Είναι σωστό να βάζεις τους στόχους που θεωρείς σωστούς σε ένα παιδί; Πχ, να είναι καλός αθλητής, να είναι καλός μαθητής, να διακριθεί, μακροπρόθεσμα να κάνει οικογένεια; Ή πρέπει να το αφήσεις μόνο του να δει τι γίνεται; Βέβαια το 8χρονο αν δεν έχει σπρώξιμο απ΄το σπίτι πιθανόν να μην κάνει τιποτα από μόνο του. Και ρωτώ, αν πρέπει διακριτικά να βάζουμε στόχους, με ποιον τρόπο πρέπει να το επιχειρούμε ωστε να μην καταπιεστεί;
– Choux
Να μια εύκολη ερώτηση.
Είναι λάθος να βάζεις στόχους για ένα παιδί. Εντελώς λάθος. Πιο λάθος δεν γίνεται.
Το τι είναι σωστό για σένα, δεν είναι το σωστό για τον άλλον. Για κανέναν άλλον. Ούτε για το παιδί σου. Δεν είναι απαραίτητα σωστό για το παιδί σου να γίνει καλός αθλητής, ούτε όλα τα άλλα. Κανένα από όλα όσα θεωρούνται «σωστά» δεν είναι απαραίτητο να είναι σωστό για έναν συγκεκριμένο άνθρωπο.
Δεν το επιχειρούμε, λοιπόν, με κανέναν τρόπο.
Κανένας άνθρωπος δεν ωφελείται από το «σπρώξιμο», που είναι ευφημισμός για την καταπίεση και τον έλεγχο. Αν θέλεις να καταφέρει κάτι καλό το παιδί σου, ο τρόπος είναι να καταφέρεις πρώτα κάτι καλό εσύ. Είσαι καλή αθλήτρια; Διακρίθηκες στη δουλειά σου; Έχεις πετυχημένες οικογενειακές και φιλικές σχέσεις; Μπράβο, ολοκληρώθηκε η δουλειά σου ως γονέας. Αν όχι, δεν θα βγάλει τα σπασμένα η επόμενη γενιά.
Το παιδί σου θα το εμπνεύσεις με τη δική σου ζωή – αυτό είναι πασίγνωστο από όλους όσους έχουν πετύχει, όλοι αναφέρονται στους γονείς τους ως αρχική έμπνευση (φυσικά υπάρχουν και άλλες ιστορίες, αλλά τώρα ρωτάς πώς μπορείς να βοηθήσεις και όχι πώς μπορείς να κάνεις κοινωνικό πείραμα). Παριστάνουμε πολύ εύκολα σα να είναι άγνωστη αυτή η πληροφορία. Λοιπόν, σου την υπενθυμίζω.
Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να ενθαρρύνεις τον πειραματισμό, να επικεντρώνεσαι στην προσπάθεια και όχι στο αποτέλεσμα, και να δίνεις όσο πιο πολλά ερεθίσματα μπορείς. Τα ερεθίσματα μπορεί να είναι οτιδήποτε. Τα λεφτά οπωσδήποτε βοηθούν, αλλά αν εσύ έχεις ενδιαφέροντα, θα αποκτήσει και το παιδί σου (επανερχόμαστε στην αρχική θέση). Θα σου πω ένα παράδειγμα. Το παιδί μιας φίλης ξεκίνησε μαθήματα κλαρινέτου. Πώς της ήρθε το κλαρινέτο, ρώτησα, είναι αρκετά ιδιαίτερο όργανο. Έπαιζε ο παππούς της και το είχαμε σπίτι, οπότε το είχε δει. Αυτό είναι το ερέθισμα. Αν η διασκέδαση σου είναι η τηλεόραση, το παιδί σου δεν θα αρχίσει μαγικά να διαβάζει βιβλία. Μπορεί, πολλά ανεξήγητα γίνονται, αλλά μη βασίζεσαι στο