Διάβασα μια αναφορά στα σοσιαλ μίντια , το ποσό δεν είναι η πραγματική ζωή και φυσικά συμφωνώ απόλυτα. Θέλω να μοιραστώ ένα περιστατικό εν μέσω καραντίνας, το οποίο πάει κάπως έτσι: Στον κύκλο του άντρα μου και στην ευρύτερη παρέα (όχι και κολλητή, ούτε καν για ποτό πάμε όλοι μαζί) υπάρχει μια κοπέλα πολύ πρόσχαρη και πάντα χαρούμενη. Την έχω δει λίγες φορές έχουμε μιλήσει, τη συμπάθησα και θεώρησα πως με συμπάθησε και εκείνη (αυτό εξέλαβα). Μια από τις προηγούμενες ημέρες λοιπόν (όχι μέρες Πάσχα με αυστηρές απαγορεύσεις κτλ) βλέπω τυχαία – γτ σιχαίνομαι τα στορυ – κάποια φωτογραφία από την πόλη μου με ένα παιχνιδιάρικο και πρόσχαρο σχόλιο. Απαντάω λοιπόν κι εγώ (να κάνω πλακα με το μυαλό μου) με σκοπό αν πραγματικά βρίσκεται εδώ να προτείνω να κάνουμε μια μετακίνηση 6 παρέα να μην είναι και μονη. Ε λοιπόν, λίγο που εγώ δεν διατύπωσα καλά το “αστείο” μου, λίγο που εκείνη βρισκόταν στην πόλη στο νοσοκομείο, έφαγα ένα βρισιμο φοβερό και τρομερό. Προσπαθώντας να απολογηθω και ζητώντας συγγνώμη, έλαβα ένα ακόμη πιο εξοργισμένο μήνυμα λέγοντας μου παράλληλα και τον ακριβή (πολύ σοβαρό) λόγο υγείας που βρισκόταν στην πόλη μου. Φυσικά αισθάνθηκα άσχημα, φυσικά δεν έδωσα έκταση γιατί καταλαβαίνω την κατάσταση της. Εγώ έμαθα από αυτό όμως. Και ερωτω: Αυτή τη διαδικτυακή ζωή στην οποία όλοι μας προσπαθούμε να δείχνουμε τέλειοι, είμαστε πραγματικά έτοιμοι να τη βιώσουμε? Ποια δύναμη μας ωθεί όταν είμαστε μέσα μας ερείπια να παρουσιάζουμε μια “τέλεια ζωή”, χορεύοντας, βγαινοντας φωτογραφίες στον ήλιο δίπλα στη θάλασσα, να δείχνουμε με όλη μας τη διαδικτυακή δύναμη οτι είμαστε καλά? Αφού δεν είμαστε σε θέση να δεχτούμε πείραγμα, να απαντήσουμε ψύχραιμα ακόμη και σε ένα κακόβουλο σχόλιο. Γιατί ανεβάζουμε χαρούμενες φωτογραφίες και βίντεο και δεν είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε το χιούμορ που προκαλούμε? Γιατί δε σεβόμαστε πάνω απ’ όλα τον εαυτό μας σε μια δύσκολη περίοδο που διανύουμε με αποχή από αυτά τα μέσα που δεν έχουμε καθόλου ανάγκη τελικά? Γιατί κάνουμε “φίλους” και δεχόμαστε “followers” ανθρώπους που δεν ξέρουμε, δεν ξέρουμε αρκετά, η δε συμπαθούμε, δίνοντας τους το δικαίωμα να εισβάλλουν στην προσωπική μας ζωή, στις προσωπικές μας καλές η κακες στιγμές και να μας ταράξουν (ναι εγώ εισέβαλα σε αυτη την περίπτωση εν αγνοία μου σε μια πάρα πολύ καλή στιγμη)? Υ.Γ.: έχω βρεθεί σε αντίστοιχη δύσκολη κατάσταση με σοβαρό θέμα υγείας, δεν μιλάω με άγνοια Ρητορικά ερωτήματα εν μέσω πανδημίας! Καλή λευτεριά συγκρατουμενοι!
– Keli 33
Θέλεις να μιλήσεις γι’αυτό που έπαθες, αλλά για κάποιο λόγο, πρέπει να εφαρμοστεί αυτό που έπαθες σε όλους μας; Δεν έχει θέση ο πληθυντικός, αλήθεια. Δεν κάνουμε όλοι την ίδια χρήση στα σόσιαλ. Κάποιος που μπαίνει νοσοκομείο και γράφει ένα πρόσχαρο μήνυμα από την πόλη που βρίσκεται το νοσοκομείο, πρέπει να ξέρει ότι κάποιος μπορεί να του στείλει κάτι για χαβαλέ. Δεν φταις εσύ, και δεν έκανες κάτι λάθος.
Δεν ξέρω γιατί η συγκεκριμένη κάνει ό,τι κάνει, ούτε εσύ ξέρεις, αφού σου είναι μια άγνωστη. Είναι πραγματικά τόσο δύσκολο να υποθέσεις, όμως;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν ξέρω ποιοι είναι χειρότεροι, αυτοί που ποστάρουν άσχετα ακόμα και όταν έχουν σοβαρό πρόβλημα (σαν τη φίλη σου) ή οι attention seekers που κάνουν τσεκ ιν σε νοσοκομείο για να αρχίσουν τα σχόλια “ωωπ τάδε μου τι έγινε;;” “όλα καλα;;” και να μην απαντάνε οι ίδιοι από κάτω να μας “κρατανε σε αγωνία.”
Aχ τι θυμήθηκα.
