Γεια σας Λένα και αναγνώστριες/αναγνώστες, θέλω να σας ρωτήσω κι εγώ τη γνώμη σας για κάτι. Χθες συναντήθηκα στην Αθήνα με μια γνωστή μου (αγγλίδα) που την ξέρω από τα χρόνια που σπούδαζα και δούλευα σε διάφορα μέρη της Ευρώπης (δεν πάει πολύς καιρός). Η κοπέλα τα τελευταία δύο χρόνια περνάει πολύ χρόνο στην Ελλάδα μιας και δούλευε σεζόν σε νησί κι επίσης τα έχει και με Έλληνα γι’αυτό μένει στην Αθήνα τελευταία. Συζητώντας διάφορα πράγματα για την Ελλάδα μου είπε ότι ο κόσμος εδώ πολιτισμικά είναι 50 χρόνια πίσω από τις υπόλοιπες χώρες στην Ευρώπη με αφορμή κάτι που της είπα, ότι ακόμα στην Ελλάδα δεν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει νέο φεμινιστικό κίνημα, παρόλο που υπάρχουν φεμινιστικές ομάδες (να σημειώσω, ότι η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα της Ευρώπης που αυτή τη στιγμή δεν έχει φεμινιστικό κίνημα). Επίσης μου είπε για νησιώτες που γνώριζε τα καλοκαίρια που δούλευε, οι οποίοι έκαναν ομοφοβικά σχόλια στα μούτρα αντρών που, σύμφωνα με αυτούς, ήταν θηλυπρεπείς, προκειμένου να υποστηρίξει την άποψή της ότι η Ελλάδα είναι πολύ πίσω. Σκεφτόμουν λοιπόν αυτά που είπε και νομίζω πως εγώ, έχοντας ζήσει σε τρεις χώρες τη Ευρώπης κι έχοντας γνωρίσει ανθρώπους από πολλά μέρη, έχω καταλήξει στο ότι η ευμάρεια και η ανάπτυξη δε συνάδει απαραίτητα και με την προσωπική καλλιέργεια ούτε με το πόσο ανεκτικός είναι κάποιος απέναντι στο διαφορετικό. Απλά σίγουρα σε άλλες χώρες οι νομοθεσίες προστατεύουν τις διαφορετικές ομάδες ανθρώπων ώστε να μπορούν αυτές να ζουν με μεγαλύτερη ασφάλεια, χωρίς να κινδυνεύουν από τον κάθε φασίστας ότι θα τους επιτεθεί. Ωστόσο, από φίλους, Έλληνες και μη, έχω ακούσει πολλές ρατσιστικές λεκτικές επιθέσεις στη Γερμανία, στην Ιταλία γίνεται ο κακός χαμός καθώς αυτά τα υποστηρίζει και ο πρόεδρός τους, ενώ έχω παρατηρήσει ότι σε μεγάλες πόλεις όπως στο Παρίσι και το Λονδίνο, ο κόσμος που ζει είναι τόσο ετερόκλητος που συχνά ακόμα και άτομα από το χώρο της τέχνης για παράδειγμα (που ίσως θεωρείται ο πιο ανοιχτός) θα έχουν σεξιστικές ή ρατσιστικές απόψεις. Επίσης σε μια εποχή που μισό εκατομμύριο Έλληνες ζουν στο εξωτερικό και υπάρχει τέτοια πρόσβαση στην πληροφόρηση , μου φαίνεται ακραίο να λέμε ότι πολιτισμικά οι Έλληνες είναι 50 χρόνια πίσω. Δεν εθελοτυφλώ στο ότι υπάρχει κόσμος ημιμαθείς και συντηρητικός. Αλλά και πού δεν υπάρχει; Νομίζω ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο σύνθετα, και δε σας κρύβω ότι λίγο θίχτηκα με αυτό που είπε. Εσύ Λένα που ζεις πολλά χρόνια Αμερική, τι λες πάνω σε αυτό, πιστεύεις πως είναι η Ελλάδα πολιτισμικά 50 χρόνια πίσω; Θα ήθελα και τη γνώμη των αναγνωστών, ευχαριστώ! Υ.Γ. Νομίζω ότι κάνω την ερώτηση διαχωρίζοντας όσο γίνεται τον κόσμο από τη χώρα σε επίπεδο κρατικών φορέων και υποδομών, διαφορετικά κλάφ’τα Χαράλαμπε :p
-του αιγαίου τα μπλουζ
Δεν σε βοηθάει να θίγεσαι. Μόνο η πληροφορία έχει νόημα, όχι οι απόψεις, ούτε το συναίσθημα. Αλλιώς δεν μπορούμε, δεν πρόκειται να αλλάξουμε.
