Υπάρχει τελικά το άλλο μας μισό; Θα μπω κατευθείαν στο θέμα γιατί η ιστορία μου είναι περίπλοκη. Πριν από δύο χρόνια γνώρισα στο μαγαζί που δουλεύω ακόμα ως σερβιτόρα έναν άντρα – ας τον πούμε Χ-, ο Χ λοιπόν είκοσι χρόνια μεγαλύτερος μου, απτή πρώτη στιγμή μου τράβηξε τη προσοχή. Η ιστορία δείχνει ότι τράβηξα και εγω τη δική του. Στην αρχή ειμασταν και οι δύο απλά ευγενικοί ο ένας στον άλλον με μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα κάθε φορά που μιλούσαμε η κοιτιομασταν. Μια μέρα λοιπόν μου έστειλε μήνυμα. Έφτιαξε ένα προφίλ ψεύτικο απλά και μόνο για να με προσεγγίσει γιατί ούτως ή αλλως με έβλεπε μόνο στη δουλειά. Έτσι άρχισαν όλα. Ερωτευτήκαμε αγαπήθηκαμε και τελικά πριν ένα μήνα χωρίσαμε. Ο Χ πέρα των είκοσι χρόνων που μας χωρίζουν ήταν παντρεμένος κάποτε και έχει δύο παιδιά. Πολλές φορές λοιπόν είχαμε συζητήσει το θέμα ότι η πρώην γυναίκα του ξανά παντρεύτηκε έκανε και άλλο παιδί και ξανά χώρισε και τα παιδιά του όλο αυτό το έχουν πάρει πολύ άσχημα και δεν θέλει να τους κάνει το ίδιο. Πολλές φορές είπαμε ότι σε 4 5 χρόνια που θα έχουν τελειώσει το σχολείο και θα είναι ενήλικες θα μπορούμε να είμαστε μαζί κανονικά. Και πολλές άλλες φορές οι ανασφάλειες του όσο και να τις συζητουσαμε δεν μπορούσαμε να βρούμε λύση με τίποτα. Με το τελευταίο ξέσπασμα ανασφάλειας να μου λέει πως κάνει όνειρα για εμάς και κάποια στιγμή τα όνειρα του φτάνουν στο σημείο που αυτός θα είναι 60 χρόνων παππούς και εγώ 40 χρόνων νεοτατη γυναίκα και δεν θα μπορεί να μου προσφέρει τίποτα και καλύτερα να χωρίσουμε να βρω έναν άνθρωπο στην ηλικία μου να φτιάξω τη ζωή μου. Όσες φορές και να του είπα πόσο τον αγαπάω και πόσο τον λατρεύω δεν άλλαζε γνώμη και στάση. Έτσι λοιπόν χωρίσαμε και τώρα με το πέρασμα των ημερών και πιο ήρεμη σκέφτομαι πως ίσως τελικά είχε δίκιο αλλά απτην άλλη σκέφτομαι ότι με αυτόν τον άνθρωπο έζησα όντως τον κεραυνοβολο έρωτα ένοιωσα συναισθήματα που δεν ήξερα πως μπορώ να νοιώσω και μέσα μου νοιώθω πως είναι ο άνθρωπος μου. Και στο πέρασμα αυτών των ημερών μιλήσαμε είτε έστειλε αυτός είτε εγώ γιατί συνέβαιναν πράγματα που μόνο ο ένας στον άλλον θέλαμε να τα πούμε. Και ενώ όλα μεταξύ μας είναι τέλεια αυτά τα 20 χρόνια τελικά ειναι τόσο καθοριστικά για να είμαστε χωριστα και δυστυχισμένοι; Και αγάπητη α, μπα αναρωτιέμαι μήπως τελικά αυτό που λένε πως οι μεγάλοι έρωτες δεν μπορούν να είναι μαζι είναι αλήθεια; και αν δεν είναι μαζί αυτοί που αγαπήθηκαν πολυ τότε ποιοι θα είναι μαζί; μίζεροι και συμβιβασμενοι άνθρωποι;
-Άννα
Τα είκοσι χρόνια μπορεί να είναι καθοριστικά, μπορεί και όχι. Εξαρτάται από τους ανθρώπους. Ασήμαντα πάντως, δεν είναι. Δεν μπορούν να είναι. Είναι γεγονός ότι όταν αυτός είναι 60 εσύ θα είσαι 40, και αυτή η διαφορά θα σημαίνει κάτι. Δεν μπορώ να προβλέψω τι, γιατί όπως έγραψα ήδη, εξαρτάται από τον συγκεκριμένο εξηντάρη και τη συγκεκριμένη σαραντάρα.
