Γεια σου Λένα! Θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Είμαι 21 χρονών και τον τελευταίο χρόνο έχασα γύρω στα 15 κιλά. Από γεματούλα προς κανονική έγινα αδύνατη. Εδώ και τρία χρόνια βρίσκομαι σε μια μεγάλη παρέα, στην οποία με άλλους είμαι πολύ δεμένη και ουσιαστική φίλη, με άλλους απλώς κάνουμε χαβαλέ και βγαίνουμε έξω. Έναν από την παρέα που με γνωρίζει αρκετά καλά, αλλά δεν είμαστε κλασσικοί φίλοι, σε φάση να λέμε τα προσωπικά μας ή να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον και λοιπά, τον γουστάρω από την πρώτη στιγμή αλλά δεν είχα ποτέ ανταπόκριση, παρότι σε αυτά τα τρία χρόνια είχε μόνο μία σχέση δύο-τριών μηνών (άρα ήταν κυρίως σινγκλ). Να σημειώσω ότι είναι αυτό που λέμε ‘κούκλος’, δηλαδή θεωρείται ο αντικειμενικά ωραίος. Μάλιστα σε μία συζήτηση που είχαμε πολύ παλιά όλοι μαζί, ο κολλητός του αναφερόταν στις κατακτήσεις που έχει ο καθένας και λέει ‘Ε δεν είμαι και σαν και αυτόν (δείχνοντας τον τύπο που γουστάρω), που πηγαίνει με μοντέλα’. Εκεί κατάλαβα ότι δεν με παίρνει, και ότι θα είχα ελπίδες μόνο αν δεν ήμουν γεμάτη. Τώρα που αδυνάτισα, πάλι δε θεώρησα ότι έχω ελπίδες μαζί του, γιατί δεν απέκτησα σώμα περιοδικών, αλλά αυτός μου την έπεσε την προηγούμενη εβδομάδα, έγινε φάση και βγήκαμε μετά και ραντεβού. Η ερώτησή μου είναι, πρέπει να ακούω καμπάνες? Ο τύπος με ήξερε τρία χρόνια, είχε έρθει σε επαφή με την προσωπικότητα μου, ήξερε το χιούμορ μου, τις απόψεις μου και λοιπά. Και ξαφνικά χάνω μερικά κιλά και μου την πέφτει. Δεν είναι ότι έγινα και άλλος άνθρωπος εντελώς. Δηλαδή κάποιος που φαίνεται να έδωσε σημασία σε μερικά κιλά λες και είναι μεζούρα, δε φαίνεται κάπως επιφανειακός? Αν προχωρήσουμε δηλαδή, είναι ο τύπος που αν ξαναπάρω δέκα κιλά θα με χωρίσει? Επίσης το γεγονός ότι απ ότι είπε τότε ο φίλος του, αυτός πηγαίνει μόνο με γυναίκες που θεωρούνται κοινωνικά εμφανίσιμες, σημαίνει κάτι για τους υπόλοιπους? Θέλω να πω, κατευθείαν αρχίζω και σκέφτομαι τους πρώην μου. Ότι αν είχαν την εμφάνιση αυτού, δε θα τα είχαν φτιάξει μαζί μου, θα πήγαιναν με τις αντικειμενικά ωραίες, όπως έκανε και αυτός τόσα χρόνια. Δηλαδή οι άλλοι ήταν μαζί μου επειδή δε μπορούσαν να είναι με κάποια ‘ωραιότερη’? Χμ τελικά βγήκαν δύο ερωτήσεις. Αλλά σε λατρεύω όπως και νά χει.
-Κάτια
Δεν ξέρω γιατί ήταν μαζί σου οι προηγούμενοι, δεν ξέρω γιατί σου την έπεσε τώρα αυτός ο ωραίος, αλλά κάπως πρέπει να καταφέρεις να σταματήσεις να προσδιορίζεις τις τωρινές, τις μελλοντικές και τις παρελθοντικές σου σχέσεις αποκλειστικά με βάση τη ζυγαριά σου.
Δεν λέω ότι είναι ασήμαντα τα κιλά, όχι βέβαια. Αλλά δεν γίνεται να βγάζεις σκάρτους όσους τους αρέσει το σώμα σου όπως είναι τώρα (και περισσότερο από πριν) και προβληματικούς όσους τους άρεσε με τα παλιά κιλά. Πρέπει να καταλάβεις ότι οι άλλοι έχουν δικαίωμα στις ερωτικές τους προτιμήσεις. Δεν είναι ανήκουστο να αρέσουν σε έναν άντρα τα 15 κιλά παραπάνω. Είναι και οξύμωρο να τιμωρείς κάποιον για κάτι που θεωρείς ότι σε έχει τιμωρήσει η κοινωνία. Αν θέλεις να μην περιθωριοποιούνται οι άνθρωποι που δεν είναι αδύνατοι, τότε κι εσύ πρέπει να δεχτείς ότι δεν αρέσουν σε όλους οι αδύνατοι, και να μην τους υποβιβάζεις εξαιτίας αυτής τους της προτίμησης, γιατί έτσι τους περιθωριοποιείς εσύ. Συνεχίζεις τον φαύλο κύκλο, ως θύμα, και γίνεται θύτης.
Παρομοίως δεν θα σταυρώσουμε και αυτόν που βρήκες τώρα. Ναι, είναι πολύ πιθανόν να άλλαξε γνώμη επειδή άλλαξε η εμφάνιση σου. Και; Αυτά είναι τα γούστα του – είναι απλώς ένας άντρας. Δεν είναι η γνώμη όλων των αντρών. Εσένα δεν σου αρέσει ακριβώς επειδή τον θεωρείς ωραίο;
Αν δεν άλλαξες και εντελώς, τότε αυτό είναι επιχείρημα για το ότι δεν είναι επιφανειακός. Αν πάρεις 15 κιλά και σε χωρίσει, βλέπουμε, αλλά σα να βιάζεσαι, ένα ραντεβού έχετε βγει. Μπορεί να τον χωρίσεις εσύ πρώτη, ούτε που τον ξέρεις. Πρόσεξε μην πιστέψεις ότι σε έχει στο χέρι τώρα, επειδή έχεις πάντα τα κιλά πάνω από το κεφάλι σου.