Χελλοου σε όλο το Α,μπα. Έχω μια ερώτηση κοινωνικής φύσεως. Είμαι νονά ενός κοριτσιού, της κόρης μιας καλής μου φίλης. Με τη φίλη, γίναμε φίλες μέσω τριτου, κάναμε πολλή παρέα μια περίοδο, εκ των υστέρων όμως η καθημερινή επαφή χαθηκε. Εκείνη έκανε παιδιά, εγώ χώρισα οπότε οι ζωές μας ειναι διαφορετικές. Έχουμε επαφή, θα βρεθούμε, θα τα πούμε αλλά όχι με τη συχνότητα του παρελθόντος. Εγω βάφτισα το κοριτσάκι της και είμαι τυπική νονά. Χριστούγεννα-Πασχα-Γενεθλια είμαι εκεί με τα δώρα μου,πάντα τα κανονίζω όλα από νωρίς και δεν χρειάζεται να με κυνηγήσει. Δεν έχω σούπερ συχνή επαφή με το παιδί, οκ ίσως βρεθούμε και στα ενδιαμεσα. Αυτό που μου φαίνεται αγενές είναι ότι εκείνη δεν με έχει κεράσει ή φωνάξει σπίτι για φαγητό πότε ή τέλοσπαντων δεν δείχνει κάποια αβρότητα τέτοιου τύπου. Δηλαδή οκ δώρα στη μικρή, θέατρα και για τις τρεις μας και η φίλη μου τιποτα. Ούτε καν το δικό της εισιτήριο να πληρωσει. Ή Να πει έλα ρε νονά σπίτι μια Κυριακή να φάμε. Ή πάμε έξω να σε κεράσουμε σουβλάκια. Ή να πάρε ένα τσουρέκι για το Πάσχα. Κάτι μικρό τέλοσπαντων. Είναι αγένεια ή όντως δε συνηθίζεται κ το βλέπω εγώ έτσι?
-Νονά
Η τυπικότητα σου δεν εκτιμάται, οπότε σκέψου μέχρι πόσο θέλεις να την διατηρήσεις. Η φιλία όπως φαίνεται, δεν υπάρχει.
Δεν χάνονται οι άνθρωποι επειδή κάνουν διαφορετικές ζωές, αλλά επειδή δεν βρίσκουν κοινό έδαφος (που μπορεί να τους έχει οδηγήσει σε διαφορετικές ζωές). Δεν αναφέρεις καν πώς αισθάνεσαι για το παιδί. Όταν πας θέατρο γιατί σύμφωνα με το καταστατικό οι νονές πάνε τα βαφτιστήρια θέατρο, περνάς καλά; Το παιδί περνάει καλά; Θέλεις να το έχεις στη ζωή σου; Αυτό είναι το ζητούμενο, και όχι τόσο τι κάνει η μάνα του.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Η κουμπάρα σου είτε δεν έχει ιδέα από κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς, είτε είναι αγενέστατη και σε αγνοεί επιδεικτικά. Δε μπορώ να πιστέψω ότι τόσα χρόνια δε σε έχει καλέσει ούτε για ένα καφέ από απλή παράλειψη. Οτι πληρώνεις τρία εισιτήρια για θέατρο και δεν προσφέρεται μετά να κεράσει ένα γλυκό. Από τη μεριά σου, σκέψου ότι αν θέλεις να κάνεις κάποια πράγματα να τα κάνεις για το κοριτσάκι και όχι για τη μαμά του. Τα δώρα σου μπορούν να είναι και συμβολικά, τα παιδιά ευχαριστιούνται εύκολα, και δε χρειάζεται να βρίσκεστε μόνο όταν η αφορμή είναι να της δώσεις κάτι.… Διαβάστε περισσότερα »
Ή την έκανε νονά από ανάγκη, που γίνεται πολλές φορές.
Σα να μου φαίνεται πως η “καλή φίλη” δεν θέλει και πολλά πολλά μαζί σου πλέον. Σα να της γίνεσαι και φόρτωμα δηλαδή, οκ καλά τα δώρα αλλά λίγο σε ανέχεται επειδή είσαι η νονά. Δεν μπορώ να φανταστώ τόση κοινωνική αδεξιότητα για άλλο λόγο.
Συμφωνώ μαζί σου. Μάλλον της τελείωσε το ‘φιλικό’ για πολλούς και διάφορους λόγους που προφανώς δεν συζητήθηκε ποτέ με τη νονά. Αν ήθελε πάντως έστω και για τα τυπικά, θα μπορούσε να κρατήσει μια σχέση όπου θα έδειχνε έμπρακτα ότι αν μη τι άλλο σέβεται το γεγονός ότι επέλεξε (;) αυτήν την γυναίκα για νονά του παιδιού της.
Επικεντρώσου στην σχέση με το παιδάκι και άσε την μάνα του στον κόσμο της. Ούτε εισιτήρια για το θέατρο για κείνη ούτε κάτι άλλο για κείνη, εφόσον δεν δουλεύει το πράγμα.
Άλλωστε, δεν είναι και απαραίτητα τα κολλητιλίκια. Οι αποστάσεις ασφαλείας σε σώζουν από πολλούς μπελάδες.
