Ποια είναι η γνώμη σας για τα προσωπικά τηλεφωνήματα που δεχόμαστε στον εργασιακό μας χώρο στο κινητό μας τηλέφωνο; Πρέπει να τα απαντάμε ή δεν είναι πρέπον στον επαγγελματικό χώρο; Εγώ είμαι δικηγόρος και είμαι συνεργάτης σε γραφείο άλλου (δηλαδή είμαι μεν ελεύθερη επαγγελματίας αλλά έχω αφεντικό πάνω από το κεφάλι μου). Είναι σωστό κατά τη διάρκεια της εργασίας μου να απαντώ σε προσωπικά τηλεφωνήματα πχ από τη μαμά μου που θέλει να με ρωτήσει τι κάνω, τον αδερφό μου που θέλει να μου πει μία σαχλαμάρα που θυμήθηκε, το σύντροφό μου που θέλει να με ρωτήσει εάν πρέπει να μαγειρέψει για το βράδυ, τον υδραυλικό που θα καλέσει για να ακυρώσει το ραντεβού για μία επισκευή κλπ. Εξυπακούεται ότι δεν εννοώ τηλεφωνήματα που να διαρκούν ώρες ατελείωτες ή που με την ένταση της φωνής να ενοχλούν τους υπόλοιπους συναδέλφους που εργάζονται. Για παράδειγμα, εμένα μου κακοφαίνεται όταν πηγαίνω σε μία δημόσια υπηρεσία και ο υπάλληλος που πρέπει να με εξυπηρετήσει μιλάει για προσωπικό του ζήτημα στο τηλέφωνο. Φυσικά δεν είναι το ίδιο, γιατί εγώ δεν εννοώ να παρατάς τη δουλειά σου ενώ ο κόσμος χάνεται για να χαζολογήσεις στο τηλέφωνο, αλλά και πάλι σκέφτομαι εάν ήμουν αφεντικό (που δηλαδή δεν θα γίνω ποτέ αλλά λέμε), δεν θα μου άρεσε να μιλάνε οι άλλοι με φίλους/ οικογένεια στο χώρο του γραφείου. Θα σκεφτόμουν «γιατί δεν κάνουν αυτά τα τηλεφωνήματα τις υπόλοιπες ώρες».
–παρ’ το Λίζα και καν’ το κορνίζα
Δεν είναι σωστό να μιλάς με τη μαμά σου που πήρε να δει τι κάνεις, σίγουρα δεν είναι σωστό να μιλήσεις με τον αδερφό σου για να αναλύσετε μια σαχλαμάρα που μόλις θυμήθηκε, αλλά δεν είναι λάθος να απαντήσεις στον υδραυλικό που θέλει να ακυρώσει ραντεβού. Ο σύντροφος που ρωτάει αν θέλεις κοτόπουλο στο φούρνο ή γεμιστά βρίσκεται στην γκρίζα ζώνη που θα μπορούσε να λυθεί και με γραπτό μήνυμα.
Γενικώς, ως ένα σημείο δικαιολογούνται κάποια προσωπικά τηλεφωνήματα γιατί είσαι οχτώ ώρες τουλάχιστον στη δουλειά, δεν γίνεται να σταματήσουν όλα τα υπόλοιπα γρανάζια της ζωής σου για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν γίνεις αφεντικό με λογική και συναίσθηση της πραγματικότητας, αυτό που θα σε απασχολεί θα είναι αν βγαίνει η δουλειά που θέλεις σε εύλογο χρονικό διάστημα χωρίς πολλά λάθη ή πισωγυρίσματα. Αν ναι, δεν θα σε νοιάζουν τα υπόλοιπα. Αν είσαι κακός χαρακτήρας, ό,τι και να κάνουν οι υπάλληλοι σου, λάθος θα είναι.
Οι άνθρωποι που δουλεύουν στην άμεση εξυπηρέτηση (ταμεία, εφορίες, καταστήματα) κάνουν άλλου είδους δουλειά και περιορίζονται εκ των πραγμάτων περισσότερο, ή τουλάχιστον έτσι είναι θεωρητικά.