Θεωρείς ότι η εύρεση του κατάλληλου συντρόφου είναι καθαρά θέμα τύχης; Είχες μιλήσει για αυτογνωσία. Συμφωνώ. Τη στιγμή που εισβάλλει όμως το συναίσθημα του έρωτα πώς να μην το ζήσεις, έστω κι αν ξέρεις μέσα σου ότι η επιλογή μπορεί να μην είναι τελικά αυτή που σου ταιριάζει; (σημείωση: δεν αναφέρομαι σε παράνομους έρωτες).
– -και πάλι βρήκαν τον λάθος άνθρωπο για να αγαπήσω
Να το ζήσεις, αρκεί να πάρεις το υπολογισμένο ρίσκο. Δεν πάμε όλοι πάντα με στόχο να βρούμε σύντροφο. Μπορεί να μην σου ταιριάζει, αλλά να πας για την διασκέδαση.
Αν ερωτεύεσαι πάντα και συστηματικά τους λάθος ανθρώπους ενώ το ξέρεις και ενώ δηλώνεις ότι θέλεις σύντροφο, τότε κάτι άλλο συμβαίνει, και δεν είναι θέμα τύχης. Είναι κάτι που εξηγείται.
Τίποτα δεν είναι «καθαρά» θέμα τύχης, ούτε «καθαρά» θέμα αυτογνωσίας. Είναι και τα δυο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Όσο αστείο κι αν είναι να πιστεύεις ότι δεν φέρεις ευθύνη με τις επιλογές σου και όλα είναι θέμα τύχης, είναι πιο αστείο είναι να πιστεύεις ότι έχεις τη δυνατότητα να κάνεις όλα όσα θέλεις απλά επειδή το αποφάσισες.
Ααα, μα το σύμπαν συνομωτεί για να αποκτήσεις ό,τι θέλεις, αρκέι να το θέλεις πολύ. Τι, όχι; 🤯😱😜
Ποιός το λέει; 😛
Αχ!´Εχει καταστρεψει πολυ κοσμο το συγκεκριμενο βιβλιο!!
Η λογική πάνω απ’το συναίσθημα ή το αντίστροφο; Δεν υπάρχει συμφωνώ δε συμφωνώ, άλλοι είναι συναισθηματικοί άλλοι λογικοί, όχι μόνο στον έρωτα αλλά παντού. Ο απολύτως λογικός άνθρωπος είναι εξίσου τρομακτικός με έναν εντελώς συναισθηματικό. Λοιπόν να σου πω: Κάποτε ήμουν με κάποιον που δεν μπορούσα ν’αντισταθώ συναισθηματικά, με ξετρέλαινε το πόσο με ήθελε και το πόσο ωραία περνούσα μαζί του, με γοήτευαν διάφορα επάνω του, ανεξέλγκτα και ανεξήγητα. Αλλά δεν ήθελα να έχουμε κανονική σοβαρή σχέση, να είμαστε κανονικά ζευγάρι γιατί το έλεγε η λογική ότι δεν ταιριάζουμε καθόλου. Δεν είχαμε κανένα κοινό ενδιαφέρον πέρα από αυτό του ενός… Διαβάστε περισσότερα »
””Ο απολύτως λογικός άνθρωπος είναι εξίσου τρομακτικός με έναν εντελώς συναισθηματικό””
+1000
Όσο περισσότερη δουλειά κάνεις με τον εαυτό σου και όσο περισσότερο τον αγαπάς, τόσο λιγοστεύουν οι πιθανότητες να “ερωτεύεσαι” τους λάθος ανθρώπους.
Είναι ειλικρινά, τόσο απλό.
Αμαν πχια όλοι με το “να το ζήσω”. Βρήκαμε τώρα ατάκα και την κάναμε μότο ζωής. Θεωρείς δηλαδή ότι είσαι άτυχη και πέφτουν στο δρόμο σου ακατάλληλοι; Δεν έχει κριτική σκέψη να πεις”όχι, δεν μου χρειάζεται, δεν υπάρχει λόγος να μπω σε αυτή τη διαδικασία”. Άμα πάλι ενώ ξέρεις ότι δεν θα πάει μακριά η βαλίτσα αλλά εσύ θέλεις να το ζήσεις, τότε κάνεις μια πολύ συνειδητή επιλογή να είσαι με έναν άνθρωπο παρά την ασυμβατότητά σας. Δεν υπάρχει τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο.
