Α, μπα, καπου εγραψες προχτες οτι για να ειμαστε καλα με τον αλλον μακροποθεσμα πρεπει να εχουμε (και) κοινο αξιακο συστημα. Συγχωρεσε με αν δεν το λεω επακριβως , αλλά νομιζω έχω πιάσει το κεντρικό νόημα που ειναι να έχουμε τις ιδιες αξίες. Ενδεικτικα αναφερω το σεβασμό στους άλλους ανθρωπους, το πως μετραμε τη φιλια, το πόσο σημαντικό και τι είδους ρόλο παίζουν τα χρήματα. μέχρι που θα φτάναμε να τα αποκτήσουμε κτλ. Αν λοιπόν έχω καταλάβει καλά, πιστεύεις πως είναι δυνατό δυο ανθρωποι που απο επιλογή έχουν διαφορετικές πολιτικές (και κομματικές) πεποιθήσεις να είναι καλά μαζί; Δεν εννοω να παραμεινουν παντρεμένοι (αν είναι), εννοώ να έχουν μια ήρεμη (στα φυσιολογικα πλαίσια) κοινή ζωή.
-noname
Αυτό εξαρτάται πάρα πολύ από τους λόγους που υποστηρίζει ο καθένας το κάθε κόμμα και την κάθε πολιτική, και από το ποια είναι αυτή η πολιτική πεποίθηση του καθένα, πόσο απέχουν δηλαδή στο φάσμα. Υπάρχουν αποστάσεις που δεν γεφυρώνονται, δεν χρειάζεται φαντάζομαι να σου πω παραδείγματα, υπάρχουν όμως και πολιτικές θέσεις που έχουν επικάλυψη πχ στα οικονομικά θέματα και απόκλιση στα κοινωνικά, ή ακόμη και το ανάποδο.
Επίσης εξαρτάται πάρα πολύ στο πόσο καταλαβαίνει ο καθένας τι είναι αυτό που υποστηρίζει, γιατί δεν βρίσκω κομψό τρόπο να το πω, δεν είναι πάντα αυτονόητο. Είναι πάρα πολλοί που νομίζουν ότι είναι το τάδε επειδή πρεσβεύει το τάδε, αλλά βασικά κάνουν λάθος. Ή που βρίσκονται σε κάποια θέση επειδή νομίζουν ότι αυτό είναι το σωστό, επειδή αυτό κάνουν οι περισσότεροι που ξέρουν και δεν μπορούν να υποστηρίξουν διαφορετική άποψη (επειδή δεν έχουν) και να πάνε κόντρα στο ρεύμα (το περιορισμένο, που τους περιβάλλει). Το αξιακό σύστημα είναι πιο ασφαλής δείκτης από τα κόμματα, ειδικά στην Ελλάδα που οι πολιτικές κωλοτούμπες είναι συστηματικές, αναμενόμενες και πλέον προβλέψιμες.
Αν υπάρχει ανεπτυγμένη πολιτική φιλοσοφία και από τις δυο πλευρές και χώρος για συμφωνία, η ήρεμη ζωή είναι εφικτή. Εφικτή είναι επίσης αν ο καθένας ψηφίζει ό,τι ψηφίζει επειδή έτσι έκανε η οικογένεια του, οπότε η επαφή με την πολιτική είναι ουσιαστικά οπαδική.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αν και οι πολιτικές πεποιθήσεις κρύβουν ολόκληρο αξιακό σύσυημα από πίσω και δεν είναι απλά, ψηφίζω το τάδε κόμμα θα έλεγα έτσι γενικά πως γίνεται έχοντας όμως στο νου μου το παράδειγμα το δικό μου με του συζύγου μου. Ειδικά, θα έλεγα πως εξαρτάται πόσο πεπεισμένος είναι ο καθένας γι’αυτά που πιστεύει, η ηλικία και πόσο παγιωμένα είναι, πόσο σαν προσωπικότητα μπορεί ο καθένας να κατανοήσει και να σεβαστεί τις απόψεις του άλλου και βασικά πόσο μακρυά είναι αυτές οι πολιτικές πεποιθήσεις. Θεωρώ δηλαδή πως ένας συνειδητοποιημένος αριστερός που πιστεύει πως το κράτος πρέπει να αναλάβει την ευθύνη των πολιτών… Διαβάστε περισσότερα »
Έχω την εντύπωση πως πλέον και από νεοκλασικούς και από κευνσιανούς, η αυτορρύθμιση της ελεύθερης, πλήρως ανταγωνιστικής αγοράς θεωρείται ουτοπική και πως όλοι συμφωνούν σε κρατική παρέμβαση, με διαφορά απόψεων στο βαθμό κρατικής παρέμβασης.
