Έχω τον εξής προβληματισμό: μάλλον δίνω λάθος εντύπωση στους ανθρώπους. Απ´ότι έχω καταλάβει από αυτά που μου λένε οι κοντινοί μου, βγάζω μια εικόνα μεγάλης αυτοπεποίθησης, σιγουριάς, κάπου και μπιτσοσύνης ή αλαζονείας. Και κυρίως μια εικόνα γυναίκας όχι ιδιαίτερα εκδηλωτικής ή συναισθηματικής. Καταλαβαίνω ότι αυτό μπορεί να δημιουργείται από το ύφος μου, το οποίο πολλές φορές είναι ειρωνικό (όχι όμως προσβλητικό) και από το γεγονός ότι δείχνω άνετη, με την έννοια ότι και σε ξένο περιβάλλον θα μιλήσω εύκολα, θα αναλάβω να σπάσω το πάγο κλπ.. το πρόβλημα είναι ότι η εικόνα αυτή με την πραγματικότητα σπάνια ταυτίζονται σε γενικές γραμμές νιώθω πολύ αβέβαιη, ευάλωτη και, τελικά, δεν ξέρω που μου παν τα τέσσερα. Καταλαβαίνω ως ένα βαθμό τα σχόλια των κοντινών μου (τα οποία ωστόσο δεν μου τα εκφράζουν αναγκαστικά ως επίπληξη) αλλά γελάω με το πως είναι δυνατόν να δείχνω έτσι από τη στιγμή που για μένα είναι εμφανές: όλοι θα έπρεπε να καταλαίνουν ότι είμαι βαθιά συναισθηματικό άτομο. Το θέμα ωστόσο παραμένει: από τη μια δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα έπρεπε να κινούμαι διαφορετικά απ´ ότι τώρα, απ´ την άλλη έχω βαρεθεί να μου γίνεται λάθος διάγνωση. Προβλήματα στη καθημερινότητά μου δεν δημιουργούνται άμεσα από την μέχρι τώρα κοινωνική προσέγγισή μου. Αλλά είναι μεγάλο βάρος να πιστεύουν ότι είσαι κάποια που δεν είσαι κιόλας. Πιστεύεις ότι αυτή η κατάσταση είναι τελικά πρόβλημα; Τι θα με συμβούλευες να κάνω σχετικά;
– 24 προς 25
Ναι, νομίζω ότι είναι πρόβλημα αν πιστεύεις ότι δεν ταυτίζεται αυτό που νιώθεις με αυτό που δείχνεις. Σε ένα βαθμό όλοι το νιώθουμε, γιατί όλοι φοράμε μια στολή, μια μάσκα, ή πανοπλία όταν είμαστε στον έξω κόσμο, και αυτό δεν είναι πρόβλημα όταν γίνεται εσκεμμένα. Είναι μια ικανότητα που χρειάζεται, γιατί δεν γίνεται να μιλάς με τον ίδιο τρόπο στη δουλειά, σε αγνώστους, στους γονείς σου, στο ταμείο της τράπεζας, στο αντικείμενο του πόθου σου. Για να μπορείς να συμβιώνεις με άλλους ανθρώπους χρειάζεται να είσαι και λίγο χαμαιλέοντας. Αυτό λέγεται προσαρμοστικότητα, είναι μια από τις ενδείξεις ευφυίας, και αναγκαίο για την επιβίωση.
Αν όμως νιώθεις μια μόνιμη δυσφορία λόγω της διαφοράς πίεσης μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού, σημαίνει ότι δεν το ελέγχεις, αλλά προσπαθείς με την συμπεριφορά σου να κρύψεις αυτό που αισθάνεσαι για να μην σε καταλάβουν, και μετά πληγώνεσαι που δεν σε καταλαβαίνουν. Αυτό, είναι καθημερινό πρόβλημα, συνεχόμενο πρόβλημα, και νομίζω όχι ασήμαντο πρόβλημα. Μιλάς για μεγάλο βάρος, και σε πιστεύω, πρέπει να είναι πολύ μεγάλο. Κάποιος σου έχει μεταφέρει το μήνυμα ότι είναι κουλ να είσαι κουλ, και προσπαθείς να το τελειοποιήσεις. Οπότε, καταλαβαίνεις τι θα σε συμβούλευα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
μπιτσοσύνη ??? εκ του ρήματος μπιτσάω- μπιτσώ?
