Λένα Φουτσιτζή
Καλησπέρα Α,Μπα, Ξέρω ότι στήλη καταπιάνεται με μεγάλη γκάμα θεμάτων, έτσι παίρνω το θάρρος να ζητήσω τη γνώμη/ συμβουλή ει δυνατόν, σε ένα θέμα που πιθανόν προβληματίζει κι άλλους γονείς. Είμαι μαμά μιας κόρης που πηγαίνει φέτος στην πρώτη δημοτικού. Με έκπληξη διαπίστωσα πόσο βαριά είναι η τσάντα των παιδιών, αφού για κάθε μάθημα υπάρχει και το ανάλογο τετράδιο εργασιών που τα συνοδεύει, χώρια τα τετράδια που αγοράζουμε εμείς. Τα παιδάκια κυριολεκτικά λυγίζουν όταν την κουβαλούν. Ενώ υπάρχουν χώροι στο ισόγειο του σχολείου, το τμήμα της μικρής βρίσκεται στον πρώτο όροφο, γεγονός που κάνει τη μεταφορά της τσάντας από τα παιδιά επικίνδυνη και δύσκολη. Ως εκ τούτου, οι γονείς το έχουμε αναλάβει, ακόμα και γονείς μεγαλύτερων παιδιών που θεωρούν ότι το βάρος είναι αδικαιολόγητο να το σηκώνουν τα παιδιά. Επανειλημμένα δεχτήκαμε παρατηρήσεις από τις δασκάλες και τη διευθύντρια να μην το κάνουμε γιατί: «Πρέπει να μάθουν» «Μεγάλωσαν» (σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα του πρωτοπήγαν σχολείο!) και κυρίως «Δε θέλουμε να μπαίνουν οι γονείς στο σχολείο». Επειδή συγκρούστηκα ανοικτά μαζί της λέγοντάς της ότι αυτό δεν είναι δυνατό να συμβεί μιας και το τμήμα της πρώτης είναι σε όροφο, ειδοποίησε ότι «Θα είναι αυστηροί και το θέμα θα κλείσει χωρίς συνέχεια». Βέβαια αυτό το λέει στα παιδιά για να το ακούσουν οι γονείς. Δυστυχώς οι περισσότεροι αντέδρασαν μουδιασμένα σε στυλ «που να βγάζεις άκρη τώρα…». Αν και μπήκαμε στον Νοέμβρη δεν μας ενημέρωσαν για το πότε θα γίνει συνέλευση γονέων. Δεν έχει γίνει καν ενημέρωση από τη δασκάλα της τάξης για θέματα που αφορούν τους μαθητές της. (Τη Δευτέρα μας είπε θα γίνει η πρώτη!- 1,5 μήνα μετά το ξεκίνημα της χρονιάς. Επειδή εδώ είναι επαρχιακή πόλη και όλα μαθαίνονται, μάθαμε ότι και σε άλλο σχολείο απαγορεύεται η είσοδος γιατί κάποτε μια μητέρα μάλωσε ένα παιδί του σχολείου. Το ερώτημά μου είναι το εξής: Είναι δυνατόν το 2018 να θεωρείται ότι το να σηκώνει το παιδί τέτοιο βάρος χωρίς να καταπονείται είναι θέμα σκληραγώγησης; Είναι δυνατόν ενώ όλοι οι ορθοπεδικοί υπογραμμίζουν τους κινδύνους για την υγεία των παιδιών, οι «υπεύθυνοι» να συμπεριφέρονται σαν να μπήκαμε απρόσκλητα στο σαλονάκι τους; Δεν είναι υπόλογοι; Πως αντιμετωπίζεις μια τέτοια αυταρχική συμπεριφορά;
–Λήδα
Με συλλογικότητα. Μην περιμένετε να οργανώσει η δασκάλα συνέλευση, συναντηθείτε από μόνοι σας και απευθυνθείτε στους ανώτερους της, αν αυτή κάνει πώς δεν ακούει. Υπάρχουν κανονισμοί για το πότε επιτρέπονται οι γονείς στο σχολείο και με ποιους όρους, πρέπει κι εσείς ως γονείς να ενημερωθείτε για την νομοθεσία. Θα πρέπει να απαιτήσετε να συζητηθεί αυτό το θέμα και να λυθεί με έναν τρόπο αποδεκτό από όλους. Για το θέμα των κιλών της τσάντας υπάρχουν στοιχεία που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ως μπούσουλα γιατί το «βαρύ» και το «ελαφρύ» δεν λένε τίποτα, υπάρχουν ζυγαριές και δεδομένα.