Δεν γίνεται να διαχωριστεί το θέμα των απόψεων των πολιτών για την ελευθερία και τη ισότητα από το επίπεδο των κρατικών φορέων και υποδομών. Οι απόψεις αυτές καθορίζουν την πολιτική. Αλλιώς είναι το μπάτζετ σε μια χώρα που ζητάει, απαιτεί κοινωνική υποστήριξη σε ευπαθείς ομάδες, αλλιώς είναι σε μια χώρα που η άποψη που επικρατεί είναι «τα ήθελε και τα έπαθε». Μόνο ένα παράδειγμα από τα άπειρα που θα μπορούσα να σου δώσω για να καταλάβεις ότι το κράτος ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ.
Δεν ξέρω αν είναι εύστοχο το «πενήντα χρόνια πίσω», δεν μετριούνται έτσι τα πράγματα. Γίνονται όμως έρευνες σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο για τέτοια θέματα, και η Ελλάδα, πώς να το κάνουμε, δεν είναι μεταξύ των προοδευτικών χωρών. Ναι, παντού υπάρχει ρατσισμός. Αλλά σε μερικές χώρες είναι χειρότερα από άλλες. Το «δηλαδή άλλοι καλύτεροι είναι» δεν είναι επιχείρημα, ειδικά αν η απάντηση είναι «ναι, υπάρχουν άλλοι που είναι καλύτεροι, και είναι δίπλα μας». Σε παρακαλώ, διάβασε παρακάτω για να δεις με ποιες χώρες έχουμε τις ίδιες απόψεις, και τι μπορεί να σημαίνει αυτό.
Σε αυτή την έρευνα ας πούμε μεταξύ άλλων λέει ότι « οι ανατολικοευρωπαίοι είναι πιο πιθανό να θεωρούν τον πολιτισμό τους ανώτερο από τους άλλους. Στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό φτάνει το 89%.»
Επίσης, «Η έρευνα του Pew Research Center έδειξε ότι το ήμισυ και πλέον των ενηλίκων στην Ελλάδα, τη Βοσνία, την Αρμενία, τη Γεωργία και τη Ρουμανία, δήλωσαν ότι η θρησκεία ήταν πολύ σημαντική στη ζωή τους, σε σύγκριση με περίπου έναν στους 10 ενήλικες που τόνισε τη σημασία της θρησκείας στη Γαλλία, τη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.»
Σε αυτή την έρευνα αναφέρεται ότι «στη γενική κατάταξη η Ελλάδα κατετάγη 36η στον κόσμο και 21η μεταξύ 24 χωρών της Ε.Ε., στα θέματα εφαρμογής του νόμου» και «Τελευταία μεταξύ 24 κρατών-μελών της Ε.Ε. κατατάχθηκε η Ελλάδα στα θέματα ασφάλειας και δημόσιας τάξης, σε έρευνα που πραγματοποίησε η αμερικανική μη κυβερνητική οργάνωση World Justice Project. Πρόκειται για έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 120.000 νοικοκυριών και 3.800 ειδικών, σε 126 χώρες παγκοσμίως.»
Εδώ πάλι, φαίνεται ότι «την τέταρτη θέση, ανάμεσα σε 34 χώρες της Ευρώπης, καταλαμβάνει η Ελλάδα στη λίστα με τους πιο θρησκευόμενους πολίτες, σύμφωνα με έρευνα που διενήργησε το κέντρο Pew Research. Στις πρώτες θέσεις, βρίσκονται η Ρουμανία, η Αρμενία και η Γεωργία.»
Δες κι αυτή εδώ, που μεταξύ άλλων λέει ότι «Ο δεύτερος πίνακας άφορα το πόσο αυστηρά πρέπει να είναι τα κριτήρια που πρέπει να πληροί κάποιος μετανάστης για να παίρνει ιθαγένεια. Η Ελλάδα βγαίνει πρώτη σε αυστηρότητα, με την Σουηδία να έρχεται τελευταία.»
Κι εδώ, όπως κάθε χρόνο, ο θεσμός που εμπιστεύονται περισσότεροι οι Έλληνες είναι ο στρατός (γιατί έχει αποδείξει (;) τη χρησιμότητα του (;) τόσες φορές σε τόσες κρίσεις, αλλά όλοι βάζουν ΟΛΑ τα μέσα για να πάρει καλή μετάθεση ο γιος τους), με δεύτερη την αστυνομία.