ενα λαθος εκανε ετσι να βαλει λιγο αλατοπιπερο στο κειμενο. Εγω πριν εγραψα σιχενομαι αντι σιχαινομαι
Ταυτίζομαι με την γράφουσα την ερώτηση. Είναι μεγάλο βάρος, να σου κολλάνε ταμπέλες ακόμη κι αν έχει προσπαθήσει άπειρες φορές, να τους εξηγήσεις, αναλύσει ακόμα και ζητήσει βοήθεια. Έχω και εγώ το ίδιο θέμα. Αυτές τις ταμπέλες συνήθως τις κολλάνε οι γονείς, γιατί θέλουν να πιστεύουν ότι γέννησαν το 8ο θαύμα και γιατί δεν αντέχουν να πιστέψουν πως τα παιδιά τους, είναι συνηθισμένοι άνθρωποι με πολλά προβλήματα. Είναι κι ότι στη χώρα μας, ο καθένας βγάζει πόρισμα με το που σε γνωρίζει και δεν έχει τη στοιχειώδη ευφυΐα, να σκεφθεί ότι ο τρόπος παρουσίας, συνήθως είναι μία πανοπλία όπως είπε… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ σωστά όσα ήδη αναφέρθηκαν. Ωστόσο, να προσθέσουμε ότι οι αντιλήψεις των άλλων για εμάς δεν ελέγχονται μόνο από εμάς. Πολλοί άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα να ψυχαναλύσουν όοολα τα άτομα που είναι γύρω τους, δεν έχουν και το χρόνο για κάτι τέτοιο. Οπότε η ρηχή προσέγγιση είναι ο κανόνας μάλλον, παρά η εξαίρεση. Όταν γνωρίζεις ένα άτομο, αυτομάτως σε κατατάσσει κάπου στο μυαλό του για λόγους ευκολίας, με βάση τις πρώτες εντυπώσεις ή/και τα όσα έχει ακούσει για σένα από άλλους. Ε, άπαξ και βρεθείς σε μια τέτοια κατηγορία, τελείωσε. Θες να διαλύσεις το χαρακτηρισμό “σοβαρό φυτό”, κάνοντας επίδειξη pole… Διαβάστε περισσότερα »
Λες ” γελάω με το πως είναι δυνατόν να δείχνω έτσι από τη στιγμή που για μένα είναι εμφανές: όλοι θα έπρεπε να καταλαίνουν ότι είμαι βαθιά συναισθηματικό άτομο”. Μα αν δείχνεις ότι πάντα είσαι cool, δυναμική και τίποτα δεν μπορεί να σπάσει αυτό το σκληρό περίβλημα, πώς ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να καταλαβαίνουν τι είσαι βαθιά μέσα σου; Στο λέω έχοντας χορέψει στον ίδιο χορό, μιας και στα early 20s μου προσπαθούσα να είμαι όσο πιο “αγρια” γίνεται και να μην επιτρέψω σε κανέναν να δει τις αδυναμίες μου. Από την άλλη όλο αυτό ήταν μια “κραυγή αγωνίας” και πληγωνόμουν γιατί… Διαβάστε περισσότερα »
Είμαι σίγουρη και να είσαι κι εσύ, ότι δεν θέλεις να σε βλέπουν σαν αδύναμο και ανασφαλές άτομο. Νομίζω ότι αυτό που λες είναι ότι θες να σε αντιμετωπίζουν σαν άνθρωπο, κανονικό άνθρωπο, με αδυναμίες, προβλήματα και ανασφάλειες, όπως τους υπόλοιπους ανθρώπους κι όχι σαν άρχοντα, αφεντικό, κάποιον εν πάση περιπτώση που δεν έχει ανάγκη. Έχω την αίσθηση ότι προσπαθείς να πεις κάτι άλλο. Ότι νιώθεις πως οι άλλοι νομίζουν ότι δεν έχεις προβλήματα, ή ότι είναι πολύ σκληροί μαζί σου, κι όταν κάποια στιγμή έχεις παραπονεθεί για κάτι ή έχεις μοιραστεί κάποια ανησυχία ή κάποιο πρόβλημα, μια από τις… Διαβάστε περισσότερα »
Έτσι σε βλέπουν γιατί έτσι φέρεσαι. Μόνη σου λες τα παραδείγματα που η συμπεριφορά σου είναι ακριβώς αυτή που θα περίμενε κανείς από όσα σου αποδίδουν. Δε γίνεται τόσοι διάφοροι άνθρωποι να έχουν μία τόσο κάθετα αντίθετη εικόνα με αυτό που ισχυρίζεσαι ότι είσαι και να μην έχεις προσπαθήσει καθόλου για αυτό. Υποκρίνεσαι. Βρες λοιπόν γιατί το κάνεις και τι θες να πετύχεις με αυτο. Έπειτα άρχισε να δρας όπως σου βγαίνει αυθόρμητα κι νιώθεις. Αν οι συμπεριφορές είναι οι ίδιες τότε δε σε κρίνουν λάθος, εσύ δεν έχεις αυτογνωσία. Τέλος, γιατι τόσο fuzz για το τι είσαι και τι… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό ή μάλλον αυτά ακριβώς!
Κάτσε μισό λεπτό, λες οτι βγάζεις μια εικόνα μιας δυναμικής γυναίκας με αυτοπεποίθηση με την συμπεριφορά σου και περιμένεις οι άλλοι να καταλάβουν οτι είσαι ευαίσθητη και ανασφαλής; Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν συμπεριφερθείς ανάλογα. Αν υποκρίνεσαι και βγάζεις μια εικόνα αυτοπεποίθησης στους κοντινούς σου ανθρώπους (φαντάζομαι με αυτο έχεις πρόβλημα κι όχι το επαγγελματικό σου περιβάλλον) σταμάτα να το κάνεις και βγάλε τον αληθινό σου εαυτό.
Και γιατί να ξέρουν ότι είσαι ευάλωτη και ανασφαλής;τότε είναι πού θα σε πατήσουν κάτω.πολλοι θα διαφωνήσουν μαζί μου,αλλά μην ανοίγεις όλα τα χαρτιά σου.για κάποιο λογο ασυνείδητα έχεις φορέσει αυτή τη πανοπλία.Στους κοντινούς σου ανθρώπους να είσαι ο εαυτός σου αλλά στον υπόλοιπο κόσμο δεν είναι απαραιτητα κακό να είσαι δυναμική με αυτοπεποίθηση.
Θέλω να πω δες το και αλλιώς