Καλημερα! Ως δασκάλα με 15ετή εμπειρία στο δημοσιο σχολείο ηθελα λιγο να βοηθησω την κουβέντα. Προφανως στη συγκεκριμενη περιπτωση δεν υπαρχει καλη επικοινωνια κ σχεση εμπιστοσυνης απο κ προς το σχολείο. Η Νομοθεσία που αλλαξε μόλις πέρυσι απαγορεύει με νομο την είσοδο γονέων στο σχολείο τις ωρες λειτουργιας του . Για το λογο αυτο μου κάνει εντυπωση που σας επετρεψαν το πρωτο διαστημα να μεταφερετε μεσα στην ταξη τις τσαντες των παιδιων σας γιατι ειναι παράνομο πλέον. Επίσης για τις συναντησεις με γονεις οριζεται μια ωρα εβδομαδιαια όπου ο κάθε γονιος μπορεί να ενημερωθεί για το παιδι του και επιπλεον… Διαβάστε περισσότερα »
Προχθές σε εμάς μπήκε γονιός μέσα στην αυλή και έβρισε παιδάκι που επισης πειραζε το παιδί της.
Α κι εμένα είχε ερθει μια φορά μέσα μαζί μου ο μπαμπάς μου να μαλώσει ένα παιδάκι που με πείραζε ασταμάτητα. Το παιδάκι ήταν ο μπούλης της τάξης που ήταν και γιος της δασκάλας, η οποία γενικά ήταν στρίγγλα, ούρλιαζε και μας έβριζε και μερικές φορές είχε ρίξει και χαστούκια (πρώτη δημοτικού όλα αυτά). Δεν είχα μόνο εγώ πρόβλημα, πολλά παιδά ειχαν. Προσωπικά ένιωσα μεγάλη ανακούφιση που μπορούσα να έχω μαζί μου το μπαμπά μου. Σόρρυ δεν έχω κάποιο συμπέρασμα ή άποψη για την είσοδο των γονέων στο σχολείο, αλλά ήθελα να πω την ιστορία μου κι εγω 🙂
Ναι πιθανόν να έχουν όλο το δίκιο με το μέρος τους οι γονείς στις συγκεκριμένες περιπτωσεις. Αλλά κρίνοντας από το πόσο χέρι βάζουν πλέον οι γονείς στους δασκάλους (γιατί έβαλες στο παιδί ΜΟΥ 9 και όχι 10 κλπ) υποθέτω πως πολύ συχνά είναι απλώς αχρείαστα παρεμβατικοί.
Το βρίσκω υπερβολικό να αποκλείονται οι γονείς επειδή κάποιες εξαιρέσεις παρεκτρέπονται. Επίσης έχω την εντύπωση ότι κάποιοι από αυτούς που παρεκτρέπονται το κάνουν γιατί δεν έχει ασχοληθεί ο δάσκαλος κ το πρόβλημα διαιωνίζεται. Κι εμένα είχε χρειαστεί να έρθει η μάνα μου στο δημοτικό να μαλώσει αυτόν που με τραμπούκιζε καθημερινά. Μια φορά ήρθε κ μαχαίρι οι τσαμπουκαδες. Βέβαια τότε το μπουλινγκ δεν είχε οριστεί και ήμασταν απλά παιδιά που παίζαμε…
Αρχικά βάση ΝΟΜΟΥ οι γονείς δεν επιτρέπεται να μπαίνουν στον προαύλιο χώρο του σχολείου παρά μόνο αν υπάρχει πολύ συγκεκριμένος λογος η καθορισμένη συνάντηση με τον εκπαιδευτικό της τάξης. Από τη μια κατανοώ την αγωνία για το βάρος της τσάντας από την άλλη διακρίνω μια επιθετικότητα προς τον εκπαιδευτικό που τολμάει να ακολουθεί τους νόμους και δεν κάνει τεμεναδες στους γονείς. Δεν είναι απόφαση του κάθε δασκάλου σε ποια αίθουσα θα μπει κάθε τάξη, ούτε έχει δικαίωμα κάθε γονιός να έχει λόγο σε αυτό. Ούτε είναι απόφαση του κάθε δασκάλου πόσα βιβλία πρέπει να κουβαλάει το παιδί. Δεν τα διαλέξαμε… Διαβάστε περισσότερα »
Γενικά έχεις δίκιο σε αυτά που λες και επιπλέον κάνεις το σωστό, προτείνοντας στα παιδιά να παίρνουν μαζί μόνο τα απαραίτητα για διάβασμα.