Προφανώς θ α μπορούσα να βρω κι άλλες έρευνες, αλλά με πιάνει η ψυχή μου κάθε φορά που τα διαβάζω αυτά και λέω να σταματήσω εδώ.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Παρκάρουμε σε ράμπες αναπήρων και σε θέσεις παρκινγκ για αυτούς. Κρατάμε θέσεις με παλέττες γιατί ο χωρος μπροστά στο σπίτι μας “μας ανήκει”. Οδηγούμε σαν να μας ανήκει και ο δρόμος, παραβλέποντας κάθε πιθανό νόμο. Κλείνουμε σχολεία γιατί δεν θέλουμε τους πρόσφυγες. Βρίζουμε τους πρόσφυγες και τους θεωρούμε βρωμιάριδες. Βρίζουμε, βασανίζουμε και σκοτώνουμε ανθρώπους που είναι γκέι. Κουτσομπολεύουμε μέχρι και τον μπατζανάκη του γείτονα. Για φεμινισμό σε αυτή τη χώρα μην μιλήσω καν… Θεωρούμε ότι είμαστε η καλύτερη χώρα του κόσμου και οτι γεννήσαμε την δημοκρατία και την φιλοσοφία. ΑΚΟΜΑ το πιστεύουμε! Δικαιώνουμε παιδόφιλους και δολοφόνους. Ψηφίζουμε Χρυσή Αυγή!!! Αυτά… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς. Πετάνε τα σκουπίδια τους κάτω ή στη θάλασσα. Βασανίζουν ζώα. Στέλνουν ανεμβολιαστα παιδιά στο σχολείο. (επιτρέψτε μου το γ’ πληθυντικό, δε βρίσκω λόγο να συμπεριλάβω τον εαυτό μου). Η πολιτισμική κατάσταση στην Ελλάδα συνοψίζεται στη φράση “ευτυχισμένο 1920”.
Προφανώς ούτε κι εγώ τα κάνω όλα αυτά, αλλά μιας και η αφηγήτρια γράφει κυρίως στο α’ πρόσωπο είπα να με πάρει κι εμένα η μπάλα.
Ξέχασα να αναφέρω το απίστευτο catcalling από τους γκρικ λόβερς, το κάπνισμα παντού και τους βανδαλισμούς σε ξένες περιουσίες και βασικά αν αρχίσω τώρα δεν θα τελειώσω ούτε όταν βγούμε για τα καλά απ’τα μνημόνια.
Οδηγούμε στην ΛΕΑ!
Έχουμε τα Εξάρχεια.
Μοντμαρχεια εχουμε
Αυτά κι άλλα τόσα που με κάνουν να θέλω να παραμείνω στο εξωτερικό μέχρι να σβήσει ο ήλιος
Αυτά και πόσα ακόμα εξοργιστικά κάνουμε. Αυτό που παρατήρησα ζώντας στο εξωτερικό και που πραγματικά ξεπέρασε ακόμα και τα όρια που πίστευα ότι είχαν αυτές οι ηλίθιες ελληνικές συμπεριφορές ήταν το γεγονός ότι ένα απογοητευτικά πολύ μεγάλο ποσοστό των ελληνων που ζουν εδώ, πιστεύουν ότι είναι καλύτεροι από όλους τους άλλους μετανάστες, ότι αξίζουν καλύτερη μεταχείριση και το αποκορύφωμα είναι ότι αυτοί οι ίδιοι που είναι μετανάστες είναι εναντίον των μεταναστών!!!!!!! Πέρα από ατελείωτη ηλιθιότητα δεν ξέρω πώς αλλιώς να το χαρακτηρίσω αυτό. Και σαν κερασάκι στην τούρτα συνεχώς βρίζουν την χώρα που τους φιλοξενεί, λένε συνέχεια πόσο χάλια είναι… Διαβάστε περισσότερα »
“πιστεύουν ότι είναι καλύτεροι από όλους τους άλλους μετανάστες”
Αφού είμαστε Έλληνες ντε!
“αυτοί οι ίδιοι που είναι μετανάστες είναι εναντίον των μεταναστών!!!!!!!”
Άλλο οι Έλληνες όμως!
“Ελπίζω αυτό το φαινόμενο να περιορίζεται μόνο στους μετανάστες στη Νορβηγία, αλλά κάτι μου λέει ότι είναι γενικό.”