ανεξήγητο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Το να τηρεί κάποιους βασικούς κανόνες για την ηλικία του είναι ο στόχος. Μικροί στόχοι σε διαφορους τομείς, μην ατενίζεις το μακρινό μέλλον, τώρα μπαίνουν άλλες βάσεις. Υπάρχουν 2 στόχοι στους οποίους πρέπει να επιμείνεις. Ο πρώτος είναι η διαχείριση θυμού, να έχει σωστή συμπεριφορά: να μη χτυπάει, να μη βρίζει εσάς ή άλλα παιδάκια. Να είναι “καλό παιδί” ας το πούμε απλοικά. Ο δεύτερος είναι να γίνει ανεξάρτητο (για την ηλικία του πάντα). Μην σπεύδεις να του γράψεις εσύ τις ασκήσεις για το σχολείο προσπαθώντας να πετύχεις τα γράμματά του (αστείο αλλα το κάνουν πολλές μαμάδες), ζήτα του να… Διαβάστε περισσότερα »
Διαφωνώ κάθετα. Ο στόχος εμπεριέχει την έννοια της συμπεριφοράς, επομένως θεωρείς ότι μπορείς να ζητήσεις από κάποιον να έχει ευγενική συμπεριφορά. Θεωρώ ότι αυτό που χρειάζονται τα παιδιά είναι αξίες, όπως η ευγένεια. Δεν μπορεί να είναι στόχος η αξία. Από εκεί και πέρα, αν ένα παιδί έχει ευγένεια, θα έχει και αντίστοιχα ευγενική συμπεριφορά. Το να ζητάς από ένα παιδί να είναι «καλό» γενικά, είναι τόσο αυθαίρετο όσο και δύσκολο να κατανοηθεί και από το παιδί και από τους άλλους. Καλό παιδί λένε και αυτό που πάει εκκλησία κάθε εβδομάδα, καλό παιδί και αυτό που δεν διεκδικεί όταν το… Διαβάστε περισσότερα »
Υπάρχει λόγος που έβαλα σε εισαγωγικά το “καλό παιδί”.Και μίλησα με συγκεκριμένα παραδείγματα. Οι λέξεις “καλό” και “κακό” είναι σχετικές αλλά στο παιδί σου πρέπει να μιλάς με απλότητα και σαφήνεια. Προφανώς και οι αξίες και η συμπεριφορά είναι στόχος. Οι αξίες και η συμπεριφορά όμως δεν είναι διαφορετικοί κόσμοι. Στο 2-3 χρονών παιδί σου δεν μπορείς να κανεις φιλοσοφική συζήτηση για αξίες. Ακόμα όμως κι αν βλέπεις πως το παιδί σου ακόμα δεν έχει συνειδητά διαμορφώσει αξίες, πρέπει να αποτελει στοχο ο σεβασμός απέναντι στους άλλους ακομα κι αν δεν καταλαβαίνει το γιατί. Αν παει το 3χρονο παιδί σου… Διαβάστε περισσότερα »
Έχω τρομάξει στα αλήθεια με αυτήν την περιγραφή.
Διαφωνώ κάθετα με το “σπρώξιμο” για δύο λόγους:
1) το παιδί μαθαίνει ότι κάποιος άλλος αποφασίζει μαζί με αυτό και δεν μαθαίνει να αναλαμβάνει ευθύνες μόνο του
2)θεωρώ ότι δεν είναι δουλειά του γονιού να “σπρώχνει” το παιδί. Εάν το παιδί δυσκολεύεται τότε πρέπει να το στηρίξει. Εάν το παιδί δε θέλει μπορεί να προσπαθήσει να δώσει κίνητρο. Αλλά μέχρι εκεί.
Και δεν τα γράφω εκ του ασφαλούς, έχω δύο παιδιά όπου το ένα μπορεί να παίζει Minecraft μέχρι να σταματήσει να γυρίζει ο ήλιος.
