Γιατί οι γονείς του συντρόφου μας δεν έχουν μερίδιο ευθύνης σε αυτά που μας ενοχλούν σε αυτόν ; Θέλω να πω, ένα μερίδιο ευθύνης έχει αυτός που είναι όπως είναι , ένα μερίδιο ευθύνης εμείς που ενώ τα βλέπαμε τα παραβλέψαμε, αλλά ένα μερίδιο ευθύνης κι αυτοί που τον έκαναν έτσι όπως είναι σήμερα και ενα ακόμα για το πρότυπο σχέσης που του πρόσφεραν όσο ζούσε και μεγάλωνε μαζί τους
-Αυγούλα
Τότε και οι γονείς των γονιών του έχουν μερίδιο, και οι δικοί τους γονείς επίσης, και οι δικοί τους ένα μερίδιο, και πάει λέγοντας ως το άπειρο, και άρα κανένας δεν έχει ευθύνη, γιατί αν το μοιράσεις μέχρι τον Αδάμ και την Εύα, φτάνει το κάθε μερίδιο στο μηδέν.
Δεν ξέρω σε τι σε βοηθάει αυτή η σκέψη. Μάλλον μειώνει το δικό σου μερίδιο, γι’αυτό. Άλλο να το μοιράσεις στα δύο, άλλο στα τρία.
Τώρα έρχονται τα κακά νέα.
Το μερίδιο ευθύνης είναι όλο δικό σου, και δεν μπορείς να το αποδώσεις σε κανέναν άλλον. Αν έβλεπες πράγματα και τα παρέβλεψες, κακώς. Την επόμενη φορά, προσπάθησε να μην παραβλέπεις σημάδια. Δι εντ.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Και γιατί να μη φταίνε οι δικοί σου γονείς που σε έκαναν να παραβλέπεις; Μπωωωω
Τι νόημα έχει αυτή η ερώτηση; Θα τους ζητήσεις τα ρέστα;
Κι ας πούμε ότι το παραδέχονται όλοι, κι οι ίδιοι και ο σύντροφος και εμείς, και πάλι, εσύ ζεις μαζί του…
Εμένα πάλι η πεθερά μου, μου φταίει ακόμα και για την κλιματική αλλαγη.Περα από την πλάκα, μη μπαίνεις σε αυτή τη διαδικασία. Ο κάθε άνθρωπος έχει ευθύνη για τον εαυτό του και μεταφοροντας την ευθύνη σε κάποιον άλλο, δίνεις άλλοθι στον εαυτό σου για να ανέχεται συμπεριφορές και καταστασεις.
Αχαχαχα τα ίδια λέω κ εγώ για τα πεθερικά μου!
Τι λες τώρα Λένα…δεν φταίει η Εύα για όλα τα κακά της ανθρωπότητας.Αυτή έφαγε το μήλο και έδωσε και στο άμοιρο και άβουλο Αδάμ.Έτσι ξεκινά και η απόδοση ευθυνών με μεταφυσική.
Αααυτό. Επίσης, μερίδιο ευθύνης έχουν και οι συγκυρίες, τα βιώματα, τα τραύματα, η ίδια η τύχη που μας έβγαλε εκεί που γεννηθήκαμε, κι ένα σωρό άλλοι παράγοντες. Που ευθύνονται και για τους γονείς. Και πάει λέγοντας.
Οι γονείς του έχουν ευθύνη απέναντι στον ίδιο, και απέναντι στην κοινωνία στην οποία τον παρέδωσαν. Εφόσον όμως εσύ δεν υποχρεωθηκες από πουθενά να είσαι μαζί του, η ευθύνη απέναντι στον εαυτό σου είναι όλη δική σου.
Άντε και απέδωσες ευθύνη στους γονείς του. Τι θα κάνεις, θα τους ζητήσεις αποζημίωση για ψυχική ωδύνη;
Αυτός έχει την ευθύνη γι’ αυτό που είναι. Μπορεί οι γονείς του να έχουν το 30% αυτής της ευθύνης, κι αυτός το άλλο 70. Μπορεί να είναι και 50-50. Μπορούμε να αποδώσουμε ευθύνες και σε 2-3 πρώην που “δεν τον έκαναν άνθρωπο”. Τελικά όμως δεν έχει καμία σημασία. Ξέρεις γιατί; Γιατί αν εσύ είδες σημάδια, άσπρες-κόκκινές-κίτρινες-μπλε σημαίες, άκουγες καμπαναριά και τα αγνόησες, αυτή η ευθύνη είναι δική σου. Όλη δική σου.
Αδυνατώ να καταλάβω το συλλογισμό αυτό ειλικρινά .Ή μάλλον μπορώ, απλά μου φαίνεται αδιέξοδος και χωρίς λόγο ύπαρξης. Ναι, προφανώς και συντελούν ποικίλοι παράγοντες για να διαμορφωθεί η προσωπικότητα και το φάσμα συμπεριφορών, αντιλήψεων και ούτε καθεξής σε έναν άνθρωπο. Αλλά δεν θα καθόμαστε να κάνουμε και πυραμιδική ανάλυση του οικογενειακού δέντρου σε όποιον συναναστρεφόμαστε ή έχουμε σχέση. Αν κάτι δεν σου αρέσει στον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου, αυτό είναι που πρέπει να αντιμετωπίσεις είναι αν είσαι εντάξει με αυτό ή όχι. Τα πώς και τα γιατί και τα μήπως είναι κυκλικές σκέψεις για να αποφύγουμε την ευθύνη και… Διαβάστε περισσότερα »
Να προσθέσουμε κι ένα μερίδιο ευθύνης για την “κακούργα κοινωνία” γενικώς;
Άρα είναι τέσσερα τα μερίδια, αν μέτρησα καλά;
Αν κιόλας βάλεις ότι είναι δύο οι γονείς μπορούν να γίνουν και έξι
Παιδιά καποιων οι γονείς εχουν ξαναπαντρευτεί όταν σε μικρή ηλικία και άρα εχουν 4 γονεις εκαστος αρα 8 ανα ζευγαρι + 2 το ζευγάρι (αν δεν είναι σχέση ανω των 2) και γίνεται μαθηματικός χαμούλης