Αγαπητή Α,μπα Θα προσπαθήσω να μη μακρυγορήσω. Είμαι 44 και πιν πέντε χρόνια βρέθηκα συντετριμμένη ψυχολογικά να κάνω θεραπείες για καρκίνο. Δύο από τα τρία πιο κοντινά μου πρόσωπα, η φίλη μου η Μαρία κι ο φίλος μου ο Αντώνης (τα ονόματα δεν είναι τα πραγματικά τους), απομακρύνθηκαν. Με στεναχώρησε πολύ, έκανα διάφορες καλοπροαίρετες υποθέσεις με το μυαλό μου, ότι κανείς δε θέλει να έχει δίπλα του κάποιον άρρωστο, ότι δεν ξέρουν πώς να βοηθήσουν, του Αντώνη ίσως του θύμιζε ότι είχε χάσει τον πατέρα του από αυτό, παλιότερα. Μετά από δυο χρόνια, κι αφού πλέον ήμουν καλά, θέλησα εξηγήσεις κι από τους δύο. Η Μαρία μου εξήγησε ότι είχε ένα μικρό παιδί και δεν έβρισκε χρόνο για μένα… (Πάντως για άλλες φίλες της έβρισκε χρόνο έβλεπα στο facebook). Ο Αντώνης, πάλι, είπε ότι εκνευρίστηκε κάποια στιγμή με μένα επειδή δεν έδειχνα απόλυτη εμπιστοσύνη σε κάποιους γιατρούς και ήθελα άλλους (ποτέ δεν κατάλαβα, πρώτον, τι τον έκοφτε και, δεύτερον, αφού του είχα εξηγήσει κάποιες απότομες συμπεριφορές τους προς εμένα, γιατί δε με πίστευε). Τέλος πάντων, με τον καιρό ο Αντώνης σταμάτησε εντελώς την επικοινωνία, δεν απάνταγε σε κανένα τηλέφωνο. Με τη Μαρία έχω ακόμη φιλία αλλά επικοινωνούμε πολύ αραιά. Πέρυσι η Μαρία διεγνώσθη με μια σοβαρή ασθένεια και ο Αντώνης απομακρύνθηκε ξαφνικά κι από κείνη. Τη βλέπει σπανιότατα και ποτέ πλέον δεν τη βλέπει με άλλους φίλους του μαζί. Δύο στα δύο δηλ… Δεν είναι κακός άνθρωπος αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί μας συμπεριφέρεται έτσι. Ήμασταν φίλοι από το Πανεπιστήμιο, είχαμε κάνει ταξίδια μαζί, είχαμε εμπιστευτεί μυστικά, στηρίξει ο ένας τον άλλο όποτε υπήρχε ανάγκη, τέλος πάντων ό,τι κάνουν οι φίλοι στα 20s και 30s τους… Το μόνο που βλέπω είναι ότι δεν ταιριάζουμε στο «προφίλ» του πλέον ίσως; Είναι πολύ επιτυχημένος επαγγελματικά ενώ εμείς απλοί υπάλληλοι, η σύντροφός του επίσης πολύ επιτυχημένη (υψηλό στελεχος μεγάλης εταιρείας), και όλοι οι νέοι του φίλοι επίσης… Είμαστε ακόμη φίλοι στο facebook, και βλέπω συνέχεια ταξίδια στο εξωτερικό κάθε δυο μήνες, Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες, Παρίσι δέκα φορές, κτλ. Επίσης είναι πολύ αθλητικός, κάνει ορειβασία και ιστιοπλοοία. Μήπως είναι αυτό λοιπόν; Ότι δεν ταιριάζουμε στην εικόνα του πια, σαν «καταπονημένες» σωματικά κι οικονομικά που είμαστε; Δεν είναι όμως κακός άνθρωπος (δηλ δε νομίζω να άλλαξε 180 μοίρες!). Γιατί μας πλήγωσε έτσι;
– 🙁
Πρώτα πρώτα, χαίρομαι που είσαι καλά και αυτό έχει σημασία. Εύχομαι και στη φίλη σου καλή ανάρρωση.
