Γεια σου Αμπα. Η ιστορία πολύ συνηθισμένη αρχικά, ξεκίνησα κάτι ερωτικό με κάποιον που μου άρεσε πολύ κι ένιωθα πως με καταλάβαινε, ένα πολύ ενδιαφέροντα και γοητευτικό για τα γούστα μου άνθρωπο αλλά το οποίο δεν κράτησε πολύ γιατί αυτός πάνω στους πέντε μήνες κι ενώ εγώ ένιωθα πως ήδη είχα αρχίσει να δένομαι, το έκοψε απότομα. Πολύ απότομα όμως, όπως φαίνεται, γιατί εγώ κόλλησα πολύ άσχημα από τότε. Αυτός επικαλέστηκε κάποια αντικειμενικά εμπόδια ως πρόφαση για τον χωρισμό αλλά εγώ πίστεψα πως απλώς δεν με ήθελε αρκετά γιατί άλλοι μια χαρά κρατούν σχέσεις και με τέτοια και με χειρότερα εμπόδια. Μεχρι εδώ τιποτε παράξενο, το περίεργο είναι ότι εμένα μου στοίχισε πολύ αυτή η απόρριψη, λες και ήμουν καμία πρωτάρα ή λες και είχαμε σχέση για χρόνια. Σε σημείο, αρκετούς μήνες μετα απο τη λήξη της, να κλαίω ακόμα συχνά, να στενοχωριέμαι πολύ, να κανω άσχημες κι ανόητες σκέψεις όπως ότι δεν θα ξαναβρώ κάποιον άλλον που να θέλω τόσο, -είμαι 35 και καιρό μόνη πριν από αυτην τη συντομη σχεση και όσο μεγαλώνω τόσο πιο δύσκολο γίνεται να συναντώ καποιον που να μ’ αρέσει πολύ- πως κατι μου λείπει και τι ειναι αυτό που δεν εχω και πώς γίνεται να μη θέλει να είμαστε μαζί όταν εγώ τον θέλω και μου λείπει τόσο. Όλα αυτά τα παράλογα που σκέφτονται οι άνθρωποι όταν τους τσουζει και τους τσουρουφλίζει. Αυτός ηθελε να διατηρησουμε φιλική επικοινωνία γιατί όπως είπε με νοιάζεται σαν άνθρωπο αλλά μεχρι εκει. Συμφώνησα και μιλάγαμε αρκετά συχνά από μακριά αλλά αυτό με έκανε ακόμα πιο χάλια οπότε το σταμάτησα. Γιατι οι άνθρωποι να παίρνουμε τόσο βαριά μια απόρριψη; Ειναι ο εγωισμός, είναι που θεωρούμε ότι μας θίγει προσωπικά ο άλλος; Και γιατί η μία απόρριψη να στοιχίζει τόσο πολύ ενώ μία άλλη όχι; Είχα ζήσει και στο παρελθόν ανάλογες ιστορίες αλλά ποτε σε αυτην την ένταση ουτε καν με ανθρώπους που ειμασταν μαζι πολύ περισσότερο καιρο. Και πώς την ξεπερνάμε τελικα;
– He’s Just Not That into You
Δεν ξέρω γιατί σε έτσουξε τόσο πολύ, αν δεν ξέρεις εσύ, αλλά νομίζω ότι το γράφεις και μόνη σου, και δεν το καταλαβαίνεις. Είναι επειδή – κατά τα λεγόμενα σου – είσαι 35 και καιρό μόνη σου πριν από αυτό και όσο μεγαλώνεις τόσο πιο δύσκολο είναι να συναντάς κάποιον που σου αρέσει πολύ. Ο πόνος είναι ανάλογος των προσδοκίων. Επένδυσες πολλά για τους παραπάνω λόγους. Δεν είχες επενδύσει τόσα στο παρελθόν γιατί δεν ένιωθες την ίδια χρονική πίεση. Γι’αυτό η τόση ένταση.
Δυστυχώς δεν υπάρχει διαφορετική συνταγή για το πώς το ξεπερνάς. Χρειάζεται χρόνος. Χρησιμοποίησε αυτόν τον χρόνο για να ξεδιαλύνεις κατά πόσο σου άρεσε τόσο πολύ ο συγκεκριμένος, ή κατά πόσο πείστηκες ότι σου άρεσε επειδή ήσουν καιρό μόνη, επειδή είσαι 35 και νιώθεις να σε πλακώνει το ταβάνι. Οι πέντε μήνες σχέσης που έληξε με χλιαρές δικαιολογίες μου δείχνει ότι δεν ταιριάζατε καθόλου, αλλά μόνο αυτός το κατάλαβε, επειδή αυτός δεν ένιωθε καμία πίεση να σε βρει υπέροχη. Πρέπει να καταλάβεις κι εσύ γιατί δεν ταιριάζατε.
(Παίρνει χρόνο).
