Αγαπητή Α,μπα σε διαβάζω μανιωδώς τον τελευταίο καιρό. Με τις απαντήσεις που δίνεις, με κάνεις να νιώθω μια δόξα αισιοδοξίας για τον κόσμο που θα παραδώσουμε στα παιδιά μας. Για να μη μακρυγορώ, εργάζομαι σε ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον, γενικά έχω πολύ καλή σχέση με τους συναδέλφους μου και ο σύζυγός μου εργάζεται επίσης στον ίδιο χώρο. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν ορισμένοι συνάδελφοι οι οποίοι κάποιες φορές κάνουν ορισμένα σχόλια ή έχουν ύφος υποτιμητικό, το οποίο δεν έχω παρατηρήσει να έχουν προς άντρες συνεδελφους μου στο ίδιο πόστο. Να ξεκαθαρίσω πως η δουλειά μου είναι πολύ απαιτητική και οι ρυθμοί πολύ έντονοι, οπότε φυσικά και υπάρχουν προστριβές. Όταν λοιπόν ανέφερα στον προϊστάμενο μου για κάποια περιστατικά που με ενόχλησαν και του εξήγησα λεπτομερώς τον τρόπο με τον οποίο εξέλαβα τις συγκεκριμένες συμπεριφορές, μου απάντησε ότι δεν είναι ανάγκη να προσβάλλομαι επειδή κάποιος δεν φέρεται σωστά και να μην επιτρέπω στον εαυτό μου να νιώθει άσχημα ή να πιέζεται. Κι εδώ έρχεται η ερώτηση μου: πρέπει απλά να μη δίνω σημασία σε τέτοιες μικροσυμπεριφορές ή να βάζω τον καθένα στη θέση του; Γιατί αυτά τα παράπονα γίνονται μόνο από εμένα, καθώς είμαι η μόνη γυναίκα σε αυτό το πόστο και ίσως οι υπόλοιποι με θεωρούν υπερβολική και ευέξαπτη.
-Ευέξαπτη
Δεν «πρέπει» να κάνεις κάτι. Δεν θα ρίξεις εσύ την πατριαρχία με τις απαντήσεις στο γραφείο. Κάνε ό,τι μπορείς, κάθε φορά, ανάλογα με την περίσταση. Με τα χρόνια και την τριβή και την εμπειρία θα αποκτήσεις δικό σου μηχανισμό. Διάβασε σχετικά εδώ κι εδώ, και άκου κι αυτό.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Καλησπέρα σας! Είμαι η γραφουσα. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα σχόλια σας! Update της επαγγελματικής μου κατάστασης: ο προϊστάμενος αποδείχθηκε εντελώς απαράδεκτος και ανίκανος για το πόστο που του έχει αναλάβει ( ήταν καινούριος και αρχικά φαινόταν να ενδιαφέρεται για τους συναδέλφους του, αλλά είχα πέσει πολύ έξω). Εσείς βέβαια το καταλάβατε κατευθείαν! Ήρθα σε σύγκρουση μαζί του γιατί με έβαζε να κάνω τη δική του δουλειά. Αυτό μαθεύτηκε στους συναδέλφους μου και ένα ποσοστό αυτών έδειξε έμπρακτα την υποστήριξη του προς το πρόσωπο μου. Όσο για να απαντήσω στα σχόλια της υπέροχης Αμποπαρεας, φυσικά και απαντώ σε σεξιστικά… Διαβάστε περισσότερα »
Ο προϊστάμενος πάντως κάνει ωραιότατο “έλα ρε, μην αγχώνεσαι”.
”Ευχαριστώ ρε αφεντικό για τη συμβουλή, δεν το είχα σκεφτεί μέχρι τώρα, από δω και πέρα δε θα πιέζομαι!”
Μάνα μπήκα να γράψω ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩς🤣. Και την τρολαριστικη απάντηση, α καλά που μου το είπες δεν το είχα σκεφτεί. Ξεαγχωθηκα.
#ποτέκανένας.
Αν δεν ήταν προϊστάμενος και του είχε το θάρρος έπρεπε να του το πει πάντως.