Συμφωνώ μέχρι τελείας!ομοιοπαθούσα εδώ με το Minecraft!(η πλάκα είναι ότι όταν προσπάθησα να μπω κι εγώ για λίγο στη θέση του και να παίξω κόλλησα για λίγο καιρό 😜 )
Εγώ ζαλίστηκα….Η ανάλυση που έχει δεν είναι για το δικό μου στομάχι 🙂
Μάλλον στο ίδιο αναφέρεσαι. Θα τον ρωτήσω το πρωί και θα επανέλθω.
Ναι λοιπόν αυτό είναι.
Οι γονεις πρέπει να ειναι ασπίδα για τα παιδιά κι αποκούμπι, τα παιδιά πρέπει να νιώθουν οτι έχουν αδιαπραγμάτευτη αγάπη από τους γονείς και στήριξη. Μόνο τότε νιώθουν συναισθηματική ασφάλεια και πατάνε γερά στα πόδια τους. Κάθε παιδί έχει τις κλίσεις του, ανεξάρτητα από τα ερεθίσματα τού σπιτιού του τις περισσότερες φορές. Και θα βρει τον δρόμο του, αρκεί να έχει ηρεμία κι αγάπη από την οικογένειά του. Πριν αρχίσω την πρώτη δημοτικού, είχα βγάλει σπυράκια από το άγχος γιατί ήθελα να τα μάθω όλα. Με διάβασαν τελευταία φορά τον Δεκέμβριο κι από τότε δεν ξανασχοληθηκαν μαζί μου, με την… Διαβάστε περισσότερα »
Πόσο λυπηρό! Πώς μπορεί να φέρεται έτσι κάποιος στο ίδιο του το παιδί?
Αυτή η ερώτηση είναι πολύ προσωπική για εμένα! Ένας λόγος που έχω φτάσει 33 στα 34 και δεν έχω ακόμη αποκατασταθεί επαγγελματικά, είναι η αυθαίρετη απαίτηση να ακολουθήσω ένα κλάδο μηχανικού, ο οποίος πιθανότατα θα μου άρεσε αν δεν είχε από πίσω του την πίεση, τις παρεμβάσεις και τις απαιτήσεις των γονιών μου. Η διέξοδος που έχω βρει για όλο αυτό είναι να πάρω το πτυχίο μου και να κάνω πρακτική με erasmus + σε εταιρία εκτός Ελλάδας, όπου με προσπάθεια θα θέσω τις δικές μου βάσεις και στόχους, μακριά από τη γονική και κοινωνική πίεση. Είναι όμως εξαντλητική αυτή… Διαβάστε περισσότερα »
Μακροπρόθεσμα να κάνει οικογένεια;;; με πόσα παιδιά.. δυο φαντάζομαι ένα αγόρι και ένα κορίτσι.
Με προβλημάτισε λίγο αυτή η απάντηση. Δε χρειάζεται να έχει το παιδί στόχο να είναι καλός μαθητής; Μπορεί εσύ να είσαι πετυχημένη στη δουλειά σου, ή να μην είσαι, αυτό τι σημαίνει; Ότι για να μάθει το παιδί σωστά την προπαίδεια πρέπει να έχει γονείς που ξέρουν καλά την προπαίδεια; Εγώ νομίζω ότι πρέπει να το ωθήσεις να τη μάθει έτσι κι αλλιώς. Δεν εννοώ τη βαθμοθηρία φυσικά. Το “μακροπρόθεσμα να κάνει οικογένεια”, είναι από άλλο παραμύθι, το αφήνω ασχολίαστο. Όμως πιστεύω ότι είναι σημαντικό να το ενθαρρύνεις να ασχολείται στα σοβαρά με ό,τι καταπιάνεται και να μάθει πώς να… Διαβάστε περισσότερα »
