Πιστεύεις οτι είναι σωστό να σε ρωτάνε το μισθό σου; Δεν μιλάω για κολλητούς φίλους αλλα και σε πιο ανοιχτούς κύκλους. Μέχρι πρόσφατα οπότε και λογω ηλικίας -κάτω των 24- ήταν ψιλοστάνταρ τα νούμερα δεν είχα θέμα, τώρα όμως -26- που προφανώς οι αποκλίσεις είναι περισσότερες (είτε βγάζω πολλά είτε λίγα δεν θέλω να το δίνω στο πιάτο) μου φαίνεται αγένεια και έρχομαι σε δύσκολη θέση! Δίκιο δεν έχω; Πώς κόβουμε κάτι τέτοιο χωρίς να φανούμε κομπλεξικοί;
– Da million
«Παίρνω ικανοποιητικά λεφτά για αυτό που κάνω».
Την τελευταία φορά που είχε τεθεί αυτό το θέμα, και κάθε φορά που τίθεται, υπάρχουν μόνιμα κάποιοι που δεν μπορούν με τίποτα να καταλάβουν γιατί είναι αγενής η ερώτηση. Είναι αυτοί που σου την κάνουν. Την ξαναβάζω μήπως και κάποιοι από αυτούς σταματήσουν να την κάνουν, έστω και χωρίς να καταλάβουν γιατί είναι αγενής η ερώτηση.
Όλοι καταλαβαίνουμε ότι μπορεί να ρωτάνε για να ξέρουν τι κυκλοφορεί στην αγορά. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι μπορεί κάποιοι να την κάνουν χωρίς να θέλουν να κατηγοριοποιήσουν τον άλλον. Δεν αλλάζει το γεγονός ότι εξακολουθεί να είναι αγενής η ερώτηση.
Και για να διευκολύνω ακόμη περισσότερο, αγενής είναι μια ερώτηση που μπορεί να φέρει τον άλλον σε δύσκολη θέση. Για σιγουριά, όλες οι ερωτήσεις που αναφέρονται στην προσωπική ζωή του άλλου (οικογενειακή κατάσταση και οικονομική κατάσταση, τύπου «γιατί δεν παντρεύτηκες», «θήλασες ή όχι») αν γίνονται εκτός πλαισίου χωρίς να υπάρχει οικειότητα, είναι σίγουρα αγενείς. Η συγκεκριμένη ερώτηση φέρνει σε δύσκολη θέση πάρα πολλούς για να συνεχίζουν να κάνουν κάποιοι ότι δεν καταλαβαίνουν πού είναι η αγένεια.
Για τους «εμένα δεν με ενοχλεί όταν με ρωτάνε», δεν αλλάζει το γεγονός ότι η ερώτηση είναι αγενής. Μπορεί να μην σας ενοχλεί επειδή παίρνετε λογικά λεφτά και μάλιστα συστηματικά.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Στο ταξι(κλασσικα): “Παντρεμένη?” Κι επειδή εχω βαρεθει να ακουω τη μαγική ατάκα “μια χαρά κοπέλα είσαι, κανένας ΔΕΝ σε διάλεξε?????!!!!”, επιλέγω αυτή τη φορά να απαντήσω ότι είμαι χωρισμένη. “Και γιατί ΤΟΝ παράτησες τον άντρα σου?” “Αφήστε κύριε, το δράμα μου.” (Με υφος χαροκαμενης χηρας.) Δεν έκανε οικιακά. Ούτε ένα φαί δεν ήξερε να ψήσει ο ανεπροκοπος. Ένα πιάτο δεν έπλυνε όσο ήμασταν μαζί. Γυρνούσα κουρασμένη από τη δουλειά και έπρεπε να πιάσω τη λάντζα.” Εντρομος ο ταξιτζης αρχιζει να απαριθμεί τα φαγητά που ξέρει να φτιάχνει. “Έτσι, μπράβο, να την προσέχετε τη γυναίκα σας, να μη γίνετε σαν το… Διαβάστε περισσότερα »
Η μπεσαμέλ; Του έκοβε. Τι βίντεο του Πετρετζίκη, τι Μάστερ Σεφ τον έβαλα να βλέπει, τι βιβλία της Βέφας του πήρα, ούτε την ετοιματζίδικη δεν κατάφερνε να φτιάξει.Τα al dente μακαρόνια; Ούτε που ήξερε τι ήταν, τα τρώγαμε λασπωμένα λες και ήμασταν τίποτις φαφούτηδες και δε μπορούσαμε να μασήσουμε, ξερωγώ. Σιδέρωμα; Τη καλύτερη πρέσα του είχα πάρει, Σίγκερ, γερμανικιά, μόνη της σιδέρωνε άμα την άφηνες, ρούχο δε μας έμεινε, τα ΄καιγε όλα ο ανεπρόκοπος. Πιάτο έπιανε να πλύνει, θρύψαλα το ΄κανε,τρεις φορές, σου λέει, αλλάξαμε σερβίτσιο ώσπου είδα κι απόειδα και πήραμε πλαστικά, μιας χρήσης, κι έρχόταν τα βράδια η… Διαβάστε περισσότερα »
Θα τη κορνιζαρω αυτή την απάντηση!!
