα έχει κατακτήσει αυτό το μικροσκοπικό κομματάκι του παζλ που του χρειάζεται για να κάνει κάτι αρκετά πιο πολύπλοκο, όπως να χρησιμοποιεί καλαμάκι, να σηκώνει το κουτάλι από τη σωστή πλευρά, και τα λοιπά. Το γράφω προς γνώση και συμμόρφωση.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

26 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
μιμόζα
μιμόζα
4 χρόνια πριν

Πράγματι, έχω παρατηρήσει και γω πως όσο αφήνω το γατούλη μου να κάνει κάποια πράγματα που ίσως μου δυσκολεύουν λίγο τη ζωή (πχ να παίζει με τη ζώνη της ρόμπας που κρέμεται και να μην μπορώ να κάνω βήμα χωρίς να κινδυνεύω να σκοντάψω πάνω του και να τσακηστούμε και οι δυο), τόσο πιο γρήγορα θα τα αφήσει. Κάποια στιγμή τα κατέχει, οπότε πάει στο επόμενο. Μη το ένα και μη το άλλο έχει ως μόνο απολέσμα να χαλάμε τη μεταξύ μας σχέση και να του κόβω τον αυθορμητισμό. Προφανώς δε μιλαώ για πράγματα εν δυνάμει επικύνδυνα. Το μόνο που… Διαβάστε περισσότερα »

BlobBlob
BlobBlob
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  μιμόζα

Κι εγώ το ίδιο θα έλεγα. Το παρακάτω ισχύει μια χαρά και για γατάκια. “Είναι πολύ κακή ιδέα να λες σε μικρό παιδί μη και μη και μη όταν κάνει κάτι που σου φαίνεται ανούσιο και απλώς θα σε βάλει να καθαρίσεις μετά. Όσο πιο πολύ το αφήσεις να κάνει κάτι που σου φαίνεται ενοχλητικό, τόσο πιο γρήγορα θα σταματήσει να το κάνει ” Στην αρχή προσπαθούσα να σταματήσω τον γάτο από το να ανεβαίνει στον πάγκο της κουζίνας και είχαν σπάσει τα νεύρα και των δύο μας. Μετά άλλαξα προσέγγιση και πήρα όλα τα πραγματα απο εκεί πάνω που… Διαβάστε περισσότερα »

lioness
lioness
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  μιμόζα

Σου χω πει πόσο σε ζηλεύω, έτσι??!!!

μιμόζα
μιμόζα
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  lioness

😊😊😊

Zouzouna Goutsouna
Zouzouna Goutsouna
4 χρόνια πριν

Πολυ ενδιαφερουσα ερωτηση και απαντηση.
Και θυμηθηκα τωρα εναν δασκαλο στο δημοτικο που μας ελεγε: πρώτα θα παιζετε και μετα θα διαβαζετε.
Η μαμα μου η ανιδεη και οι κουτσομπολες φιλες της τον κραζανε.
Εγω ηξερα ενστικτωδως και μονο, ποσο δικιο ειχε.

Guardian
Guardian
4 χρόνια πριν

Λένα, είσαι μέσα στο σπίτι μου…Μαθαίνει η μικρή να πίνει από το ποτήρι. Και αφού πιει κανα δυο γουλιές, με την μεγαλύτερη ευχαρίστηση του κόσμου, αναποδογυρίζει το ποτήρι ώστε να χυθεί όλο το υπόλοιπο νερό κάτω. Μα ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ.

μιμόζα
μιμόζα
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Guardian

Προτείνω σκουπάκι Μπλακ εν Ντέκερ για υγρά και στερεά, θα έβαζα λινκ, αλλά μη γίνει και τοποθέτηση προιόντος το σχόλιο. Ή να γεμίζεις το ποτήρι λιγότερο; Αλλα εκεί να μου πεις πως θα μάθει να κρατάει το βάρος ενός γεμάτου ποτηριού… Πωπω ρε παιδιά τι περνάτε και σεις που έχετε παιδιά, ρισπέκτ.

