Γεια σου Α, μπα! Με αφορμή μία συζήτηση που είχα με μία συνάδερφο που εκτιμώ πολύ, θέλω να θέσω προς συζήτηση το εξής θέμα. Πόσο σωστό είναι να αρνηθείς να συμμετέχεις σε δώρα για άλλο συνάδερφο. Και εξηγούμαι: δεν θα είχα ποτέ πρόβλημα να συμμετέχω σε δώρο συναδέρφου που είμαστε κοντά, αλλά έχω μεγάλο θέμα να συμμετέχω σε δώρο συναδέρφου που αμφιβάλλω αν έχουμε πει πάνω από 2 καλημέρες. Είχαμε πρόσφατα κάποιες αποχωρήσεις/παραιτήσεις/μετακινήσεις συναδέρφων και αποφασίστηκε να τους πάρουμε κάποιο δώρο (αυτές οι αποφάσεις δεν ξέρω από ποιους παίρνονται, για κάποιο λόγω θεωρούνται αυτονόητο). Στους πρώτους 4 που είχαμε προσωπική σχέση με χαρά συμμετείχα (μιλάμε για ποσά 10-15€ έκαστος). Επιστρέφω από άδεια μητρότητας και καλούμαι να συμμετέχω σε άλλα 2 δώρα για ανθρώπους που γνώρισα 1 μήνα (και αν) και δεν είχαμε παρά μια τυπική καλημέρα. Συμμετείχα γιατί ήταν πολύ μικρό το ποσό (3-4€ για τον καθένα), αλλά μου κακοφάνηκε. Όλοι εκτός της συναδέλφου το θεώρησαν λογικό να συμμετέχουμε όλοι ανεξαιρέτως και μάλιστα χωρίς να τεθεί καν ερώτημα αν το θέλουμε. Σήμερα σκάει email που μας ενημερώνει ότι παίρνουμε ένα πολύ ακριβό δώρο για έναν επικεφαλής που φεύγει, με τον οποίο πάλι μια καλημέρα είχαμε και μας γυρνάει το μάτι. 1. Γιατί να συμμετέχω και μάλιστα με 15€ παραμονές Χριστουγέννων για έναν άνθρωπο που δεν με συνδέει τίποτα και μάλιστα τις λίγες φορές που μας έβγαλε λόγο μιλούσε για απολύσεις (ειρωνεία – φεύγει γιατί απολύθηκε); 2. Γιατί να συμμετέχουμε όλοι με το ίδιο ποσό, όταν σαφώς δεν αμειβόμαστε όλοι το ίδιο; Οι επικεφαλής των τμημάτων παίρνουν τουλάχιστον τα 4πλάσια από μένα. Και συζητώντας με τη συνάδερφο ανακάλυψα ότι ήρθε η ώρα να γίνω δυσάρεστη και θα πω ότι δεν θα συμμετέχω. Αλλά μια φωνούλα μου λέει ότι θα κακοχαρακτηριστώ ως τσιγγούνα και κολλάω.
– Ο Σκρουτζ του γραφείου
Θα έλεγα μήπως είναι καλύτερη ιδέα, και πιο αποτελεσματική (αν και αυτό που λες αποτελεσματικό είναι) να βρεις κι άλλους που συμφωνούν μαζί σου, και να πάτε σε αυτούς που παίρνουν την πρωτοβουλία κάθε φορά, που υποψιάζομαι ότι είναι οι ίδιοι, και βάλετε λίγο φρένο, γιατί μοιάζει ότι η εταιρεία μεταφέρει τα έξοδα για τα δώρα των εργαζομένων στους ίδιους τους εργαζόμενους. Σατανικό, αν και όχι τόσο, και πολύ αναξιοπρεπές.
Αν κάνω λάθος και είναι αυθόρμητες πρωτοβουλίες κάθε φορά, από διαφορετικούς ανθρώπους για διαφορετικούς λόγους, μπορείς να συμμετέχεις μόνο στις περιπτώσεις που ήξερες τον άλλον και θέλεις να συνεισφέρεις. Αυτό το υποχρεωτικό κι εμένα λάθος μου φαίνεται.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Τι περίεργο έθιμο αυτό με τα υποχρεωτικά δώρα επειδή ο άλλος φεύγει και τι περίεργο γραφείο που κάποιος αποχωρεί κάθε τρεις και λίγο. Κι αν βαρέσει διάλυση το γραφείο, τι θα γίνει θα ανταλλάζετε δώρα μεταξύ σας;
όταν έπιασα τη δουλειά που είμαι τώρα, μια βδομάδα μετά παντρευόταν ένας συνάδελφος που απλά μας είχαν συστήσει. Μου ήρθε και μένα μειλ για το δώρο γάμου του που ήταν κατά παράδοση 50€ (50€ για γάμους, 20€ για γεννητούρια). Αρνήθηκα λέγοντας ότι δεν ούτε καν τον γνωρίζω πέρα από μια τυπική σύσταση. Ε λοιπόν, χρόνια αργότερα έμαθα ότι είχα χαρακτηριστεί τσιγγούνα. Στη γέννηση της κόρης του έδωσα.
Εν τω μεταξύ γίναμε κολλητοί, χώρισε, ξαναπαντρεύτηκε και του έκανα και ξεχωριστό δώρο. Αυτός φυσικά το θεώρησε αυτονόητο που δε συμμετείχα στο δώρο του τότε.