Όπως κατάλαβες τα ίδια παρατήρησα και σε όλους τους Έλληνες μετανάστες στην Αγγλία που γνώρισα.
Δυστυχως ειναι
Τούφα, αυτό που κάνεις εδώ είναι μια γενίκευση ίδιου τύπου με τη γενίκευση της ελληναρίας (όπου ελληναρία= Έλληνες οι καλύτεροι του κόσμου ούλου) Προφανώς, βάσει ερευνών που παραθέτει και η Λένα, είμαστε πιο συντηρητικοί πολιτισμικά απο τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Ωστόσο, κάποια απο τα παραδείγματα που παραθέτεις δεν είναι ίδιον αποκλειστηκά δικό μας. Και εξηγούμαι: 1. Οδηγική συμπεριφορά: ναι δεν το σχολιάζω, ισχύει. 2. Προσφυγες: ρατσισμός, ωστόσο όπως βλέπεις σε όλη την ευρώπη ισχύει αυτό, εξ ού και η γενικότερη άνοδος της ακροδεξιάς. 3. Ρατσισμός προς την LGBTQ+ κοινότητα: υπάρχει, αλλά δεν βασανίζουμε συλλήβδην κανέναν. Επίσης, δες εδώ https://www.lifo.gr/now/world/235054/merikoi-apo-toys-ntropiastikoys-logoys-gia-toys-opoioys-i-ameriki-einai-o-pleon-epikindynos-topos-gia-lgbtqi-atoma 4.… Διαβάστε περισσότερα »
Την πληγή του μεγέθους, των δαπανών και της αποτελεσματικότητας του δημόσιου τομέα ξέχασες
Μόνο πενήντα; Εκατό θα έλεγα εγώ. Συντηρητισμός, μη μου βγει το παιδί πούστης, μη σηκώσει Αλβανός τη σημαία, παιδιά αλλοδαπών γεννημένα και μεγαλωμένα στην Ελλάδα να μην μπορούν να πάρουν την υπηκοότητα επειδή το σύστημα είναι καφκικό, γραφειοκρατικό, και ρατσιστικό, οδηγάμε σουρωμένοι γιατί “το ‘χω, αντέχω”, βάζουμε κλιψάκια αντί ζώνες ασφαλείας ως βουλευτές και φωτογραφιζόμαστε περιχαρείς, παρκάρουμε σε ράμπες γιατί μόνο 2 λεπτά ρε φίλε, σπρώχνουμε να μπούμε στο λεωφορείο πριν βγουν οι επιβάτες, πετάμε στρώματα, τουαλέτες, μπιντέδες, σκρίνια, μπανανόφλουδες, ψαροκόκκαλα, όπου να ‘ναι, οδηγώντας πετάμε αποτσίγαρα απ’ τα παράθυρα και τα μπήγουμε στην άμμο τρώγοντας στην ξαπλώστρα, σκοτώνουμε ζώα… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ είχα βγάλει το ίδιο “αυθαίρετο” συμπέρασμα (βέβαια 30 όχι 50 χρόνια) όταν μετακόμισα στην Ισπανία και άρχισα να κάνω παρέα με τις “προοδευτικές” Ισπανίδες συγκατοίκους μου που αρχικά έλεγα οτι είναι πολύ απελευθερωμένες αλλά μετά κατάλαβα οτι εγώ ήμουν κλειστή. Και έλεγα 30 χρόνια γιατί μου έλεγαν πράγματα που έκαναν οι γονείς τους κι εγώ σκεφτόμουν οτι αυτά γίνονται σήμερα στην Ελλάδα ή τους έλεγα εγώ πράγματα και μου έλεγαν οτι αυτά γίνονταν στην εποχή των γονιών τους. Το έβλεπα σε θέματα σχέσεων με το άλλο φύλο, σχέσεις με οικογένεια, φιλίες κλπ. Και αργότερα συνεχίζοντας να ζω έξω και… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνω 100%. Θυμαμαι την πρωτη φορα που ειχα επισκεφτει τη Μαδριτη, λιγο μετα τη νομιμοποιηση των γαμων ομοφυλοφιλων και ειχα παθει ΣΟΚ., μα λεω πως μια χωρα με την παρουσια καθολικης εκκλησιας το επετρεψε_?
Μα λεει, η εκκλησια δεν εχει λογο σε αυτα!!!
Απλα πραγματα……
Σας προτεινω επισης να δειτε το βιντεο του αδελφου του MC Yinka, Μιχάλη, στη βουλή για την ιθαγένεια. Επισης παραθετω το ακολουθο: Η δεύτερη γενεά μεταναστών, δηλαδή τα παιδιά των μεταναστών που γεννήθηκαν ή ήρθαν στην Ελλάδα σε πολύ μικρή ηλικία και δεν γνώρισαν άλλη πατρίδα πέραν της Ελλάδας, είναι πλέον αναπόσπαστο τμήμα του ελληνικού πληθυσμού. Πρόκειται για έλληνες που δεν έχουν διαβατήριο. Για έλληνες που δεν μπορούν να κάνουν το μεταπτυχιακό τους σε κάποια άλλη χώρα, όπως οι συμπολιτες τους. Για έλληνες που δεν ψηφίζουν. Για έλληνες που δεν μπορούν να συμμετέχουν σε οποιαδήποτε αθλητική ομάδα. Για έλληνες καταδικασμένους… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ ChainReaction – ως εκπαιδευτικός έρχομαι σε επαφή με αυτά τα παιδιά καθημερινά και με θλίβει η όλη κατάσταση. έχω πολλούς μαθητές που είναι από μη-ΕΕ χώρες – συνάδελφοι στην αρχή με ρωτούσαν “πως μπορείς και τους κάνεις μάθημα; δεν φοβάσαι που πηγαίνεις σπίτια τους;” μιλούσαν έτσι για οικογένειες αξιοπρεπέστατες, γονείς σκληρά εργαζόμενους, παιδιά με σεβασμό και δίψα για μάθηση. Τους αγνόησα και συνέχισα. Τώρα, χρόνια μετά, μία μαθήτριά μου γεννημένη στην Ελλάδα, ένα αξιόλογο άτομο που συμμετέχει στις υποχρεώσεις της προς την Ελληνική κοινωνία με σεβασμό στους νόμους και χωρίς λαμογιές και λαδώματα, πήρε την Ελληνική ταυτότητά της και… Διαβάστε περισσότερα »
Το σχόλιο σου με γέμισε ελπίδα, και αυτά τα παιδιά και όλοι εμείς σε ευχαριστούμε που δεν υπεκυψες στις προσπάθειες των συναδέλφων σου να σε τρομοκρατήσουν και συνεχισες το εργο σου! Θυμάμαι να διαβάζω συνέντευξη του MC Yinka για το θέμα και δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου, ότι δηλαδη και αυτοί οι συμπολίτες μας βρίσκονται υπό ενός είδους τρομοκρατία, αυτή του ελληνικού κράτους…
Ο αλληλοσεβασμος και η αλληλοβοήθεια θα κάνουν τη χώρα μας να πάει μπροστά σε αυτο το ζήτημα, καθώς και ανθρώποι σαν εσένα που σκέφτονται για τον εαυτό τους και δεν εγκλωβίζονται σε ρατσιστικά στερεότυπα!
Δεν ξέρω να μετρήσω τα χρόνια, αν είναι 50 ή 30, το μόνο που ξέρω είναι ότι στην Ελλάδα, υπάρχει αγένεια, ξεροκεφαλιά και ανυπόφορη αμορφωσιά. Όπου αμορφωσιά δεν εννοώ την έλλειψη ενός πτυχίου, αλλά την έλλειψη επίγνωσης της θέσης του καθενός. Παντού ξερόλες, διακόπτες και υστερικοί. Δεν ξέρω αν είναι ο κανόνας και αν απλά κάνουν περισσότερη φασαρία όλοι αυτοί (μάλλον αυτό είναι), αλλά κρίνοντας από τη ζωή μου, δεν έχει υπάρξει μέρα μέχρι σήμερα που είμαι 48, να μην ακούσω βλακώδη σχόλια ή αδιάκριτες ερωτήσεις ή να μη συναντήσω κάποιον/α στα πρόθυρα νευρικής κρίσης ή να μη συναντήσω κάποιον… Διαβάστε περισσότερα »
πιστεύω ότι αυτό που επικρατεί τα τελευταία χρόνια είναι ένας νεοσυντηρητισμός, μια θρησκοληψία και μια ιδεολογική οπισθοδρόμηση. Βλέπω μικρά παιδιά να κάνουν διαρκώς το σταυρό τους στο λεωφορείο κάθε φορά που αχνοφαίνεται εκκλησία, κομποσχοίνια στα χέρια και σταυρούς στο λαιμό να φαίνονται επιδεικτικά. Κάτι τέτοιο δεν υπήρχε ούτε κατά διάνοια τις δεκαετίες του ’90 και λίγο μετά. Τότε αγωνιζόσουν ν’ απαλλαγείς από σταυρούς και μάλωνες με συγγενείς για τη θρησκεία και τις υπερβολές της. Σήμερα το Άγιο Όρος είναι της μόδας, ορδές συρρέουν για προσκυνήματα σε μοναστήρια (;). Όλα αυτά δεν είναι άσχετα με μια οπισθοδρόμηση και μια πολιτισμική οπισθοχώρηση.… Διαβάστε περισσότερα »
Η χώρα που ο οδηγός θα βρίσει τον πεζό για την προτεραιότητα στη διάβαση.
