in

Αγαπητή «Α, μπα»: Γιατί πρέπει να έχω έστω και μια τυπική σχέση με τον πατέρα μου;

Προσωπικά δεν θέλω να τον ξαναδώ στα μάτια μου

Αγαπητή Α μπα. Βλέπω σε πολλές οικογένειες (γνωστοί, φίλοι κτλ) να υπάρχει μια παράξενη ανεκτικότητα σε σχέση με την άσχημη συμπεριφορά. Δηλαδή ξέρω άτομα που η οικογένεια τους δεν τους έχει φερθεί καθόλου καλά ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

dd77fd7f422322d93a1a4d834fab648c

Αγαπητή Α μπα. Βλέπω σε πολλές οικογένειες (γνωστοί, φίλοι κτλ) να υπάρχει μια παράξενη ανεκτικότητα σε σχέση με την άσχημη συμπεριφορά. Δλδ ξέρω άτομα που η οικογένεια τους δεν τους έχει φερθεί καθόλου καλά, όμως και πάλι έχουν σχέσεις επειδή “Πρέπει”. Για να περάσω στο δικό μου θέμα, κάτι παρόμοιο γίνεται και στην δική μου οικογένεια. Ο πατέρας μου ήταν ανύπαρκτος όταν τον χρειαζόμουν, ενώ όταν αποφάσιζε να το παίξει πατέρας γινόταν βίαιος, αυταρχικός, χειριστικός και δεν αναλάμβανε ποτέ την ευθύνη των (άσχημων) πράξεων του. Σαν να πίστευε πως είχε δικαίωμα να φέρεται άσχημα σε εμένα και την μητέρα μου. Η οικογένεια του ήξερε για την συμπεριφορά του αλλά ποτέ δεν έκανε τίποτα για εμάς. Έχω μιλήσει σε αρκετούς ανθρώπους για αυτά που πέρασα κοντά του αλλά η απάντηση ,με μία δύο εξαιρέσεις, η ίδια. “Πρέπει να έχεις έστω μια τυπική σχέση μαζί του, είναι πατέρας σου ότι και να έγινε”. Προσωπικά δεν θέλω να τον ξαναδώ στα μάτια μου. Προσπάθησα να βγάλω άκρη μαζί του αρκετές φορές αλλά δεν έβγαλε πουθενά και μάλιστα βγήκα και η κακιά της ιστορίας. Έχω πάρει την απόφαση μου, αλλά αλήθεια πόσο καλό να έχω σχέσεις με έναν άνθρωπο που μου στέρησε μια όμορφη παιδική /εφηβική ηλικία και που με κάνει να νιώθω άσχημα, μόνο και μόνο επειδή έχουμε το ίδιο DNA ?

Θα είμαι από τις εξαιρέσεις. Δεν πιστεύω ότι πρέπει να έχεις μια τυπική σχέση με οποιονδήποτε, ούτε καν με τον πατέρα σου. Μερικά πράγματα είναι ασυγχώρητα. Μερικές σχέσεις δημιουργούν περισσότερα προβλήματα από όσα μπορεί να αντέξει κανείς. Μερικές φορές δεν υπάρχει άλλη λύση από το να διακόψεις σχέσεις, όσο δύσκολο κι αν είναι.

Πιστεύω όμως ότι για να κάνεις κάτι τέτοιο πρέπει να έχεις πρώτα προετοιμαστεί, γιατί είναι μεγάλη, πολύ μεγάλη απόφαση, και πρέπει να είσαι σίγουρη ότι είσαι έτοιμη για τις συνέπειες. Μπορεί να είσαι ήδη έτοιμη – σου τα λέω μόνο και μόνο επειδή δεν ξέρω τι έχει συμβεί και πόσο τα έχεις σκεφτεί. Υπάρχει περίπτωση να νιώσεις ξεκρέμαστη όταν το κάνεις. Θα έρθουν μέρες όπως είναι οι οικογενειακές γιορτές, θα δεχτείς ερωτήσεις από αγνώστους για τον πατέρα σου. Μπορεί ο πατέρας σου να προσπαθήσει να σε προσεγγίσει μετά από αυτό, μπορεί να σου υποσχεθεί ότι θα αλλάξει. Θα ακούσεις πολλούς καλοθελητές όπως αυτούς που περιγράφεις, και πρέπει ναι είσαι σίγουρη ότι μέσα σου έχεις ισορροπήσει σε αυτή την απόφαση και δεν μπορείς να διανοηθείς άλλη ζωή για σένα.