Αυτό που είναι σίγουρα καθοριστικό είναι ο απλοποιημένος τρόπος με τον οποίο βλέπει τη ζωή του αυτός (κι εσύ κατά συνέπεια). Επειδή τα παιδιά πήραν στραβά αυτό που έκανε η μάνα τους (αν πήραν στραβά ακριβώς αυτό και δεν έχει κλονιστεί για άλλο λόγο η σχέση τους, ή αν είναι όντως κλονισμένη, ποιος ξέρει αν είναι όντως, ή αν αυτός νομίζει έτσι) δεν σημαίνει ότι αν αυτός παντρευτεί μια άλλη γυναίκα και κάνει παιδί μαζί της, θα χωρίσει και μετά τα παιδιά θα πάρουν στραβά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Αν το βλέπει έτσι, δεν μπορείς να κάνεις πολλά, νομίζω, γιατί δεν είναι η θέση σου, ούτε η ζωή σου, για να επέμβεις.
Για αυτό που λένε για τους μεγάλους έρωτες, είναι μια ανοησία χωρίς περιεχόμενο. Οι καταδικασμένοι έρωτες δεν είναι ρομαντισμός, είναι κακές επιλογές. Υπάρχουν πολλοί μεγάλοι έρωτες που εξελίχθηκαν, είναι σημαντικό να το ξέρεις αυτό, για να μην δικαιολογείς αδιέξοδες καταστάσεις που δεν σε συμφέρουν.
Δεν λες την ηλικία σου, αλλά η δήλωση «δεν έχω ξανανιώσει έτσι» πρέπει να σου πω ότι δεν είναι απόδειξη μεγάλου έρωτα. Δείχνει μόνο ότι εσύ δεν έχεις ξανανιώσει έτσι. Αυτό το «έτσι» δεν είναι κάτι αντικειμενικό, είναι η πορεία της ζωής σου. Ο άνθρωπος σου δεν θα είναι κάποιος που θα σου πει να φύγεις για να φτιάξεις τη ζωή σου. Αυτό, είναι αυταπόδεικτο.
Δεν υπάρχει το άλλο σου μισό γιατί εσύ είσαι ήδη ολόκληρη. Κάνουμε σχέσεις από επιλογή επειδή θέλουμε συμμάχους, όχι επειδή μας λείπει κάτι που θα μας δώσει κάποιος άλλος. Αν νιώθεις ότι σου λείπει κάτι, πρέπει να κάνεις θεραπεία για να βρεις τι είναι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
“Δεν υπάρχει το άλλο σου μισό γιατί εσύ είσαι ήδη ολόκληρη. Κάνουμε σχέσεις από επιλογή επειδή θέλουμε συμμάχους, όχι επειδή μας λείπει κάτι που θα μας δώσει κάποιος άλλος”.
Λοιπόν, αυτές τις δύο προτάσεις θα έπρεπε να τις είχα διαβάσει πολύ νωρίτερα στη ζωή μου.
Είναι μία ολόκληρη φιλοσοφία ζωής!