Άμα έκανα έστω κι έναν χαμογελάσει, τον πέτυχα τον στόχο μου! (Ξύπνησα με κέφια σήμερα -ελπίζω να μη μου γίνει και συνήθειο- και το έγραψα εμπνευσμένη από τη θεϊκή απάντηση της Lou!)
Την επόμενη φορά δεν θα παίξω τη διαζευγμένη, αλλά τη χήρα. “Άτυχη είμαι, η χαροκαμένη. Τρεις φορές παντρεύτηκα, μου πεθάναν και οι τρεις. Ο πρώτος πνίγηκε από σουβλάκι, ο δεύτερος έπεσε από το μπαλκόνι και ο τρίτος τα κακάρωσε στον ύπνο του. Εσείς όμως είστε τόσο νέος … τόσο συμπαθητικός. Αφήστε με να μαντέψω … ελεύθερος; Ξέρετε, είμαι τόσο μόνη, θα ήθελα να ξαναπαντρευτώ, με έναν άνθρωπο σαν εσάς, να αφεθώ στα στιβαρά του μπράτσα, να πορευτούμε μαζί, για όση ζωή του έχει απομείνει.”
Όταν ήμουν φοιτήτρια στην Αθήνα -τω καιρώ εκείνω- μία από τις διασκεδάσεις που είχα εφεύρει είναι να λέω δραματικές ιστορίες στους ταξιτζήδες. Το καταδιασκέδαζα!
Αχ αυτό πρέπει να γίνει viral!
νταξει πέθανα🤣🤣🤣😂😂
Προσκυνώ το είδωλο!!!!
Οπότε μία γυναίκα που κάνει την ίδια δουλειά με έναν άντρα στον ίδιο εργοδότη, δεν θα μάθει ποτέ ότι παίρνει 20% λιγότερο, πιθανότατα επειδή είναι γυναίκα (είτε είναι γυναίκα είτε είναι άντρας, έχει πιθανότητες να τα διεκδικήσει). Προφανώς όλα έχουν το πλαίσιο και τον τρόπο τους. Και προφανώς ο καθένας έχει δικαίωμα να μην απαντήσει, γιατί είναι προσωπικά δεδομένα. Όμως είναι επίσης προφανές ότι αυτό λειτουργεί υπέρ των εργοδοτών. “Μη σε νοιάζει πόσα παίρνει ο άλλος”. Όχι. Σε συγκεκριμένα πλαίσια, στο πλαίσιο του εργασιακού χώρου π.χ. σε νοιάζει πόσα παίρνει ο άλλος. Μπορεί να είναι αγένεια, μπορεί να γίνεται αγενής… Διαβάστε περισσότερα »
Σε συγκεκριμένο εργασιακό περιβάλλον είναι σημαντικό να ξέρεις το μέσο όρο για το level στο οποίο είσαι. Βέβαια αυτό δεν είναι πάντα εφικτό, βάση πολιτικής της κάθε εταιρείας αλλά σίγουρα βοηθαει και ο καθένας μας θα έπρεπε να ρωτάει που βρίσκεται στη μισθολογική κλιμακα.
Οι προσωπικές συγκρίσεις δε βοηθάνε γιατί είναι μεμονωμένες και εν τέλει δεν είναι πάντα έγκυρες.
Πολύ ωραίο σχόλιο Law.
Νομιζω παντως οτι εχει ηδη αρχισει να εφαρμοζεται ενα μετρο, οπου ειδικα οι μεγαλες εταιρειες θα αναγκαζονται να κανουν disclose το median/average μισθο ανα θεση και φυλο, με σκοπο την καταπολεμηση του discrimination στο οποιο αναφερθηκες. Μακαρι αυτο να διευρυνθει και στους μικροτερους οργανισμους.
Ουσιαστικα αυτο το στατιστικο πρεπει να σε ενδιαφερει εφοσον ειναι ενδεικτικο, οχι το ποσο παιρνει συγκεκριμενα ο καθενας απο τους συναδελφους σου. Να πιανεις και να τους ρωτας προσωπικα, στα πλαισια μιας δικης σου ερευνας, ναι ειναι αγενεια.
