Καλημέρα Αμπα μου, Πρώτη φορά σου γράφω αλλά σε διαβάζω πολύ καιρό και με θεωρώ μέλος της όμορφης ομάδας παρόλο που δε σχολιάζω συχνά. Είμαι γυναίκα 33 χρονών και ζω στην Αθήνα. Πρόσφατα άλλαξα δουλειά για να έχω καλύτερες απολαβές και κυρίως για να μάθω περισσότερα στον τομέα μου καθώς ένιωθα ότι στην προηγούμενη εταιρεία είχα κάνει τον κύκλο μου. Θα ήθελα να σου περιγράψω κάτι που έγινε την προηγούμενη εβδομάδα και με προβλημάτισε πολύ. Εν μέσω πανδημίας και ενώ στις περισσότερες εταιρείες δινόταν η δυνατότητα τηλε-εργασίας σε εμάς ήταν κάπως φλου το θέμα ακόμα με αποτέλεσμα να πηγαίνουμε όλοι κανονικά στο γραφείο. Μία κοπέλα από την ομάδα μου (η οποία σημειωτέον έρχεται στη δουλειά με ΜΜΜ και όχι με αυτοκίνητο) είπε στον μάνατζερ ότι νιώθει να αρρωσταίνει. Η απάντησή του λοιπόν ήταν “Πάρε βιταμίνες”. Μου φάνηκε πολύ αναίσθητο και πολύ εγωιστική αντίδραση καθώς την επόμενη εβδομάδα θα έπρεπε να παραδώσουμε κάτι στον πελάτη και στην ουσία της είπε ότι δε γίνεται να λείψει. Εγώ καθώς ήμουν μπροστά στη συζήτηση, στην αρχή σοκαρίστηκα και μετά είπα κάτι του στυλ “Είδες, ούτε να αρρωστήσουμε δεν μπορούμε”. Καταλαβαίνω ότι ήταν κάπως ειρωνικό το σχόλιό μου αλλά βρήκα πολύ αναίσθητη τη συμπεριφορά του και επειδή η συνάδελφος αυτή είναι γύρω στα 26-27 (είναι η πρώτη της δουλειά) δεν ήθελα να εκλάβει μια τέτοια συμπεριφορά ως δεδομένη. Εξάλλου θα μπορούσαμε όλοι να βρισκόμαστε στη θέση της, κάποια στιγμή στο μέλλον μπορεί να αρρωστήσω κι εγώ και επιπλέον επειδή δεν ξέραμε τι μπορεί να έχει η συνάδελφος, δε θα έπρεπε να έρχεται να κολλήσει κάποιον από τους υπολοίπους. Αυτό που με προβληματίζει λοιπόν πολύ είναι το γιατί αντέδρασα εγώ σε αυτό και γιατί μίλησα ενώ στην ουσία δε με αφορούσε. Παρόλο που είναι αναίσθητη η συμπεριφορά του μάνατζερ, θα έπρεπε να πει κάτι η συνάδελφος – αν την ενοχλεί άλλωστε θα πρέπει η ίδια να βάλει τα όριά της. Νιώθω τύψεις γι αυτό και το σκέφτομαι ακόμα παρόλο που έχει περάσει μια εβδομάδα από τοτε. Για την ιστορία, η συνάδελφος μου είπε μετά ότι δεν περίμενε τέτοια αντίδραση από τον μάνατζερ και με ευχαρίστησε που μίλησα. Δε βλέπω κάποια αλλαγή στη συμπεριφορά του μάνατζερ αλλά εξακολουθώ να σκέφτομαι αν έπρεπε να μιλήσω ή όχι. Δεν έχω ακριβώς ερώτηση, πιο πολύ προβληματισμός είναι για μελλοντική αντίδραση σε ενδεχόμενο παρόμοιο σκηνικό. Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου!