Δεν πιστεύω πως τα 20 χρόνια διαφορά είναι πάντα καθοριστικά. Αλλά όταν ένας άνθρωπος έχει κάνει πολλά και διαφορετικά πράγματα στη ζωή του σε σχέση με εσένα, αυτά ναι μπορεί να είναι καθοριστικά. Ακόμα και χωρίς τη διαφορά ηλικίας. Δηλαδή αν ήταν κάποιος χωρισμένος με παιδιά κοντά στην ηλικία σου, μπορεί να υπήρχε μια ανασφάλεια λιγότερη, αλλά και πάλι θα μπορούσε να υπάρχει το θέμα των παιδιών, ακριβώς όπως το θέτει τώρα. Επίσης νομίζω πως έχει διαφορά το πότε θα γνωρίσεις κάποιον με τόσο μεγάλη διαφορά ηλικίας. Αν για παράδειγμα εσύ είσαι 20, έχεις περιορισμένες εμπειρίες σε όλα τα επίπεδα.… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό που είναι καθοριστικό είναι ότι εκείνος δε θέλει να είστε μαζί. Αν ήθελε τότε θα ήσασταν μαζί και ο χρόνος θα έδειχνε αν η διαφορά ηλικίας στη δική σας περίπτωση, έπαιξε ή όχι ΤΕΛΙΚΑ καθοριστικό ρόλο. Τώρα, επειδή καταλαβαίνω α-πό-λυ-τα τι νιώθεις, επέτρεψε μου να σου σκάσω τη φούσκα γιατί εκεί μέσα δεν οξυγονώνεται καλά ο εγκέφαλος και θολώνει η σκέψη: Αυτά τα συναισθήματα που δεν πίστευες ότι μπορείς να νιώσεις, περιγράφονται με μια λέξη που είναι η *λαχτάρα*. Δεν ήταν μόνο γοητευτικός και ερωτεύσιμος, είναι πρώην σύζυγος και πατέρας δυο ανήλικων παιδιών και 20 χρόνια, σχεδόν μια γενιά,… Διαβάστε περισσότερα »
Κάποτε, πριν καμιά 20αριά χρόνια, ήμουν σε παρόμοια κατάσταση. 20 χρόνια διαφορά. Πρώην καθηγητής μου, που ούτως ή άλλως τον λάτρευα από πριν. Έρως, τρελός και παλαβός κι αυτός να λέει πως μόνο σε μένα μπορεί να μιλήσει, μόνο εγώ τον καταλαβαίνω, κι εγώ φυσικά να τον έχω θεό. Ήταν η έλλειψη κριτικής που λάτρευε αγαπητή φίλη και η άνευ όρων παράδοση ή άνευ όρων “αγάπη” αν το θέλεις. Το γεγονός ότι εμένα μου είχαν μάθει ότι σα γυναίκα το πιο σημαντικό πράγμα που μπορεί να μου συμβεί/που μπορώ να κάνω, είναι να αγαπήσω έναν άντρα άνευ όρων. Το γεγονός… Διαβάστε περισσότερα »
Θα γίνω κακιά χρονιάρες μέρες αλλά είναι το απόσταγμα από αρκετές πρόσφατες ερωτήσεις: επειδή εσείς ερωτευτήκατε με πάθος και η σχέση δεν σας βγήκε, δε σημαίνει ότι οι υπόλοιποι είναι μίζεροι και συμβιβασμένοι.
Βλέπω τέτοια κείμενα γραμμένα από ανθρώπους πονεμένους, που περιμένουν διακαώς μια κουβέντα που να επικυρώνει αυτή την μοιρολατρική πλάνη και ειλικρινά στεναχωριέμαι. Αν αισθάνεσαι πως κάτι σου λείπει, ψάξε μέσα σου με μια βοήθεια ειδικού να βρεις γιατί.