Απαστράπτουσα
Απαστράπτουσα
4 χρόνια πριν

Δεν είχα ποτέ ιδιαίτερη σχέση με ζώα ή παιδιά και δεν είχα συνειδητοποιήσει ποτέ το πόση- πολλή -ενέργεια, ατελείωτη και ασταμάτητη μπορεί να έχει ένα γατάκι και ένα νήπιο. Εμένα με σόκαρε όταν μετά από ένα χρόνο που είδα ένα γατάκι του πατέρα μου το πόσο είχε μεγαλώσει και σοβαρέψει και είχε σταματήσει αυτήν την τρέλλα να κυνηγάει τα πάντα και να σκαρφαλώνει από δέντρο σε δέντρο βζιιιινγκ βζιιινκγ. Στους ανθρώπους παίρνει λίγα περισσότερα χρόνια να σοβαρέψουν, αλλά πλέον μου φαίνεται απίστευτο ότι και γω ήμουν κάποτε 3χρονο που χοροπήδαγε όλη μέρα χωρίς σταματημό. Το θέμα εδώ βέβαια δεν είναι… Διαβάστε περισσότερα »

mononoke
mononoke
4 χρόνια πριν

Οι άνθρωποι δεν σταματάνε να παίζουν επειδή έχουν υποχρεώσεις. Πιστεύεις οτι αν δεν είχαμε δουλειές θα παίζαμε κρυφτό και περνά περνά η μέλισσα μέχρι τα 80 μας; Γύρω στην προεφηβεία συνήθως σταματάμε να παίζουμε επειδή περνάμε σε επόμενο αναπτυξιακό στάδιο και δεν έχουμε πια τόση ανάγκη το παιχνίδι για να καλλιεργήσουμε δεξιότητες. Αποκτάμε άλλες ανάγκες, αρχίζουμε να καλλιεργούμε περισσότερο τις κοινωνικές μας σχέσεις, να συζητάμε με τους φίλους μας, να μας ενδιαφέρει το άλλο φύλο, να αποκτάμε ενδιαφέρον για μουσική/ταινίες/άλλα χόμπι και η επιθυμία για παιχνίδι μειώνεται. Όχι οτι σταματάμε ποτέ τελείως, μπορεί οι ενήλικες να μην παίζουν με μπάρμπι… Διαβάστε περισσότερα »

Muse
Muse
4 χρόνια πριν

Το τι ακούω για το παιδί που τρώει μόνο του και κάνει χαμουλη γύρω γύρω, δεν λέγεται! Ναι όμως, το παιδι τρώει μόνο του από βρέφος που ξεκίνησε τροφές. Μόνος του έπιασε τις τροφές, δεν ήθελε κρεμουλες και ήθελε με τα χέρια του να πιάνει και να βάζει στο στόμα του. Δεν λέω, όντως γίνεται χαμός αλλά τρώει μόνος του! Και τώρα που είναι 2 το έχει βελτιώσει. Επεμβαίνω μόνο σε φαγητά σουποειδη/λαδερα κλπ. Πάντως, νομίζω ότι στο εξωτερικό προσπαθούν να υποστηρίξουν το να φάει μόνο του ενα μωρο ενώ εδώ φοβόμαστε να μην πνίγει.

I_am_the_law
I_am_the_law
4 χρόνια πριν

2.Λύνεται με μια απλή και απαραίτητη επέμβαση.

BlobBlob
BlobBlob
4 χρόνια πριν

Του αρέσει ο θόρυβος που κάνουν τα μπουκάλια όταν τα δαγκώνει και ίσως και η ατνίσταση που συναντά όταν τα δαγώνει. Βασικά αυτό του έρχεται κουτί :). Στον δικό μου άρεσαν τα λούτρινα ζωάκια αλλα μόνο με σφυρίχτρα μέσα (προς μεγάλη χαρά μου), τα οποία τα έπαιζε με ενθουσιασμό όταν μιλούσα στο τηλέφωνο. Μάλλον γιατί δεν του έδινα σημασία.

Aloutero
Aloutero
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  BlobBlob

Της δικιάς μου πάντως της αρέσουν όλα. ΟΛΑ. Μπαλάκια, ζωάκια, κούτες χάρτινες, σακούλες, σαγιονάρες, γυαλιά ηλίου, τραπέζια , καρεκλες, πατώματα 😂😂😂

Wolfcry
Wolfcry
4 χρόνια πριν

Η απάντηση της Α,ΜΠΑ αναφέρεται και στους ανθρώπους. Οπότε σχολιάζω αντίστοιχα. “Όσο πιο πολύ το αφήσεις να κάνει κάτι που σου φαίνεται ενοχλητικό, τόσο πιο γρήγορα θα σταματήσει να το κάνει – επειδή θα έχει κατακτήσει αυτό το μικροσκοπικό κομματάκι του παζλ που του χρειάζεται για να κάνει κάτι αρκετά πιο πολύπλοκο, όπως να χρησιμοποιεί καλαμάκι, να σηκώνει το κουτάλι από τη σωστή πλευρά, και τα λοιπά.” Θα συμφωνήσω απόλυτα! Κι εγώ το γιο μου τον αφήνω να κάνει το οτιδήποτε (πάντα κάτω από ασφαλείς συνθήκες και με προσπάθεια οριοθέτησης). Ας πετάξει το φαγητό κάτω, ας χύσει το ποτήρι με… Διαβάστε περισσότερα »