Πάντως, δεν είναι κάτι που χρειάζεται έγκριση από το περιβάλλον σου. Δεν θα δικαιωθείς αν σου πει η πλειοψηφία ότι καλά έκανες. Αυτό είναι μια βαθιά προσωπική απόφαση και δεν αφορά κανέναν παρά εσένα και τον πατέρα σου. Αν ψάχνεις κάπου επιβεβαίωση, φοβάμαι ότι δεν είσαι απολύτως, μα απολύτως σίγουρη ότι αυτό πρέπει να κάνεις. Αν αναρωτιέσαι γιατί υπάρχει αυτή η κυρίαρχη τάση του «πρέπει», αυτό συμβαίνει γιατί αυτή είναι η εύκολη απάντηση κάποιου που δεν χρειάζεται να λουστεί τις συνέπειες, ούτε προς τη μία, ούτε προς την άλλη κατεύθυνση.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

27 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Eleni
Eleni
5 χρόνια πριν

Συμφωνώ 100% με τη Λένα. Φίλη μου, σε νιώθω… Μεγάλωσα με έναν πατέρα βίαιο και χειριστικό. Όποτε τσακωνόμασταν, και δεν μου μιλούσε, η μητέρα μου με πίεζε να του ζητήσω συγνώμη, έστω κι αν δεν έφταιγα, καθώς “πατέρας σου είναι, αγάπα τον άνθρωπό σου με τα ελαττώματά του”… Ώσπου έφτασε μία στιγμή, που αποφάσισα ότι δεν θα ξαναυποχωρήσω, έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι δεν θα μιλιώμαστε. Βοήθησε καταλυτικά το γεγονός ότι πλέον είχα μεγαλώσει, έμενα μόνη μου, και είχα τα δικά μου χρήματα. Δεν μιλιώμασταν για 2 χρόνια. Ναι, υπήρχαν στιγμές που το ένιωθα σαν βάρος. Υπήρχαν στιγμές που… Διαβάστε περισσότερα »

Bobos
Bobos
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Eleni

Ελένη με κάλυψες – πλήρως- ο πλέονασμος έτσι για την αλητεία. Να γράφεις συχνότερα.

lioness
lioness
5 χρόνια πριν

Νομίζω ότι δε θα βρεις ποτέ την επιβεβαίωση/ έγκριση/ στήριξη που ψάχνεις από το περιβάλλον. Στην κοινωνία μας, οι γονείς θεωρούνται ακόμη ιεροί με μία έννοια, έχουν αυταπόδεικτο δικαίωμα από την ιδιότητά τους να κάνουν χοντρά λάθη και το παιδί είναι υποχρεωμένο να συγχωρεί, επειδή είναι παιδί και αυτοί οι γονείς. Νιώθω ότι είναι λίγο θέμα ταμπού. Το ότι έτυχε να φέρουν μια ζωή στον κόσμο, τους βάζει αυτόματα μία ιεροσύνη και ένα φωτοστέφανο σε γνωστούς και κοινωνία. Είσαι παιδί και αυτοί ήξεραν καλύτερα, ή δεν ήξεραν καλύτερα αλλά έκαναν ό,τι μπορούσαν, ή δεν έκαναν ό,τι μπορούσαν, αλλά τουλάχιστον σε… Διαβάστε περισσότερα »

no_roots
no_roots
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  lioness

Εξαιρετική τοποθέτηση για τους γονείς lioness!