Πήξαμε στα ρομάντζα “οι μεγάλοι έρωτες δε φοράνε νυφικό”, “οι μεγάλοι ερωτες κοιμούνται χωριστά” και ιδού τα αποτελέσματα. Κάθεσαι και αγαπάς και λατρεύεις μια απάτη. Αυτά που θέλεις να κάνεις εσύ αυτός τα έχει ήδη κάνει. Με άλλη. Και δε θέλει να τα ξανακάνει, και έχει όλα τα δίκια του κόσμου. Είναι μεγάλος για να αλλάζει πάνες πώς να στο πω αλλιώς. Εκτός και αν θέλεις να νταντεύεις κι αυτόν μαζί, γιατί αν πχ τώρα είναι 50άρης και σου φαίνεται σέξυ, όταν δεις σε 15 χρόνια τη μασέλα στο ποτήρι θα αλλάξεις γνώμη. Βέβαια αυτά δεν έχουν καμιά σημασία εφόσον… Διαβάστε περισσότερα »
Στην πρώτη πρόταση άρχισα να τραγουδάω Ρόκκο,
μα δεεεεν τελειώωωωωνουν, οιαγαπεςοιμεγάλεςδεντελειώωωωνουν, πονάνευποφέρουνεματώωωωνουν κι αρχίζουν πάλι απ’την αρχήηη
Μετά είδα τη μασέλα στο ποτήρι και είπα οκ, γενικά μοιάζει τη μαμά του, 84 είναι και έχει τα δοντάκια της, αυτός έχει 1-2 σφραγίσματα, μάλλον εγώ θα χρειαστώ μασέλα πρώτη. Αλλά μου κόπηκε το λαλά.
Τι με βρήκε μεσούσης της καραντίνας Εντελβάις ΑΧ Εντελβάις.
αχαχαχαχα να είσαι καλά γλυκιά μου Πόντια! Εντάξει υπερέβαλα προφανώς για να ξενερώσει λίγο η γράφουσα. Άσε που με τη σύγχρονη οδοντιατρική κανένας δεν πρέπει να κοιμάται πια με τα δόντια του σε ένα ποτήρι όπως είπε και ο σπουδαίος επιστήμονας Branemark και “πατέρας” των οδοντιατρικών εμφυτευμάτων. Λύσεις υπάρχουν γενικά μη μου αγχώνεσαι🥰
Σχέση με διαφορά ηλικίας 17 χρόνων εδώ. Τυχαίνει να είμαστε καλά μαζί γιατί τυχαίνει να έχουμε ίδια γούστα, ίδια φιλοσοφία και να θέλουμε τα ίδια πράγματα για τη ζωή μας (πχ να μην κάνουμε παιδιά). Δεν πιστεύω οτι υπάρχει αυτό που λέμε “ο άνθρωπός μου” γιατί οι άνθρωποι αλλάζουμε στην πορεία της ζωής μας. Δεν ξέρω να σου πω αν θα θέλω τα ίδια πράγματα σε είκοσι χρόνια, συνεπώς δεν ξέρω να σου πω αν θα ταιριάζω ακόμα με αυτόν τον άνθρωπο. Το μόνο που ξέρω είναι οτι τώρα είμαστε πολύ καλά μαζί. Αν κλείσει αυτός ο κύκλος, θα πάω… Διαβάστε περισσότερα »
Ρε παιδιά τι έχει γίνει τώρα τελευταία στο Α,μπα, είδε φως και μπήκε όλο το κοινό του Σούπερ Κατερίνα;
Λένα ειδικά η τελευταία σου παράγραφος είναι φοβερή👌. Τώρα απο το γράμμα της κοπέλας δεν περίμενα να προκύψει η ερώτηση αν οι μεγάλοι έρωτες ειναι καταδικασμένοι. Εγώ προσωπικά πιστεύω οτι όχι. Πολλοί σεναριογράφοι τους προτιμούν να τελειώνουν στα ντουζένια τους για να μην δουν ποτέ τη φθορά και την απομυθοποίηση. Και ποια ειναι η απομυθοποίηση; η ρουτίνα; μια χαρά ειναι και η ρουτίνα έχει και τα ωραία της. Το θέμα είναι πως επειδη ο έρωτας είναι κάτι πηγαίο σπάνια ακολουθεί τα κριτήριά μας για την επιλογή συντρόφου. Αν επελεγες ορθολογιστικά έναν σύντροφο δεν θα επελεγες 20 χρόνια διαφορά. Κι ομως… Διαβάστε περισσότερα »