Η χώρα που σε απεργία του δήμου τα μπαλκόνια λάμπουν και οι δρόμοι βρωμιζουν.
Η χώρα που ‘έπρεπε’ να εξηγήσω στη δασκάλα του γιου μου γιατί δεν το παιδί δεν έχει βαφτιστεί.
Η χώρα που μια κοπέλα με μίνι φούστα θεωρείται ότι προκαλεί.
κτλ..
“Η χώρα που ο οδηγός θα βρίσει τον πεζό για την προτεραιότητα στη διάβαση.” Στη Θεσσαλονίκη μας έπαιζαν κόρνες ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ και μας φώναζαν γνωστή πολεμική ιαχή (ΜΑΛΑΚΑΑΑΑ) όποτε σταματούσαμε σε διάβαση/επιβραδύναμε σε πορτοκαλί φανάρι/σταματούσαμε αν περνούσε πεζός και άλλα τέτοια ανήκουστα. Ακόμα θυμάμαι 3 συμβάντα και κανονικά κλαίω (ακολουθεί tl;dr) 1) Θεσσαλονίκη, στρίβαμε από κεντρικό σε μικρό στενάκι, το οποίο διέσχιζε μια γριούλα. Σημειωτέον στο στενάκι είχε ΚΑΙ λαϊκή εκείνη την ώρα, οπότε κανονικά (λέω τώρα εγώ η εκκεντρική) πας έξτρα προσεχτικά μιας και έχει πάγκους κόσμο κλπ. Όταν λοιπόν κόψαμε για να μην πάρουμε παραμάζωμα τη γριούλα που… Διαβάστε περισσότερα »
Από Καλαμαριά είμαι.Πηγαινοντας στον πεζοδρομο με το καρότσι μας εβρησε ο οδηγός γιατί πήγαμε να διασχισουμε τη διάβαση χωρίς να τον περιμένουμε. Στο δε άντρα μου είπε ‘ρε μ@@@κα έτσι θα μεγαλώσεις το γιο σου’;
Έτσι θα μεγαλώσεις το γιο σου; Όντως;; Ενταξει αυτός ξεκάθαρα ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν.
Καλα σου ειπε, κοτζαμ αμαξι δεν το ειδατε;! Σας εδωσε και συμβουλες διαπαιδαγωγησης, οριστε, δυο σε ενα μαζι με μαθημα ΚΟΚ.
Τι αγένεια εκ μέρους μας, ξεχάσαμε να τον ευχαριστήσουμε.
ΝΑΙ!!! Αυτό ακριβώς! Τα σχόλια στη lifo, ακόμα και σε άρθρα απο το site της Α, μπα; τα λένε όλα!
