Αγαπητή α,μπα και παρέα καλησπέρα! Σε διαβάζω καιρό και ήρθε η ώρα να ακουσω την άποψη σου σε ένα πρόβλημα μου, που με βασανίζει καιρό. Είμαι παντρεμένη εδώ και 3 χρόνια, από την αρχή σχεδόν ο συζυγος μου με πίεζε στο θέμα του μωρό μου εγώ ήμουν πιο χαλαρή δηλαδή οπότε και αν προκύψει. Εν τέλει έχουμε ένα κοριτσάκι 7 μηνών. Στην αρχή πανικοβλήθηκα όμως με ηρεμήσουμε το γεγονός πως ήθελε τόσο πολύ να γίνει πατέρας οπότε έπεισα τον εαυτό μου πως θα βοηθάει σίγουρα. Το μόνο που κάνει 7 μήνες τώρα για το παιδί είναι να κοκορευεται δεξιά και αριστερά ότι έκανε την πιο όμορφη πριγκίπισσα του κόσμου, μια πανα δεν έχει αλλάξει, ενα βραδυ δεν έχει ξυπνήσει για να την ταΐσει. Το χειροτερο είναι πως ένω πριν έκανα μέχρι και σίδερο από δουλειές του σπιτιού τώρα ουτε φαγητό δεν βάζει μόνος του και ως δικαιολογία λέει “ρε αγάπη εσύ όλη μέρα σπίτι είσαι με την μητρική άδεια”. Νιώθω λες και μεγαλώνω 2 μωρά, όχι ένα. Από την μια λέω να πάρω το παιδί και να φύγω αλλά από την άλλη πιστεύω πως αυτό δεν ωφελεί σε κάτι. Εσύ τι λες;
Εγώ λέω ότι αν πάρεις το παιδί και φύγεις, θα φροντίζεις ένα μωρό αντί για δύο, οπότε βλέπω σαφώς βελτίωση.
Δεν μπορώ να σου πω τι να κάνεις, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι εννοείς ΕΣΥ όταν λες «αυτό δεν ωφελεί σε κάτι». Σημαίνει ότι κάτι κερδίζεις από τη συμβίωση μαζί του, κι αυτό δεν μπορεί να το αξιολογήσει άλλος εκτός από σένα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αρχικα σταματά να τα κάνεις όλα εσύ. Να μην έχει βρακι να βαλει φάση. Άσε του το μωρό και φύγε τα απογεύματα. Να τον φέρεις προ τετελεσμενων, με το που γυρίζει από τη δουλειά να σε βρει ντυμένη έτοιμη να φύγεις με τα κλειδιά στο χέρι. Και όταν θα σου πει κάτι πες του είτε αναλαμβάνεις είτε φεύγω, καλύτερα ένα μωρό πάρα δύο. Να πεις οτι δεν εχιες κανενα θεμα να γυρισεις πισω στη δουλεια σου και να βγει αυτος σε αδεια ή να προσλαβετε φροντιστη για το μωρο. Να αναλάβει ο ιδιος μισό νοικοκυριο ή να απευθυνθείτε σε υπηρεσία… Διαβάστε περισσότερα »
Ρε συ μαζί σου, γενικά. Έχοντας βρεθεί σ’αυτην τη θέση όμως, αναλογως με τον χαρακτήρα που έχεις και τη διάθεσή σου, κάτι τέτοιο μπορεί να είναι πολύ καταπιεστικό και ψυχοφθόρο. Εμένα μου το έλεγε ο ίδιος ο σύζυγος (και με πολύ τσαμπουκαλεμένο ύφος) “έλα τι θες; Αν βαρέθηκες σήκω φυγε, κάνε μια βόλτα, θα δούμε τι θα κάνουμε εμείς”. Ε λοιπόν δεν ήμουν πάντα εκείνη την ώρα σε διάθεση για βόλτα. Ούτε είχα κανέναν παρέα, ούτε κουράγιο να ντύνομαι για έξω επειδή εκείνη τη στιγμή βόλευε κάποιον άλλον. Για την ακρίβεια, αν ήταν καμιά ώρα πριν κοιμηθεί το μωρό για… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό που όλοι έχουν άποψη για το τι μπορούν να ανεχτούν οι άλλοι άνθρωποι και τι όχι δε θα το καταλάβω. Κι εγώ το ίδιο θα έκανα στη θέση σου, τι να εξηγείς, τ’ αυτονόητα;