Έχει εφαρμογή σε διάφορες απαιτήσεις:
– Αφεντικό θέλω αύξηση.
– Ελα μωρέ, δεν χρειάζεσαι περισσότερα λεφτά!
– Α, καλά τότε.
@Anna, καλά έχει εφαρμογή σε πάρα πολλές περιπτώσεις.
– Είμαι πιεσμένη στην δουλειά – Μωρέ μην αγχώνεσαι – done
– Προσπαθώ για παιδί, 5 χρόνια – Αγχώνεσαι γι’ αυτό δεν έρχεται το μωρό – Done
– Ο γάμος μου δεν πάει καλά – Εγώ μια χαρά σας βλέπω – οκ τότε
Γενικά, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΧΡΗΣΙΜΗ συμβουλή.
Είδες πλούτος η ελληνική γλώσσα; (Η οποία, παρεμπιπτόντως, για μία ψήφο…κλπ). Είδες με πόσο πολλούς διαφορετικούς τρόπους μπορείς να πεις “στα π@πάρι@ μου;”
Σε δουλειά πριν χρόνια, ενώ ήμουν έτοιμη να λιποθυμησω από την κούραση, μου έχουν πει το κορυφαίο “Έλα ρε μη ζαλίζεσαι”.
Καλά κι εσείς, όλα στο μυαλό είναι 🙄
Πώς κάνετε έτσι….
Pain is a state of mind, που έλεγε και ο Mr. Spock.
EVERYTHING is a state of mind, αν ήσουν θεωρητική κατεύθυνση τη χρονιά που δίναμε πανελλήνια ΜΈΧΡΙ και φιλοσοφία 🙄
Anna μου, έδωσα με δέσμες (ούτε καν τις τελευταίες χρονιές)… Το θυμάμαι γιατί αυτό το βιβλίο το έχω διδάξει η γερόντισσα
Από τη δική μου τουλάχιστον εμπειρία σε εργασιακό περιβάλλον, κάθε φορά που κάποιος πρέπει να ξεβολευτεί ή να κάνει κάτι επιπλέον η απάντηση είναι στην αρχή απορριπτική. Σπάνια συμβαίνει το αντίθετο.
Εγώ ξεκαθαρίζω ότι απευθύνθηκα για να δωθεί λύση (και όχι για να ακούσω λόγια παρηγοριάς) και επιμένω όσο με παίρνει. Ευγενικά, αλλά σταθερά.
Πολύ σωστό σχόλιο. Πρέπει να υπενθυμίζουμε στους «από πάνω» να αναλάβουν την ευθύνη τους, όση τους αντιστοιχεί τέλος πάντων!
Επειδη δεν έχεις να αντιμετωπίσεις μόνο το σεξισμό στο γραφείο, αλλά και σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής σου, διάλεξε τις μάχες σου και κάνε συντήρηση δυνάμεων. Δεν είναι μεν δυνατό να απαντάμε σε όλα και να γίνουμε super women αλλά όταν έχει να κάνει με τη δουλειά σου και πώς η αξία σου υπονομεύεται τότε ίσως να πρέπει να βάζεις καποιους στη θέση τους. Ενας άντρας θα έκανε τόση σκέψη και τόσο πρόλογο; Θα απαντούσε αναλόγως αν είχε όρεξη ή όχι
Συμφωνώ απόλυτα – φροντίστε να γίνει γνωστή η απαράδεκτη συμπεριφορά προς αυτούς από τους οποίους πηγάζει ώστε πρώτον να είναι γνωστό ότι σας ενοχλεί και δεύτερο ότι υπάρχει η δυσαρέσκεια σας καταγεγραμμένη. Φροντίστε να έχετε κάποια καταγραφή και φυσικά όταν σας δίνετε η ευκαιρία απαντήστε με διακριτικότητα και … δηλητήριο.