Μπορώ να φανταστώ πάντως, ένα ζευγάρι να μπορεί να ζήσει αρμονικά ακόμα και αν οι πολιτικές απόψεις των μελών του είναι εκ διαμέτρου αντίθετες, με δύο προϋποθέσεις. Να μην υπάρχει φανατισμός και να μην προσπαθεί ο ένας να αλλάξει γνώμη στον άλλον. Αυτό που είπε ο Σκιάς όναρ άνθρωπος, δηλαδή.
Ναι δεν νομίζω πως διαφωνούμε. Θεωρώ απλα πως είναι λίγο πολύπλοκο. Δεν αρκεί η θέληση. Κάποιες διαφορές είναι αγεφύρωτες. Και δεν έχει να κάνει πάντα με την ωριμότητα της σκέψης ή τη θέληση να το ξεπεράσεις. Όταν η πολιτική σου σκέψη είναι τρόπος ζωής είναι λίγο πιο δύσκολο. Θέλει μεγαλύτερη προσπάθεια. Κι εκεί που δυσκολεύουν τα πράγματα είναι όταν έρθουν παιδιά. Με τι ιδέες θα τα μεγαλώσουμε;
Τώρα που σκέφτομαι ίσως μεγάλο ρόλο να παίζει η σημαντικότητα των απόψεων στη ζωή κάθε ανθρώπου. Θα αναφέρω παράδειγμα για να γίνω κατανοητή. Ο άντρας μου είναι άθεος και το θεωρεί μεγάλη του κατάκτηση αυτό κι ένας λόγος είναι ότι προέρχεται από ιδιαιτέρως θρήσκα οικογένεια. Μελέτησε, αμφισβήτησε, κατέληξε. Όσο κι αν μ’αγαπούσε αν εγώ ήμουν θρήσκα και ήθελα να πηγαίνω εκκλησία κάθε κυριακή, θα χωρίζαμε. Στο θέμα των παιδιών θα είχαμε καυγάδες ατελείωτους. Όμως έχω άλλους φίλους που η σχέση τους με την εκκλησία είναι αδιάφορη. Γι’αυτούς είναι πιο εύκολο να δεχτούν πως η καθολική σύζυγος πηγαίνει τις κυριακές στην… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω πως είναι θέμα ωριμότητας και να εξηγήσω γιατί. Η ωριμότητα δοκιμάζεται και αποδεικνύεται στα δύσκολα, στα ευαίσθητα θέματα του καθένα, και ανάμεσα στο ζευγάρι και όσον αφορά στα παιδιά. Αν για μένα είναι ευαίσθητο θέμα η θρησκεία, εκεί είναι που πρέπει να καταβάλλω πολλαπλή προσπάθεια να αφήσω το παιδί μου ελεύθερο να αποφασίσει πού θα κινηθεί στο θέμα θρησκεία. Αν είναι ευαίσθητο θέμα για μένα η πολιτική, αν για παράδειγμα είχα πατέρα υπουργό της δεξιάς και εγώ διάβασα, μελέτησα, αμφισβήτησα όπως λες, και έγινα αριστερή, πάλι εκεί είναι που καλό για το παιδί να έχει από μένα την ελευθερία… Διαβάστε περισσότερα »
Θα μπορούσα να φανταστώ μια χαρά έναν υπέρμαχο του καπιταλισμού και της ελέυθερης αγοράς (εκτός ίσως αν ήταν ο ίδιος μεγαλοεπιχειρηματίας με επιχειρήσεις στυγνής εκμετάλλευσης εργαζομένων σε φτωχές χώρες) να είναι μαζί με συνειδητοποιημένο αριστερό υπέρμαχο του σοσιαλισμού και της κρατικοποίησης των μέσων παραγωγής. Πέρα από τις πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις που μπορεί να είχαν, νομίζω εκεί που καταλήγει συνήθως η κουβέντα με τους ανθρώπους που ξέρουν να συνδιαλέγονται, είναι κατά πόσο είναι κάτι ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο. Πχ. γίνεται να υπάρχει καπιταλισμός χωρίς εκμετάλλευση? Είναι ουτοπία ο σοσιαλισμός? Μας ενδιαφέρει τι καλύτερο μπορεί να γίνει μέσα στο υπάρχον σύστημα? Μπορούμε να… Διαβάστε περισσότερα »
Ωραία τα λες, Κασσάνδρα!