Η αυτογνωσία βρίσκεται σε αυτό που λες κι εσύ, ότι βασικά ξέρεις πως δεν είναι αυτό που θέλεις, δεν είναι ο “κατάλληλος”. Δηλαδή δεν πληρεί τις προυποθέσεις, αλλά είναι ωραίο λουκουμάκι, να μην το δοκιμάσεις;
Δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να το ζήσεις. Ζήσε το, αλλά να θυμάσαι αυτό που ήδη γνωρίζεις, ότι δεν σου ταιριάζει. Have fun χωρίς να επενδύεις.
Διακρίνω μια αγωνία να βρεις κάτι σταθερό. Μην καίγεσαι. Θα γνωρίσεις κόσμο και κοσμάκη, αγαπητ@ και η δυνατότητα της επιλογής είναι ευτυχία. Αυτογνωσία χρειάζεσαι α) για να ξεχωρίζεις την εισβολή του έρωτα από αυτή της καυ%ας και β) ώστε όταν διακρίνεις σημάδια ασυμβατότητας, να κόβεις λάσπη.
Η αδελφή μου πάντα τα μου λεγε:”στη ζωή παίρνεις αυτό που αξίζεις”… Αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει κάπου μια υπερδύναμη (θεός, σύμπαν, τύχη κλπ.) που σε αξιολογεί και σου στέλνει τα αντίστοιχα, αλλά εσύ ή ίδια…Εσύ είσαι αυτή η υπερδύναμη, κι εσύ η τύχη σου… ❤️
Νομίζω ότι θα πρέπει να είσαι ανοιχτή στο να ζήσεις μια εμπειρία που σε κάνει να νιώθεις καλά. Δεν είναι όλες οι σχέσεις που κάνουμε σχέσεις ζωής. Κάποιες που όντως ειναι, δεν ξεκινάνε καν με αυτήν την προοπτική. Αν τώρα βλέπεις ότι αυτη η σχέση δεν καλύπτει βασικές ανάγκες σου, θα πρέπει να την αφήσεις νωρίς, ώστε να μην πληγωθείς (και να μην πληγώσεις) αργότερα.
Είναι “και” θέμα τύχης αλλα δεν είναι θεωρώ το κυριότερο. Πρέπει όταν συναναστρέφεστε ερωτικά με ένα άτομο προσέχεις τι ζητάει από εσένα αλλά και τι ζητάς εσύ.Στο τι ζητάς εσύ και τι μπορείς να παραχωρήσεις έρχεται η αυτογνωσία. Δεν πρέπει ποτέ να θυσιάζετε η ψυχική ηρεμία προκειμένου να συνεχίζετε μια τοξική σχέση, γιατί απλά χάνετε χρόνος. Δεν αξίζει να μένεις σε καταστάσεις που σε βαραίνουν ψυχολογικά, πες όχι, μείνε με τον εαυτό σου και προχώρα (σε επόμενες κατα πάσα πιθανοτητα τοξικές καταστάσεις, έτσι όπως είναι ο κόσμος μας…).
Δεν υπάρχει παράνομος έρωτας. Ο έρωτας δεν υπακούει σε καμία ανθρώπινη λογική. Δεν υπάρχει λάθος άτομο. Υπάρχει λάθος στιγμή.
Δεν υπάρχει λάθος άτομο;;;;; Πώς βρεθήκατε στο α μπα;
Το λάθος είναι μια διαδικασία η οποία έρχεται a posteriori. Αν γνωρίζαμε ότι κάποιο άτομο είναι λάθος για εμάς προφανώς δεν θα ασχολούμασταν απο την αρχή μαζί του. Θα προτιμούσα τον όρο ασύμβατο το οποίο έχει να κάνει σε σχέση με τα ενδιαφέροντα μας αλλά και εκεί πάλι δεν θα υπήρχε ενδιαφέρον εξ αρχής. Στο α μπα βρέθηκα απο περιέργεια…κατά λάθος!!!
Είναι πολύ απλοϊκή η σκέψη. Φυσικά και ασχολούμαστε με ανθρώπους που ξέρουμε ότι είναι λάθος για εμάς. Όλη την ώρα το κάνουμε.
Έχω έναν ολόκληρο κατάλογο από λάθος άτομα που ο έρωτάς μας όντως δεν υπάκουσε σε καμια λογική. Δυστυχώς. Μακάρι να είχα ακουσει τη λογική μου που φώναζε φύγε. Πόσες καλές στιγμές πήγαν στράφι. Αλλα δε βαριέσαι, κάποια στιγμή που θα παει, θα συνωμοτήσει το σύμπαν και όλα καλα.
fluoαρίες