Πρώην προισταμενη μου έκανε facebook τσεκιν στο νοσοκομείο και από κάτω βροχή τα σχόλια “περαστικά στον Γιωργάκι”, “Γρήγορα σπίτι, τα φιλιά μας στον Γιώργο” και αντιδράσεις με emoticons που δακρύζουν.
Εντωμεταξύ, φαινόταν ότι όλοι ήξεραν πως κάτι έπαθε ο Γιωργάκης, αλλά δε μας έφτανε, έπρεπε να το μάθει κάθε καψερός..
Η συγκεκριμένη λίγο τράβα με κι ας κλαίω μου φαίνεται και μην ασχολείσαι. Πάντως έχω κάνει το ίδιο περίπου πριν λίγα χρόνια: είχα μπει για εγχείρηση σε νοσοκομείο του Πειραιά και από τον όροφο που βρισκόμουν είχε μια θέα στη θάλασσα μούρλια. Είχα γράψει ποστ/ανεβάσει φωτογραφία (δε θυμάμαι ακριβώς) ότι κάνω διακοπές σε πεντάστερο ξενοδοχείο με θέα. Ε κάποιοι φυσικό ήταν να μου στείλουν πού βρίσκομαι ή να μου ευχηθούν να περάσω καλά. Σε κάποιους δεν εξήγησα καν πού βρίσκομαι, γέλασα μόνη μου και τελειωσε το θέμα.
Χαχαχα εσύ όμως μπορεί πράγματι να ένιωθες ότι ήσουν σε πενταστερο (το Μεταξά έχει υπέροχη θέα)!! 😋Το αγαπημένο μου είναι τα ζευγάρια που ξέρω ότι κοιμούνται χώρια γιατί δεν αντέχουν ο ένας τον άλλον και στην ουσία έχουν χωρίσει αλλά ανεβάζουν φώτο “my husband is better than yours” (μόνο σε husband version το χω δει).
Να σου πω την αλήθεια Louk Ritia μου, εγώ σε εκείνη τη φάση ήθελα να μείνω στο θετικό της υπόθεσης και όχι στο ότι έκανα χειρουργείο, οπότε επικεντρώθηκα στην υπέροχη θέα της θάλασσας και το έζησα (όσο μπορούσα) έτσι.
και τα couplegoals ξέχασες (ειδικά από γνωστή που μας έλεγε οτι ο άντρας της πετάει κάτω τα σώβρακα και τις πετσέτες)
ποποοοο ναί, εμετικό το couplegoals και το απο πάνω που λεει η Λουκριτία, γενικώς….πολύ αμερικανιά η φάση (στην έκφραση) και πολλή υποκρισία
Το παράδειγμα που αναφέρεις είναι ατυχές (είναι τουλάχιστον γελοίο να ανεβάζεις φώτο από μια πόλη ενώ είσαι στο νοσοκομείο και να εκνευρίζεσαι που οι άλλοι δεν μύρισαν τα νύχια τους) αλλά νομίζω πιάστηκες από αυτό για να επιβεβαιώσεις την άποψη που έχεις γενικά για τα σόσιαλ μίντια και τους ανθρώπους που τα χρησιμοποιούν. Πολλοί άνθρωποι επιμένουν να διαχωρίζουν την πραγματική από τη διαδικτυακή ζωή αλλά δεν καταλαβαίνω από που απορρέει αυτή η ανάγκη. Τα σόσιαλ μίντια δεν είναι μια άλλη, μια ψεύτικη ζωή. Είναι μέρος της ζωής μας. Γράφεις: “Αυτή τη διαδικτυακή ζωή στην οποία όλοι μας προσπαθούμε να δείχνουμε… Διαβάστε περισσότερα »
Η γνωστή σου ότι να ναι,μακριά κι αγαπημένες!!! Πάμε στα σοσιαλ τώρα. Για έμενα τα σοσιαλ είναι ένα παιχνίδι για μεγάλους. Εγώ προσωπικά ανεβάζω αποκλειστικά και μόνο ουδέτερα η ευχάριστα πράγματα πχ συνταγές, ενδιαφέροντα άρθρα,αστεία κλπ γιατί δε μου αρέσει να πετάω στα μούτρα του άλλου τη μιζέρια μου. Γνωστοί μου που χρησιμοποιούν το fb για να την πουν στον πρώην, για να κατηγορήσουν, για να πουν δημόσια πόσα έδωσαν και δεν πήραν τίποτα, έχουν φάει μπλοκ με συνοπτικές…
Λίγο σουργελο ακούγεται η συγκεκριμένη. Και φρόντισε να το δείξει από την πρώτη φορά που επικοινώνησες μαζί της. Είσαι τυχερή που το έδειξε τόσο γρήγορα! 🤣😉
Δε χρειάζεται να αισθάνεσαι ασχημα που δεν μυρίσεις τα νύχια σου και δεν ήξερες ότι είναι στο νοσοκομειο. Μου μοιάζεις πολύ ενοχική (είμαι κι εγώ) καταπολεμήσε το να λυτρωθείς ένα ισχύει.
Σα να ηθελε προσοχη και καπου να ξεσπασει τα νευρα της
Βασικά, κάνεις λόγο για κάποιο αστειάκι που έγραψες στην κοπέλα, μήπως έγινε καμιά παρεξήγηση με αυτό; Γιατί γενικά η αψήγησή σου είναι: μια κοπέλα που θεώρησες πρόσχαρη αλλά δεν την ξέρεις καλά, ενημερώνει ότι είναι στην πόλη σου, της λες να πάρει μέρος σε μια μετακίνηση (όχι πάρτι), κάνεις κάποιο αστειάκι και η τύπισσα στραβώνει τρελά. Δεν θέλω και να σε κατηγορήσω, αλλά τι της είπες;