Είμαι 40 ετών και συζώ εδώ και πέντε χρόνια με κάποιον άνθρωπο χωρισμένο με δύο ενήλικες κόρες. Ο ίδιος είναι είκοσι χρόνια μεγαλύτερός μου. Μέχρι τότε ζούσα με την μητέρα μου και δεν είχα κάνει κανονική σχέση. Την συγκεκριμένη σχέση την κυνήγησα εγώ περισσότερο και μπορώ να πω ότι τώρα είμαστε καλύτερα απ’ ότι στην αρχή. Το μόνο αγκάθι είναι ότι δε θέλει παιδί, κάτι το οποίο μου είχε ξεκαθαρίσει βέβαια από την αρχή. Εγώ, φουλ ερωτευμένη, το είχα δεχτεί χωρίς να υποψιάζομαι ότι θα έρθει καιρός να το θελήσω. Ίσως να φταίει η ηλικία μου και τα βιολογικά περιθώρια που στενεύουν, ίσως να ένιωσα ασφάλεια στη σχέση και μου ήρθε τώρα. Το θέμα δεν είναι ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς παιδί. Είναι ότι θέλω παιδί μαζί του, το δικό του το παιδί, να το ζήσω μαζί του αυτό. Του έχω εξηγήσει ότι θα μου άρεσε να φτιάξουμε ένα σπιτικό όπως δεν το έχω ζήσει εγώ. Εκείνος όμως είναι ανένδοτος και απόλυτος. Αυτό με έχει πληγώσει αφάνταστα και με έχει θίξει σαν γυναίκα. Με πιάνει το παράπονο με άσχετες αφορμές (π.χ. να δω έναν μπαμπά με το παιδάκι του) και ζηλεύω ακόμα και τις κόρες του που έχουν την απεριόριστη αγάπη του και το αντίστροφο. Γιατί δε θέλει να το προσφέρει αυτό και σε μένα; Προφανώς δεν είμαι ο άνθρωπός του. Οι αντιδράσεις μου δεν είναι καλές (κλάματα και μούτρα) με αποτέλεσμα να χαλάει η ατμόσφαιρα και τελικά και η σχέση. Εάν ήταν πιο διαλλακτικός δε θα με ένοιαζε τόσο να μην μπορέσουμε τελικά να κάνουμε. Με σκοτώνει όμως η απόρριψή του. Ο λόγος που δε θέλει λέει ότι είναι διότι έχει κάνει τον κύκλο του και δεν είναι σε αυτή τη φάση, πιστεύω όμως ότι δε θέλει να πληγώσει και τις κόρες του, καθότι είναι και πολύ ενοχικός που χώρισε από την μητέρα τους πριν πολλά χρόνια και τους κάνει όλα τους τα χατίρια. Να μείνω και να το παλέψω; Το παράπονο και η απορία ξέρω ότι θα υπάρχουν πάντα. Ευχαριστώ.
–Κατερίνα Γ.
Κατερίνα, πρέπει να πας σε ψυχολόγο. Είναι πάρα πολύ μεγάλο αυτό το θέμα για να αναπτυχθεί σωστά αλλιώς. Είναι υπαρξιακό, και μέσα του έχει ένα σωρό θέματα που πρέπει να επεξεργαστείς, όλα δικά σου.
Μπορώ να σου πω ότι δεν είναι προσωπική απόρριψη ότι δεν θέλει να κάνει παιδί. Η απάντηση «έχει κάνει τον κύκλο του» είναι απολύτως, 100% κατανοητή, υπαρκτή, λογική. Δυσκολεύομαι να καταλάβω πώς δεν μπαίνεις καν στον κόπο να σκεφτείς γιατί ένας εξηντάχρονος δεν θέλει να κάνει παιδί. Με καμία γυναίκα. Η εξήγηση που δίνεις είναι πολύ επικίνδυνη, δεν έχεις λόγο να βλέπεις ανταγωνιστικά τα παιδιά του. Τι να παλέψεις, δεν ξέρω. Τι να παλέψεις; Να κάνει ένα παιδί που δεν θέλει; Σε ποιον θα κάνει καλό αυτό; Νομίζεις ότι θα γίνει στοργικός πατέρας μόνο και μόνο επειδή θα γίνει πατέρας;
Το κενό που νιώθεις για το σπιτικό που δεν έζησες δεν υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να σου το καλύψει. Μόνη σου πρέπει να το αναλύσεις, και δεν πρέπει να εξαρτάται από τις αποφάσεις των άλλων, ούτε από τις περιστάσεις. Πήγαινε σε ψυχολόγο, άμεσα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αυτό που ο άλλος είναι ξεκάθαρος από την αρχή και μετά τον κατηγορείς γιατί δεν άλλαξε γνώμη με ξεπερνάει!
Βρε Κατερίνα, δεν είναι απόρριψη το ότι δε θέλει να κάνει παιδί, γιατί πολύ απλά δεν έχει να κάνει με εσένα, δεν θέλει να κάνει παιδί γενικά, έχει να κάνει με αυτόν. Δεν λέω ότι δε θα το αγαπάει ή ότι δε θα γίνει καλός πατέρας αν κάνετε, λέω ότι δε φαντάζεται τον εαυτό του με ένα μωρό στα 60 του.