Εκτός από το ταλέντο θα πρέπει να το θέλει. Εάν το θέλει και καταλαβαίνει τον κόπο που συνεπάγεται τότε ναι. Θα σου δώσω προσωπικό παράδειγμα: η κόρη μου έχει μουσικό αυτί, γράφει μικρές μελωδίες και της αρέσει το πιάνο. Έχουμε στο σπίτι τη γράψαμε και σε μαθήματα μετά από δική της επιθυμίας. Μάντεψε, δεν ασχολείται….όταν καταλαβε πόση δουλειά πραγματικά χρειάζεται δεν ασχολείται όσο θα έπρεπε. Θέλω να πω ότι ο γονιός μπορεί να ενισχύσει και να κατευθύνει, αλλά τη δουλειά μόνο το παιδί μπορεί να την κανει. Το ίδιο και στα μαθήματα, ναι να βοηθήσει ο γονιός και να δείξει… Διαβάστε περισσότερα »
Μα υπάρχει κανένα παιδί που θέλει απο μονο να καταβάλει τόσο σκληρή δουλειά; Κι εγω ακριβώς όπως η κόρη σας, ειχα μουσικό αυτί και μου άρεσε το πιάνο, ζήτησα και με γράψανε σε μαθήματα όταν ημουν 7. Οταν κατάλαβα ότι θέλει τρομερό διαβασμα και συνεχή εξάσκηση, φυσικά και ξενέρωσα. Θα προτιμούσα να κοπανάω τα πλήκτρα όπως μου κατέβει από το να κάνω βαρετές ασκησεις για τα δάχτυλα. Οι δικοί μου γονείς με ενθάρρυναν πολύ να συνεχίσω, μου είπαν πολλές φορες ότι ολες οι δεξιοτητες χρειάζονται δουλειά, κι ότι μπορεί να μου φαίνεται βαρετή τώρα, αλλα το αποτέλεσμα θα με ανταμείψει… Διαβάστε περισσότερα »
Υπάρχει παιδί που θέλει από μόνο του να καταβάλει τόσο σκληρή δουλειά. Είναι τα πολύ λίγα παιδιά που έχουν πολύ μεγάλο ταλέντο σε κάτι, αυτά που ξεχωρίζουν αργότερα. Αυτό είναι το ταλέντο: η θέληση να καταβάλεις την πολύ σκληρή δουλειά, κι αυτό φαίνεται σε πολύ μικρή ηλικία.
Δεν είπα ότι πρέπει να παίζει κανείς μπάσκετ για να παίξει το παιδί του μπάσκετ. Είπα ότι για να εμπνεύσεις ένα παιδί, πρέπει να αποτελείς παράδειγμα. Δεν συνέχισες το πιάνο επειδή σου το είπαν, αλλά επειδή ζώντας τη δική τους ζωή είδες τι σημαίνει να μην τα παρατάς.
🙂
Μακάρι και η μικρή να πει μετά από 22 χρόνια ότι χαίρεται που έμαθε πιάνο. Εγώ πάντως θα στεναχωρηθω εάν σταματήσει,ο δάσκαλος της ειναι κούκλος.
ΔΕ ΣΟΥ ΛΕΩ δεδομένου ότι δεν μιλάμε για το φινλανδικό σχολείο αλλά για το ελληνικό σχολείο που είναι (δυστυχώς) αυτό που είναι, δεν χρειάζεται -και δεν είναι δυνατόν- να έχει στόχο κάθε μαθητής να είναι “καλός μαθητής”. Ενας βασικός στόχος είναι να είναι το κάθε παιδί πραγματικά καλό σε κάτι (το οποίο αυτό θα επιλέξει), κι ιδανικά να είναι καλό σε όλα όσα του αρέσουν ή έχει ταλέντο σε αυτά. Και φυσικά, ενώ οι γονείς μπορούν να αποτελέσουν το καλύτερο παράδειγμα (ή και αντιπαράδειγμα: να μην γίνω όπως οι γονείς μου οι οποίοι….), η χειρότερη δυνατή γονική στάση είναι η… Διαβάστε περισσότερα »
Τι θα πει έχει ταλέντο; Το θέμα είναι αν του αρέσει και θέλει το ίδιο να ασχοληθεί. Αν θέλει μόνο να το “σπρώξεις”, αλλά στην ουσία δε θα είναι σπρώξιμο γιατί θα είναι δική του επιθυμία. Αν πάλι δε θέλει, ε ας μη γίνει καλός στο μπάσκετ, τι θα πει έχει ταλέντο, δηλαδή μη και “πάει στράφι το ταλέντο”; Ας πάει.