Φωτεινή, συμφωνώ! Άσε δε που, αν παρατηρήσουμε, συνήθως οι σεξιστές δείχνουν εκπληκτική ενσυναίσθηση και σεβασμό όσον αφορά τα όρια άλλων αντρών: ξέρουν να αποφεύγουν θέματα-ταμπού χωρίς να ειπωθεί κάτι σχετικό, είναι διακριτικοί, δέχονται το “όχι” ως όχι, αποφεύγουν να προσβάλουν εκτός κι αν έχουν πραγματικά κακή σχέση με κάποιον… Οπότε, ακόμα κι αν κάποιος μιλήσει άσχημα, ένα απλό “κόφ’το” με το ανάλογο βλέμμα φτάνει και περισσεύει. Όταν όμως μιλάνε σε άντρες που βρίσκονται χαμηλά στην πατριαρχική ιεραρχία, ή σε γυναίκες, ξαφνικά το EQ τους πιάνει πάτο. Παραβιάζουν, προσβάλλουν στα καλά καθούμενα, προκαλούν, αδιαφορούν, αγνοούν… Γιατί; Γιατί δεν μας θεωρούν κανονικούς… Διαβάστε περισσότερα »
Χαχα! Εκεί είναι η παγίδα! Ποιος σου υπέβαλε την ιδέα πως είσαι η μόνη που κάνει παράπονα; Αποκλείεται! Χώρος εργασίας είναι, σιγά μη δεν διαμαρτύρεται κανείς, ποτέ, για τίποτα. Απλώς, επειδή είσαι γυναίκα, οι παρατηρήσεις και τα αιτήματά σου αντιμετωπίζονται ως “παράπονα”, “υπερβολές” και “γυναικείες αδυναμίες” ενώ όταν τα λένε οι άντρες, τους παίρνουν στα σοβαρά. Μη χάνεις το χρόνο σου με δυσπιστία και “μα δεν μπορεί… δεν είναι αυτό που νομίζω…”. Ναι, αυτό που νομίζεις είναι: σεξιστές. Γιατί; Γιατί μπορούν. Ξεκίνα από εκεί και αντιμετώπισε τις δυσκολίες ανά περίσταση, με πλήρη, 100% συναίσθηση πως δεν φταις εσύ για το… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ,μου γύρισε λίγο το μάτι με αυτό που είπε ο προϊστάμενός σου.Οχι γιατί δεν το έχω ξανακουσει,αλλά να βρε παιδί μου,δεν γίνεται να κάνει κάποιος κάτι προβληματικό και τελικά το πρόβλημα να είμαστε πάλι εμείς.Επειδη δεν μας άρεσε.Επειδη προσβληθηκαμε.Επειδη….
Δυστυχώς αδυνατω να καταλάβω αυτόν τον τρόπο σκέψης.Αν τον καταλάβαινα θα θυμωνα λιγότερο νομίζω και θα μπορούσα να σκεφτώ καθαρά για να βρω λύσεις και απαντήσεις ταιριαστές.
Ευεξαπτη,σου στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς!
Νομίζω πάντα εξαρτάται από τα σχόλια. Αν υποτιμούν την δουλειά σου, δεν νομίζω οτι μπορείς να τα αγνοείς.Ίσως αν ακούσεις μια μεμονωμένη κοτσάνα να μπορείς να την ξεπεράσεις αλλά όχι σχόλια για την ποιότητα της δουλειάς σου ή ακόμα χειρότερα σχόλια για εσένα ώς άνθρωπο. Σιγά σιγά θα καταλάβεις τι πρέπει και τι δεν πρέπει να αγνοείς. Έχει μεγάλη σημασία η διατήρηση ψυχραιμίας, αλλιώς θα χάσεις κάθε δίκιο που μπορεί να έχεις, ειδικά σε ανδροκρατούμενο περιβάλλον.