Aloutero
Aloutero
5 χρόνια πριν

Και ο δικός μου πατέρας ήταν ανύπαρκτος. Στα παιδιά του δεν υπήρξε ποτέ βίαιος (εγώ άλλωστε ήμουν 1,5 έτους όταν χώρισαν οι δικοί μου) και όταν πηγαίναμε να τον δούμε ήταν από αδιάφορος έως ανύπαρκτος. Πήγαινα τα ΣΚ με την αδελφή μου και μέναμε στο σπίτι του μέχρι που έγινα 13-14 χρονών. Μετά άρχισα να ρωτάω τη μητέρα μου πράγματα και όταν εκείνη θεώρησε ότι ήμουν αρκετά μεγάλη για να επεξεργαστώ και να αντιμετωπίσω την αλήθεια, μου είπε τα πάντα για το χωρισμό τους. Ότι ήταν ζηλιάρης και κτητικός, ότι η μαμά του καθόριζε μέχρι και τι θα φάει για… Διαβάστε περισσότερα »

narylfiel
narylfiel
5 χρόνια πριν

Κάνε ό,τι σε κάνει εσένα να νιώθεις καλύτερα με τον εαυτό σου. Όπως λέει η Α,μπα, οι άλλοι δε θα έχουν καμία συνέπεια από τη δική σου πράξη, άρα εύκολο είναι να το παίζουν τοποτηρητές της τάξεως και της ηθικής. Προσωπικά ένιωσα πολύ πιο ανάλαφρη από όταν έκοψα επαφές με τον πατέρα μου, κι ας λέγανε διάφοροι συγγενείς (από το δικό του σόι) ότι δεν πρέπει. Από ένα σημείο κ μετά μη φοβάσαι, σταματάνε οι συνεχείς ερωτήσεις κι απλά το αποδέχονται.
Καλή σου τύχη ό,τι κι αν αποφασίσεις 🙂

Κοντράριος
Κοντράριος
5 χρόνια πριν

Ο μόνος άνθρωπος που πρέπει να έχεις έστω μια τυπική σχέση μαζί του, είναι ο εργοδότης σου.
(Και πάλι, αν δεν αντέχεις, μπορεί να γίνει πρώην εργοδότης, οπότε δεν χρειάζεται πια.)

BabyDoll
BabyDoll
5 χρόνια πριν

Αν είσαι σίγουρη να ξεκόψεις όσο είναι νωρίς. Η μητέρα μου ζούσε σε ένα σπίτι με ένα πατέρα συναισθηματικά απών και αδιάφορο μια μητριά άκρως χειριστική και δύο ετεροθαλείς αδερφές που ήταν συνώνυμο του παρτάκια που εκμεταλλεύονταν κι εκμεταλλεύονται οικονομικά τους γονείς τους. Αν και άργησε, έκοψε κάθε επαφή από τις αδερφές τις και πραγματικά είναι καλύτερα. Και δεν το έκανε τόσα χρόνια γιατί ήταν αδερφές τις και “έπρεπε ” να έχει κάποιες τυπικές σχέσεις όμως εκείνες λάμβαναν την προσπάθειά της να έχει κάποιες τυπικές σχέσεις ως αδυναμία και της φέρονταν άσχημα. Το ότι είναι γονιός σου δεν σημαίνει οτι… Διαβάστε περισσότερα »

Κιμ Απίθανη
Κιμ Απίθανη
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  BabyDoll

