Καλησπέρα Α,μπα έχω μια απορία σχετικά με τη συμπεριφορά συναδέλφων μου στη δουλειά και ήθελα να μου πεις τη γνώμη σου. Δουλεύω σε μια μικρομεσαία επιχείρηση στο κέντρο της Αθήνας. Μένω στην Αθήνα εδώ και 10 χρόνια, ενώ ο επί 4 χρόνια σύντροφός μου κατάγεται και μένει σε σχετικά κοντινή επαρχιακή πόλη. Με κάποιες συναδέλφους έχω κάτι παραπάνω από μια καλημέρα και γνωρίζουμε κάποια πράγματα παραπάνω για την προσωπική ζωή μας. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό, αλλά χθες στο διάδρομο πέτυχα 3 συναδέλφους και ξεκίνησε η συζήτηση για το πως περάσαμε το Σαββατοκύριακο. Εγώ τους ανέφερα πως είχα επισκεφτεί τον σύντροφό μου και από πλευράς τους εξέλαβα σχόλια του τύπου: – Και τι κάνετε μωρέ εκεί στο κουτσοχώρι; – Δεν είναι καθόλου ωραία πόλη η τάδε.. – Καλύτερα να πήγαινα να μείνω σε χωριό. – Οι άνθρωποι εκεί λένε ότι είναι νεόπλουτοι, φιλοχρήματοι και τσιγκούνηδες και ξέρεις όποιος είναι στην τσέπη είναι και στα συναισθήματα. – Δεν τους πάω καθόλου τους τάδε είναι άτιμη φάρα. και τα συναφή… Γενικά ένιωσα μια επίθεση χωρίς λόγο. Σαν να έπρεπε να υπερασπιστώ τον σύντροφό μου για πράγματα που τρεις κλώσες έβγαζαν από το μυαλό τους. Τους είπα απλά ότι εγώ δεν έχω την ίδια εικόνα και δεν συνέχισα τη συζήτηση. Το ερώτημά μου είναι το εξής. Είναι κακία από μέρους τους ή απλή ειλικρίνεια; Ένιωσα ότι θέλουν να με μειώσουν. Για ποιο λόγο να θέλουν κάτι τέτοιο; Τι ευχαρίστηση μπορεί να άντλησαν από τη συγκεκριμένη συζήτηση;
Αν ένας κακός άνθρωπος είναι ειλικρινής, ποια είναι η διαφορά της κακίας του με την ειλικρίνεια του;
Η ευχαρίστηση που άντλησαν είναι ότι εσύ, αντί να τους πεις «σιγά τις Βερσαλλίες», ένιωσες ότι έπρεπε να υπερασπιστείς τον σύντροφο σου, οπότε ένιωσαν ότι με τα λόγια τους κατάφεραν να κάνουν κάποιον άλλον να νιώσει κάτι, άρα ζουν υπάρχουν. Το ότι αυτό το κάτι ήταν εντελώς αρνητικό, το δέχονται, γιατί είναι καλύτερο από το τίποτα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κακία ή απλή ειλικρίνεια, ε; Ξεκινάμε από τα βασικά, η αποψάρα του καθενός μας δεν μπορεί να βαφτιστεί ειλικρίνεια υπό κανένα πρίσμα. Η ειλικρίνεια αναφέρεται σε πράγματα που τα απαντάμε με ναι ή όχι.
– Σου αρέσει η τάδε πόλη;
-Για να είμαι ειλικρινής, όχι.
Η παραπάνω απάντηση ήταν ειλικρίνεια.
-Πήγα στη τάδε πόλη.
-Χάλια είναι.
Αυτό είναι αποψάρα. Όχι απλά αποψάρα, ανάλογα με το γύρω γύρω κονσεπτ, μπορείς το πεις από αγένεια και χοντράδα, έως κακία.
Αυτά από μένα. Αν η επαρχιακή πόλη έχει και θάλασσα ποιος τη χάρη σου αγαπητή, αστες τις βλαμμένες να βράζουν στο ζουμάκι τους.
👍
Και ανόητες, και αγενέστατες.
Αυτές πώς το περάσαν το Σαββατοκύριακο? Στη θαλαμηγό τους στο Μονακό μάλλον.
Μην τους ξαναπείς τίποτα, όσο λιγότερα ξέρουν για σένα οι κακοήθεις (και εννοώ όλους τους κακοήθεις) τόσο καλύτερα.