Αλλά, αν δεν είναι απόφαση του δασκάλου ποια βιβλία θα μείνουν στο σχολείο, τότε ποιανού είναι; Κι εμάς η δασκάλα αυτό το προσέχει πολύ και η τσάντα 3 χρόνια τώρα είναι πανάλαφρη.
Σε άλλη τάξη, δεν ξέρω αν διάβασες το σχόλιό μου, παιδάκι α δημοτικού το πήρε πίσω η τσάντα στα σκαλιά από το βάρος. Εκεί ποιος φταίει;
“Ούτε είναι απόφαση του κάθε δασκάλου πόσα βιβλία πρέπει να κουβαλάει το παιδί. Δεν τα διαλέξαμε εμείς τα βιβλία ούτε είναι στο χέρι μας να τα αλλάξουμε. Δεν καταλαβαίνω γιατί μονίμως φταίει ο δάσκαλος σε θέματα που είναι ξεκάθαρα αποφάσεις του υπουργείου. Εγώ προσωπικά αυτό που κάνω εδώ και χρόνια είναι να ζητάω από τα παιδιά να αφήνουν στην τάξη τα βιβλία που δεν χρειάζονται στο σπίτι.” Είμαι πολύ χαρούμενη που υπάρχουν εκπαιδευτικοί σαν εσένα, που σκέφτονται λογικά και δε λένε απλά “γιατί έτσι είναι”. Το έγραψα και παραπάνω ότι όλα μου τα χρόνια ως μαθήτρια, απ’ το Δημοτικό ως… Διαβάστε περισσότερα »
Παιδιά καταλαβαίνω την αγανάκτηση σας, αλλά την ίδια αγανάκτηση έχουμε και εμείς. Θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα. Όταν κυκλοφόρησαν τα καινούρια βιβλία πριν δέκα χρόνια πάνω κάτω αφού τα διδάξαμε πρώτη φορά στο τέλος της χρονιάς μας ζήτησαν να στείλουμε λάθη και παραλείψεις. Είχανε πολλά λάθη, όλοι οι δάσκαλοι από όλη την Ελλάδα έστειλαν λίστες. Την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησαν τα ίδια βιβλία χωρίς διορθώσεις. Και πάλι στο τέλος της χρονιάς μας ζήτησαν να επισημάνουμε τα λάθη. Κάθε χρόνο λοιπόν τους λέμε τα ίδια λάθη και κάθε χρόνο κυκλοφορούν τα ίδια βιβλία χωρίς διορθώσεις. Κανένας δεν μας ακούει ούτε μας… Διαβάστε περισσότερα »
Ένα τάμπλετ με τα βιβλία δεν υποτίθεται ότι μοίρασαν κάποτε;
Ποτέ όμως….
Μπορείτε να ζητήσετε από τους γονείς να τσονταρουν για να πάρετε ερμάρια να αφήνουν τα παιδιά τα πραγματα τους ας πούμε. Λύσεις υπάρχουν αν θέλει κάποιος να ασχοληθεί.
Οι δάσκαλοι είστε πολύ passive aggressive γενικότερα. Σαν αδικημένα σκυλιά πια. Οι υπόλοιποι πάμε στη δουλειά κ μας πετάνε ροδοπέταλα στο διάβα μας.
Καλά συγγνώμη, Σύλλογο γονέων και κηδεμόνων με πρόεδρο υποψήφιο δήμαρχο δεν έχετε;
Παρεμπ, ναι είναι δυνατόν να συμπεριφέρονται έτσι και χειρότερα. Ξέρω ότι έχουμε καταπληκτικούς δασκάλους μέλη εδώ (Mitsi γιουχουουου), αλλά υπάρχουν πολλοί απαράδεκτοι στο χώρο και ταυτόχρονα ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ απαράδεκτοι γονείς ανάλογων αντιληψεων που βοηθούν να διαιωνιζονται οι παθογένειες.
Γιουχουουουου εγώ όπως είπα στο σχολιο μου τα μισά βιβλία τα κρατάω στην τάξη.