Δεν γίνεται να το κάνει σαν χάρη, δεν είναι δώρο Χριστουγέννων το παιδί.
Μάλλον φαντάζεται τον εαυτό του με ένα εγγόνι στα 60 του
Είναι πολύ στενάχωρη η ερώτησή σου γιατί σε κάποιον απ’έξω που τη διαβάζει χωρίς να σε ξέρει είναι εξαιρετικά οφθαλμοφανής ο παράλογος τρόπος που ερμηνεύεις τα πράγματα και είναι πολύ δύσκολο να απαντησει χωρίς να σε πληγώσει. Αλλά η Λένα σου χτυπάει το καμπανάκι με ένταση. Χρειάζεσαι βοήθεοα να το ξεμπλέξεις το κουβάρι. Ζήτησέ την.
Κατερίνα Γ. οι γονείς μου είναι 60 χρονών και τα βρίσκουν σκούρα αν μείνουν πάνω από 2 ώρες με το ανίψι μου. Είναι πραγματικές οι δυσκολίες, είναι πραγματικό το “έχω κάνει τον κύκλο μου”. Το ότι στο λέει καθαρά και ξάστερα και απόλυτα είναι το μόνο καλό σε αυτή την ιστορία. Προσπάθησε να τον ακούσεις.
“Είναι ότι θέλω παιδί μαζί του, το δικό του το παιδί, να το ζήσω μαζί του αυτό. Του έχω εξηγήσει..” κι εκεινος σου εχει εξηγησει και μαλιστα στο ξεκαθαρισε εξ αρχης, αλλα δεν δειχνεις να καταλαβαινεις.. ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΕΒΑΣΤΗ Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΑΠ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ; ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΤΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΑΥΤΟ. εσυ στην αρχη εδειχνες να μην σε νιαζει, αλλα στην συνεχεια εγινε επιμονη και βασανιστικη αναγκη σου το να κανετε παιδι. εκεινος δεν αλλαξε. ηξερε απ την αρχη τι ηθελε κι εμεινε σταθερος σε αυτο. δεν σε απεριψε εκεινος δηλαδη. εσυ τον απεριψες… αλλα του ελεγες… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ πάλι γιατί θεωρώ σωστό εκ μέρους του που δεν θέλει να κάνει παιδί στα 60 του; Έχεις παρά πολλές απαιτήσεις και προσδοκίες ζωής και ολοκλήρωσης και της στηρίζεις σε έναν άνθρωπο προκειμένου να υλοποιηθούν. Είναι άδικο, λάθος και υπερβολικό. Κάνε κάτι ώστε να αλλάξει αυτή η οπτική σου, δεν θα σε οδηγήσει σε ωραίες διαδρομές.
Ένας άνθρωπος 60 χρονών είναι απόλυτα λογικό να μην θέλει να κάνει παιδί. Από τη μία το έχει ήδη ζήσει, και από την άλλη ίσως και ακριβώς επείδή το έχει ζήσει, ξέρει τι χρειάζεται ένα παιδί, που ένας άνθρωπος στα 60 είναι πολύ δύσκολο να προσφέρει. Χωρίς να θέλω να μειώσω τους μεγάλους ανθρώπους που γίνονται γονείς, βιολογικά οι αντοχές είναι διαφορετικές, εκτός φυσικά αν μιλάμε για κάποιον κατά μέσο όρο πολυ πιο καλοζωισμένο άνθρωπο, αθλητικό τύπο με πολλη ενέργεια. Σκεψου οτι πρεπει να το κουβαλάει για χρόνια, να τρέχει πίσω του και να σκύβει, να παίζει και να τρέχει… Διαβάστε περισσότερα »
Κάποιοι ενηλικιώνονται, οι υπόλοιποι απλώς γερνάνε. Οι δεύτεροι πρέπει οπωσδήποτε να απευθύνονται στους ειδικούς, τόσο για το δικό τους καλό, όσο και για των γύρω τους.
Το θεωρώ κάπως λογικό ένας άνθρωπος στα 60 του να μην θέλει να κάνει τώρα παιδιά. Οι αντοχές μειώνονται σημαντικά όσο μεγαλώνουμε. Ειδικά αν έχει πλήρη γνώση των ευθυνών του ως γονιός και το πόσο θα πρέπει να συμβάλει στην ανατροφή αυτού του παιδιού καθημερινά. Ο δικός μου πατέρας έκανε τον αδερφό μου (από δεύτερο γάμο) γύρω στα 45. Μια μέρα που είχαμε πάει στο πάρκο/κούνιες και τρέχαμε (έτρεχα) πέρα δώθε για να τον προσέχουμε γύρισε και μου είπε κάπως λυπημένα πως το ευχαριστιόταν πολύ περισσότερο όταν ήμουν εγώ μικρή γιατί πλέον νιώθει ότι δεν έχει τις ίδιες δυνάμεις και… Διαβάστε περισσότερα »
Τι να σας πω, προσωπικά φρίκαρα που θέλει να κάνει παιδί με έναν άντρα 60 χρονών. Το παιδάκι θα ήταν 10 και ο μπαμπάς 70 φεύγα. Κάπου τελειώνουν όλα και τα επιχειρήματα τύπου “η ηλικία είναι απλώς ένα νούμερο” ακούγεται παρανοϊκό στα αυτιά μου.