Αγαπητέ citizen, ωραία είναι όλα αυτά και είναι παρακολούθημα της Ευρωπαϊκής οδηγίας έτσι ώστε να μπορείς να διεκδικήσεις με αγωγή βασισμένη στα στατιστικά στοιχεία, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν στην παραδοχή έμμεσης διάκρισης (λόγω φύλου ή άλλου προστατευόμενου χαρακτηριστικού). Disclose το median/average μισθο ανα θεση και φυλο μπορεί να (αν) γίνεται στη Giant, όχι σε μικρομεσαίες/μεσαίες επιχειρήσεις. Η αξίωση του εργαζομένου για ίση μεταχείριση πρέπει στηρίζεται σε υποαμοιβόμενη εργασία σε σχέση με άλλον – ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ και να αναφέρεται – συγκρίσιμο εργαζόμενο. Να πεις δηλαδή ότι ο Μάκης παίρνει 1200, εγώ η Λίτσα παίρνω 1000 και κάνουμε την ίδια (ή παρόμοια)… Διαβάστε περισσότερα »
Από τις λίγες φορές που έχω διαφορετικη άποψη law. Η απόλυτη σύγκριση είναι άδικη και υποκείμενικη. Εάν ο Μάκης έχει κατά συνεχή έτη καλύτερη απόδοση από τη Λίτσα , έχει κάθε λόγο να έχει καλύτερο μισθο.
Ο μέσος όρος είναι πιο ασφαλής γιατι εκτός από το Μάκη θα συμπεριλάβει και αλλους 5 στον υπολογισμό.
Δεν είναι γνώμη μου ως προς τη σύγκριση, είναι ο νόμος. Συνεπώς, δεν διαφωνείς μαζί μου, διαφωνείς με τον νόμο (μην τολμήσετε να κάνετε λογοπαίγνιο). Η απόδοση είναι αντικειμενικο κριτήριο, μετρήσιμο, όχι υποκειμενικό. Σε μεγάλες εταιρείες υπάρχουν φύλλα απόδοσης π.χ. Όταν κάνει αγωγή η Λίτσα, θα έρθει ο εργοδότης και θα πει “ορίστε τα φύλλα (ή οι μάρτυρες) επί 5 έτη ο Μάκης έχει σταθερά καλύτερη απόδοση ενώ της Λιτσας της έχω κάνει δύο προφορικές επιπλήξεις και μια γραπτή ότι δεν έχει καλή απόδοση και γι’ αυτό δικαιολογείται η διαφορά στην αμοιβή”. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το… Διαβάστε περισσότερα »
Από περιέργεια βρε law, ορίζει ο νόμος την απόλυτη σύγκριση; Το σημείο διαφωνίας μου έγκειται όπως λέει και ο/η citizen στη μέθοδο.
Καταλαβαινω το σημειο εκκινησης του επιχειρηματος σου, διαφωνω με τη μεθοδο. Μια συγκριση σε τοσο ατομικο επιπεδο μεταξυ μακη και λιτσας ειναι εξ’ορισμου υποκειμενικη και το πιο πιθανο τελειως αναξιοπιστη. Ποιος αξιολογει περα απο την λιτσα το ποσο αποδοτικος ειναι ο μακης; Συμφωνω με την/τον cycling in the rain πιο κατω, οτι σαφως ενα στατιστικο βασισμενο στο συνολο των εργαζομενων στο ιδιο επιπεδο ειναι πολυ πιο αξιοπιστη μεθοδος. Εαν η δημοσιοποιηση αυτων των στοιχειων δεν εχει ακομα επιβληθει σε ολες τις εταιρειες και οργανισμους, αυτο ειναι το σημειο που πρεπει να ασκηθει σημαντικη πιεση. Προφανως θα επρεπε να πιανει και… Διαβάστε περισσότερα »
👏👏👏
Έχεις απόλυτο δίκιο Law και τα λες και πολύ ωραία. Σε τέτοιο πλαίσιο έχει συμβεί να ρωτήσω και μάλιστα όχι καμιά άγνωστη αλλά κάποια πολύ γνωστή, για να μην πω φίλη. Αλλά ξαφνικά ήταν λες και γκρεμίστηκε το πλαίσιο, λες και έγινα μια αδιάκριτη που ήθελε να δει το πορτοφόλι της. Το να μη θέλει ν’απαντήσει το δέχτηκα αλλά ξεκαθάρισα ότι δε μ’ενδιαφέρει να διαπιστώσω κάτι για εκείνη, αλλά για τη θέση “υπάλληλος γραφείου με απολυτήριο λυκείου”, με αφορμή το ότι είπε πως αν της κάνει τη μείωση που λέει ο εργοδότης, θα υπάρχει πρόβλημα επιβίωσης. Τον ίδιο κωδικό είχαμε… Διαβάστε περισσότερα »
Το ότι είναι αγενής σαν ερώτηση προκυπτει από το ότι φέρνει σε δύσκολη θέση τον/την ερωτηθεντα. Το αν είναι ως προς το συμφέρον σου να μάθεις, δεν σημαίνει πως δεν είναι αγένεια το να ρωτήσεις τον συνάδελφο σου.
