in

Αγαπητή «Α, μπα»: Είναι αναγκαστικό να απολαμβάνουμε όλοι την τέχνη;

Ντρέπομαι που το λέω αλλά βαρέθηκα

Πιστεύεις ότι όλοι οι άνθρωποι θα έπρεπε να εκτιμούν και να απολαμβάνουν την τέχνη (αναφέρομαι κυρίως σε ζωγραφική)? Και εξηγούμαι. Σε ένα πρόσφατο ταξίδι μας με το σύντροφο μου στη Νέα Υόρκη στα ‘to do’ ήταν εννοείται το MET ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Capture

Πιστεύεις ότι όλοι οι άνθρωποι θα έπρεπε να εκτιμούν και να απολαμβάνουν την τέχνη (αναφέρομαι κυρίως σε ζωγραφική)? Και εξηγούμαι. Σε ένα πρόσφατο ταξίδι μας με το σύντροφο μου στη Νέα Υόρκη στα ‘to do’ ήταν εννοείται το MET, AM of Natural History & αν έμενε χρόνος το ΜοΜa. Πήγαμε στο ΜΕΤ. Στο 20 λεπτο πάνω βαρέθηκα. Ντρέπομαι που το λέω αλλά βαρέθηκα πολύ και απλά έκανα υπομονή ακολουθώντας το σύντροφο μου. Συνέχεια είχε το Natural History όπου ξετρελάθηκα με τους δεινόσαυρους και όλα τα προϊστορικά όντα-κυριολεκτικά έκανα σαν παιδάκι (είμαι στα 28). Αφού μας έμειναν 2-3 ώρες μέχρι το κλείσιμο είπαμε να πάμε και στο ΜοΜA. Βόλταρε αυτός και εγώ ακολουθούσα όταν κοντοστάθηκε μπροστά από το ‘On the beach’ Picasso. Το χάζευα για κανα 10 λεπτο και προσπαθούσα να καταλάβω τι δείχνει-γυναίκες στη παραλία-, πιο το νόημα και θα ήθελα να εντυπωσιαστώ και εγώ από το μεγάλο και γνωστό Picasso. Δεν τα κατάφερα. Ένιωθα για το υπόλοιπο της μέρας αμόρφωτη, ακαλλιέργητη και γιατί δε μπορώ και εγώ να ξετρελαθώ με τη τέχνη όπως με τους δεινόσαυρους. Θα πρεπε να δώσω κι άλλο χρόνο στον εαυτό μου? Θα πρέπει να διαβάσω για τέχνη για να την καταλάβω? Δε ξέρω αν έχει σημασία αλλά είμαι γυναίκα των θετικών επιστημών (μηχ. μηχανικός)

αρτιστική ΝΟΤ

Το μόνο που θα «έπρεπε» να κάνουν όλοι οι άνθρωποι είναι να σέβονται τους άλλους ανθρώπους και τις επιλογές τους. Για όλα τα άλλα δεν υπάρχει «θα έπρεπε».

Η απόλαυση της τέχνης δεν είναι κάτι που προκύπτει από μόνο του. Είναι θέμα εκπαίδευσης/παιδείας. Δεν θα γίνει αν δώσεις χρόνο στον εαυτό σου, άλλωστε 28 είσαι, πόσο χρόνο ακόμα; Χρειάζεται διάβασμα, επαφή, συζητήσεις με ανθρώπους που μπορούν να εξηγήσουν, αλλά και τριβή. (Ως προς αυτό χρειάζεται χρόνος, αλλά για να ωριμάσουν οι γνώσεις. Από μόνος του δεν θα κάνει διαφορά).

