Είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης ορισμένες φορές να “βγάζουμε” προς τα έξω πλευρές του εαυτού μας που πιστεύαμε ότι δεν τις είχαμε και για τις οποίες μετανιώνουμε εκ των υστέρων; Για παράδειγμα: μια κοπέλα μού έβγαλε κάποια στιγμή έντονο ανταγωνισμό. Με τσάκισε και με κούρασε μέχρι που απομακρύνθηκα εντελώς για να βρω την ηρεμία μου. Την επόμενη φορά που σε μια άλλη δουλειά μου μια συνάδελφος άρχισε να δείχνει από μόνη της φανερό ανταγωνισμό, θυμήθηκα αμέσως όλο αυτό το “τσάκισμα” που ένιωσα τότε και το χειρίστηκα πολύ όμορφα. Δεν μπήκα καν στη συγκριτική διαδικασία να αποδείξω κάτι και να ανταγωνιστώ για κάτι. Με την όλη στάση μου κατάλαβε πολύ γρήγορα ότι δεν είμαι για τέτοια και το σταμάτησε. Κι ένιωσα απίστευτη ηρεμία και χαρά μέσα μου. Και το ίδιο συνηθίζω να κάνω και αλλού. Σε μία άλλη περίπτωση μού είχε βγει μια ειρωνική διάθεση. Πάλι ένιωσα άσχημα για τον εαυτό μου και το σταμάτησα. Κάπου αλλού μού είχε βγει μια πολύ αστεία (καραγκιόζικη θα έλεγα για την ακρίβεια) πλευρά-ξένη εντελώς προς εμένα-μού το είπε και η κολλητή μου με τα ακόλουθα λόγια: “Δεν είσαι εσύ. Γιατί το κάνεις αυτό;”. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ήθελα να κάνω μία παρέα να γελάσει και μού βγήκε μία πλευρά για την οποία ντρέπομαι τώρα (για το τί βλακείες έλεγα). Ίσως είναι δείγματα ανωριμότητας και έλλειψης εμπειριών που όσο μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε λέμε ότι δεν πρόκειται να τα ξανακάνουμε; Θέλω να διευκρινίσω ότι όλα αυτά δεν είναι επαναλαμβανόμενα μοτίβα στη συμπεριφορά μου. Δεν είχε τύχει για παράδειγμα να μου βγει ο “Καραγκιόζης” από μέσα μου σε άλλη παρέα. Ελπίζω να σε βοήθησα με τα παραδείγματά μου… Τα φιλιά μου, Λένα μου!
–Τάνια
Δεν αναφέρεις την ηλικία σου, νομίζω όμως ότι πειραματίζεσαι για να διαπιστώσεις ποια είσαι. Δεν είναι ότι αυτό θα σταματήσει, ποτέ δεν είμαστε ξεκάθαρα κάτι, είμαστε κάτι ρευστό, αλλά ναι, με τα χρόνια όσο και να πεις αποκτάει μια κρούστα η κρέμα. Το κάνει αυτό ο φούρνος της ζωής. Και δεν είναι κακό, αρκεί να μη γίνει στόκος η κρεμούλα γιατί μετά πάλι δεν τρώγεται, αλλά γι’αυτό έχεις χρόνο μπροστά σου να ανησυχήσεις.
Είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι καταλαβαίνεις τόσο γρήγορα τι έκανες λάθος και δεν το επαναλαμβάνεις. Με μια φορά! Μπράβο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αν κατάλαβα καλά, στις 2 πρώτες περιπτώσεις ήταν συναισθήματα/στάσεις που σου βγήκαν αυτόματα ενώ στη δεύτερη περίπτωση πιέστηκες (;) να κάνεις κάτι για να γίνεις αποδεκτή. Αυτά είναι 2 τελείως διαφορετικά πράγματα. Προσωπικά θεωρώ ότι δεν πρέπει να “δαιμονοποιούμε” τα αρνητικά συναισθήματα. Και η ζήλεια και ο θυμός και η ανταγωνιστικότητα είναι φυσικά συναισθήματα. Δεν χρειάζεται να τα καταπιέζουμε και να τα μπουκώνουμε. Ούτε βέβαια να τα αφήνουμε ανεξέλεγκτα. Δεν το λέω για τα παραδείγματα που έφερε η γράφουσα, αλλά για μια γενικότερη τάση που επικρατεί, ότι δεν επιτρέπεται να θυμώνουμε, δεν επιτρέπεται να απογοητευόμαστε, δεν επιτρέπεται να ζηλεύουμε, δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω ότι κατάλαβα τι θέλεις να πεις, κι αυτό, κάνοντας προβολή στον εαυτό μου, στις δικές μου συμπεριφορές. Όταν μου συμβαίνει να κάνω πράγματα που συνήθως δεν θα έκανα, να λέω πράγματα κ ν’αναρωτιεμαι που βρήκα τα λόγια αυτά, τότε, εκ των υστέρων καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η συγκεκριμένη παρέα (ή άνθρωπος), δεν είναι για μένα. Δεν μου κάνει. Δεν μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς. Μου έχει τύχει να βρεθώ σε συζήτηση με συγγενικό πρόσωπο και όλη την ώρα να σκέφτομαι 0ως θα πω αυτό που θέλω, να ψάχνω τις κατάλληλες λέξεις και να καταλήγω να λέω αρλουμπες ή να… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς αυτό. Η επικοινωνία είναι ένας χορός. Όταν νιώθεις ότι συνέχεια στραβοπατάς και τα βάζεις με το μυαλό σου και τα πόδια σου, είναι η στιγμή να κοιτάξεις και τα πόδια του άλλου να δεις τι στο διάολο κάνουν. Δεν είμαστε για να χορεύουμε με όλους. Αν δεν σου αρέσει ο εαυτός σου με κάποιον άλλον είναι συνήθως επειδή δεν σου ταιριάζει ο άλλος και το προσπαθείς και αυτό θα βγει άγαρμπα. Δεν σου ταιριάζει, Next.
Χάσιμο,όπως συνηθίζεται να το αναφέρουμε πολλές φορές,ή ανακάλυψη;Ανακάλυψη πλευρών,που δεν ξέραμε,ότι είχαμε και αναδύονται μέσα από συγκεκριμένες συνθήκες.Οπωσδήποτε,θεωρώ,ένδειξη ευφυίας τη διαπίστωση και τη μελέτη αυτών των αλλαγών στη συμπεριφορά ή τη μη αναμενόμενη στάση.Διάθεση αυτογνωσίας και βελτίωσης,ενδιαφέρον για τη θέση μας στην κοινωνία και τις σχέσεις με τους άλλους.Όχι κι άσχημα.Ακόμα κι αν δε μας εκπλήσσουν και πολύ ευχάριστα πάντα κάποιες πλευρές.Και στην τελική μού φαίνεται και κάπως παράδοξο,να έχουμε προκατασκευασμένες αντιδράσεις για κάθε περίσταση.Τα έχουμε ζήσει όλα;Επαναλαμβάνονται όλα με τις ίδιες ακριβώς παραμέτρους;Έχουμε τόσο έλεγχο πάνω σε όλα;Είναι κάποιο είδος διαγωνισμού,να έχουμε την ετοιμότητα,να συμπεριφερθούμε άψογα ακαριαία;Κάποια λάθη θα… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό μου θυμίζει λίγο τη φάση από τα “Φιλαράκια” με τον Chandler και το γέλιο που έχει στη δουλειά (https://www.youtube.com/watch?v=vLh_RMXLGDE). Βλέποντας το τελευταία συνειδητοποίησα ότι έχουμε διαφορετικές πλευρές που μας βοηθάνε να επιβιώσουμε και να διαχειριστούμε καταστάσεις σε διάφορα περιβάλλοντα. Πολύ μου άρεσε “Το κάνει αυτό ο φούρνος της ζωής”! Απόλαυσέ αυτό τον “φούρνο”! Θα “μαγειρέψεις” πολύ ωραία, θρεπτικά, γλυκά πράγματα!
Πάνω που θα σε ρωτούσα ποιες είναι οι περιπτώσεις στις οποίες εσύ (νιώθεις πως) φέρεσαι με ανταγωνισμό, ή με τρόπο που δεν σου αρέσει και τόσο, (πέρα από τις περιπτώσεις της κοπέλας και της συναδέλφου δηλαδή), άρχισες να δίνεις από μόνη σου τέτοια παραδείγματα! Πολλά thumbs up απο μένα γι’αυτό. Ως προς την ερώτηση σου για την ανθρώπινη φύση, δανείζομαι το αναλυτικό εργαλείο του παππού ενός γνωστού μου. Μιλάει για την “απογαϊδουροποίηση”- λέει πως είναι μια διαδικασία με την οποία κάθε άτομο αναμετράται σε αυτή τη ζωή. Συγνώμη από τα γαϊδούρια- νομίζω πως η λέξη με βοηθάει για να πω… Διαβάστε περισσότερα »