Πάρα πολύ εύστοχο το σχόλιο σου. Υπάρχουν πολλοί απαράδεκτοι δάσκαλοι, όμως η παρεμβατικότητα των γονιών κάπου θα πρέπει να σταματάει. Θυμάμαι μια μαμά ενός παιδιού σχεδόν φοβισμένου θα έλεγα που κάθε βδομάδα ήταν στο σχολείο και ρωτούσε για την πρόοδο του παιδιού της τους δασκάλους και το παιδί να υποφέρει από τον έλεγχο που ασκούσε πάνω του. Πολύ καλά έκανε και εφαρμόστηκε αυτός ο νόμος. Θυμάμαι στις συνελεύσεις γονέων παλαιότερα που γίνονταν την ώρα του μαθήματος. Δηλαδή μάθημα δεν γινόταν, μας αφήνανε στο προαύλιο όλους με ελάχιστη επιτήρηση και δεν μας επέτρεπαν να σχολάσουμε αν δεν έφτανε η ώρα του… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί πηγαινοφέρνουν όλα τα βιβλία. Εμάς στην τάξη μας, ευτυχώς, τους λέει η δασκάλα και τα αφήνουν κάτω από το θρανίο τους. Κι έτσι πηγαινοφέρνουν μόνο τα απαραίτητα, δεν έχουν το ίδιο πρόγραμμα κάθε μέρα. Κατά τα άλλα θέλει όντως μαζική κίνηση, σε κανένα ζήτημα δε φτάνει 1-2 γονείς. Να πάτε όλοι μαζί είναι η μόνη λύση που βλέπω, ειδικά αφού δεν φαίνονται πρόθυμοι να συνεργαστούν. Ζυγίστε τις τσάντες, μιλήστε με παιδίατρο ή βρείτε δεδομένα στο διαδίκτυο και ξαναπάτε με στοιχεία. Σ´εμάς, που οι τρεις πρώτες τάξεις είναι επίσης στον πρώτο όροφο, ένα κοριτσάκι έπεσε γιατί το… Διαβάστε περισσότερα »
Αρχικά να διαχωρίσουμε κάποια πράγματα. Οι δάσκαλοι/διευθυντες ορθώς κάνουν και δεν αφήνουν γονείς να μπαίνουν στο σχολικό κτήριο αν δεν υπάρχει λόγος, ιδιαίτερα εν ώρα μαθήματος ή την ωρα που αρχίζει η σχολική μερα. Όσοι επαγγελματικα ασχολούνται με τα παιδιά , με τον οποιοδήποτε τρόπο, γνωρίζουν πως αρκετοι γονείς είναι παρεμβατικοι και εμποδίζουν τη δουλειά τους η διαφορετικά όταν το παιδί είναι σε μικρή ηλικία δεν φεύγει το παιδί από τον γονιο- κηδεμόνα και δεν μπορεί να ξεκινήσει μαθημα- προπόνηση η οτιδήποτε. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι αυτό . Είναι η σχολική τσάντα. Μπορείτε να κάνετε συνέλευση γονέων και κηδεμόνων… Διαβάστε περισσότερα »
Εύχομαι να βρείτε άκρη σύντομα, είναι κρίμα μικρά παιδιά να αποκτούν πρόβλημα με τη σπονδυλική στήλη, τη μέση, τον αυχένα. Κι εμείς θυμάμαι κουβαλούσαμε πολύ πράμα, τη βάζαμε και στον έναν ώμο την τσάντα στο γυμνάσιο, για μόστρα.
Πάντως θα σε συμβούλευα όπως και να ‘χει να πάρεις μια εργονομική τσάντα στο παιδί. Στην Ελβετία όλα τα παιδιά τέτοιες τσάντες έχουν, αν αγοράσεις μια απλή στο παιδί το θεωρούν απαράδεκτο. Είναι ακριβές αλλά τα παιδιά τις κρατούν πολλά χρόνια, μέχρι να ψηλώσουν τόσο που να χρειάζονται το επόμενο μέγεθος. Και δεν κουβαλάνε σχεδόν τίποτα να φανταστείς, όλα στο σχολείο τα αφήνουν.
Είχα ακριβώς το ίδιο πρόβλημα στην πρώτη δημοτικού και ήμουν στο σύλλογο γονέων και έκανα φασαρία. Και…δεν έγινε τίποτα. Μπροστα στο διευθυντή ρώτησα άλλη μαμα παιδίατρο αν επιτρέπεται το παιδί να κουβαλά τέτοια τσάντα και μου απάντησε “α δεν μπορώ ν απαντήσω εγώ σε αυτό” γιατί φυσικά “ου μπλέξεις”. Κατεληξα να τους αγοράσω τσάντες με ρόδες αλλά και πάλι δεν λυθηκε το πρόβλημα γιατι έπρεπε πάλι τα τις κουβαλάνε στα σκαλιά. Και συνέχισα να τσακώνομαι ξανά και ξανά μέχρι που τελειώσαν το δημοτικό. Αλλά ο κανόνας δεν άλλαξε.