Θα ηθελα να μοιραστω και τη δικη μου εμπειρια: οταν βαφτισα ενα παιδακι ημουν χωρις σχεση. Χριστουγεννα, πασχα, σε καθε γιορτη πηγαινα ατο βαφτιστηρι μου και στο αδερφακι καλο δωρο. Παιχνιδι και βιβλιο, λαμπαδα και σοκολατενιο αυγο. Η κουμπαρα, που ηταν παιδικη μου φιλη, μου ανταπεδωσε καποια δωρα, αλλα δεν με προσκαλεσε ποτε στο σπιτι της. Επαιρνα εγω τηλ κι ελεγα οτι θα περασω για τα δωρα των παιδιων. Τους εβλεπα λιγο και αυτο ηταν ολο. Οταν η κουμπαρα μεταναστευσε σε μυστηριωδη χωρα της ευρωπης ειχα δημιουργησει σχεση. Η κουμπαρα μου με μεγαλη ζεση με προσκαλεσε προσθετοντας να ειναι και… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν καταλαβαίνω καθόλου το σκεπτικό της κουμπάρας σου πάντως!
Άμα παντρευτείς θα σε θέλει. Στο τραπέζι βάπτισης του τρίτου της παιδιού η κουμπάρα μου είχε βάλει στο ίδιο τραπέζι όλους τους κουμπάρους από τα άλλα δυο παιδιά κι εμένα με τους γονείς μου χώρια. Όταν πήγα να χαιρετήσω που θα έφευγα, δεν με σύστησε καν στους υπόλοιπους.
Persona non grata.
Γουατ?? Αλλά κατά τα άλλα τήρησε το πρωτόκολλο ότι οι γονείς της κουμπαράς προσκαλουνται κι αυτοί στο γάμο
Το κλειδι βρισκεται στη λεξη “χωρισα”. Εκεινη ειναι παντρεμενη κι εσυ οχι. Αν δεν ηταν το παιδι στη μεση μπορει να μην κανατε καθολου παρεα.
Η ιστορία της βάφτισής μου είναι αρκετά πολύπλοκη. Ικανή να σταθεί ως σενάριο ταινίας για την ελληνική πραγματικότητα. Ο νονός μου με βάφτισε στα 18 του, λίγο πριν δώσει πανελλαδικές (ένας από τους λόγους ήταν πως φέρνει καλή τύχη). Εκείνος και η μητέρα του (που θα αποκαλούσα νονά) ήταν, δυστυχώς, απόντες ως νονοί. Όταν πήγαινα δημοτικό, η μητέρα μου αγόραζε δωράκια που τυπικά αγοράζει μια νονά και μου έλεγε πως “πριν λίγο έφυγε, δεν τη πρόλαβες” καλύπτοντας την απουσία της. Είχαν εξαφανιστεί. Είχαν μάλιστα μετακομίσει και αλλάξει τηλέφωνο!! Εγώ όμως ήθελα να δω τον νονό και τη νονά μου, λαχταρούσα… Διαβάστε περισσότερα »
Μη το σκέφτεσαι. Είναι αγενέστατη και πιθανόν έψαχνε για χορηγό. Μπορείς να δείξει ανταπόδοση με πάρα πολλούς τρόπους, εκτός από αυτούς τους πανεύκολους που αναφέρεις. Αν θες εσύ από εκεί και πέρα, μπορείς να χτίσεις μια ουσιαστική σχέση με το παιδί, χωρίς να συμπεριλάβεις έξοδα της κουμπάρας. Π.χ. μπορείς να κάνεις δώρα στο βαφτιστήρι, αλλά όταν είναι να συμμετέχει και η κουμπάρα μπορείτε να κάνετε ανέξοδες δραστηριότητες (βόλτα σε κάποιο πάρκο, κάνα μπάνιο στη θάλασσα).
Θεωρώ πως οι σχέσεις βασίζονται στην αμοιβαιότητα. Επίσης θεωρώ πως όλοι νοιώθουμε και είμαστε σε θέση να καταλάβουμε πότε υπάρχει αυτή και πότε όχι. Απ’ την στιγμή που αναρωτιέσαι μάλλον δεν υπάρχει. Και ναι η (πρώην) φίλη σου πολύ γαιδούρι μου φαίνεται. Η σχέση με το βαφτιστήρι σου τελείως άλλο θέμα. Νομίζω πως όσον αφορά τα παιδιά πάντα αξίζει τον κόπο να προσπαθούμε.
Μια φορά βάφτισα και δυστυχώς ξενέρωσα. Είχα καλές προθέσεις και ευελπιστουσα σε σύσφιξη των σχέσεων με τον ξάδερφο μου, τη γυναίκα του και το παιδί τους. Δεν είχα τίποτα να κερδίσω από αυτούς κοινωνικά ή οικονομικά, δεν υπήρχε ιδιοτέλεια. Ήθελα να έχω την καλή τύχη της νονάς αυτό ναι. Να παντρευτώ κι εγώ, να κάνω μωρό κι εγώ. Κατά τα άλλα ήθελα και να τους βοηθήσω επειδή είχα την άνεση να κάνω δώρα στο παιδί τους. Και ήθελα να κάνω ένα καλό στον ξάδερφο μου που ήταν ας πούμε ταλαιπωρημένο παιδί. Και ξεκίνησα να στέλνω λεφτά 3-4 φορές το χρόνο… Διαβάστε περισσότερα »