-Καραντινάτη
Ρωτάς αν πρέπει να υπερασπιζόμαστε την αδικία που γίνεται στους άλλους, ακόμα και αν δεν μας αφορά άμεσα, με την λογική ότι μπορεί να μας τύχει στο μέλλον; Και η λογική πίσω από αυτό είναι ότι ήταν δική της δουλειά να υπερασπιστεί τον εαυτό της; Ήταν. Και είναι και δική σου να υπερασπίζεσαι ανθρώπους που χρειάζονται υπεράσπιση, άσχετα με το τι κάνουν οι ίδιοι. Η αντίδραση σου ήταν σωστή, ακόμα και αν η ίδια είχε αντιδράσει.
Δεν είμαι σίγουρη ότι κατάλαβα την πηγή των τύψεων. Μιλάμε για πανδημία. Μας αφορά όλους. Μου φαίνεται πολύ πέρα από αναίσθητο το «πάρε βιταμίνες».
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Και εγένετο Συνδικαλισμός.
Ε μα ναι! Το δικαίωμα στην υγεία, στην εργασία και την ασφάλεια πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτο. Και πέρα από την αντίδραση και την υποστήριξη στο συνάδερφο, χρειάζεται και διεκδίκηση σε συλλογικό πλαίσιο. Να μην τους αφήσουμε να “πατήσουν” πάνω σε αυτήν την τόσο δύσκολη συγκυρία.
Απαράδεκτος ο manager, αλλά και τόσο κλισέ για Ελλάδα. Εγώ θυμάμαι πάντα να πηγαίνω με πυρετό στη δουλειά και ο εργοδότης να πετάει χαρταετό. Εδώ στο Λονδίνο, με το που ξέσπασε η πανδημία κ ο Μπορις δεν έδινε το οκ μας είπαν όποιος νιώθει έστω και λίγο άσχημα να κάτσει σπίτι. Πριν παμε τα μαθήματα online κάποιοι συνάδελφοι ήταν ήδη σε self isolation δύο εβδομάδες και δεν τους σχολίασε κανεις αρνητικά. Ασε το σοκ που έπαθα το Γενάρη όταν πήγα άρρωστη στη δουλειά (προ πανδημίας) και ανήσυχος ο manager μου λέει ‘στο διάλειμμα πήγαινε σπίτι’. Δεν είχα ξανανιώσει να μου… Διαβάστε περισσότερα »
Είμαι η καραντινάτη που έστειλε την ερώτηση. Έχω γράψει και πιο κάτω διευκρινήσεις γενικά αλλά ήθελα να σχολιάσω σε αυτό που λες ότι έτσι είχα μάθει κι εγώ από την προηγούμενή μου δουλειά (Ελλάδα κι αυτή). Θυμάμαι που πέρυσι είχα λείψει κάποιες μέρες γιατί είχα 39 πυρετό και όταν επέστρεψα ο μάνατζέρ μου με έδιωξε πάλι γιατί φαινόμουν κουρασμένη!!! Νομίζω το κλειδί στην υπόθεση είναι να δείξεις γενικά ότι σέβεσαι τα άτομα που εργάζονται για σένα. Αν δείξεις σεβασμό τότε και ο εργαζόμενος θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του να βγει η δουλειά όσο γίνεται καλύτερα και πιο… Διαβάστε περισσότερα »
Γεια σου pianist😀 Προσωπικά δεν είχα τέτοια εμπειρία από Ελλάδα, αλλά πολύ χαίρομαι που την είχες εσύ. Δυστυχώς δεν υπάρχει γενικά σεβασμός προς τους εργαζόμενους, απλώς στο εξωτερικό ελέγχονται πολύ περισσότερο από τις αρχές, ενώ στην Ελλάδα οι περισσότεροι μένουν ατιμώρητοι να κάνουν ο, τι τους κατέβει στο κεφάλι, αυτό νομίζω είναι το πρόβλημα. Κατά τ’αλλα μπράβο που μίλησες, είμαι υπέρ της αλληλεγγύης🌹
Καραντινάτη, κάποιος εκεί πέρα είναι ποινικά υπεύθυνος για παραβίαση μέτρων προστασίας για τη πρόληψη ασθενειών (285 ΠΚ). Αν του δείξεις το άρθρο με πραγματική έγνοια για το ποινικό του μητρώο, θα κοπούν οι πολλές μαγκιές. Μπορεί να είναι υπεύθυνος για το θάνατο ενός ανθρώπου.
