Καλημέρα σε όλους και όλες 🙂 αυτό που θα ήθελα να ρωτήσω είναι το εξής. Θεωρείς ότι το να μας έχει ο άλλος δεδομένη είναι κάτι που έχει να κάνει και με εμάς τους ίδιους η είναι και δικό του θέμα; Δηλαδή. Εγώ μέσα στη σχέση μου προσπαθώ να έχω τον χρόνο μου με φίλους και φίλες να πάω το γυμναστήριο μου κτλ αλλά πάντα θέλω να βρίσκω χρόνο να συνδυάζω τον χρόνο μου με τον δικό του. Κάτι που ο ίδιος το αφήνει λίγο πιο φλου και είναι στο θα δούμε αν θα κάνουμε κάτι μετά η όχι. Όχι πάντα φυσικά. Αλλά πραγματικά δεν ξέρω αν εγώ έχω τελικά το θέμα η οι σύντροφοι μου η οι επιλογές μου. Γιατί είναι κακο και να έχει δεδομενη και να τον έχεις και εσύ; Αυτό δεν είναι αγάπη; Να ξέρεις ότι είναι εκεί ο άλλος και να το εκτιμάς; Τα λέω λίγο μπερδεμένα ίσως. Νιώθω ότι μου αρέσει η συντροφικότητα και ναι προτιμάω να δω ταινία με τον σύντροφό μου παρά μόνη μου. Δε λέω ότι δε περνάω καλά και μόνη μου αλλά προτιμάω με κάποιον. Πρέπει κ ο άλλος να είναι έτσι για να πεις ότι ταιριάζεις; Θα βρω κάποιον αντίστοιχο η θα τον βαριέμαι έτσι κ εγώ; Τέλος πάντων επειδή εχω ρωτήσει διάφορα που δεν μπορείς προφανώς να απαντήσεις μέσα από λίγες φράσεις η ερώτηση είναι αν πρέπει συνεχώς να προσπαθώ για να μη με έχει δεδομενη ο άλλος.
-Κουράστηκα
Όχι.
Ναι, πρέπει να είναι έτσι κι ο άλλος για να ταιριάζεις. Αν μοιάζει με δουλειά, τότε δεν είναι αυθόρμητο το ταίριασμα.
Δεν λέω ότι είναι καταδικασμένο το πράγμα, αλλά συνήθως, όταν ακούς για ζευγάρια που είναι καιρό μαζί, και οι δυο λένε ότι όλα ήταν πολύ εύκολα, κι έτσι κατάλαβαν ότι έφτασαν εκεί που ήθελαν να φτάσουν (αλλά δεν ήξεραν ότι αυτό το μέρος υπάρχει όντως στην πραγματικότητα).
Θα ήθελα να πω κάτι όμως. Δεν είναι το ζητούμενο να μπορείς να περνάς καλά “και μόνη σου”, αλλά να υπάρχουν ορισμένα πράγματα που προτιμάς να κάνεις μόνη σου. Όσο και να θέλεις τη συντροφικότητα, χρειάζεται να έχεις προσωπικό χρόνο, απολύτως προσωπικό, όχι να κάνεις υπομονή βλέποντας ταινιές μόνη σου μέχρι να βρεθεί ο σύντροφος. Ο σύντροφος που θα βρεις, όσο τέλειος κι αν είναι, δεν θα θέλει να βλέπει πάντα τις ίδιες ταινίες που θέλεις εσύ, την ώρα που θέλεις εσύ. Δεν θα έλεγα ότι “αγάπη είναι να βρίσκεις πάντα χρόνο για τον άλλον”. Είναι να ξέρεις ότι ο άλλος είναι εκεί και να το εκτιμάς, χωρίς να έχεις ανάγκη τα παιχνίδια εξουσίας, αλλά το “εκεί” δεν χρειάζεται να είναι κυριολεκτικό. Θα πάω σινεμά με τη φίλη μου αγάπη μου, γιατί εσένα δεν σου αρέσουν αυτά, οκ μωράκι, τότε κι εγώ θα πάω για μπίρες, τα λέμε άλλη μέρα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Όταν θέλεις τον άλλον και σε θέλει, αυτή η προσπάθεια του να βρεθεί χρόνος να τον περάσετε μαζί θα πρέπει να είναι κοινή. Αν έχεις την αίσθηση ότι εσύ προσπαθεις περισσότερο από τον σύντροφό σου κι αυτός είναι πιο άκαμπτος στο πρόγραμμά του , τότε ή παίζει παιχνίδια εξουσίας ή δεν είσαι τόσο σημαντική για αυτόν. Αν αυτό συμβαίνει συνέχεια με όλους τους συντρόφους σου, σημαίνει ότι παίρνεις έναν πιο υποτακτικό ρόλο μέσα στη σχέση, όπου τα θέλω και οι ανάγκες του άλλου είναι πιο σημαντικές από τις δικές σου. Κι ο άλλος το καταλαβαίνει αυτό και παίζει παιχνίδια εξουσίας… Διαβάστε περισσότερα »
Συνήθως η φράση “τον/την έχω δεδομένο/η” σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να κάνω πλέον την προσπάθεια να του αρέσω (ως σύντροφος και όχι ως εμφάνιση). Και σαν προσπάθεια δεν εννοώ το να γίνεσαι κάτι άλλο από αυτό που είσαι. Εννοώ το να σκέφτεσαι πράγματα που θα μπορούσες να κάνεις μαζί του, όπως π.χ. ένα διήμερο κάπου ρομαντικά, ένα πικ νικ σε ένα πάρκο, μια παράσταση.
Το έζησα στην προηγούμενη σχέση μου και με κούρασε αφάνταστα. Έπρεπε να σκέφτομαι αποκλειστικά εγώ διάφορες αποδράσεις ή εξόδους. Ήταν πολύ βαρετό για εμένα.
Υπό αυτήν την έννοια το θεωρώ κακό να θεωρείς τον άλλον δεδομένο.
Το βασικό ζήτημα που θέτεις είναι πολυδιάστατο. Είναι μεγάλη κουβέντα το ταιριασμα, και δεν αφορά μόνο χαρακτήρα και χημεία αλλά κυρίως γούστα και τρόπο ζωής. Όσο καλά και να περνάνε δύο άνθρωποι μαζί αν ο ένας έχει είκοσι φιλους και δέκα χόμπυ και ο άλλος δύο και είναι σπιτόγατος λογικά ένα χασματάκι θα προκύψει. Επίσης είναι και θέμα αναγκων, άλλος και να μην έχει γεμάτη ζωή είναι οκ με το βλέπει το σύντροφο 2-3 εβδομαδιαία ενώ κάποιος άλλος μπορεί να θέλει καθημερινά. Ωστόσο πέρα από όλα αυτά που είναι πρακτικά και πραγματικά, για μένα το ιδανικό σε μια σχέση ΕΙΝΑΙ… Διαβάστε περισσότερα »
Αγχώθηκα λίγο με την ερώτησή σου. Ένιωσα ένα πνίξιμο. Το ότι αγαπάς τον άλλον δεν σημαίνει ότι πρέπει να είσαι 24/7 μαζί του, ούτε να τον βάζεις πάντα προτεραιότητα.
Δεν λέω σε καμιά περίπτωση ο άλλος να σε φτύνει. Αν εννοείς αυτό, καλώς και αναρωτιέσαι.
Αλλά, γενικά, καμιά φορά και το πιο φλου είναι ωραίο. Και το κυριότερο, να έχεις χρόνο με τον εαυτό σου! Μον@ σου! Για μένα αυτό είναι το μεγαλύτερο σημάδι ισορροπημένης σχέσης (και προσωπικής ψυχικής ισορροπίας, εδώ που τα λέμε).