Nα, κοίτα τώρα κατι που δεν το αντιλαμβανόμαστε αμέσως (ή στην ολότητά του) όταν συζητάμε στις παρέες ή και στο δίκτυο σε άλλα sites ή στα σόσιαλ. Η εξίσωση της σκατοψυχίας γίνεται πάντοτε στον άξονα του καπιταλισμού, ποτέ στον άξονα του πούρου σταλινισμού ας πούμε, ή οτιδήποτε άλλου. “Είναι σκατόψυχος, επειδή είναι καπιταλιστής” δηλαδή (ούτε καν έγινε σκατόψυχος επειδή δεν θα επιβίωνε στον καπιταλισμό, που είναι κάτι εντελώς συζητήσιμο, ούτε περιθώριο για επιχειρηματία τύπου Καρέλια που έδινε τα σούπερ bonus στους εργαζόμενους κάθε χρόνο επείδή πήγαινε καλά η εταιρεία, παρά μόνον ως εξαίρεση αντίστοιχη με το Γέτι των Ιμαλαϊων, εκείνο… Διαβάστε περισσότερα »
Καραβάν, η οικογένεια μου είναι στο χώρο του εμπορίου από τον 19ο αιώνα. Λοιπόν, έχω βιώσει στο πετσί μου αυτό που λες, στο σχολείο. Ήμουν άριστη και πολύ ήσυχη μαθήτρια και όμως, κάποιοι, λίγοι είναι η αλήθεια, καθηγητές έδειξαν εμπάθεια απέναντι μου, σε συμπεριφορά τους που δεν είχε να κάνει με βαθμολογία, όχι μόνο τουλάχιστον. Ήταν πολύ φανερό, και τότε και τώρα, που βλέπω πιο καθαρά, ότι οι λόγοι ήταν πολιτικο -κοινωνικο -οικονομικοί. Και ήταν γνωστό σε όλους ότι όλοι μα όλοι αυτοί, θεωρούσαν πως είχαν το ‘ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς’.
Ο Καρέλιας, δεν είναι τυχαία πετυχημένος.
Πολύ λυπάμαι…να, αυτά είναι απότοκα του διχασμού.
Κάτι τέτοιες ερωτήσεις με κάνουν να αναρωτιέμαι πότε επιτέλους θα κάνει ο Μανουσάκης σήριαλ για τον έρωτα μιας Συριζαίας με έναν Χρυσαυγίτη.
Εξαιρετικό παράδειγμα. Όχι ο έρωτας. Ο χρυσαυγίτης. Εγώ ας πούμε με χρυσαυγίτη ή ρεπουμπλικανό αμερικάνο (όχι δεν θεωρώ πως είναι ίδια) δε θα μπορούσα να είμαι σε σχέση. Επειδή μπορεί ο ρεπουμπλικανός να ήταν τρελό γκομενάκι ίσως μέχρι να φύγει η τούρλα του σαββάτου να έμενα. Με το χρυσαυγίτη εντάξει. Τι να συζητήσω. Δε θα υπήρχε η τούρλα.
Καλά με το χρυσαυγίτη δε νομίζω να τίθεται καν το δίλημμα από κάποιον στοιχειωδώς νοήμονα άνθρωπο.
“Υπάρχουν αποστάσεις που δεν γεφυρώνονται,” όπως επίσης και που γεφυρώνονται… Να προσθέσω ακόμα και στο ίδιο κόμμα. Πχ. στη ΝΔ, ‘αλλο να είσαι μητσοτακικιά και να μιλάς για το Κιναλλ και το Ποτάμι, και άλλο για αν είσαι καραμανλικιά. Άλλο ο σύντροφος να είναι απλός υποστηρικτής, και άλλο να μαζεύεται με τον Ρουβίκωνα και άλλες ομάδες στα Εξάρχεια και να κάνουν ντου σε Υπουργεία και πρεσβείες. Εδώ δεν μετράει μόνο η πεποίθηση βέβαια, μετράει και η λογική, για μένα τουλάχιστον. Εγώ προσωπικά τις πολιτικές διαφορές τις χωρίζω σε δύο στάδια, όσον αφορά τις σχέσεις μου. Για μένα, άλλο αν είσαι… Διαβάστε περισσότερα »
Το έθεσες πολύ ωραία!
