Αγαπητή Α,μπα, Κατ’αρχάς ευχαριστώ πολύ για την ευχάριστη και δημιουργική συντροφιά. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελα πάντα να σε ρωτήσω κάτι τέτοιο η απορία μού δημιουργήθηκε διαβάζοντας κάτι. Όταν αναγνωρίζουμε ένα λάθος μας και λέμε “σόρι” αντί για “συγγνώμη” δεν ακούγεται η αναγνώριση πολύ μειωμένη; δηλαδή, σαν να μην πολυεννοούμε τη συγγνώμη; σαφώς έχουν σημασία και άλλα, πχ στον προφορικό λόγο ο επιτονισμός, στον γραπτό το περιβάλλον του κειμένου, αλλά σε γενικές γραμμές, εφόσον είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε μεταξύ κάποιων λέξεων, επιλέγοντας το “σόρι” δεν μειώνουμε κατά κάποιον τρόπο τη συγγνώμη- ίσως και συνειδητά; Πολλά φιλιά και καλές γιορτές!
–Σόρι κιόλας
Συμφωνώ, όπως και όταν λέμε «ντραγκς» αντί ναρκωτικά. Τα «ντραγκς» είναι Ντέιβιντ Μπάουι, κάπως μυθικής φύσης. Η λέξη «ναρκομανής» εμπεριέχει περισσότερο τον κίνδυνο και την απελπισία που φέρει ένας εθισμός.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Το κρατάμε για τα μικρά αδικήματα.πχ σορι που σε πατησα αλλά συγνωμη που είπα αυτό και σε πληγωσα
Κι εμένα το sorry μου φαίνεται πολύ πιο ελαφρύ από το συγγνώμη. Και έχω παρατηρήσει το εξής για τον εαυτό μου, μου είναι πολύ πιο εύκολο να βρίσω στα αγγλικά από ότι στα ελληνικά. Νιώθω κάπως αποσυνδεδεμένη με το φορτίο που κουβαλά η εκάστοτε λέξη όταν την λέω σε μια ξένη γλώσσα. Και λογικό μου φαίνεται. Η λέξη ως λέξη κουβαλά ιστορία και συλλογική (ως ελληνική γλώσσα) και προσωπική (π.χ. συνδέουμε συγκεκριμένες λέξεις με συγκεκριμένες στιγμές/γεγονότα που τις πρωτοακούσαμε ή στα οποία ήταν κυρίαρχες). Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τις ξένες γλώσσες που μαθαίνουμε τις λέξεις μέσα από το… Διαβάστε περισσότερα »
Αν το πεις γονυπετής, κλαίγοντας γοερά ή είσαι Αγγλόφωνος, μετράει το ίδιο. Όπως και αν ακολουθείται από τα “φίλος” ή “μανμου”. Γνώμη μου.
Το σορι μαν μου γονυπετής και κλαίγοντας γοερά το έκανα εικόνα
Και είναι το μόνο που θα σε βοηθήσει όταν έχεις στείλει ντικπικ σε πρώην κολλητού σου.
Μα για αυτό ακριβώς το λέμε, για να αποστασιοποιηθούμε από τον όρο. Για αυτό λέμε, σόρι,στη δική μας γλώσσα, τη γλώσσα που σκεφτόμαστε συγνώμη είναι το συγνώμη. Σόρι είναι κάτι άλλο, κάτι με λιγότερο νόημα και φαίνεται ότι συχνά το αποζητάμε το λιγότερο νόημα. Οι λέξεις έχουν ειδικό βάρος και αυτό φαίνεται να το αναγνωρίζουμε έστω και ασυναίσθητα και να θέλουμε να το μειώσουμε η να το αυξήσουμε ανάλογα τις προθέσεις μας.
Μια ερώτηση για το ροκ εν ρολ και κλείσαμε για σήμερα.
Έχεις απόλυτο δίκιο “Σόρι κιόλας”. Εγώ πιάνω τον εαυτό μου να δυσκολεύομαι πιο πολύ να πω συγγνώμη αντί για σόρυ. Με αναγκάζω πλέον να πω συγγνώμη στον προφορικό λόγο γιατί και φαίνεται και το εννοώ. Αλλιώς με το σόρυ είτε το είπα είτε όχι δεν πιάνεται για μένα. Και αντιστοίχως δεν το δέχομαι κιόλας!
Όπως και το thanks, πολλές φορές εμφανίζεται ως thnx. Μπορεί να με κάνει έξαλλη σε 3,2,1…😾
Κι εμένα!
ty
Γιατί ακόμα δεν έχουμε συμφωνήσει αν γράφεται με ένα ή με δυο γάμμα
Με 2 γράφεται. Συγγνώμη όπως συγγραφέας, συν+β’ συνθετικό που ξεκινάει από γ, η σύνθετη λέξη θα έχει -γγ-.
Ναι, όπως και το Σόρρυ στα Γαλλικά. Με δύο γάμα.
Το αγαπημένο μου είναι στα κινέζικα πάντως. Σόλλι μάνταμ, γιολ σπλινγκ λολς
Γιαπωνέζικα είναι
Έχω την εντύπωση ότι και οι δύο τύποι είναι σωστοί. Το “συγγνώμη” ως ιστορική ονομασία, το “συγνώμη” ως απλοποιημένος νεότερος τύπος. Ας μας διαφωτίσουν οι γλωσσολόγοι. Ο Σαραντάκος πάντως χρησιμοποιεί και τους 2 τύπους.
Είμαι η ένοχη που το γράφω πάντα με ένα. Μήπως υποσυνείδητα για να την αποδυναμώσω;
Στο σημερινό Α, μπα: Γλωσσικές απορίες
Συμφωνώ απόλυτα ότι μειώνουμε την αξία της συγγνώμης. Η κάθε γλώσσα έχει μια “αξιακή αντίληψη”, δεν είναι μόνο ένα εργαλείο επικοινωνίας, γιαυτό και οι λέξεις στη μητρική μας γλώσσα έχουν άλλη βαρύτητα (μέσα μας κυρίως). Στα Αγγλικά ” I am sorry” σημαίνει “λυπάμαι”, ενώ το “συγγνώμη” από το συν+γιγνώσκω, σημαίνει “καταλαβαίνω και δείχνω επιείκεια”. Αμάν πια με αυτό το “σόρι” καραμέλα έγινε.