Τι κάνεις όταν διαφωνείς με τις απόψεις γνωστών πάνω σε ένα κοινωνικό θέμα, για το οποίο έχεις προσωπική εμπειρία; Το τελευταίο καιρό κουβεντιάζεται έντονα το θέμα της υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια. Στον κοινωνικό μου και πολύ πιο πολύ στον επαγγελματικό μου κύκλο θεωρούσα ότι είχα να κάνω με προοδευτικούς ανθρώπους… Αμ δε! Και εγώ είμαι υιοθετημένο παιδί και έχω καταλάβει από πρώτο χέρι τι πάει να πει: αφοσίωση, αγάπη και στοργή από τους θετούς μου γονείς. Και αυτό προσπαθώ να εξηγήσω στις κουβέντες που κάνω: επιχειρηματολογώ για τα υπέρ μιας τέτοιας απόφασης για τον καθένα, ανεξάρτητα σεξουαλικού προσανατολισμού. Αλλά προφανώς δε μπορώ να πω σε όλο τον ευρύτερο κύκλο μου την δική μου προσωπική εμπειρία για να ενισχύσω τα επιχειρήματά μου. Δε το χωράει ο νους μου ότι μπορεί κάποιος να προτιμά να αφήσει ένα παιδάκι σε ορφανοτροφείο αντί να δωθεί σε συνειδητοποιημένα ζευγάρια ομόφυλα ή μη που στο κάτω κάτω δείχνουν την πιο αλτρουιστική και στοργική πλευρά της κοινωνίας μας. Και από αυτούς που τάσσονται κατά της υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια δεν έχω ακούσει έστω ένα υποκριτικό επιχείρημα για να αλλάξουν οι δομές φιλοξενίας ή έστω να γίνει πιο εύκολη η υιοθεσία από τους «φυσιολογικούς». Τελικά πρέπει να κοπιάσουμε πιο πολύ για να αλλάξουμε μυαλά. Κάποιες φορές με πιάνει απελπισία με τα σχόλια περί φυσιολογικού και μη, γεμίσαμε μισάνθρωπους Α,μπα. Ρωτήστε και κανένα ορφανό παιδί να σας πει καμία άποψη περί του θέματος όλοι οι «φυσιολογικοί» εκεί έξω.
– Για μια αγκαλιά και λίγο αγάπη
Μα το πρόβλημα όλων αυτών δεν είναι ποτέ η ευημερία των παιδιών. Όσοι αντιτίθενται στις εκτρώσεις και στην υιοθεσία από ομοφυλόφιλους παριστάνουν ότι ενδιαφέρονται για τα παιδιά, γιατί είναι ατράνταχτο το επιχείρημα, κατά τη γνώμη τους. Για τα παιδιά που δεν έχουν σπίτι, για τα παιδιά που ζουν στους δρόμους, για τις γυναίκες που ζουν κάτω από το όριο φτώχιας και δεν μπορούν να συντηρήσουν τα παιδιά τους, ούτε θέλουν να ξέρουν, ούτε να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να βοηθήσουν θέλουν. Γιατί έκανε παιδιά αφού δεν μπορούσε, λένε. Άλλη λύση πέρα από την αποχή δεν μπορούν να δεχτούν.
Αυτό που θέλουν όλοι αυτοί είναι να ελέγχουν τους ανθρώπους που βρίσκονται σε χειρότερη θέση από τους ίδιους, ώστε να μην χρειαστεί να μοιραστούν τα προνόμια τους αν οι ευνοημένοι αυξηθούν σε αριθμό (φαντάζεσαι να αρχίζουν να πληρώνουν σημαντικούς φόρους για τα παιδιά που δεν έχουν οικογένεια;)
Το πρόβλημα δεν είναι η ανακάλυψη ότι υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι, θεωρητικά το ήξερες. Το πρόβλημα είναι ότι βρίσκονται πολύ πιο κοντά σου απ’ όσο περίμενες. Δεν ξέρω αν είναι η εποχή τέτοια, εννοώ ιστορικά, ή αν είναι κάτι που συμβαίνει νομοτελειακά όσο μεγαλώνει κανείς, αλλά πλέον είναι φανερό ότι οι συντηρητικοί στην Ελλάδα, για να μην πω σε όλο τον προηγμένο κόσμο, είναι συντριπτικά περισσότεροι, και πρέπει να σταματήσουμε να εκπλησσόμαστε κάθε φορά με τα ίδια και τα ίδια.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
“Όταν όλα τ’άλλα επιχειρήματα καταπέσουν κατηγορήστε ότι διαφθείρουν τους νέους”.