Η συζήτηση περί πολιτικών απόψεων με τον τρόπο που διατυπώνεται στο ερώτημα, αλλά και στις συζητήσεις τέτοιου τύπου στις παρέες, συνήθως μένει σε τελείως επιφανειακό επίπεδο και δεν προχωράει σε βάθος και πρακτική αποτίμηση. Δηλαδή σε πραγματική πολιτική (που είναι εφαρμοσμένη επιστήμη). Πώς μπορούμε ΣΗΜΕΡΑ να μιλάμε με όρους δεκαετίας του 1940 για Αριστερά και για Δεξια, όταν κατανοούμε όλοι ότι όχι μόνον δεν υφίστανται οι προϋποθέσεις που οδήγησαν στην πήξη αυτών των δύο πυλώνων, αλλά και όταν και οι δύο αυτοί πυλώνες έχουν διαχωριστεί σε εκατοντάδες υπο-ομάδες, σε βραχίονες και σε ομάδες που έχουν εκατέρωθεν βάλει τόσο νερό στο… Διαβάστε περισσότερα »
Πριν πολλάαα χρόνια, τότε όταν ήμουν πιτσιρίκα και το ΠΑΣΟΚ ήταν στα ντουζένια του επί Παπανδρέου, ήμουν ημέρα εκλογών στο αυτοκίνητο με τους γονείς μου και θυμάμαι που είχε περασει από δίπλα μας παπάκι όπου οδηγούσε ο σύζυγος και είχε σημαία του ΠΑΣΟΚ στο τιμόνι και η σύζυγος πίσω κράταγε σημαία ΚΚΕ.
Ο κόσμος τριγύρω έκανε πλάκα κι αυτοί έλεγαν “τι να κάνουμε, σε αυτό διαφωνούμε” και συνέχισαν το δρόμο τους!
Μου άρεσε σαν εικόνα. Με έκανε να χαμογελάσω. Πρέπει να ήταν ταιριαστό ζευγάρι 😍
Βέβαια πολύ ταιριαστό ζευγάρι, σήμερα θεωρούνται είδη υπο εξαφάνιση και οι δύο 😆
😀
Είτε πρόκειται για πολιτικές απόψεις, είτε για θρησκευτικές, δύο άνθρωποι φαινομενικά αντίθετοι σε αυτούς τους τομείς μπορούν να συνυπάρξουν μια χαρά αν δεν είναι φανατικοί και αν είναι διατεθειμένοι να ακούν και να δέχονται ο ένας τον άλλον και δεν επικρατεί η νοοτροπία το-δικό-μου-είναι-καλύτερο-από-το-δικό-σου-σου-λέω.
Βλέποντας από το δικό μας παράδειγμα θα πω οτι γίνεται. Αντιδιαμετρικές απόψεις για ένα σωρό ζητήματα μας έχουν προσφέρει πανέμορφες στιγμές ομηρικών καυγάδων. Μάθαμε όμως να ζούμε με την διαφορετικότητα των απόψεων μας. Κάποια θέματα δεν τα αγγίζουμε θεωρώντας πως ανήκουν στην προσωπική σφαίρα του κάθε ενός και δεν επιδέχονται περαιτέρω συζήτησης, σε κάποια υπάρχουν ακόμα ζυμώσεις, κάποια τα λύσαμε. Σημαντικό θεωρώ πως είναι, ακόμα και να διαφωνείς με τον άλλο, να κάνεις τον κόπο να δεις γιατί σκέφτεται έτσι, ποιο είναι το βίωμά του, ποιος είναι ο φόβος του, λείπει ίσως η γνώση; Και κυρίως να δείξεις κατανόηση και… Διαβάστε περισσότερα »
Μου αρέσει πάρα πολύ το σχόλιο σου! Και σημειολογικά, μου αρέσει πολύ που γράφεις με κεφαλαίο Α τη λέξη Άλλος (στον Άλλο).
Yπέροχο ψευδώνυμο!