Ουσιαστικά το πρόβλημα σου το έχεις με τον εργοδότη σου που δεν προσφερει διαφάνεια μισθών. Η λύση δεν είναι να κάνεις αγενεις ερωτήσεις σε συναδέλφους σου αλλά να κυνηγήσεις τη διαφάνεια. (όχι εσύ συγκεκριμένα, law, σχήμα του λόγου)
Σκέψου πόσο αγενές θα μας φαινότανε αν ήταν ο Μάκης που ρωταγε τη Λίτσα.
Συμφωνώ! Η ειδοποιός διαφορά νομίζω είναι ότι εκείνος που πραγματικά ενδιαφέρεται να τσεκάρει αν είναι ΟΚ μισθολογικά και να δει τι παίζει στην αγορά, θα σου κάνει χίλια disclaimer προτού ρωτήσει και θα το κάνει διακριτικά. Ο μπάρμπας στο πασχαλινό τραπέζι και ο ταξιτζής που σε πήρε από το αεροδρόμιο δε νομίζω ότι πρόκειται να μεταπηδήσουν στον κλάδο σου σύντομα !
H αδερφή μου είχε απαντήσει επικά σε αδιάκριτο θείο όταν βρήκε δουλειά στη Γερμανία. ”Ρε θείε σε τόσα άτομα είπα ότι βρήκα τη δουλειά που πάντα ήθελα, κανείς δεν με ρώτησε πόσα θα παίρνω. Μόνο εσύ. Ε δν καταλαβαίνεις ότι είσαι αδιάκριτος και ότι δεν τα ρωτάμε αυτά;;!!΄΄
Κοίτα να δεις, εγώ συνήθως απαντάω το αντίθετο: όχι αρκετά σε σχέση με το πόσο καλή είμαι σ’ αυτό που κάνω. 🙄
Είναι αγενής ερώτηση ακόμα και όταν σε ρωτάνε κοντινοί φίλοι και συγγενείς.
Ξέρω πάρα πολλά παραδείγματα ανθρώπων που δε γνωρίζουν ούτε οι γονείς, ούτε τα αδέρφια ακριβή μισθό.
Προσωπικά, με είχε ρωτήσει παλιότερα η θεία μου το μισθό μου για να το χρησιμοποιήσει μετέπειτα ως επιχείρημα, ώστε να γράψει το σπίτι της η γιαγιά μου στην κόρη της και όχι σε εμένα. Επειδή ήμουν, τάχα μου, “αποκατεστημένη”.
Μα ναι.
Αν δε μου το αναφέρουν από μόνες τους, ούτε για τα προσωπικά δεν ρωτάω. Αν κάνουν έναρξη οι ίδιες, τότε συνεχίζω τη συζήτηση.
Χμμμμ δεν ξέρω αν είναι ο καλύτερος τρόπος, αλλά σίγουρα είναι πολύ αποτελεσματικός…
Η μέθοδος του μπαμπά μου. Όταν τον ρωτάνε πόσα βγάζει τους λέει υπέρογκα ποσά… 15000€ τον μήνα. Χωρίς τα μπόνους… Κι από εκεί το πλέκεις και το πας όπου θέλεις. Ο πατέρας μου συνεχίζει το δούλεμα, οι άλλοι καταλαβαίνουν ότι τους δουλεύει και σταματάνε να ρωτάνε…
Όλα ένα λάθος. Εγραψα ένα σχόλιο που πήγαινε άλλου. Τώρα γράφω αυτό γιατί δεν μπορώ να το διαγράψω τελείως. Λυπάμαι για όποιον το διαβάζει.
Πέρα από το μισθό εγώ βρίσκω και τρομερά αδιάκριτο να με ρωτάνε τι ψήφισα.
Ομως οι πολιτικές μας πεποιθήσεις είναι καθρεφτης της προσωπικότητάς μας. Εγώ θα ήθελα να γνωρίζω αν ο συνομιλητής μου είναι πχ νεοναζί για να μη χάνω το χρόνο μου.