Σε καταλαβαίνω όσο δε φαντάζεσαι. Η ομάδα στην οποία ανήκω είναι μόνο ανδρες και η ομάδα η οποία αναφέρεται σε μένα είναι επίσης μόνο ανδρες. Δεν υπάρχουν “μικροσυμπεριφορες”. Υπάρχουν μοτίβα τα οποία επαναλαμβάνονται και για να σε ενοχλούν και να στέλνεις ερώτηση εδώ σημαίνει ότι θέλεις να τα αντιμετωπίσεις. Έχω να σου προτείνω 3 πράγματα: 1)ξεκινά να απαντάς σε κάθε μαλ***α που ακούς ακόμα και αν σου φαίνεται ασήμαντη και με τον τρόπο που θέλεις εσύ. Γενικά εγώ εδώ και χρόνια εφαρμόζω το “δεν αφήνω τίποτα να πέσει κάτω”. 2)Μιλα ξανά στο διευθυντή σου και πες του ότι αναγκάστηκες να… Διαβάστε περισσότερα »
Έχω εκτιμήσει πολύ τις συμβουλές σου και με βοήθησαν να αναγνωρίσω τα λάθη που έχω κανει. Από τις παραπάνω η πρώτη νομίζω είναι η πιο αποτελεσματική. Φοβάμαι όμως ότι πρέπει να επισημάνουμε αν αυτές οι τακτικές έχουν αποδώσει σε εταιρία στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. Με όλη την καλή διάθεση το λέω και από την εμπειρία μου σε μεγάλη ελληνική εταιρία που ανήκει μάλιστα σε ξένο όμιλο. Το να μιλήσεις στο HR δεν ενέχει και τον κίνδυνο να σε στοχοποιήσουν και να μην κάνει και τίποτα το ίδιο το HR; Παρότι ήταν όλες σχεδόν γυναίκες έκαναν σαν να μην συνέβαινε… Διαβάστε περισσότερα »
Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο. Τα μούτρα μου τα έφαγα σε ελληνική εταιρεία και μέσα από εκεί εμαθα να μιλάω και να μη φοβάμαι, αφού πρώτα πέρασα χρόνια όπου έτρεχα στην τουαλέτα να κλαψω. Να ξεκαθαρίσω όμως: Μιλάω δε σημαίνει απαραίτητα οτι είμαι αγενής, σημαίνει δείχνω τη δυσαρέσκεια μου. Εάν φτάνει κανείς στα άκρα θεωρώ τότε ότι πρέπει να γίνει αγενης. Το να ζητάς τη βοήθεια του διευθυντή σου και να μη σου τη δίνει είναι πρόβλημα. Εάν ο ίδιος δεν το βλέπει πρέπει κάποιος να του το τονίσει. Σχετικά με τη στοχοποίηση, είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό που γράφεις… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ έχω δεχτεί εξωφθαλμα διαφορετική αντιμετώπιση από ότι στους άντρες (και μεγαλύτερους) συναδέλφους κυριως από γυναίκες προϊστάμενες.
Ο προιστάμενος στην προκειμένη δεν έκανε σωστά τη δουλειά του. Η δουλειά του δεν είναι να σε πατρονάρει και να σου πει πώς να νιώσεις και πώς να μην προσβάλλεσαι από προσβλητικά σχόλια. Η δουλειά του είναι να μην επιτρέπει και να ξεκαθαρίσει ότι δεν γίνονται ανεκτά προσβλητικά σχόλια μεταξύ συναδέλφων.
Απαισιόδοξο και λυπηρό αυτό που θα πω αλλά η αλήθεια είναι μία: όχι όλοι αλλά πολλοί προϊσταμενοι δεν ενδιαφέρονται και πολύ να…ανακατέψουν τα χωράφια. Δεν νοιάζονται τόσο για το ποιοτικό μέρος της εσωτερικής δουλειάς. Βγαίνει η δουλειά (ασχέτως του πώς); Λαμβάνει ο πελάτης αυτό που θέλει; Όλα εντάξει τότε. Αν και μιλάμε μάλλον για υποτίμηση γυναίκας εδώ, ωστόσο αυτό που λέω, ισχύει και για τα δύο φύλα. Πιστεύω ο συγκεκριμένος προσπάθησε απλά να την ηρεμήσει ώστε να παραμείνουν ήρεμα τα πράγματα (απ ότι κατάλαβα δεν βρίσκονται και στα χαρακώματα οι υπάλληλοι μεταξύ τους). Υπάρχουν βέβαια και πιο πυροβολημένοι που σου… Διαβάστε περισσότερα »