Οι τέχνη μερικές φορές μπορεί να σε κάνει να νιώσεις κάτι χωρίς να ξέρεις γιατί, και χωρίς να έχεις σχετική καλλιέργεια. Δεν είναι υποχρεωτικό να σου αρέσει ο Πικάσο, είτε ξέρεις από τέχνη, είτε όχι. το ΜΕΤ είναι ένα ολόκληρο σύμπαν, είναι κρίμα που το απέρριψες μέσα σε ένα εικοσάλεπτο, μάλλον πήγατε κατευθείαν στις αίθουσες με την ζωγραφική που είναι πάντα γεμάτες (οι μπροστά μπροστά. Όσο προχωράς προς τα μέσα το πλήθος αραιώνει, όταν φτάνεις στα γλυπτά του Ντεγκά (του Ντεγκά!) είσαι μόνος σου, όλοι στο εικοσάλεπτο βαριούνται). Ίσως κάτι άλλο σου άρεσε περισσότερο, όπως οι στολές των Σαμουράι, ή οι ιππότες, ή τα μουσικά όργανα;

Μην μπαίνεις στα μουσεία χωρίς καμία προεργασία, σα να μπαίνεις σε μαγαζί να χαζέψεις ρούχα. Δες τις προσωρινές εκθέσεις, δες τι υπάρχει γενικώς, και πήγαινε μόνο στις αίθουσες που πιστεύεις ότι θα σου αρέσουν. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να εξοικειωθείς με την τέχνη, αν σε ενδιαφέρει δηλαδή, γιατί δεν είναι υποχρεωτικό. Στο ΜΕΤ έχει και ένα πολύ ωραίο καφέ στο ισόγειο, κοντά στις αίθουσες με την αμερικάνικη τέχνη, που έχει και πολύ καλό φαγητό. Μπορείς να αράξεις εκεί, όσο ο φίλος σου χαζεύει πίνακες με πολλά τετράγωνα το ένα πάνω στο άλλο.

Ελπίζω να μην πιστεύεις στο απλοϊκό «εγώ είμαι μαθηματικό μυαλό δεν καταλαβαίνω από τέχνες» γιατί δεν ισχύει καθόλου. Το λένε όσοι δεν καταλαβαίνουν ούτε από μαθηματικά, ούτε από τέχνες.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

25 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Muse
Muse
5 χρόνια πριν

Μακάρι, μακάρι, να μπορέσω να επισκεφτώ και γω αυτά τα μουσεία κάποια στιγμή!
Ήσουν πολύ τυχερή που βρέθηκες εκεί ακόμη κι αν δεν το βλέπεις έτσι. Αχ! Μακάρι να ήμουν και γω εκεί!

bozonio
bozonio
5 χρόνια πριν

Δε το λέω συχνά αυτό αλλά θεωρώ ότι είναι εν μέρει πρόβλημα της ελληνικής εκπαίδευσης. Στο σχολείο δεν ερχόμαστε σε επαφή παρά μόνο με αρχαία ελληνική άντε και λίγο βυζαντινή και αναγέννησιακη τέχνη. Όσους Έλληνες φίλους ή συγγενείς πήγα στο MoMa δε τους άρεσε. Και θεωρώ ότι δε τους άρεσε γιατί δεν έχουν εξοικειωθεί με τέχνη ειδικά με contemporary art. Όταν δεν έρχεσαι σε επαφή με τέχνη παρα μόνο πολύ σπάνια ενώ υπάρχει και η διάχυτη άποψη «τι βλακείες είναι η σύγχρονη τέχνη» είναι δύσκολο να απολαύσεις κάτι. Δε το βλέπεις με ανοιχτό μυαλό και δεν ξέρεις πως να το… Διαβάστε περισσότερα »

Kelly
Kelly
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  bozonio

Και ακριβώς αυτό είναι το παράδειγμα του πόσο διαφορετική εμπειρία προσφέρει η τέχνη για τον καθένα! Δεν υπάρχει άλλος σαν τον Ρόθκο που να με πλημμυρίζει με τόση ζεστασιά και αγάπη κάθε φορά που είμαι μπροστά σε έργα του. Σχεδόν μου έρχεται να κλάψω. Νιώθω λες και προσπαθεί να με αγκαλιάσει. Ο Ζορζ Σερά μου φέρνει ανείπωτη χαρά και μου φτιάχνει τη διάθεση. Ο Πολοκ είναι η μεγαλύτερη μου λατρεία που μου προκαλεί κάθε φορά και κάτι νέο ακόμα και αν πάω να δω τον ίδιο πίνακα. Κάτι θα ανακαλύψω σε αυτό το ελεγχώμενο χάος της τέχνης του. Θα πιάσω… Διαβάστε περισσότερα »