αυτή η ιστορία μου θύμισε κάπως την Σταχτοπούτα

Joan_Twist
Joan_Twist
5 χρόνια πριν

Πολύ με βοήθησε η ερώτηση αυτή και η απάντηση. Έξι χρόνια ψυχανάλυση για να ξεκοψω από τον πατέρα μου κ σύντομα μάλλον θα ξεκινήσω δεύτερο γύρο για να εμπεδώσω χωρίς να διαλυθώ ότι το ίδιο πρέπει να κάνω κ με την μητέρα μου κ να σταματήσω να την δικαιολογω κ να φοβάμαι. Νιώθω πως έχω χάσει πολύτιμο χρόνο κ όμορφα χρόνια κ ταυτόχρονα νιώθω εγωίστρια κ υπερβολική, μιας κ αυτό ακούω από παιδι, να μην είναι υπερβολικά ευαίσθητη κ αγχώδης με αυτά τα θέματα. Θέματα βίας, καταπίεσης κ εκφοβισμού. Με αποτέλεσμα να φοβάμαι συνεχώς ότι θα συμβεί κάτι κακό κ… Διαβάστε περισσότερα »

Πέμπτη
Πέμπτη
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Joan_Twist

Καλή δύναμη Joan Twist, δεν είσαι μόνη

seagull
seagull
5 χρόνια πριν

Αισθάνομαι πως έχεις αρκετό θυμό μέσα σου για αυτόν τον άνθρωπο και είναι λογικό. Όταν ο θυμος καταλαγιάσει θα καταφέρεις να έρθεις σε επαφή με τον εαυτό σου και τα πραγματικά θέλω σου. Μεχρι τότε να εκφράζεις αυτό που νιώθεις. Όχι, δεν υπάρχει κανένα πρέπει.

acantholimon
acantholimon
5 χρόνια πριν

Ένας τρίτος,που είναι γνωστός,που είναι φίλος,συγγενής,πολύ δύσκολα θα πάρει πάνω του την ευθύνη μιας τέτοιας κουβέντας.Σχεδόν κανείς δε θα πει χώρισε,κόψε με τους δικούς σου,μην ξαναμιλήσεις στον τάδε.Θα είναι συγκαταβατικοί,θα είναι κάπως ενωτικοί.Ποιος θέλει να λένε για εκείνον,ότι έβαλε λόγια και διέλυσε μια οικογένεια;Κι ας είναι διαλυμένη προ πολλού κι ας μην έχει και καμιά αξία στην τελική η γνώμη του.Όμως πολύ συχνά βρίσκονται μπλεγμένοι και κατηγορούμενοι.Θα βγάλουν λοιπόν την ουρά τους απέξω.Ψηθείτε,φαγωθείτε,εγώ μια φορά δεν ανακατεύομαι.Και η αλήθεια είναι,ότι η απόφαση είναι δική σου και μόνο.Τα έζησες,τα ξέρεις.Δε χρειάζεται να δώσεις αναφορά σε κανέναν είτε βάλεις Χ είτε κρατήσεις… Διαβάστε περισσότερα »

lioness
lioness
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  acantholimon

Πόσο αλήθεια αυτό που λες, acantholimon, για το πένθος… Κι εγώ έτσι το βίωσα.

no_roots
no_roots
5 χρόνια πριν

Μην περιμένεις υποστήριξη για την απόφασή σου από κανέναν. Εκτός των άλλων, οι άνθρωποι που μιλάς είναι ή (ακόμα) παιδιά κάποιου ή γονείς κάποιου, οπότε αυτόματα μπαίνουν στη θέση αυτού που αποκλείεις από τη ζωή σου και δεν μπορούν να μεταβολίσουν μια τέτοια απόφαση. Ενδεχομένως να φοβούνται μήπως κάτι τέτοιο συμβεί και στους ίδιους, οπότε θα προσπαθήσουν να σε αποτρέψουν. Εσύ ξέρεις τί πέρασες και τί σε έκανε να πάρεις μια τέτοια απόφαση και δεν χρειάζεται ούτε να το συζητάς, ούτε να ζητάς τη γνώμη κανενός. Απλά θα το κάνεις και οι υπόλοιποι με τον καιρό θα το συνηθίσουν. Όταν… Διαβάστε περισσότερα »