Ενδιαφέρουσα πληροφορία!! Ευχαριστώ 🙂 Ευτυχώς δε χρειάστηκε γιατί επιβλήθηκε από την εταιρεία να δουλέψουμε όλοι από το σπίτι. Θέλω να ελπίζω ότι ένιωσε πολύ ηλίθιος μετά από αυτή την ανακοίνωση. Εγώ στη θέση του θα ντρεπόμουν (αλλά εγώ μάλλον δε θα ήμουν ποτέ στη θέση του – δε θα αντιμετώπιζα τον συνάδελφο σαν αντικείμενο)
Πέρα από την αυτονόητη υπεράσπιση μίας νέας συναδέλφου. Δε σε αφορούσε ένα ζήτημα δημόσιας υγείας, σε συνθήκες κηρυγμένης πανδημίας από ΠΟΥ? Λες ότι “ενώ στην ουσία δε σε αφορούσε”. Στην ουσία σε αφορούσε, όλους σας αφορούσε. Το “μήπως είμαι υπερβολική” μόλις πέρασε σε άλλο λέβελ.
Εν τω μεταξύ, το συγκεκριμένο με τον κορονοϊό, όχι μόνο την αφορά, αλλά την αφορά και ΑΜΕΣΑ, αφού έρχεται κι εκείνη σε επαφή με πιθανό κρούσμα. Εγώ νόμιζα ότι θα είχε τύψεις που συνεχίζει και πηγαίνει, ή που δεν κάνουν όλοι μαζί μία κουβέντα στους από πάνω. Ε, όχι και να νιώθει τύψεις που δεν ήταν στην παρτάρα της. Ήμαρτον κοπελιά.
Απαράδεκτη συμπεριφορά και ναι έπρεπε να μιλήσεις. Ένας άρρωστος συνάδελφος βάζει σε κίνδυνο όλη την ομάδα. Η συμπεριφορά του μάνατζερ είναι απλά απαράδεκτη.Έλεος πια με αυτή τη νοοτροπία 40 πυρετό και βουρ στο γραφείο να δείξουμε πόσο αγαπάμε τη δουλειά μας
“Οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους”
Το σύνθημα δεν κυκλοφορεί καθόλου τυχαία.
έχω παρόμοιο πρόβλημα, αλλά με καλό μάνατζερ. Δεν έχουμε σταματήσει την δουλειά και είμαι η μόνη που δεν έχω αμάξι και έχω πανικοβληθεί. Η αγχώδης διαταραχή χτυπάει κόκκινο γιατί τρέμω για το σύντροφό μου που ανήκει στις ευπαθείς ομάδες και είναι σε καραντίνα στο σπίτι. Μου έδωσαν άτυπα άδεια αυτή την εβδομάδα αλλά δεν ξέρω τι θα κάνω από Δευτέρα. Έπρεπε να σταματήσουν τα πάντα που δεν είναι απολύτως απαραίτητα. Είναι ανόητο οι μισοί να πηγαίνουμε για δουλειά και να υπάρχει και καλά απαγόρευση κυκλοφορίας
Κι εγώ ακόμα πηγαίνω στη δουλειά, αν και έχουν φύγει αρκετοί και δουλεύουν από το σπίτι. Έχω κι εγώ καλό σχετικά προϊστάμενο, αλλά είανι 2 εβδομάδες τώρα που είμαστε όλοι σε άγχος! Εγώ ως γραφίστας θα μπορούσα να δουλεύω από το σπίτι, μάλιστα έχω δικό μου υπολογιστή με τα προγράμματα, και δεν θα επιβάρυνα με laptop από τους εργοδότες, αλλά…δεν εμπιστεύονται την απομακρυσμένη σύνδεση με τον server της εταιρείας! #facepalm 😒🤦♀️
Μόλις πριν λίγο τελικά μου ανακοίνωσαν ότι θα πάρω από Δευτέρα για μία εβδομάδα αναγκαστική άδεια, και βλέπουμε. Εννοείται ότι αφαιρείται από την κανονική μου. :/