bozonio
bozonio
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Kelly

Τι ωραίο σχόλιο! (Και ας διαφωνούμε για το Ροθκο, τι να κάνουμε) Πολοκ και εγώ μπορώ να κάτσω ώρα να ακολουθώ τις γραμμές του κάθε πίνακα, σα να κοιτάω φωτογραφίες γαλαξιών. Η Georgia O’Keeffe με γεμίζει χαρά και αισιοδοξία με τα λουλούδια και τα χρώματα. Σερά θα κάτσω να δω τον πινακα όσο πιο κοντά γίνεται, να παρατηρήσω τις τέλειες και πως συνδυάζονται, πως στήνουν την μεγάλη εικόνα.
Άρχισα ήδη να σχεδιάζω την επόμενη επίσκεψη σε μουσείο!

Ponemenosspourgitis
Ponemenosspourgitis
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  bozonio

Ρόθκο απλά θεός

IrisPrismatica
IrisPrismatica
5 χρόνια πριν

Πρώτ’απ’όλα θα επαναλάβω ότι αν δεν σου αρέσει η ζωγραφική, απλώς δεν πειράζει. Ξέρω πανέξυπνους ανθρώπους με φαντασία που δεν τους συγκινεί η ζωγραφική παρά ίσως πολύ σπάνια. Το ίδιο ισχύει για όλα πάνω κάτω τα είδη τέχνης. Το μόνο που θα συμβούλευα οποιονδήποτε δεν ενθουσιάζεται με κάτι που παθιάζει άλλους ανθρώπους, ειδικά δε κάτι που έχει υμνηθεί από μεγάλα μυαλά ανά την Ιστορία, είναι να μην το περιφρονήσει. Δηλαδή, να μην ασχοληθεί, αλλά να μην πει κι ότι είναι σαχλαμπούχλα με την οποία ασχολούνται οι αφελείς ή οι κακόγουστοι ή οι αιθεροβάμονες. Άπαξ και δεν πει κάτι τέτοιο, κι… Διαβάστε περισσότερα »

tsatsara
tsatsara
5 χρόνια πριν

Είναι ακριβώς έτσι όπως τα λέει η Λένα!
Πρέπει να υπάρχει βάση για να καταλάβεις μερικά πράγματα,που ομως θέλει προσπάθεια και ενδιαφέρον για να χτιστεί στα 18.
Είναι τεράστια πόρτα η ζωγραφική.Υπεροχη παρόλα αυτά!
Το ΜΕΤ είναι το ωραιότερο μέρος που έχω πάει στη ζωή μου.
Σου εύχομαι την επόμενη φορά που θα πας να ξέρεις τι βλέπεις.
Ένας πολύ ωραίος τρόπος να έρθεις σε επαφή με αυτά τα πράγματα είναι να διαβάσεις βιογραφίες ζωγράφων.

Modern mammoth
Modern mammoth
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  tsatsara

To MET όπως και άλλα μουσεία έχει πλέον apps που μπορούν να κατατοπισουν τους λιγότερο υποψιασμένους στις εκθέσεις. Ωραιο είναι να κάνει κανείς έρευνα πριν πάει, αλλά δεν είναι τόσο εφικτό πάντα. Οπότε, άποψη μου είναι ότι δεν είναι ανάγκη να αποθαρρύνεται κάποιος που δεν θέλει να μπει στη διαδικασία να ψάχτει πιο στοχευμένα.

tsatsara
tsatsara
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Modern mammoth

Όχι,φυσικά.
Υπαρχει πολύς κόσμος ο οποιος παρόλο που δεν ξέρει τι βλέπει πλημμυρίζει από συναισθήματα.Δεν χρειάζεται πάντα να ξέρουμε τι βλεπουμε.
Αλλά η κοπέλα έκανε άλλη ερώτηση και για αυτό έδωσα αυτήν την απάντηση.Θεωρω ότι οι βιογραφίες ειναι ένας ενδιαφέρων τρόπος να έρθεις σε επαφή με την τέχνη.