Και όχι μόνο τόσο ακραία πράγματα όπως οι ναζί. Φαντάσου να σου γυαλίσει κάποιος/α και μετά από λίγο να μάθεις ότι ψήφισε Βελόπουλο. Η ότι είναι στην κεντρική επιτροπή της ΟΑΚΚΕ. Αυτομάτως τα πόδια στον ώμο!
Δεν έχεις άδικο. Πιστεύω όμως ότι οι πεποιθήσεις μας φαίνονται από τις απόψεις μας πάνω σε διάφορα θέματα (καλά ιδιαίτερα αν ο άλλος είναι νεοναζί) και δεν χρειάζεται να ερωτηθώ τι ψηφίζω.
καλα δε χρειαζεται να πει τι ψηφιζει καποιος για να το καταλαβρις αυτο, φαίνεται απ’αλλου…
Και το αν κάνεις ανακύκλωση είναι και για κάποιους το αν δεν κάνεις είναι λόγος για να μη χάνουν το χρόνο τους.
Θα το καταλάβεις αυτό και χωρίς να τον ρωτήσεις τι ψήφισε.
Επειδή είμαι απ’τους ανθρώπους που θα έκαναν την ερώτηση για να καταλάβουν τι παίζει και όχι για να υπολογίσω οτιδήποτε άλλο, πάντα προσπαθώ να θυμάμαι πώς είχα νιώσει όταν μου την έκαναν μια φορά. Θα πω και το στόρι γιατί νομίζω είναι χαρακτηριστικό: Ήμουν υπάλληλος γραφείου σε κέντρο επαγγελματικής κατάρτισης και έπαιρνα τον βασικό μισθό για τότε, ήτοι 800 ευρώ. Πρακτικά ήμουν υπεύθυνη για *όλα* στο παράρτημα που δούλευα, συνεπώς κάποιοι καταρτιζόμενοι φαντάζονταν διάφορα που δεν ίσχυαν. Ήταν αρχές ακόμα και σκέφτηκα να πάω κόντρα στην ξινίλα μου και αντί να κάθομαι στο γραφείο μου στα διαλείμματα, να καθίσω με… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ Πόντιά μου…νομίζω ότι όλα έχουν να κάνουν και με το ΠΩΣ το ρωτάς. Εγώ το Φαρφαλλακι που συνήθως είναι στην αγαθοκοσμάρα μου και σκέφτομαι 100 φορές πριν ρωτήσω κάτι μην τυχόν και παρεξηγηθεί ο άλλος ή μη νομίσει χίλια μύρια…ΝΑΙ. Υπέπεσα στο παρελθόν σε αυτό το λάθος κι έκανα την αγενή ερώτηση με το πόσο χρήματα βγάζει ο Μίστερ Χ από τη δουλειά του. Ο Μίστερ Χ λοιπον, ειχε πάει πρόσφατα Γερμανία για δουλειά και ήταν ενθουσιασμένος με το μισθό του και πόση ώρα έλεγε πόσο μετανιωμένος ήταν που δεν έφυγε νωρίτερα από το Ελλάντα. Ε τι να κάνω… Διαβάστε περισσότερα »
Τι μου θύμησες τώρα! Κάποια στιγμή δούλευα στη Κύπρο σε μια πολύ καλή δουλειά με πολύ καλά λεφτά κ γενικά είχα τακτοποιηθεί αρκετά καλά. Είχα συγγενείς στο νησί τους οποίους δεν έβλεπα ποτέ, δεν είχαμε σχέσεις. Κάποια στιγμή ο αδελφός της γιαγιάς μου έκανε μια σοβαρή επέμβαση στο νοσοκομείο της Λευκωσίας που ήταν κ κοντά στη δουλειά μου οπότε πήγα να τον δω στο διάλειμμα μου. Φεύγοντας μου ζητάει ο θείος μου να τον πετάξω κάπου το απόγευμα μιας κ είχα αυτοκίνητο ( είχε προηγηθεί η ερώτηση έχεις αυτοκίνητο; Ο μπαμπάς σου το πήρε???) Πάω να τον πάρω το απόγευμα… Διαβάστε περισσότερα »
ε για τι αλλο, για την προικα της! κοριτσι πραμα
Δεν κατάλαβα την ερώτηση?? Προφανώς για την προίκα!!! Αλλά τόσο όσο μη βγάζω κ παραπάνω απ’ το γαμπρό κ σταματήσει η γη να γυρίζει! Πάντως η λέξη αγένεια είναι επιεικής…