Όταν περάσει κι αυτό, θα ήταν καλή ιδέα να κάνεις ένα καλό ριστάρτ με την επεξεργασία της κοσμοθεωρίας σου που σε κάνει να νιώθεις σα ληγμένο γάλα επειδή είσαι 35. Εγώ θα ξεκινήσω λέγοντας ότι είσαι σε μια χρυσή δεκαετία με την εμφάνιση σου και το μυαλό σου σε άριστη κατάσταση, είσαι σε μια από τις καλύτερες φάσεις της ζωής σου. Είναι πιο δύσκολο να σου αρέσει κάποιος όσο μεγαλώνεις επειδή έχεις περισσότερο μυαλό, και αυτό είναι κάτι που πρέπει να φέρεις με τιμή και καμάρι, και όχι να το σέρνεις πίσω σου σαν βάρος. Δεν χρειάζεται να βρεις εκατό συντρόφους. Έναν ψάχνεις. Λες να μην τον βρεις; Αν ξέρεις τι θέλεις, θα τον βρεις. Να ξέρεις τι θέλεις όμως. Όχι να θέλεις σκέτα έναν που να σε θέλει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αχ βρε Λένα, τι ωραία απαντάς μερικές φορές…. (εννοώ πως πάντα απαντάς ωραία, αλλά μερικές φορές τα σπας). Τα είπες όλα. Για την πίεση, για το ληγμένο γάλα, για το ταβάνι , που πάει να σε πλακώσει, για το σιχτίρισμα της ποιότητας. Για το ότι ξεπατωθήκαμε να γίνουμε καλλιεργημένοι άνθρωποι και τώρα αυτοβριζόμαστε και “ζηλεύουμε” τους απλούς και εύκολους ανθρώπους, που πάνε , με όποιον/α έχει δύο χέρια και δυο πόδια…. Ειδικά αυτό με το ληγμένο γάλα…. πόσο μα πόσο αλήθεια… και πόσο όμως σου το ενισχύουν διαρκώς οι γύρω. Στην κοπέλα θα πω, να διαβάσει πολλές φορές την απάντηση… Διαβάστε περισσότερα »
Από που προκύπτει ότι αν ξέρουμε τι θέλουμε θα το βρούμε; Μας το χρωστάει το σύμπαν; Γιατί τέτοια βεβαιότητα; Εγώ πάλι έχω φτάσει στο σημείο που πιστεύω ότι όσο πιο πολύ γνωρίζω τι θέλω, τόσες λιγότερες οι πιθανότητες να τον βρω και έπρεπε να το αποδεκτώ και να αποφασίσω ότι για μένα είναι καλύτερο να μείνω μόνη μου από το να είμαι με κάποιον που δεν καλύπτει αυτά που θέλω. Γιατί όταν οι πιθανότητες λιγοστεύουν λόγω ηλικίας, συγκυριών, διαθεσιμότητας και αδιαλλαξίας μας (και ναι, όταν ξέρουμε τι θέλουμε και δεν συμβιβαζόμαστε, είμαστε αδιάλλακτοι) τότε μιλάμε πια με αριθμούς, και όταν… Διαβάστε περισσότερα »
Διότι όλοι θέλουν να βρουν αυτόν που τους ταιριάζει. Δεν είναι σα να εύχεσαι να σου τύχει το λαχείο.
Μα επειδή θέλουμε κάτι τόσο πολύ δεν σημαίνει ότι θα το βρούμε. Οι πιθανότητες μπορεί να μη φτάνουν το επίπεδο του λαχείου που είναι 1 προς εκατομμύρια, αλλά αν είναι ακόμα και 1 προς 2, τότε το 50% ανάμεσά μας δεν θα το βρει. Εδώ και κάτι χρόνια σκέφτομαι το εξής: Θα μπορούσαμε να χωρίσουμε τις ιδιότητες που επιθυμούμε ή δεν θέλουμε να έχει κάποιος όπως τα επίπεδα αναγκών του Μάσλοου, ας πούμε ότι είναι τρεις (θα είχε ενδιαφέρον για έρευνα). Πρώτον, αυτές που είναι απαραίτητες για να μην κινδυνεύουμε ή να κινδυνεύουν άλλοι και φαντάζομαι σχεδόν όλοι εύχονται, όπως… Διαβάστε περισσότερα »
Η απόρριψη όταν αρχίζεις να νιώθεις το χρόνο να τελειώνει, σύμφωνα με το πώς αυτό είναι ορισμένο από την κοινωνία που ζούμε, πονάει αλλιώς και θέλει δουλειά να μη σκεφτείς έστω φευγαλέα, ακόμη κι αν χωρίσεις εσύ τον άλλο που δεν ταιριάζετε, “αχ άλλη μια χαμένη ευκαιρία”, γιατί έτσι μας προγραμματίζουν. Αποφάσισε τι ακριβώς θέλεις σε μια σχέση και μη συμβιβάζεσαι όταν βλέπεις μεγάλες αποκλίσεις από αυτό, ειδικά αν ο μόνος λόγος είναι το να μη μείνεις μόνη σου. Φαντάσου πόσο πιο δυστυχισμένη θα ήσουν αν μένατε μαζί κ οι διαφορές σας γιγαντώνονταν με τον καιρό ή ξαφνικά σου έρχονταν… Διαβάστε περισσότερα »
Κάποιοι αισθάνονται αφόρητη μοναξιά μέσα σε μια κακή ερωτική σχέση και υποφερτή μοναξιά σε περιόδους που είναι μόνοι, χωρίς ερωτική σχέση.
Συμπάσχω..
Respect για την τελευταια παραγραφο 🙂