Σκιάς όναρ άνθρωπος
Σκιάς όναρ άνθρωπος
5 χρόνια πριν

Σίγουρα δεν είναι ανάγκη να απολαμβάνουμε όλοι την τέχνη, είναι όμως σημαντικό να μην τη θεωρούμε απαξία.

Open S
Open S
5 χρόνια πριν

Θα μπορούσα να έχω στείλει εγώ μια παρόμοια ερώτηση. Αλλά λίγο πιο δραματική για έξτρα γεύση: Λιποθυμάω μέσα στα μουσεία. Κυριολεκτικά. Εντάξει, έχω λίγο ορθοστατική υπόταση αλλά δεν εκδηλώνεται τόσο έντονα όταν πχ περιμένω στην ουρά για ένα hot-dog. Ενώ στην ουρά για να δω έναν πίνακα, ή΄μπροστά από τον πίνακα που νομίζω πως καταλαβαίνω αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να τον κοιτάζω μέχρι να “μπω” μέσα του ή να διαβάσω τις πινελιές του… Η αλήθεια είναι ότι προτιμώ να διαβάζω τόμους ολόκληρους για κάποιον πίνακα ή γλυπτό από την άνεση του σπιτιού μου, και να διαβάζω την βιογραφία του… Διαβάστε περισσότερα »

Dioni
Dioni
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Open S

Είναι όντως περίεργο! Δεν το εχω ξανακούσει ποτε!

Zanafia
Zanafia
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Open S

Πιστεύω αυτό http://www.tactualmuseum.gr/ θα σε ενδιαφέρει 🙂 Είμαστε πολλοί, ούτε εγώ νιώθω τίποτα απλώς κοιτάζοντας κάτι. Το ‘χω προσπαθήσει πολύ με τα εικαστικά, και με διαβάσματα και με μουσεία και με το Χρονικό της Τέχνης που μόνο απέξω δεν το ‘μαθα, ε κάποια στιγμή αποφάσισα ότι δεν είναι για μένα. Δεν περνάω απαίσια στα μουσεία, κυρίως γιατί ο σύντροφος εκστασιάζεται κι έχει ένα τρισεκατομμύριο πράγματα να πει και μου αρέσει να τον ακούω -αλλά οι πίνακες για τους οποίους μιλάει με αφήνουν παγερά αδιάφορη. ΑρτιστικήΝΟΤ, αν αγαπάς άλλες μορφές τέχνης (τη μουσική, το θέατρο, τη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο…) δεν υπάρχει… Διαβάστε περισσότερα »

idril
idril
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Open S

Φυσικά και είναι σημαντικές οι υπόλοιπες αισθήσεις. Χαίρομαι τα εγγλέζικα και σκανδιναβικά μουσεία γιατί σχεδόν πάντα έχουν εκθέματα να αγγίξεις, να οσμιστείς, να ακούσεις. Αν πρόκειται για αρχαιολογικής αξίας αντικείμενα, κατασκευάζουν αντίγραφα για να μπορούν όλοι να τα αγγίξουν. Αν και γενικώς προορίζονται για μικρότερους ηλικιακά επισκέπτες, πάντα μα πάντα αφιερώνω χρόνο για να νιώσω με τις υπόλοιπες αισθήσεις μου κι ας με κοιτούν παράξενα άλλοι ενήλικες, χοχο! Μακάρι να είχαν περισσότερη τόλμη και φαντασία οι Έλληνες curators, ειδικά στο Μουσείο της Ακρόπολης θα είχα εκτιμήσει τη δυνατότητα να ψηλαφήσω τα γλυπτά αλλά απαγορευόταν ακόμη και στα αντίγραφα εκείνων που… Διαβάστε περισσότερα »

