Αγαπητή «Α, μπα»: Ένα μήνυμα από το Άμστερνταμ

Αγαπημένη μου Λένα, σε διαβάζω και σου γράφω εδώ και χρόνια, Έχω κάνει μέχρι και αρχείο με τα αγαπημένα μου αποσπάσματα και σε συστήνω to anyone who does listen – κανονική γκρουπι! Ένιωσα την ανάγκη να σου γράψω χωρίς να έχω ερώτηση, για να μη τα λες μόνο εσύ : Παιδιά σας εκλιπαρώ αν αισθάνεστε κάτι να σας βαραίνει εσωτερικά, ζητήστε βοήθεια. Δεν είναι λογικό με δέκατα να παίρνουμε παρακεταμολες και να μας φωνάζει το μυαλό μας ότι θέλει βοήθεια και να το αγνοούμε… Μη ντρέπεστε, μιλήστε. Σε όποιον αισθάνεστε άνετα, και που ξέρετε μπορεί να βοηθήσει. Όχι, δεν είναι δείγμα αδυναμίας η ψυχική νόσος, ούτε ατυχία. Μας επηρεάζει αλλά δε μας προσδιορίζει. Ειδικά όσοι μετανάστευσαμε, και είμαστε αντιμέτωποι με τη λογική “τι ανάγκη έχεις εσύ, εσύ γλίτωσες”. Και όμως, μπορεί να έχουμε δουλειά αλλά έχουμε και πολλά έξοδα, και φόρους, και άγχη για το αν θα βρούμε μια καλύτερη δουλειά ή ανθρώπους να μας καταλάβουν και είμαστε αντιμετώποι με σύστημα που λειτουργεί αλλιως και πρέπει να το μάθουμε απ την αρχή… Μας χτυπάει την πόρτα από εκεί που δεν το περιμένουμε σχεδόν. Και δεν το καταλαβαίνουμε γιατί νομίζουμε ότι είναι λογικό να μη θέλουμε να κάνουμε τίποτα, η πεσμένη διάθεση οφείλεται στο κρύο η/και στο διαφορετικό κλίμα, μας λείπει η μαμά μας, το κρεβάτι μας κι ο φρέντο εσπρέσο… Θέλω να πω ότι πολλές φορές δεν είναι μόνο αυτό. Μόλις διαγνώστηκα με κατάθλιψη. Μένω σε μια πολη της βόρειας Ευρώπης (αστειάκι – Άμστερνταμ), έχω μια καλή δουλειά με μόνιμο συμβόλαιο, σπίτι μόνη μου, ένα στενό όμορφο κύκλο φίλων, χομπι που με γεμίζουν και με κρατάνε σωματικά και ψυχικά ισορροπημένη… Και όμως μου χτύπησε την πόρτα. Και δε θα το καταλάβαινα αν δεν πιεζα τον εαυτό μου να μιλήσει, να μοιραστεί κακές σκέψεις που με εκαναν να ντρέπομαι και μόνο που έρχονταν. Και ίσως να έφτανα σε απροχώρητο σημείο, και να γράφανε τα τοπικά νέα για το πόσο σοκαρισμένοι είναι συνάδελφοι και φίλοι καθώς δεν είχα δώσει δείγματα… Μιλήστε. Μην ντρέπεστε. Ζητήστε βοήθεια. Βρείτε επαγγελματίες, έστω σε άλλη γλώσσα, μπορεί στα ελληνικά να ναι πιο άνετα αλλά αν περιμένετε να πάτε σε γιατρό στην Ελλάδα μπορεί να ναι αργά! Και μια μεγάλη αγκαλιά σε όσους πολεμάνε με το μαύρο σύννεφο… Ελπίζω όταν ξαναγράψω να έχω γίνει καλά.

–TheFaceless

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News