Δεν νομίζω πως είναι κακό να σπρώξεις το παιδί να παίξει μπάσκετ αλλά αυτό το σπρώξιμο πρέπει να έχει όριο. Το ότι το παιδί είναι καλό σε κάτι δεν σημαίνει πως θέλει και να ασχοληθεί με αυτό στο μέλλον σοβαρά. Ούτε χρειάζεται ο γονιος να έχεις διακριθεί σε κάτι αντίστοιχο για να σπρώξει το παιδί. Το θέμα είναι πως κάπως έτσι αρκετοί γονείς καλύπτουν τα δικά τους απωθημένα μέσω των παιδιών . Επίσης άλλο ενθάρρυνση και άλλο σπρώξιμο. Στα δικά μου αφτιά τουλάχιστον το σπρώξιμο ακούγεται κάπως παρεμβατικό αλλά μάλλον η γνώμη μου δεν είναι ακριβώς αντικειμενική καθώς έχω κάνει… Διαβάστε περισσότερα »
Έχω καει * ήθελα να πω.
Για να μάθει κιθάρα θα πρέπει να πηγαίνει στο ωδείο στην ώρα του, να παρακολουθεί και να κάνει εξάσκηση. Ο στόχος είναι, αφού ενδιαφέρεται και θέλει το παιδί, να ασχολείται σοβαρά και να του προσφέρει χαρά αυτή η ενασχόληση και όχι να γίνει ο καλύτερος κιθαρίστας του κόσμου. Το ίδιο με οποιοδήποτε χόμπι. Αυτό νομίζω εννοεί η «δε σου λέω». Εννοείται μπορεί απλά ο στόχος να είναι να παίζει κιθάρα χαλαρά με τους φίλους του και πάλι όμως κάπως θα πρέπει να μάθει να παίζει.
Πωπω, θα μπορούσα να είμαι εγώ αυτό το παιδάκι…
Ερεθίσματα, χρόνος, χώρος και μηνύματα ισότητας, σεβασμού, κατανοήσης και υπεράσπισης της διαφορετικότητας, ασφάλεια και αγάπη. Αυτά θέλουν τα παιδιά για να γίνουν ωραίοι, ανεξάρτητοι, δημιουργικοί άνθρωποι. Όχι νουθεσίες και εντολές ” να είσαι καλός μαθητής” “να παίρνεις μετάλλια” “να είσαι ο πρώτος των πρώτων”.
οι συνήθεις στόχοι που βάζει ένας γονιός για το παιδί, ονομάζοντάς τους “σπρώξιμο”, είναι τα δικά του απωθημένα. Ωθούν τα παιδιά, από μικρή ηλικία, σε αθλήματα που αποτελούσαν δικές τους επιλογές, μουσικά όργανα, που πάντα τους ασκούσαν κάποια γοητεία και εκμάθηση ηλεκτρονικών υπολογιστών, για να πάρουν κι από κει ένα πτυχίο, όσο γίνεται πιο γρήγορα. Το παιδί χρειάζεται ενθάρρυνση για ν’ ανακαλύψει τα ενδιαφέροντά του και να τα εγκαταλείψει, όταν δεν τα έχει πια ανάγκη, ώστε ν’ αποδείξει στους γονείς πόσο πολύ τα καταφέρνει και σε άλλους τομείς. Τα ωδεία είναι γεμάτα από βαριεστημένα πιτσιρίκια που ξεκινούν στα 6 κάποιο… Διαβάστε περισσότερα »