Joe_Dalton
Joe_Dalton
5 χρόνια πριν

Για αυτό ακριβώς βοηθάει σε ανάλογες επισκέψεις (μουσεία/αρχαιολογικούς χώρους κ.λπ) η μίσθωση ξεναγού. Επειδή κάποιες φορές είναι ακριβή επιλογή, μπορείς να βρεις άλλα άτομα και να μοιραστείτε τα έξοδα. Όσες φορές το έκανα αυτό, δε το μετάνιωσα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η επίσκεψη στο νομισματικό μουσείο. Έχοντας το επισκεφθεί μόνη, απλά χάζευα τα νομίσματα και δεν κατάλαβα κάτι, αλλά όταν ξαναπήγα σε ξενάγηση τρελάθηκα πραγματικά, ακούγοντας το υπόβαθρο και την ιστορία ταυτόχρονα. Είναι αυτονόητο ότι δεν καταλαβαίνουμε όλους τους τομείς. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να απορρίπτουμε πράγματα γιατί δεν είναι ο τομέας μας. Με λίγο διάβασμα πριν και σωστή ξενάγηση νομίζω… Διαβάστε περισσότερα »

βλαχάκι(το)
βλαχάκι(το)
5 χρόνια πριν

Όχι δεν είναι απαραίτητο να σου αρέσει (με το ζόρι), όμως πραγματικά δεν σε ενδιαφέρει τίποτα; κανένα aspect/θεματική; καμία εποχή/ κίνημα; καμία μορφή παρουσίασης (στατική vs πιο interactive κ.λπ.), καμία έκθεση όπου υπάρχει σύνδεση τέχνης και εκάστοτε καθημερινής ζωής ή σύνδεση με κοινωνικοπολιτούς παράγοντες; Επίσης όπως με την μουσική αν π.χ. δεν έχεις ακούσει miles davis δεν θα σου πρότεινα να χτυπήσεις κατ’ ευθείαν το beaches brew, αλλά το …. mellow davis ή κάτι βατό τελοσπάντων, ίσως και με τον π.χ. Πικάσο θα άξιζε να δεις από πού ξεκίνησε ως παιδί/ έφηβος και την εξέλιξή του (υπάρχει και σειρά https://www.nationalgeographic.com/tv/genius/).… Διαβάστε περισσότερα »

Maggie
Maggie
5 χρόνια πριν

Έχω κάτσει ώρες ολόκληρες μπροστά σε ένα έργο του Pollock στο ΜοΜΑ, κι αλλες τοσες στο ημισκοτεινο δωματιο του πρωτου οροφου στην Tate με εργα Rothko. Δεν είναι γιατι με ευχαριστει να βλεπω πιτσιλιες ή ατμοσφαιρικα diffuse κοκκινα. Καποια εργα, αν τους το επιτρεψεις, αντιδρουν και επιδρουν πανω σου με απιστευτο τροπο, οι curators του εξωτερικού ξερουν πολύ καλα που και πως θα βαλουν το καθετί. Δεν ειναι καποιες φορες αυτο που βλεπεις, αλλά πώς σε κανει να νιωθεις, ποια συναισθηματα φέρνει στην επιφάνεια. Δεν χρειαζεται να ξερεις τα απαντα του Rothko για να νιωσεις κάτι οταν βλεπεις τους πινακες… Διαβάστε περισσότερα »

idril
idril
5 χρόνια πριν

Εμ έτσι που τα λες είναι σαν να βάζεις στον εαυτό σου αγγαρεία/τιμωρία!! Όχι δεν είναι απαραίτητο να απολαμβάνεις όλες τις πτυχές της τέχνης, ή κάθε τι που θα μπορούσε να εκτεθεί σε ένα μουσείο. Πάρα πολύ σωστή, αν και βρίσκω πως παραμένει άγνωστη γενικώς, η συμβουλή να πηγαίνεις προετοιμασμένη. Το ΜΕΤ, το ΜΟΜΑ, αντίστοιχα τα μουσεία του Smithsonian στην Washington DC, η Tate Gallery, το V&A και η National Portrait Gallery στο Λονδίνο είναι τεράστιοι εκθετικοί χώροι. Για να δεις κάτι σωστά πρέπει να έχεις μελετήσει προηγουμένως τι εκτίθεται, τι σε ενδιαφέρει και τι μπορείς να δεις στο χρόνο… Διαβάστε περισσότερα »