Αγαπητή Α Μπα, Διαβάζω καιρό τη στήλη σου και δε σου κρύβω ότι αποτελεί για εμένα μια μεγάλη στήριξη και παρέα. Μέσα από τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις σου προσπαθώ να βρω απαντήσεις και στα δικά μου ζητήματα. Σου έχω γράψει και άλλες δύο φορές και δεν πήρα απάντηση, ίσως να ισχύει αυτό που λένε ότι και η σιωπή είναι μια απάντηση και μάλιστα η πιο ηχηρή. Στο ζητούμενο τώρα.. Έχω παρατηρήσει στον κύκλο μου ότι όλες οι σχέσεις των φίλων μου δεν τελειώνουν ποτέ μαχαίρι, δηλαδή πάντα υπάρχει κάποιο διάστημα επικοινωνίας μετά τον χωρισμό και σίγουρα μια τυπική σχέση μετά από καιρό. Στη δική μου περίπτωση, έχοντας βέβαια κάνει μόνο δύο σχέσεις, ισχύει ακριβώς το αντίθετο, χωρίζω και μετά από εκείνη τη στιγμή δεν ξαναμιλάω ούτε και έχω οποιαδήποτε επικοινωνία ή επαφή με τους ανθρώπους που ήμουν μαζί τους (εννοείται πως ακολουθεί και διαγραφή από τα social, είτε από εμένα είτε και από εκείνους). Και αναρωτιέμαι τώρα πέρασα και δεν ακούμπησα; Και στις δυο περιπτώσεις (σχέση 3 ετών η πρώτη και 1 χρόνου η δεύτερη) οι πρώην σύντροφοί μου έκοψαν με τόση ευκολία την επαφή μαζί μου; Τώρα θα μου πεις και σωστά θα κάνεις για ποιο λόγο ασχολούμαι με ένα ανώριμο και μάλλον εγωιστικό ζήτημα, αλλά να.. κάθε φορά που ακούω για μηνύματα μετά από κάθε χωρισμό φίλης, όχι απαραίτητα μηνύματα απόγνωσης και προσπάθειας επανασύνδεσης, αλλά μηνύματα απλά ανθρώπινα, να δεις απλά τι κάνει και πώς είναι ένας άνθρωπος που πέρασες κάποιο διάστημα της ζωής σου μαζί του, πληγώνομαι βαθιά και σκέφτομαι ότι μάλλον δε σήμαινα τίποτα γι ‘ αυτούς, πως σπατάλησα κάποια χρόνια από τη ζωή μου με κάποιους ανθρώπους που με έσβησαν μέσα σε μία ώρα, ότι όλα όσα έζησα μαζί τους, όλα όσα έλεγαν ήταν απλά ψέματα.. Είναι λοιπόν τόσο εύκολο να διαγράφεις τους άλλους και να προχωράς σα να μην υπήρξαν ποτέ;
–Με ένα παράπονο..
Δεν έχεις αρκετές εμπειρίες για να βγάλεις ολόκληρη θεωρία. Η διακοπή επικοινωνίας δεν σημαίνει ότι έσβησαν όλα μέσα σε μια ώρα, ούτε ότι σπατάλησες κάποια χρόνια, ούτε ότι σου έλεγαν ψέματα για χρόνια. Ούτε είναι τα μηνύματα μετά τον χωρισμό ανθρώπινα με τον τρόπο που επιλέγεις να τα δεις, συχνά υπάρχουν άλλοι λόγοι, καθόλου αθώοι, για την συνέχιση της επαφής, που έχουν να κάνουν με εγωισμό, ματαίωση, και διάφορα τέτοια. Μερικές φορές η πλήρης διακοπή επικοινωνίας είναι απόδειξη σεβασμού για τη σχέση και όχι το αντίθετο. Πληγώνεσαι βαθιά κα παραπονιέσαι για κάτι που δεν έχεις σκεφτεί αρκετά. Αν μια σχέση άξιζε τον χρόνο σου ή όχι, δεν αποδεικνύεται από το τελετουργικό (τυπικό τελετουργικό) της λήξης. Δεν ξέρεις αν σήμαινες κάτι για αυτούς τους δυο ή όχι;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ααααχχχ είναι η πρώτη λέξη που μου βγαίνει, Παράπονο, γιατί σε καταλαβαίνω πολύ καλά ως πρόσφατα συμπάσχουσα. Πονάει τρομερά, απίστευτα, είναι σαν σωματικός πόνος στην καρδιά αλλά η απόλυτη διακοπή επικοινωνίας είναι το καλύτερο. Το μυαλό σου θα συμφωνήσει τουλάχιστον. Αλλιώς διατηρείται η ελπίδα, που ως γνωστό πεθαίνει τελευταία, και θα υποφέρεις μέχρι που θα σου γίνει δεύτερη φύση. Κρίμα θα είναι.
Σου εύχομαι πολλή δύναμη!!!!