Έχεις δίκιο, αυτά τα δεν προσπάθησα με τον σωστό τρόπο κλπ είναι αηδίες. Ο καθε ενας κανει οπως νιωθει. Υπάρχουν όμως κάποιοι που αλλάζουν, και το ξέρω από ιστορία συγγενή. Πρεπει ομως να θελουν να αλλαξουν. Εν ολίγοις είμαι της αποψης ότι αν σε ενδιαφέρει ο συντροφος σου και νομίζεις ότι έχεις να πάρεις από αυτή τη σχεση πρέπει να τον προειδοποιησεις. Αν έχεις χάσει κάθε ενδιαφέρον, και με όλα σου τα δίκια με τέτοιες συμπεριφορες, οφείλεις στον εαυτό σου να φύγεις. Εγώ προσωπικά θα είχα φύγει σε αντιστοιχη κατασταση, ειδικά αν μου έλεγε να του σερβίρω φαγητό και αλλα… Διαβάστε περισσότερα »
The_duck πάντως κι εγώ που δεν έκανα αυτό που περιγράφεις, αλλά ζητούσα να αλλάξει αυτά που κάνει με συζήτηση, γι’αυτο το έκανα, επειδή με ενδιέφερε ακόμα η σχέση μας. Όσο με ενδιεφερε, έθιγα τα κακώς κείμενα. Θα έπρεπε να είναι αρκετό. Δηλαδή τον μέσο άνθρωπο αν του ζητήσει ο άγνωστος στο λεωφορείο ευγενικά να σταματήσει να κάνει κάτι, θα το σταματήσει. Τώρα το να αγνοείς τ@ν σύντροφό σου συστηματικά, και να πρέπει ο άλλος να κάνει καραγκιοζιλίκια “για να καταλάβεις”…πολύ πάει. Τουλάχιστον εγώ έτσι το βιώνω. Και φυσικά έχεις δίκιο ότι οι άνθρωποι αλλάζουν αν τους ενδιαφέρει. Μην πάμε μακριά,… Διαβάστε περισσότερα »
Γβρμ, με όλο το σεβασμό που τρέφω στα άτομό σου, μέσω των σχολίων σου, μιας που δεν σε γνωρίζω, κι επειδή έχω περάσει κι εγώ από κει…πιστεύεις στα αλήθεια ο,τι άλλαξε; Δηλ τόσο απλό ήταν; Και πάλι συγχώρα με για το θάρρος. Το εννοώ, δεν μιλάω ειρωνικά, είναι ειλικρινής απορία.
Τα είπες πολύ ωραία. Μαζί σου.
Άνθρωπος που δεν θέλει να συμμετάσχει και το θεωρεί αναφαίρετο δικαίωμα του να απέχει, δεν πρόκειται να αλλάξει όσες κουβέντες και όσες στρατηγικές εφαρμόσεις. Να τα κάνει αυτά η φίλη μας, απλά για να μην πιέζεται, αλλά με χαμηλές προσδοκίες αλλαγής που φέρνουν πίκρα και απογοήτευση. Τα έχω δει στον κύκλο μου να γίνονται με ελαχιστότατα αποτελέσματα, αναλόγως χαρακτήρα. Στο δεν σου βάζω να φας η απόκριση να είναι βαράω την πόρτα και πάω στη μάνα μου, ή σε μαγαζί να φάω. Στο σου αφήνω το παιδί να πάω μια ώρα γυμναστήριο η απόκριση να είναι θάψιμο σε όλους ότι… Διαβάστε περισσότερα »
@TNR τα έγραψες ολόσωστα!Όπως τα λες ακριβώς,αν ο αλλος δε θέλει να συνεργαστεί και είναι πεπεισμένος οτι είναι δική σου υποχρέωση ,δε θα βρεις ποτέ την άκρη.
μα ακριβώς αυτό όμως….
The_duck φίλη μου ολόσωστες όλες οι προτάσεις με μια βασική προυπόθεση. Να είναι έτοιμη να τα παίξει όλα για όλα,να έχει κ τη λύση του διαζυγίου στο μυαλό της η θεματοθέτρια μιας και τέτοιες ακραίες για το πατριαρχικό μυαλό του άντρα της μπορούν να φέρουν οριστική ρήξη. Και δεν τη βλέπω πρόθυμη να παλέψει για την ισοτιμία της σχέσης της 100%.