Κάτι που έμαθε στο πετσί του κι ο Σωκράτης…
Αχ είναι πολύ στενάχωρο όντως. Κάθε φορά που γυρίζω Ελλάδα με πιάνει απελπισία. Και κάθε φορά περισσότερο. Κι αν οι ομοφοβικοί, ρατσιστές, φαλλοκράτες είναι πολυαγαπημένοι σου συγγενείς; αδέρφια; ξαδέρφια; τι κάνεις τότε; βγήκε ο άντραςου με έναν φίλο του και γύρισε σοκαρισμένος. Γιατί του φίλου του, μεγάλη λαχτάρα του είναι οι πρόσφυγες. Και όταν ο άντρας μου τον ρώτησε, εντάξει, συμφωνούμε χάρη κουβέντας σε όλα. Πες μου όμως αν ήσουν εσύ πάνω στη βάρκα και σου ζητούσαν βοήθεια θα τους έπνιγες; ναι ρε χρήστο του λέει. Να πεθάνουν. Τι φταίω εγώ. Μία μέρα πριν είχαμε μία τεράστια κουβέντα με αδέρφια… Διαβάστε περισσότερα »
Έχω την αόριστη αίσθηση ότι αυτός που τόση ευκολία λέει το “ε ναι ρε Χρήστο, να πεθάνουν” όταν θα δει τον άλλον άνθρωπο να πνίγεται μπροστά του και να τεντώνει το χέρι για βοήθεια δεν θα μπορέσει τόσο εύκολα, τόσο ασυνείδητα, τόσο χωρίς ενοχή να μην του τείνει το δικό του χέρι… Απλώς δεν έχουν έρθει σε παρόμοια θέση να δουν πόσο σκληρό είναι αυτό που λένε και πόσο σε καταστρέφει εσένα τον ίδιο μια τέτοια επιλογή. Αλλά κανονικά δεν θα έπρεπε να έρθει κάποιος αντιμέτωπος με ένα πραγματικό περιστατικό για να το αντιληφθεί αυτό. Θα έπρεπε να το αντιλαμβάνεται… Διαβάστε περισσότερα »
Η ερώτηση αγαπημένη Καραβαν δεν ήταν τυχαία. Έχει γίνει κουβέντα με πάρα πολλούς ανθρώπους. Είναι πάρα πολλοί αυτοί που λένε να τους διώξει το κράτος, να φύγουν, να να να… αλλά όταν τους φέρνεις αντιμέτωπους με την τραγική κατάσταση που αντιμετωπίζει κάθε άνθρωπος που τους βρίσκει στο πέλαγος υπαναχωρούν και λένε εεεεεε. Στην ουσία λένε εγώ θελω να τους πνίξει κάποιος άλλος κι εγώ να έχω το περιθώριο να κάνω πως δεν το ήξερα. Τόσο ωμή απάντηση πρώτη φορά ακούω.
Κι όπως είπα κι άλλη φορά κυκλοφορούν ανάμεσά μας και δεν έχουν κέρατα να φαίνονται.
