Αγαπητή Α,μπα. Το τελευταίο διάστημα σε διαβάζω ανελλιπώς.. τελευταία προβληματίζομαι. Τελικά ο έρωτας είναι κεραυνοβόλος; Γνωρίζεις κάποιον και αμέσως καταλαβαίνεις ότι είναι το άλλο σου μισό; Ή μπορεί να ερωτευτείς κάποιον που συναναστρεφεσαι καιρό και χάνεις το μυαλό σου όσο τον γνωρίζεις καλύτερα; Κατά πόσο είναι εφικτό να κάνεις και αυτόν που επιθυμείς να σε δει διαφορετικά; Άμα είναι να γίνει κάτι, γίνεται απ’ την αρχή ή μπορεί να αλλάξει στην πορεία;
Όλα πιθανά είναι, τίποτα δεν είναι απόλυτο στις ανθρώπινες σχέσεις, η ανθρώπινη εμπειρία είναι απείρως πιο ευρεία από όσο μπορείς ποτέ να φανταστείς. Σταμάτα να προσπαθείς να βάλεις τα ανθρώπινα σε κουτάκια και σε κατηγορίες, αυτά είναι για φτηνά περιοδικά. Να είσαι προετοιμασμένη για τα πάντα, για να μην πέφτεις κάθε μέρα από τα σύννεφα. Έναν άνθρωπο μόνο μπορείς να γνωρίσεις σε βάθος ώστε να μπορείς να προβλέπεις τις αντιδράσεις του, κι αυτό με πολύ κόπο και τεράστια προσπάθεια. Αυτός ο άνθρωπος είναι ο εαυτός σου.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Επειδή υποψιάζομαι ότι αυτό που σε καίει πιο πολύ στην ερώτησή σου είναι το “Κατά πόσο είναι εφικτό να κάνεις και αυτόν που επιθυμείς να σε δει διαφορετικά;”, εγώ θα σου απαντούσα ότι οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος σου, παρ’ όλα αυτά δεν είναι απίθανο. Υπό αυτή την έννοια είναι εφικτό. Το θέμα είναι εσύ πόσο χρόνο, ενέργεια και ψυχικές δυνάμεις έχεις να ξοδέψεις για κάτι τέτοιο; Σκέψου αν αξίζει τον κόπο.
Γιατί να ξοδέψεις την ενέργεια σου προσπαθώντας να κάνεις τον άνθρωπο που σε ενδιαφέρει να σε προσέξει, ενώ μπορείς με την ίδια ενέργεια να βρεις άλλον άνθρωπο που θα ταιριάζετε και θα υπάρχει αμοιβαιότητα στα συναισθήματα.