Για την ερώτηση, δεν ξέρω. Εσύ τον ξέρεις πολλά χρόνια, είναι πιο πιθανό να έχεις πέσει μέσα. Επειδή πρόκειται για θέματα ζωής και θανάτου, κι επειδή απομακρύνθηκε και τις δυο φορές όταν εμφανίστηκε αρρώστια, και όχι πριν (αν ήταν μόνο αυτό που λες, γιατί να είναι αυτή η αφορμή και τις δυο φορές;) θα κάνω την υπόθεση ότι φοβάται τόσο πολύ τον δικό του θάνατο, που δεν αντέχει να είναι κοντά με ανθρώπους που νοσούν, δεν μπορεί να αποφύγει αυτόν τον φόβο με άλλους τρόπους (ταξίδια, ορειβασίες, και τα λοιπά).
(Δεν πιστεύω ότι είναι κακό να προσπαθεί να αποφύγει την σκέψη του θανάτου με τα ταξίδια. Όλοι αυτό κάνουμε, ζώντας. Υπάρχει όμως ένα όριο στο τι κάνεις και σε τι σημείο φτάνεις για να το αποφύγεις, και το μεγάλο τεστ είναι όταν αρρωσταίνει ένας δικός σου).
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Γιατί είναι καρΓιολης. (Να περάσει δε βρίζω τους συνσχολιαστες ούτε την ερωτωσα μόνο τον καργιολη)
Ναι οκ όλοι έχουμε δικαίωμα να τερματίσουμε μια φιλία, για οποιοδήποτε λόγο ακόμα και τον πιο σημαντο, κανεις δεν είναι κανενός κι όλα αυτά.
Εμένα από την περιγραφή μου φαίνεται ότι η ζωή τον έκανε να εξελιχτεί στον τύπο ανθρώπου που σιχαίνομαι. Που επειδή έχει λεφτά νομίζει ότι α) είναι καλύτερος των άλλων και β) δεν τον αγγίζει τίποτα.
Έχεις ξεπεράσει καρκίνο ( με οοοοοόλο τον αγώνα που συνεπάγεται ) με παράλληλη απομάκρυνση 2 εκ των κοντινότερων ανθρώπων σου να διαχειριστείς. Μμμμναι…..ΧΕΣΤΗΚΕΣ για τον Αντώνη!!!( συγγνώμη κιόλας).
Κολώνει ο τερμινέιτορ ωρε;;
Σώνει και καλά να τον κατεβάσετε από το καλάμι του με αρρώστιες και m@#^kies. Τι άνθρωποι είστε εσείς.
Καλοπερασάκιας. Γιατί άλλο τα προβληματάκια στα οποια σου είχε σταθεί πριν και άλλο το απολυτα σημαντικό προβλημα της υγείας. Και αυτός αλλά και η φίλη σου. Γιατί δεν είναι λίγες οι φορές που όταν έχει κάποια παιδί το χρησιμοποιεί σαν λόγο να λακίσει από φάσεις που απλά θέλει να αποφύγει.
Είναι λίγο παλιομοδίτικη λεξη και έχει αντικατασταθεί από τη λέξη παρτάκιας την τελευταία δεκαετία, όμως εδώ, ταίριαζε.