Aloutero
Aloutero
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Wolfcry

Συμφωνώ απόλυτα με τη μέθοδο αυτή. Αφήστε τα παιδιά σας να εκφραστούν ελεύθερα.
Η μόνη ένσταση που έχω είναι όταν αυτό γίνεται παντού. Η κουμπάρα μου έφερε το παιδάκι της σπίτι και μου έσπασε δυο διακοσμητικά (συναισθηματικής αξίας) και ζωγράφισε στον δερμάτινο καναπέ με τον ανεξίτηλο μαρκαδόρο του. Δεν μπορώ να πω ότι δεν με ενόχλησε. Πιο πολύ με ενόχλησε η αδιαφορία της κουμπάρας μου και όχι το παιδάκι (εννοείται).

Wolfcry
Wolfcry
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Aloutero

Γι’ αυτό το λόγο αναφέρω και το θέμα των ορίων παραπάνω. Αλλά είναι όπως το λες: ορισμένοι γονείς είναι αδιάφοροι. Το παρατηρώ έντονα και στην παιδική χαρά.

no_roots
no_roots
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Aloutero

Ε μα να γι’ αυτό κι εγώ αποφεύγω να έρχονται παιδιά πλέον στο σπίτι. Συμφωνώ κι εγώ με τη μέθοδο που λέει ο Wolfcry, αρκεί να περιορίζεται στο χώρο του καθενός και πάντως όχι στο δικό μου σπίτι.

Aloutero
Aloutero
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  no_roots

Κι εγώ το ίδιο no_roots. Η κουμπάρα παρεξηγήθηκε όταν της το είπα την επόμενη φορά που ήθελε να έρθει με το παιδί. Ξύδι.

Zouzouna Goutsouna
Zouzouna Goutsouna
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Wolfcry

Δεν συμφωνω.
Γιατι να του επιτρεπεις να πεταει το φαγητο κατω ; Αν θελει να μαθει το νομο της βαρυτητας ας πεταξει κατω κανενα παιχνιδι.
Και την μπαλα αν την πεταξει μακρυα απλως την ξεχναει και τελειωσε.

Wolfcry
Wolfcry
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Zouzouna Goutsouna

@Zouzouna Goutsouna, Η διατύπωσή μου ίσως δεν ήταν καλή. Για το νόμο της βαρύτητας που λες, τον μαθαίνουν όταν είναι βρεφάκια ακόμα. Ωστόσο, εγώ αναφέρομαι σε όσα γράφει η Λένα. Για το φαγητό αναφέρομαι στην προσπάθειά του να κρατήσει το κουτάλι σωστά και να το βάλει στο στόμα του. Ας το πετάξει κάτω (το φαγητό) και ας λερώσει τα πάντα. Θα έρθει η ώρα που θα το κατακτήσει. Για το ποτήρι με το νερό, αναφέρομαι στις πρώτες του προσπάθειες να πιει από τυπικό ποτήρι και όχι από ειδικά παιδικά ποτηράκια ή καλαμάκι. Ας το χύσει, θα έρθει η ώρα που… Διαβάστε περισσότερα »

Aloutero
Aloutero
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Wolfcry

Το σπίτι που νοίκιασα τώρα είχε έναν τοίχο με ζωγραφιές παιδιών. Είχε πολύ πλάκα γιατί χαμηλά στον τοίχο έβλεπες τις πολύ παιδικές ζωγραφιές, λίγο ψηλότερα έβλεπες τις ζωγραφιές που άρχιζαν να βγάζουν νόημα. Ένα κουνέλι με κανονικά αυτιά, μια γάτα κ.λπ. Στην αρχή σκέφτηκα να τον αφήσω έτσι τον τοίχο αλλά μετά με έπιασε ο ψυχαναγκασμός μου και τον έβαψα. Ήταν ωραίος όμως 😁

mongrel
mongrel
4 χρόνια πριν

Συνεχίζουν όμως να θέλουν να παίζουν μαζί μας κι έρχονται με τη μπάλα στο στόμα. ( Ίσως περισσότερο για μας και λιγότερο για το παιχνίδι.)