Α,μπα μου έχουμε ένα θεματάκι με τις κολλητές μου από το δημοτικό! Σπουδάζουμε σε διαφορετικές πόλεις, αλλά κάθε φορά που βρισκόμαστε γελάμε και περνάμε πάρα πολύ ωραία. Όμως αυτό που παρατήρησα εγώ αλλά και αυτές μετά από συζήτηση είναι ότι έχουμε απομακρυνθεί λίγο και σιγά σιγά σβήνει η σπίθα που μας ενώνει. Είναι που η κάθε μία έχει το πρόγραμμα της τώρα στις διακοπές καμία βέβαια δεν δουλεύει. Η μια θα κανονίζει με τον ένα και τον άλλο και θα μας στριμώξει κάπου, η άλλη μένει εκτός πόλης και τα δρομολόγια τελειώνουν νωρίς ( είναι απολύτως κατανοητό αφού δεν υπάρχει άλλος τρόπος) και η τελευταία θα τσακώνεται και θα χωρίζει κάθε τρεις και λίγο με τον γκόμενο της με αποτέλεσμα να μην είναι καθόλου κεφάτη στις εξόδους και αυτό μας επηρεάζει σαν παρέα γιατί καταλαβαίνω να έχεις φάει κόλλημα με κάποιον και μετά από όσα γίνονται να μην χωρίζεις (φυσικά και δεν θα της πω τι να κάνει) αλλά εμείς που φταίμε σε όλο αυτό να την πληρώνουμε; Μην βγάζω κι εγώ την ουρά μου απέξω διότι φυσικά θα πάω βόλτα με άλλους και με όλα αυτά μπορεί να μην μπω καν στον κόπο να προτείνω να βγούμε. Βέβαια πιστεύω ότι υπάρχει θυμός επειδή δεν θυσιάζει κανείς το πρόγραμμα του για τις υπόλοιπες, ζήλια και εκδίκηση γιατί τότε ήρθα εγώ αλλά εσύ όχι. Όλες θέλουμε να γυρίσουμε στις καλές μέρες αλλά καμία δεν προσπαθεί. Εσύ τι προτείνεις να κάνουμε;Ευχαριστώ πολύ!!!
Αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι ότι ξεκινάς με το «κάθε φορά που βρισκόμαστε γελάμε και περνάμε πάρα πολύ ωραία». Είναι το «κατά τ’ άλλα είναι καλό παιδί», girlfriends edition.
Τι να κάνετε; Να μην το κουράζετε άλλο, θα έλεγα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Απλώς δε γουστάρετε τόσο πολύ.
Όλα θα πάνε καλά, αρκεί να μην αρχίσετε τις κουμπαριές για χάρη του παλιού καλού καιρού.
Οι παλιές καλές μέρες ήταν καλές γιατί ήσασταν μαντρωμένες σε σχολείο και φροντιστήριο, με διαβάσματα, περιορισμένο κύκλο και παραστάσεις και είχατε κάνει ένα ωραίο παρεάκι υπό τις πολύ συγκεκριμένες συνθήκες. Δεν είναι πολύ λογικό να θέλετε πχ να γνωρίσετε άλλα άτομα, όπως πχ τους συμφοιτητές σας; Η φίλη που χώριζε με το γκομενάκι πάντα έτσι ήταν απ ό,τι καταλαβαίνω, δεν αλλάζει κάτι στο τώρα. Άσε που δεν είναι ανάγκη να βρίσκεστε και οι πέντε. Είναι αδύνατον να συντονιστουν τόσα άτομα, τι να λέμε?!
Μου θύμισες τα νιάτα μου που τσακωνόμασταν με πάθος με τις τότε φίλες μου, γιατί δεν κανονίζαμε όλες μαζί, γιατί η μία ήθελε να βρεθεί για καφέ μόνο με άλλες δύο και όχι με όλη την κομπανία κτλ κτλ. Ωραίες εποχές, ύστερα ήρθαν τα δύσκολα, τα ζόρια, δουλειά, ανεργία, αρρώστιες, απώλειες και όσες μείναν -καμία δηλαδή- θεωρείται πλέον φίλη παιδική. Τυχερή όσοι έχουν τέτοια πρόσωπα στην ζωή τους αλλά και όσοι δεν έχουμε, δεν πειράζει, επιβιώνουμε μια χαρά, με νέους φίλους ή με ολίγον μεταχειρισμένους🙂
Απλά μεγαλώνετε κορίτσι μου! Σπουδάζετε σε διαφορετικές πόλεις . Πως μπορείτε να μεταφέρετε η μία στην άλλη τις εμπειρίες σας , τις εντυπώσεις σας και την καθημερινότητά σας? Κάθε μιά τραβάει τον δρόμο της, αποκτά δικά της όνειρα ,κανονίζει διαφορετικά τη ζωή της. Δεν λέω πως δεν αγαπιέστε.. Δεν λέω πως δεν πονάτε η μιά την άλλη. Αλλά το αυθόρμητο και ο ανέμελος χαβαλές ανήκουν πιά στο παρελθόν. Υ.Σ. Την περασμένη Κυριακή συναντηθήκαμε συμμαθήτριες μετά απο 42 χρόνια! Κάποιες απο αυτες κολλητές μου ,που χαθήκαμε τελείως στο πέρασμα των χρόνων. Κάθε μιά με τη σειρά της διηγήθηκε τη ζωή της… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό που συμβαίνει λέγεται αλλιώς και “δέσιμο γαϊδάρου”‘. Ακριβώς επειδή είναι φίλες από το δημοτικό είναι κάπως σαν προίκα. Σας δένει μια τρελή οικειότητα και πολλές πολλές αναμνήσεις, αλλά αυτό δε σημαίνει απαραίτητα και συνέχεια. Είχα κι εγώ κάποτε υπερεκτιμήσει τις παλιές σχέσεις , μόνο και μόνο επειδή είναι παλιές. Δηλαδή καθαρά μπακάλικα. Πίστευα ότι τα χρόνια από μόνα τους είναι μια αξία που δείχνει πόσο ικανή και σταθερή ήμουν εγώ και άλλα τέτοια άκυρα πίστευα. Μέχρι που όλοι οι παλιοί κάποια στιγμή εξαφανίστηκαν. Αυτό δεν έγινε απότομα βέβαια. Άρχισε από μικρές γαϊδουριές και σταδιακά έγινε ολοσχερές φτύσιμο. Μην ανησυχείς,… Διαβάστε περισσότερα »
πόσο συμφωνώ! ειδικά με το “μη θεωρείς το χρόνο αξία”.
Αυτή η 5η φίλη θα γράψει εδώ από μέρα σε μέρα.
ΗΣΑΣΤΑΝ πέντε κολλητές.
Αγαπώ το συγκεκριμένο των Κατσιμιχαίων, μου θυμίζει τόσο έντονα το Γυμνάσιο, ατελείωτα βράδια να το ακούω και να σκέφτομαι την αθωότητά μου τότε (πού είσαι Βασίληηηηηη! 💘)! Αχ! 😁
Να δωσετε λογο τιμης για ριγιουνιο 20 χρονια μετα
…but trust me on the sunscreen!
Μαθήματα ζωής παραδίδει το συγκεκριμένο τραγούδι Σάλτσα.Αγαπημένο🙂