Εγώ έστειλα την ερώτηση και σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις! Υπάρχει η δυνατότητα να δουλέψουμε από το σπίτι καθώς κάθε εργαζόμενος έχει laptop της εταιρείας και δε χρειάζεται καν να συνδεθούμε σε server της εταιρείας. Ό,τι εργαλείο χρειαζόμαστε τα έχουμε στους υπολογιστές μας. Από την προηγούμενη εβδομάδα δουλεύουμε όλοι από το σπίτι και είμαστε πιο ασφαλείς. Δεν τα έγραψα όλα για χάριν συντομίας του κειμένου αλλά χρειάζονται όντως κάποιες διευκρινήσεις. Οι τύψεις προέρχονται από το γεγονός ότι είμαι καινούρια στη συγκεκριμένη εταιρεία και φοβάμαι για τη θέση μου με την εξέλιξη των πραγμάτων. Από την άλλη μου βγαίνει αυθόρμητα… Διαβάστε περισσότερα »
Τα point μου είναι δύο. 1. Επειδή με την τώρα κατάσταση έχει δημιουργηθεί το ίδιο θέμα σε πολλές εταιρείες και πήγε να δημιουργηθεί και σε αυτή που εργάζομαι εχω να σου πω αγαπητή φίλη ότι αν το αντικείμενο όντως πραγματοποιείται απο το σπιτι το πρόβλημα ειναι 100% στην ανικανότητα του εργοδότη. Ο φόβος που τους κυριεύει μήπως τυχόν και δεν δουλέψει ο υπάλληλος ενω τον πληρώνουν. Η νοοτροπία θέλω να έρχεται εδώ γιατί θελω έστω να ξερω οτι 8 ωρες κάθεται σε μια καρεκλα και αναγκαστικά θα κανει δουλειά. Είναι φόβος. Ένας καλος μανατζερ θέτει tasks και deadlines απο το… Διαβάστε περισσότερα »
Φίλη μου και σε μας τέτοιες μαλακίες έλεγαν, τη στιγμή που υπήρχε 100% τεχνολογικά η δυνατότητα να δουλεύουμε από το σπίτι! Φυσικά, δεν μπορούσα να το αφήσω αυτό να περάσει έτσι, οπότε έπιασα όποιον υψηλά ιστάμενο μπορούσα ώστε να παραπονεθώ. Κοινώς, έκανα σαματά (αγαπημένο task όταν ακούω επικίνδυνες παπάρες), ενώ παράλληλα ‘έβαλα λόγια’ σε όποιον συνάδελφο συμμεριζόταν τους προβληματισμούς μου και απλά φοβόταν να βγει μπροστά. Το βασικό είναι να τους δώσεις να καταλάβουν ότι τέτοια συμπεριφορά θα τους φέρει προ των ευθυνών τους, εάν τυχόν κάποιος εν τέλει νοσήσει. Το αποτέλεσμα τώρα που σας στέλνω είναι να δουλεύω πλέον… Διαβάστε περισσότερα »
Έκανες αφιλτραριστα και αυθόρμητα αυτό που πρέπει να κάνουμε για να υπάρχουμε σαν πολιτισμένη κοινωνία.
Κάτι πήγε καλά, πολύ κάλα, με τον τρόπο που σκέφτεσαι. Μάθε και το γιατί για να μπορείς να το εξηγείς αν έρθεις σ’ αυτη τη θέση, αν θες να κανεις καποια αλλαγή 😉
Αν ειναι δυνατόν, να περιμένουμε απ’ όλους να εχουν έτοιμη την ικανότητα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους πετυχημενα! Αλλα και να μπορούν γιατί, να μην στηρίξουμε το σωστό?