Η μητρική άδεια δε λέει τίποτα. Ή μάλλον λέει πολλά. Είναι πολύ πιο κουραστικό για έναν γονέα να είναι όλη μέρα στο σπίτι με μικρό παιδί από το να δουλεύει. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ορισμένοι πατεράδες, ενώ δικαιούνται άδεια πατρότητας, δεν την παίρνουν. Αν πάρει εκείνος καλοκαιρινή άδεια, ας δοκιμάσει να την κρατήσει όλη μέρα για λίγες ημέρες. Να δούμε πώς θα ανταπεξέλθει. Θα σου πω τη δική μου εμπειρία ως πατέρας. Δουλεύω καθημερινά 8ώρες και λίγες ώρες κάποια Σαββατοκύριακα. Δε γνωρίζω τι σημαίνει πλέον η λέξη “ξεκούραση” διότι από τη στιγμή που θα γυρίσω σπίτι, κάθομαι με… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ. Σου στέλνω όλη τη δύναμη και το κουράγιο του κόσμου. Αν μπορείς να φύγεις, φυγε. Εγώ δεν έφυγα γιατί δεν ήθελα, ήθελα να αλλάξουν τα πράγματα. Πέντε χρόνια μετά που άλλαξα γνώμη, τον σιχάθηκα και είπα οκ τέλος, ακούω καθημερινά ότι “δεν έδωσα μια ευκαιρία/δεν είχε καταλάβει ότι ήταν τόσο σοβαρή η κατάσταση/είμαι ανελέητη/παίρνω τέτοιες αποφάσεις χωρίς συζήτηση”. Και κερατού και δαρμένη. Οπότε, με τη στερνή μου γνώση, θα έλεγα ναι, ακόμα κι αν δεν είναι 100% αυτό που θέλεις ιδανικά, κάνε το. Φυγε, να σου περάσουν τα νεύρα, να δεις πώς είναι. Και να δει και ο ίδιος.… Διαβάστε περισσότερα »
Βασικά και να σε δουν να ματώνεις δεν τους νοιάζει. Πρέπει να ματώσουν οι ίδιοι για να καταλάβουν ότι σοβαρολογεις, και πάλι, συμπεριφορά δεν θα αλλάξουν. Παθούσα.
Να έπαιρνε μία άδεια που δουλεύει πολύ και κουράζεται και να του αφήσεις τη φροντίδα του μωρού και τις δουλειές του σπιτιού για να ξεκουραστεί λίγο.
Κρίμα είναι ο άνθρωπος, πόνεσε η ψυχή μας, να γυρνάει τόσο κουρασμένος που δεν αντέχει να βάλει ένα πιάτο να φάει!
Άκου εκεί να δουλεύει και μέχρι πριν 7 μήνες να κάνει ΚΑΙ δουλειές, μέχρι και σίδερο!! Τέτοιο εργατικό και ενεργητικό άνθρωπο δεν έχουμε ματαδεί…
αχαχαχαχαχα θεά!
Πώς σου φαίνεται η ιδέα να τον αντιμετωπίζεις ως άντρα, άσχετα με το τι ζητάει αυτός; Ούτε να σκοτωθείτε χρειάζεται, ούτε να την πληρώσει το μωρό με το να μένει με την ίδια πάνα όσο εσείς σκοτώνεστε, ούτε εσύ να σκοτώνεσαι μόνη σου, σωματικά και ψυχικά. Κανένας δε γουστάρει το ξεβόλεμα και κάθε αλλαγή προκαλεί αντιδράσεις. Περιμένει να του βάλεις να φάει; Ενημέρωσε τον ότι δε θα του βάλεις. Λέει για την πριγκίπισσα; Συμπλήρωνε ότι δεν είναι πριγκίπισσα που τη φροντίζουν νεράιδες, είναι η κόρη του και δεν τη φροντίζει καθόλου. Θα χρειαστεί ρούχα; Ας σιδερώσει όλα τα ρούχα γιατί… Διαβάστε περισσότερα »
Να σου ζήσει η μπέμπα! Η δική μου μολις έγινε 8 μηνών. Πάντα πίστευα και εγώ ότι ο άντρας μου θα βοηθούσε με το μωρό. Θες γιατί πάντα έκανε δουλειές στο σπίτι, θες γιατί παντού έλεγε ότι θα βοηθάει. Όταν ήρθε η μπέμπα ξαφνικά σαν να πέταξε τις ευθύνες από την πάνω του. Και εγώ γύρισα στην δουλειά στους 2 μήνες. Νόμιζα ότι θα καταρρευσω. Και μια μέρα του είπα ότι δεν είμαι ευτυχισμένη πια. Και ότι αν δεν κάνει αυτός κάτι να το αλλάξει αυτό, θα κάνω εγώ. Ήμουν απόλυτη και συνειδητοποιημένη. Είδα το σοκ στο πρόσωπο του. Σοκαριστικε.… Διαβάστε περισσότερα »
Μα έτσι έχει μεγαλώσει σοκοφρέτα.