Μερσί! ^.^
Καλέ ναι! Εμένα το αγόρι μου στο Πανεπιστήμιο ήταν Γραμματέας της Ο…Δ. Διαφωνήσαμε 2-3 φορές, μου ζητησε να ψηφίζω στις φοιτητικές εκλογές την παράταξή του, του εξήγησα πόσο ΚΑΘΕΤΗ είμαι κι απο κει και πέρα γενικά διασκεδάζαμε με το πόσο διαφωνούσαμε. Δε συμμετείχα στις δραστηριότητες, πάρτυ, συνέδρια κλπ και μάλιστα όταν αντίπαλη παράταξη κέρδισε στις εκλογές (ναι παιδιά, έβγαινε τότε η Π…Π) πήγα στο γλέντι γιατί όλοι οι φίλοι μου ήταν “σοσιαλιστές”. Δεν κάναμε το σπίτι πεδίο μάχης. Εντάξει στο “Τα καλύτερά μας χρόνια” χώρισαν και διαφωνούσαν (όχι μόνο λόγω πολιτικών πεποιθήσεων). Τώρα που το σκέφτομαι έχω δει Δ….σες να… Διαβάστε περισσότερα »
Shelby ,με ΄όλο το σεβασμό αλλα΄το ποιόν στις κομμάτικές παρατάξεις του καθενός δεν ειναι ενδεικτικό των πολιτικών του πεποιθήσεων.Ο καθένας πάει στο τραπεζακι που του μοιάζει αισθητικά .
Μίλτο έχετε απόλυτο δίκιο. Ανέφερα την δική μου περίπτωση καθώς ο τότε σύντροφος ήταν απο βαθιά μπλε οικογένεια κι ο ίδιος μπλεγμένος στην Ο…Δ από μικρός. Εγώ πάλι διαφωνούσα και διαφωνώ με τις θέσεις που υποστηρίζει η συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων. Σχετικά με τις μπλε κορασίδες και τους αναρχικούς, ήθελα να τονίσω το χάσμα στο lifestyle και τα πιστεύω. Αν και δεν διαφωνώ καθόλου με το σχόλιό σας. Ισχύει.
Sheldy συγγνώμη αλλά μου ήρθε εμετός μόλις διάβασα για παρατάξεις, πάρτυ και φοιτητικές εκλογές.
Αν ηταν απο βαθειά μπλε οικογένεια και ο ιδιος στην ΟΝΝΕΔ απο μικρός ,τότε δεν βλέπω κάπου τις πολιτικες ΤΟΥ πεποιθήσεις ωστε εσείς να έχετε αλλες και να διαφωνειτε.Ποιες άραγε είναι οι θέσεις που υποστηρίζει η συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων?Ξέρει και η ίδια?Η μηπως ξέρει κάποια?Λογω δικομματισμού στην Ελλάδα τα κόμματα έχουν πολλά μικρά κόμματα μέσα οπότε είναι αδύνατο να πεις “η συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων” και αν ζητήσω περιγραφή να είναι ακριβής.Γενικά αυτο το πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα που η βουλη ειναι χρωματολογιο της Pantone και ο καθένας ακολουθεί απόχρωση και όχι ιδεολογία,μας έχει κοστίσει πολύ σε αντίληψη του τι σημαίνει… Διαβάστε περισσότερα »
Τα οικογενειακά τραπεζώματα να αποφεύγουν, αν πρόκειται για παραδοσιακά πολικοποιημένα και κυρίως κομματοποιημένα σόγια κι όλα θα παν καλά! Ξέρω αρκέτα ζευγάρια που συμβιώνουν (με τις διαφωνίες τους βέβαια) όλο το χρόνο κι ύστερα έρχεται το Πάσχα στο χωριό…
Πάσχα στο χωριό,
συνάντηση μετοίκων,
τα νέα απ’την Αθήνα
στ’ονειρα μου σφήνα…
(άσχετο αλλά αγαπημένο)
Όλα είναι σχετικά κι αυτοί οι στίχοι αγαπημενοι!
Οι κομματικές πεποιθήσεις και το αξιακό συστημα ειναι παντελώς αποκομμένες έννοιες μεταξύ τους και πολλοί στην Ελλάδα θεωρούμε οτι η κομματική μας τοποθέτηση ”μιλαει” για μας ,γιατι ειμαστε συνιθισμένοι σε περιβάλλον ακραίας πόλωσης. Στην πραγματικότητα αυτό που μένει ή τουλάχιστον αυτό που θα έπρεπε να μένει θα ήταν τι πιστευουμε για αυτο το άτομο και μέσα απο την κομματικη του κοσμοθεωρία.Παρτε παράδειγμα πρόσωπα που εχουν πλέον υπερκομματικό χαρακτηρα στην Ελλάδα και κανείς δεν αρνειται το πολιτικό τους εκτόπισμα όπως ο Ευ Βενιζέλος ή ο αγαπημένος και ενωτικός πρώην ΠτΔ Κων. Στεφανόπουλος. Αν πάλι νομίζετε οτι οι πολιτικές σας τοποθετησεις ειναι… Διαβάστε περισσότερα »