Συμφωνώ με όσα ειπώθηκαν – βέβαια, αυτό το “πενήντα χρόνια” είναι κομμάτι βαρύ. Εξίσου κομμάτι βαρύ βέβαια είναι να κρίνεις με βάση τις περιορισμένες αντιλήψεις σου σε κάποια νησιά για να χαρακτηρίσεις ένα σύνολο. Αυτό για να πούμε ότι (γνώμη μου πάντα) μπορεί το συμπέρασμα της φίλης σας να είναι σωστό, ο τρόπος όμως με τον οποίο κατέληξε σε αυτό όχι. Τούτων λεχθέντων (αμέ), οι αγαπημένες μου στιγμές σουρεαλισμού είναι όταν ακούω Έλληνες του εξωτερικού να αποκαλούν το Primark “Πακιστάν”, να μη μιλάνε με Αλβανούς για άγνωστους λόγους, να βρίζουν αδιακρίτως τους “Ασιάτες” και να ρίχνουν καπάκι και έναν εξάψαλμο… Διαβάστε περισσότερα »
“Τούτων λεχθέντων (αμέ), οι αγαπημένες μου στιγμές σουρεαλισμού είναι όταν ακούω Έλληνες του εξωτερικού να αποκαλούν το Primark “Πακιστάν”, να μη μιλάνε με Αλβανούς για άγνωστους λόγους, να βρίζουν αδιακρίτως τους “Ασιάτες” και να ρίχνουν καπάκι και έναν εξάψαλμο στους “Αγγλάρες”. Αυτά από άτομα με πανεπιστημιακή εκπαίδευση (κατά τεκμήριο μορφωμένα).” Αυτό. Απ’ όταν μετακόμισα Αγγλία, όταν ακούω ελληνικά κόβω λάσπη. Κυριολεκτικά όλοι όσοι γνώρισα (όπως είπες κι εσύ διδακτορικοί, μεταδιδακτορικοί, και προφέσορες κιόλας τρομάρα τους) σκεφτόντουσαν, ζούσαν, κι εκφράζονταν σαν τον μπάρμπα μου απ’ το χωριό. Κράξιμο όλη μέρα στους Άγγλους, “να καεί το μπουρδέλο το νησί” (γύρνα στην Κάτω… Διαβάστε περισσότερα »
Trapezokathismata (by the way- πολύ γουστόζικο ψευδώνυμο!) έχω και εγώ παρόμοιες εντυπώσεις από Έλληνες στο Λονδίνο. Πραγματικά, δεν τους καταλαβαίνω καθόλου αυτούς τους ανθρώπους. Εάν δεν σου αρέσει η χώρα που σε φιλοξενεί, να μην σε κρατάμε φίλος…
Να μη σε κρατάμε, πολύ σωστά το λες Thereisalwayshope11. Αυτή η απάντηση ταιριάζει εξ άλλου και στην Αγγλίδα φίλη της κοπέλας που έγραψε το αρθρο
Θενκς, τραπεζοκαθίσματα φορ δε γουην! 😂
Δεν είναι το ότι δεν τους αρέσει μόνο. Το κυρίαρχο πρόβλημα είναι αυτή η διαρκής, αδικαιολόγητη, και εμμονική αίσθηση υπεροχής που έχουν. Απέναντι τόσο σε ντόπιους (κουτόφραγκοι, μπάζα, αμερικανάκια) και μετανάστες (κατώτεροι, φτωχύλοι, απολίτιστοι, άλλο-οι-Έλληνες-μετανάστες).
Greek Exceptionalism – όπως υπάρχει και το British Exceptionalism (βλέπε σχόλια Tories για Brexit), American Exceptionalism (Trump and Co.) etc. Τι στο καλό, όλοι σε αυτόν τον πλανήτη exceptional είμαστε; συνηθισμένοι άνθρωποι δεν υπάρχουν πια;
Μήπως έχουμε τους ίδιους γνωστούς; 😛 Να πω την αλήθεια, κι εγώ το σκέφτομαι πλέον πριν μιλήσω ελληνικά. Δε θέλω να πω ότι δεν υπάρχει ρατσισμός και στην Αγγλία και παντού, ούτε να κάνω γενικεύσεις, κρίνοντας από την εμπειρία μου. Αλλά ο δικός μας ο χαβάς είναι απάλευτος, ειδικά αυτό το “σαν την πατρίδα τίποτα” που περιγράφετε κι εσείς ή αυτή η αγένεια του να μιλάμε ελληνικά μέσα στη μούρη των άλλων, γιατί γιόλο, άμα θέλουν ας μάθουν ελληνικά να μας καταλαβαίνουν (και να τους θάβουμε και μπροστά τους).