😊
Λοιπόν! Δεν θα σου χρυσώσω κανένα χάπι! Το ότι δεν άντεξε να σε βλέπει να παιδευεσαι ίσως είναι η μόνη αλήθεια, αλλά δεν είναι δικαιολογία για κανέναν λόγο. Μια μικρή ιστορία, είμαι 36 ετών και πλέον ανάπηρη, δεν γεννήθηκα έτσι, έγινα έτσι στα 32 μου, ευτυχώς η τεχνολογία έχει προχωρήσει όμως οπότε αν και δεν είμαι αρτιμελής, τεχνικά είμαι αρκετά λειτουργική. Πέρασα και περνάω αρκετά δύσκολες καταστάσεις, δεν τα λέω όμως αυτά για να περιαυτολογήσω, τα λέω για να επισημάνω, στο ποσό δύσκολη ήταν η θέση των δικών μου ανθρώπων των φίλων μου, που είναι η οικογένεια που έχω επιλέξει… Διαβάστε περισσότερα »
Οι κακές συμπεριφορές κάνουν τους κακούς ανθρώπους και αυτός φέρθηκε άσχημα. Κοίτα, κανείς δε γλιτώνει, αναγκαστικά κάποια στιγμή θα βρεθεί πολύ κοντά ή μέσα σε αρρώστια και malpractice θα βιώσει και πολλές άλλες πίκρες και τα ωραία του λεφτά δε θα πιάνουν μία. Από κάτι τέτοια γίνεται το ξεσκαρτάρισμα και φεύγουν οι ανεπαρκείς από τη ζωή μας. Καλά ξεκουμπίδια με τον ηλίθιο.
γιατί αφού αρρωστήσατε δεν είσασταν ευχάριστη παρέα και δεν τον ένοιαζε αρκετά για να συμπαρασταθεί
Αυτό!!! 👏👏👏👏👏
E όχι και δεν είναι κακός άνθρωπος ο Αντωνάκης ! ΚαρΓιόλης του κερατά είναι. Δεν είναι τυχαίο που όταν αρρωστήσατε και συ και στη συνέχεια και η “φίλη” σου (είδες τα εισαγωγικά) την έκανε. Είναι ξέρεις κάτι τύποι που κάνουν “φιλίες” με απώτερους σκοπούς βλ. γνωριμίες. Εσείς και οι 2 χαλάσατε τη συνταγή επιτυχίας του, γι αυτό και σας έκανε πέρα. Μη μπερδεύεσαι. Στα ταξιδάκια και στα καφεδάκια όλοι καλοί είναι. Πάντα έτσι μουλωχτός ήτανε ο Αντωνάκης. Εσείς δεν τον είχατε καταλάβει. Ή μάλλον ΕΣΥ δεν τον είχες καταλάβει. Η φιλενάδα δεν ξέρω. Κι αυτή “λίγη” ήτανε πάντως. Κάτι λες… Διαβάστε περισσότερα »
Μεγάλο τεστ η αρρώστια, πραγματικά. Μόνο όποιον δεν εγκαταλείψει σ’ αυτό το κομβικό σημείο, μπορείς πραγματικά να τον υπολογίζεις για στήριγμα.
Με τα υπόλοιπα της καθημερινότητας, ξεγελιέσαι και ζυγίζεις για φίλους ανθρώπους που τελικά απλά δεν ήρθε η ευκαιρία να αποδείξουν ότι είναι μόνο παρέα. Ή μόνο συγγενείς. Ο δικός σου ο άνθρωπος, θα ξεχωρίσει όταν έρθει αρρώστια.
Κάποιοι ευκατάστατοι “φίλοι” αλλά και συγγενείς εξαφανίζονται όταν υπάρξει σοβαρό θέμα υγείας (σε μη ευκατάστατο άτομο) γιατί φοβούνται ότι θα τους ζητηθούν αργά ή γρήγορα δανεικά. Ανατριχιαστικό αλλά το έχω δει πολλές φορές να συμβαίνει. Συνήθως μάλιστα εξαφανίζονται μόλις τους το ανακοινώσεις ώστε να μην βρεθούν μετά στην “δυσάρρεστη θέση”, να μην έχεις πια το θάρρος μαζί τους. Τελικά, το καλό είναι ότι εξαφανίζονται αποτελεσματικότατα και δεν έχεις τέτοιους παπάρες στην ζωή σου.