Αχ έχουμε φοβερή ευπάθεια σε ό,τι αφορά μέση-πλάτη-αυχένα στο σόι, κι είμαι πολύ ευαίσθητη στο θέμα. Είναι έγκλημα αυτό που κάνουν στα παιδάκια! Λύσεις που βρήκα εγώ μετά από χρόοοοοοονια που βασανιζόμουν με την %@τσάντα είναι να σκίσω (από τη ράχη) όλα μου τα βιβλία σε 2-5 τεύχη και να κουβαλάω μόνο αυτό που μελετούσαμε ανά περίοδο. Επίσης, φύλλα ντοσιέ αντί για τετράδια, που τα οργάνωνα σπίτι σε κλασέρ ανά μάθημα, κι έτσι έφερνα μόνο μια αρμαθιά σελίδες στην τάξη. Σε όποιους καθηγητές πήγαν να γκρινιάξουν για το “θέαμα” ξεκαθάριζα ότι ο σκελετός μου είναι σημαντικότερος από την αισθητική τους.… Διαβάστε περισσότερα »
κι εγώ έσκιζα τα βιβλία σε τεύχη, σε μεγαλύτερες τάξεις όμως που ήταν πιο ογκώδη τα βιβλία. Η αλήθεια είναι ότι το δημοτικό έχει αλλάξει πολύ από τότε που ήμασταν εμείς μικρά :/
Οι τσάντες με ροδάκια είναι χειρότερες όταν υπαρχουν σκαλιά. στα σκαλιά τα ροδάκια δεν ανεβαίνουν, θα σπάσουν, το παιδί πρέπει να σηκώσει την τσάντα και ο μηχανισμός με τα ροδάκια προσθέτει έξτρα βάρος.
Το ου μπλέξεις δεν είναι πάντως εντελώς αδικαιολόγητο. Καταλαβαίνει ένας γονιός ότι όταν ζητάει κάτι τόσο απλό με το σχολείο και βρίσκει τοίχο ότι έχει να κάνει με πουριτανούς που θέλουν τα παιδιά στρατιωτάκια. Κι όταν η πολιτική του σχολείου είναι τέτοια ποιος τον διασφαλίζει ότι δεν θα βάλουν το παιδί του στο μάτι; Γι’ αυτό χρειάζεται η συλλογικότητα, αλλά μέσα στην κοινωνία της απόλυτης ατομικότητας που εμείς είμαστε κι άλλος δεν είναι και όλοι μας φταίνε και σιγά μην σκάσω εγώ για το παιδί της αλληνής που είναι έτσι κι έτσι, σιγά μη βγάλεις άκρη. Μόνο με πάρα πολύ… Διαβάστε περισσότερα »
Καλά γελάω με το 10% του βάρους, το θυμάμαι αυτό το νούμερο, βγαλμένο από κάποια φανταστική παράλληλη πραγματικότητα. Η τσάντα μου στο γυμνάσιο ήταν μεταξύ 10 και 13 κιλών (την είχα ζυγίσει για κάθε μέρα της εβδομάδας, γιατί η γυμνάστριά μας ωρυόταν ότι θα πάθουμε όλοι κύφωση κι ότι δεν πρέπει να σηκώνουμε πάνω από το 10% του βάρους μας – δηλαδή μόνο αν κάποιος ήταν πάνω από 100 κιλά θα ήταν οκ να σηκώνει αυτό το βάρος). Δεν έγινε ποτέ τίποτα γι’ αυτό, το είχαμε απλώς δεχτεί, τη θεωρούσα και λίγο υπερβολική να πω την αλήθεια γιατί με τα… Διαβάστε περισσότερα »
Μη περίμενε να βρείτε άκρη. Εγώ που είμαι σχετικά μικρός από αρκετούς εδώ, πρόλαβα και τη σφαλιάρα, και το τράβηγμα φαβορίτας, το χάρακα στο χέρι(από πάνω που είναι σκληρό) και τα συναφή. Σε δημοτικό σχολείο κωμόπολης. Και τίποτα από αυτά δεν με έκανε ούτε να σκληραγωγηθώ, ούτε να αγαπήσω το κοτέτσι που λέγεται ελληνικό σχολείο. Αντιθέτως οπότε βλέπω αυτούς τους καθηγητές που είχα μου μπαίνουν πολύ βίαιες σκέψεις.