Το πάω παραπέρα λίγο κι εγώ και ας πω κι εγώ τον πόνο μου από εμπειρία με συζητήσεις .Χτες βγήκα με μία από τις στενότερες φίλες μου, πολύ αγαπημένη,που έλειπε εξωτερικό όλο το χειμώνα και γύρισε για διακοπές .Στο τραπέζι ήμασταν εγώ ,αυτή και μια άλλη παρέα που είχε δημιουργήσει όσο ήταν Ελλάδα (τους ξέρω ,έχουμε βγει αρκετές φορές και μαζί,αλλά δεν είναι δικοί μου φίλοι). Σε κάποια φάση άρχισαν να λένε πως οι γυναίκες έχουμε την ιντριγκα μέσα μας,και δεν είμαστε ξεκάθαρες ,και κουτσομπολευουμε ενώ τα αγόρια είναι πιο στην κοσμαρα τους και είναι ντομπροι και τα λένε ξεκάθαρα… Διαβάστε περισσότερα »
Κοτσύφι νιώθω ότι ήμασταν στην ίδια κουβέντα. Αλλά μάλλον όχι γιατί κανένας δεν συμφωνούσε μαζί μου, όλοι υποστήριζαν αυτά που λες. Και μάλιστα ήταν δύο πολύ καλές φίλες οι οποίες ήταν κάθετες ότι μόνο οι άντρες κάνουν πραγματικές φιλίες. Και τους ρώτησα, δηλαδή εσείς οι δύο τι είστε? Ψεύτικες φίλες? Άλλο εμείς…
Οι άνθρωποι είναι λιγότερο ικανοί στο να συνηθίζουν σε αλλαγές από το να τις προκαλούν. Όλα θέλουν τον καιρό τους, αργά ή γρήγορα θα αλλάξουν, ακόμα στα οικογενειακά θέματα, όπως πριν από κάποιες δεκαετίες που απειλούσαν με αφορισμό όσους διάλεγαν πολιτικό γάμο. Κάτι που σήμερα είναι πλέον διαδεδομένο σε όλους. Η ταχύτητα με την οποία ο άνθρωπος αλλάζει είναι τελείως διαφορετική από άτομο σε άτομο. Ακόμα και να θεωρείς ότι οι άλλοι αλλάζουν αργά, μην επιμένεις και μην καυγαδίζεις και, κυρίως μην γίνεις περισπούδαστη, το πιο πιθανόν να τους εξαγριώσεις, να φανατιστούν και να σε φάνε στη γωνία. Ου γαρ… Διαβάστε περισσότερα »
Ο ρατσισμός, φαλοκρατισμός, σεξισμός… όλα τα σμος βασίζονται σε ένα και μοναδικό πράγμα… την άγνοια. όταν δεν ξέρουν μιλάνε. Κάθε κουβέντα που έχω κάνει εδώ στην Αμερική (ΝΥ) με λευκούς ρατσιστές, ξενόφοβους, σεξιστές έχει ακριβώς την ίδια κατάληξη… εσύ δε ξέρεις εγώ ξέρω και είσαι μια ανίδεη ξένη που εμείς πολεμήσαμε για την ελευθερία σου. Στην Ελλάδα απλά το βόλεμα και η άγνοια για το τι πραγματικά συμβαίνει στο κόσμο, βάζει τους έχοντες να μη θέλουν να μοιραστούν με τους μη έχοντες. Φόβος… άγνοια και προκατάληψη πολύ κακό κοκτέιλ
“Που εμείς πολεμήσαμε για την ελευθερία σου…”
Νομίζουν ότι μιλάνε σε Γαλλίδα; (το λέω επειδή το’χουν οι αμερικανοί αυτό το κόλλημα με τους ευρωπαίους).
Για πες τους “και μετά μας φορέσατε μια χούντα κολλάρο και το παραδέχτηκε κοτζάμ Αμερικανός πρόεδρος σε επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα” να μην τους το χρωστάς!
Το έχω κάνει, και η απάντηση ήταν πως η Ελλάδα ήταν στα πρόθυρα εγκαθίδρυσης του κομμουνισμού (:rolleyes:) , κάτι που στο μυαλό τους ισοδυναμεί όχι απλά με εθνική αυτοκτονία, αλλά με σαμποτάζ της προόδου όλου του ανθρώπινου είδους, οπότε είχαν όχι απλά το δικαίωμα αλλά την υποχρέωση να κάνουν “whatever it takes” να ισιώσουν το καράβι. Δεν μου κάνει καμιά εντύπωση, άλλωστε είναι η πάστα που δεν δίστασε να ψηφίσει Trump στην ίδια “whatever it takes” λογική, κάνοντας την ίδια του τη χώρα κουλουβάχατα, στο τι έγινε στην Ελλάδα πριν πενήντα χρόνια θα ζοριζόταν; Μόνο το ότι ήξερε τον προσχηματικό… Διαβάστε περισσότερα »
Αφενός μεν “ουάο” και αφετέρου “για όνομα του Αχούραμαζδα!”
Ασχολείται, όντως, ο μέσος Αμερικανός με την εμπλοκή της χώρα τους στην εγκαθίδρυση της χούντας στην Ελλάδα; …και αν όντως ασχολείται, αναρωτιέμαι τι φαφαριές θα λένε για την εμπλοκή τους (όχι απλά κωλόχερο, fisting κανονικό και με τα δύο χέρια) σε πράγματα που τους ενδιαφέρουν περισσότερο π.χ. στις χώρες της λατινικής, φερ’ ειπείν.
Πάντως, το justification -με κάθε τρόπο- -κάθε μαλακίας- ίσως οδηγεί (εκτός όλων των άλλων) και κάποιους ανθρώπους από το να μην παίρνουν φόρα να πηδήξουν από κάνα μπαλκόνι.