Κάπου είχα διαβάσει ότι “μας ενδιαφέρει η γνώμη ακόμα και των ανθρώπων που δε μας ενδιαφέρουν”. Αν το καλοσκεφτείς, μία σειρά από τζάμπα στενοχώριες τις περνάμε ακριβώς γι’ αυτό.
Έλα μωρέ κάθεσαι και ασχολείσαι με τον αχαΐρευτο, τόσα νησιά έχουμε δεν ντρέπεται να μην κατάγεται από μια Μύκονο μια Κεφαλονιά να τη βγάζετε εκεί τα ΣΚ. Και όχι μόνο αυτό, εχει και το θράσος να σε προσκαλεί στο κοτέτσι του στο καγκουροχωριό μα ποιος νομίζει οτι ειναι; Αντί να σε καλέσει στο Παρίσι να φάτε μια κρέπα σαν άνθρωποι.
Αν επιμένεις πάντως να μην τον χωρίσεις πρέπει ή να μην λες τόσο πολλά στις γλυκύτατες συναδέλφους ή να απαντάς αναλόγως στην Κικίτσα πχ που πέρασε πάλι το ΣΚ μπροστά στην τηλεόραση (εις τας Αθηνας ομως) κάνοντας το απολύτως τίποτα.
Ποια είναι η μυστηριώδης άσχημη νεόπλουτη πόλη στα περίχωρα της Αθήνας;
Αν δεν ήταν τόσο μακρυά θα έπαιρνα όρκο ότι μιλάει για την Κοζάνη! 😂
Λαμία;
Βρε παιδιά εγώ Λαμία μένω, σε περίπτωση που οι κύριες αυτές θεωρούν νεόπλουτη την Λαμία, μάλλον δεν έχουν περάσει ούτε απ’ έξω.
Κορωπί ίσως;
Θα πω Χαλκίδα
Και εγω χαλκίδα σκέφτηκα!
Ποντάρω Θήβα λόγω της “ατιμης φαρας”. Έχω ακούσει πολλούς να χαρακτηριζουν έτσι τους αρβανιτες
Κι εγω Λαμία και Χαλκιδα σκέφτηκα, αλλα δεν εχω ακούσει για καμια απο τις δυο ότι ειναι νεοπλουτοι. Ισως όντως ειναι η Θήβα!
-Αχ, για να σε δω λίγο Κουλα μου, απαπα, σαν να μου φαίνεται οτι παχυνες λιγάκι. Και τα μαλλιά σου, τα έκοψες; Πιο ωραία ήταν πριν. Και αυτή η τσάντα, τρε μπανάλ. Και…
-Να κοιτάς τον κ*λο σου και τη ντουλάπα σου Μαριτσα μου.
-Τί, παρεξηγηθηκες; Μα δεν τα λέω με κακία, απλά είμαι ειλικρινής και λέω αυτό που βλέπω.
-ΑΝΤΕ ΜΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΜΑΡΙΤΣΑ ΜΟΥ.
Είπαμε, καλή η ειλικρίνεια, αλλά δεν βλάπτει να φιλτραρουμε και λίγο αυτά που λέμε.
Μιλάμε δηλαδη για συζήτηση και συμπεράσματα επιστημονικού επιπέδου. Τίποτα δε λές ούτε απαντάς. Αποχωρείς και απλώς αναρωτιέσαι τι διάολο συμβαίνει σε κάποιους sapiens.
Η ειλικρίνεια είναι αξία υπερτιμημένη. Με φαντάζομαι σε συναδέλφους μου: – Είσαι βλάκας, αναρωτιέμαι πως σε κρατάνε εδώ ακόμα – Είσαι ψώνιο και έχεις κόμπλεξ σταμάτα να χρησιμοποιείς τον τίτλο σου και να μασ χειραγωγείς – Καταλαβαίνω ότι με υπονομεύεις νομίζεις είμαι ηλίθια; Και σκέψου όλα αυτά με αφορούν κιόλας. Όποιο δικό μας ξέσπασμα κακίας ενοχλεί, το λέμε ειλικρίνεια. Γράψ τες.
Το οτι καταφεραν να σε στενοχωρησουν με τις αρλουμπες τους αυτην την ευχαριστηση αντλησαν για να στο βγαλουν ξινο και να σε κανουν να νιωθεις ασχημα για τις εξορμησεις σου εκει , ενω αυτες μαλλον δεν εχουν πού να πανε .
Μην ασχολεισαι καν.
Να ‘ταν η ζήλια ψώρα…