Σταματά να του σιδερωνεις τα πουκάμισα και όταν αξιωθεί να τα σιδερωσει μόνος του πες του πατήσει και τα κορμάκια του μωρού.
*φορμακια…..
Βάλε τον κάτω να μιλήσετε. Κατεβαίνεις με πρόγραμμα, τόσες ώρες οι πάνες/εβδομάδα, τόσες ανά δουλεια σπιτιού, τόσες ώρες τα ξυπνήματα το βράδυ. Πάω στοίχημα ότι δουλεύεις περισσότερες ώρες. Δεν θέλει να αλλάζει πάνα; Θα κάνει από τις άλλες δουλειές. Δεν θέλει να ασχολείται καθόλου με το παιδί; Αυτός χάνει και πρέπει να το ξέρει, αλλά ακόμα και έτσι, όλα τα του σπιτιού θα πρέπει να τα κάνει αυτός, γιατί το μωρό είναι 24/7. Για το δικό του το καλό ελπίζω να συνέλθει και να καταλάβει ότι το παιδί δεν είναι τσάντα να την περιφέρεις για επίδειξη, είναι αλλαγή ζωής. Αν… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ, δεν είσαι μόνη σου, να το ξέρεις! Το πρώτο βράδυ που γυρίσαμε με το μωρό από την κλινική (είχα rooming in και ήμουν σε δίκλινο δωμάτιο, οπότε και στο μαιευτήριο δεν κοιμήθηκα παρά ελάχιστα), ο μπέμπης λόγω ίσως αλλαγής περιβάλλοντος δεν μπορούσε να ηρεμήσει. Έκλαιγε, κοιμόταν για είκοσι λεπτά στην αγκαλιά, ξαναξυπνούσε και έκλαιγε. Ήθελα να κάνω ΕΝΑ ΜΠΑΝΙΟ. ΕΝΑ ΜΠΑΝΙΟ, τίποτα άλλο, είχα να πλυθώ από προτού μπω στο μαιευτήριο. Και ο άντρας μου μου είπε αυτήν την ίδια κουβέντα που λες. Νομίζω ότι με την λέξη προδοσία έδωσες τώρα, τόσο καιρό μετά, όνομα σε αυτό που ένιωσα… Διαβάστε περισσότερα »
Πόσο δίκιο έχετε! Όντως, κι εγώ δεν είχα δώσει το σωστό όνομα, όντως, προδοσία. Έχουν περάσει κάποια χρόνια, αλλά θυμάμαι δυο τέτοιες στιγμές, και οι δυο τον πολύ πρώτο καιρό με το μωρό. Η πρώτη στο αμάξι όταν βγήκα από το νοσοκομείο για να επιστρέψουμε σπίτι, που μου αποκάλυψε στο δρόμο ότι ζήτησε από τους γονείς του να μείνουν άλλον έναν μηνα μαζί μας, στα 40 μας τετραγωνικά, γιατί ένιωθε ανασφάλεια και ήθελε βοήθεια τη μάνα του. Ενώ είχα πει ότι περιμένω πώς και πώς να γεννήσω και να φύγουν. Το άλλο, ένα μήνα μετά, μπαίνω να κάνω μπάνιο (αχ… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ εκνευρίζομαι, πάρα πολύ. Για άφησέ του το μωρό μια με δύο μέρες να δει τι εστί βερύκοκο ο περήφανος πατέρας. Όταν εσύ επιστρέψεις στην εργασία σου τότε τι θα συμβεί στο σπίτι; Μαγικά θα αναλάβει τις ευθύνες του εκείνη τη στιγμή; Ή απλά εσύ θα τρέχεις σαν το Βέγγο; Τώρα κάνει κι αυτός διακοπές ο καημένος δηλαδής;