Το να μας θεωρεί κάποιος δεδομένους είναι δικό του θέμα.Κάτι δεν έχει καταλάβει καλά για τις σχέσεις.Όχι απαραίτητα τις ερωτικές μόνο.Οι σχέσεις θέλουν νοιάξιμο,θέλουν να δίνεις το παρόν.Δεν μπορείς να τις αμελείς κι όταν ξαναθυμηθείς τον άλλο,να περιμένεις,ότι όλα θα συνεχίσουν από το σημείο ακριβώς,που τελείωσε η τελευταία συνάντηση.Δεν είναι σαν το pause.Ενδιάμεσα ζούμε και η απουσία του άλλου,η έλλειψη ενδιαφέροντος,το γράψιμο ενίοτε έχουν επιπτώσεις.Δικό μας θέμα γίνεται,όταν,ενώ μας στεναχωρεί,που ο άλλος δεν ανταποκρίνεται με τον επιθυμητό για μας τρόπο στη σχέση,το ανεχόμαστε.Όταν ζοριζόμαστε,να πείσουμε τον εαυτό μας,ότι αυτό το pause υπάρχει,τη στιγμή που έχουμε ξενερώσει τη ζωή μας.Αλλά πολλές… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω ότι είναι πρόβλημα η γκρίζα ζώνη που δημιουργεί η σχέση που είναι αρκετά σοβαρή ώστε να είναι μόνιμη και αποκλειστική, αλλά όχι τόσο επίσημη ή προχωρημένη ώστε να υπάρχει συγκατοίκηση (ή και γάμος). Θεωρώ ότι είναι δύσκολο και όχι τόσο νάτουραλ να είσαι ερωτευμένος, να κάνεις σεξ να ξυπνάς μαζί με τον άλλον και μετά να πρέπει να τον αποχωριστείς χωρίς να είναι σίγουρο ότι θα τον ξαναδείς αργότερα ή την άλλη μέρα. Προσωπικά έχω υποφέρει κι εγώ απ’αυτό και άσχετα από το αν θα κάνω κι άλλα πράγματα μέσα στη μέρα μόνη μου ή με άλλα άτομα, με… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω πως η ερώτηση και η απάντηση είναι must για το βιβλίο!
Προφανώς και σε μια υγιή σχέση έχουμε τον άλλο “δεδομένο” με την έννοια ότι του έχουμε εμπιστοσύνη και ξέρουμε πως είμαστε στις πρώτες του προτεραιότητες. Έχω ακούσει κοπέλες που επιλέγουν να βγουν “κοριτσοπαρεα” να τα πιουν μόνο και μόνο για να “κρατούν τον άλλο στην τσίτα”. Αυτό μου φαίνεται ανωριμότητα και θεωρώ ότι πρέπει να δείχνουμε στον άλλον ότι είναι η πρώτη μας προτεραιότητα. Βέβαια σε μια μακροχρόνια σχέση δεν χρειάζεται να γινόμαστε και σιαμαίοι. Π. χ. γιατί να καταπιεστώ να πάω να δω τον αγώνα του Ολυμπιακού ή γιατί να πάρω τον άλλο στο θέατρο αν ξέρω ότι θα… Διαβάστε περισσότερα »
εγώ αυτό που έχω να ρωτήσω είναι, άραγε όταν μας θεωρεί ο άλλος δεδομέν@ είναι επειδή δε μας γουστάρει αρκετά και με καποι@ αλλ@ θα ειναι φουλ ον εκει, θα τον πρηζει στα τηλ και τις εξοδους ή απλα αυτός ο άνθρωπος εχει διαστρευλωμενη εικονα για τις σχεσεις ή ειναι ακρετα ανωριμος για να θελει διαρκως να νιωθει οτι κυνηγαει και αρα χρειαζεται ψυχοθεραπεια. Αυτο το ρωταω γιατι στην περιπτωση 1 νιωθουμε σκατα, στην περιπτωση 2 νιωθουμε σουπερ που απελευθερωνομαστε απο εναν προβληματικο ( εφοσον χωρισουμε), εχει να κανει με αναλυψη ευθυνων δλδ.