Τα ίδια δεν τράβηξε και ο Ρος με το δώρο στον τζάνιτορ;
μπορείς απλά να γίνεις δυσάρεστη (και μετά να στείλεις στη στήλη να μας το πεις)
Εγώ όταν δεν έχω πολλά πολλά με συνάδελφο, δε συμμετέχω και το λέω σε φάση “Από πού κι ως πού να κάνω δώρο βρε παιδιά, εγώ καλά καλά δεν τον ξέρω τον άνθρωπο” και δεν έχω νιώσει ποτέ άσχημα, ούτε με είχε προβληματίσει και ποτέ.. Εκεί που είχα κολλήσει, ήταν όταν παντρευόμουν και ένιωσα άσχημα να μην τους καλέσω όλους.. Τελικά έκανα λάθος που τους κάλεσα, γιατί δεν ήθελα να έρθουν όλοι οι άσχετοι συνάδελφοι και ούτε ήρθαν ,αλλά μου έδωσαν φακελάκια με 50ευρώ ο καθένας.. Αμήχανη στιγμή.. Ηθικό δίδαγμα, αν δεν έχεις με τον άλλο πολλά πολλά, δεν κάνεις… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ δεν κάλεσα κανέναν στο γάμο, δεν έχουμε τόσο στενή σχέση. Πήρα όμως μια μέρα γλυκά και ποτά και τους κέρασα στο γραφείο , κι αυτοί μου πήραν μια κάρτα και μια δωροεπιταγή από ένα καλλυντικάδικο. Ένα αντιηλιακό έφτασε να πάρω, δεν ήταν πολλά. Μόλις είχα πάει στη δουλειά λίγους μήνες.
Στο τελευταἰο γραφείο που ήμουν, το αφεντικό ήταν απίστευτα τσιγγούνης. Μιλάμε πήγαινε στην οικογένειά του φαγητό από τα μίτινγκς για να γλιτώνει τα έξοδα από τα σουπερμάρκετ! Οποτε μαζεύαμε χρήματα για κάποια γενέθλια, απουσίαζε στρατηγικά ή πάντα έβαζε τη γραμματέα του να πληρώσει το δικό του μερίδιο, λέγοντας οτι δεν είχε μετρητά πάνω του. Ολοι φέρνανε κεράσματα στο γραφείο ή κάνανε και ολόκληρο μπράντς, ο συγκεκριμένος ποτέ. Τελοσπάντων, για τα δικά του γενέθλια η γραμματέας, κάθε χρόνο μάζευε χρήματα. Αν δεν υπήρχε καποιο ενδιαφέρον δώρο γι῾αυτόν τα έπερνε στο κρανίο και γινόταν ψυχρός. Μια χρονιά με είχε εκνευρίσει με κάτι… Διαβάστε περισσότερα »
ναι ρε φίλε, ποιος αποφασίζει ότι θα είναι 15 ευρώ ανά άτομο, ποιος φωστήρας αποφασίζει τι πανάκριβο δώρο θα πάρουν όλοι οι υπόλοιποι;
εντωμεταξύ, σας πάω στοίχημα ότι αυτοί που ορίζουν αυτά τα αστρονομικά ποσά (50 ευρω ??!?) πάνε και διαλέγουν μετά τα πιο κιτς, άχρηστα και ογκώδη δώρα για τους συναδέλφους τους. Θα ξεχάσω τη συναδελφο μας που ηθελε να παρουμε δώρο ένα πανάκριβο κυκλαδίτικο εδώλιο για το γάμο άλλου συναδέλφου;
για να τον καθισει σε κυκλαδιτικο σκαμνι;
Εγω αν δε θελω ποτέ δε συμμετεχω κ σκασιλα μου τι λενε. Ελεος. Ας με λενε τσιγκουνα, I couldnt care less. Συναδελφοι ειμαστε δε θα τους παντρευτω.
Περίεργο μου φαίνεται, σε εμάς συμμετέχει όποιος θέλει με όσα χρήματα θέλει, δεν υπάρχει ταρίφα. Οπότε αν είναι για κάποιον που δεν γνωρίζω, δεν δίνω τίποτα. Περνάει μια κάρτα από γραφείο σε γραφείο για υπογραφές/ευχές και ένα κουτί για τα χρήματα, αν θέλεις δίνεις. Πάντως το αφεντικό μου στα σντίστοιχα δώρα ατόμων της ομάδας μας δεν μας αφήνει καν να δώσουμε, το αναλαμβάνει εξολοκλήρου αυτός.
Και τι θα γίνει αν “κακοχαρακτηριστείς ως τσιγκούνα”; Κι εμείς κακοχαρακτηρίζουμε αυτούς που απαιτούν από όλους να πληρώσουν για δώρα άλλων και μάλιστα ορίζουν το ποσό οι ίδιοι. Ε και; Ο σκοπός είναι να σταματήσεις να πληρώνεις κάθε λίγο 5 και 15 ευρώ θες δεν θες. Μπορείς επίσης να πεις ότι παρόλο που δεν ξέρεις τον άνθρωπο, θες να συμμετέχεις στο δώρο αλλά 15 ευρώ δε μπορείς να δώσεις, και όρισε εσύ το πόσο που μπορείς να δώσεις (ΑΝ θες να δώσεις φυσικά).