“μα γιατί το κάνουν αυτό έτσι οι Άγγλοι” (γιατί κλάνει το γατί, ξεπέρασέ το, ακόμα σοκάρεσαι με το διακόπτη-κορδόνι στο μπάνιο γαμώ το κερατάκι μου;) “εεε πού να ξέρουν αυτοί οι κακομοίρηδες από φαΐ/ποτό/διασκέδαση” (ε ναι χίλιες φορές καλύτερα να γαμιόμαστε στα κοψίδια και τα κοκορέτσια και μετά να καβαλάμε το τιμόνι μπαούλο στα ξίδια, τι να ξέρουν μωρέ οι ΚΟΥΤΟΦΡΑΓΚΟΙ που θεωρούν το περπάτημα διασκέδαση, λολ!!!) “Πω μλκ κοίτα τον αυτόν (σημείωση: συνάδελφός μου ασιάτης), ω μλκ πώς είναι έτσι οι κακομοίρηδες, χαχαχα κοίτα μας κοιτάει, λες να κατάλαβε ότι λέμε γι’ αυτόν; Ωωω τι τρώει ρε μλκ;;; Πωωω… Διαβάστε περισσότερα »
Έχω κλάψει που όλοι έχουμε γνωρίσει τέτοιους έλληνες. Μήπως να βρισκόμασταν μεταξύ μας; Εν τω μεταξύ ξεχάσατε το πιο βασικό, ότι οι Άγγλοι δεν ξέρουν να τρώνε και τι να μας πουν που το εθνικό τους φαγητό ειναι τα fish and chips. 😀
Εκει βλεπεις τα χειροτερα φιλτατη. Δεν μου λειπουν καθολου οι Ελληνες ακριβως για τους λογους που περιγραφεις.
Δώσε πόνο τραπεζοκαθίσματα! Έκει με την Κάτω Κλανίτσα, κατουρήθηκα ολίγον τι 🙂
Χαίρομαι ιδιαιτέρως που διαβάζω αυτά από εσάς όλους διότι έχω δεσμό με ένα παλικάρι που κάνει παρέα κατά κύριο λόγο με Έλληνες. Δεν είναι σαφώς όλοι για τά μπάζα κάναμε και πολύ καλές γνωριμίες, αλλά αισθάνομαι άσχημα και έχω ενοχές λίγο, οπότε ακούω ελληνικά και σκέφτομαι “ωχ πάλι Έλληνες” όπως ακριβώς αναφέρατε και εσείς οι περισσότεροι! Δεν ξέρω έχω διαπιστώσει μια εμμονή να κολλήσουμε πάνω σέ συν Έλληνες χωρίς να φιλτράρουν περαιτέρω αν τούς παίρνει άν ο άλλος θέλει ρε παιδάκι μου. Όπως επίσης και μία τάση πολύ άσχημη για κουτσομπολιά τί κάνει ο ένας, τί κάνει ο άλλος… Δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Εμεις εξαρχης κολλησαμε με αλλους μεταναστες και ντοπιους. Δυστυχως οι Ελληνες που γνωρισα τυχαια ηταν απο επιεικως αδιαφοροι και γραφικοι, ως για τα μπαζα στις βαριες περιπτωσεις. Να σημειωσω οτι δεν αποκλειω να γνωρισω γαματο συνελληνα, απλα δεν ετυχε. Να ομολογησω βεβαια για να ειμαι απολυτα ειλικρινης οτι δεν επιδιωκω παρεα με Ελληνες – εφυγα απ την Ελλαδα κυριως λογω της επικρατουσας νοοτροπιας οποτε δεν ψαχνομαι εδω περα για πατριωτακια. «Δεν ξέρω έχω διαπιστώσει μια εμμονή να κολλήσουμε πάνω σέ συν Έλληνες» Μου θυμησες που ειμαι με το φιλο μου και τρωμε συζητωντας, και ξαφνικα σκυβει ενας απο παραδιπλανο τραπεζι… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι ναι τα έχω συναπαντήσει όλα αυτά τα ευτράπελα στη Βρετανία. Πλέον κάνω κρίσιμες ερωτήσεις πριν αποφασίσω αν θέλω κάποιον για παρέα. “είσαι εδώ για μάστερ;” (ναι και δεν βλέπει την ώρα να φύγει) “με τον καιρό την παλεύεις;” (ο κωλόκαιρος, κι εμείς έχουμε τον αέναο ήλιο) “διάλεξε το μέρος που είναι μπουρδέλο: α) το Νησί β) ένα οίκημα με κόκκινη λάμπα απέξω” (στο α κόβεσαι δια παντός. λέω να το κυκλοφορώ σε κάρτες αυτό το μούλτιπλ τσόις αλλά με βραχυκύκλωσε το brexit) Έλληνες που με πλησιάζουν με λαχτάρα με το που ακούσουν ελληνικά βρίσκονται αντιμέτωποι με τη βασίλισσα του… Διαβάστε περισσότερα »
Θα σου το θέσω απλά: σε μια χώρα όπου η πλειοψηφία κόπτεται για το φαίνεσθαι, δηλαδή την εντύπωση, δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με το είναι, δηλαδή την ουσία.