Αγαπητή Α,μπα έχω πρόβλημα με τη μητέρα μου. Είμαι 19 χρονών, δεύτερο έτος και μένω Αθήνα μαζί με τους γονείς μου. Το θέμα στο οποίο διαφωνούμε είναι οι δουλειές του σπιτιού. Όσο πήγαινα σχολείο δεν έκανα πολλά, κυρίως το δωμάτιο μου και καμιά βοήθεια στη γενική, άλλωστε δεν είχα χρόνο με το διάβασμα και τα φροντιστήρια. Από τότε που τελείωσα το σχολείο, θεωρώ πως μεγάλωσα και θέλω να συμμετέχω στις δουλειές του σπιτιού στο μερίδιο που μου αναλογεί. Όμως η μαμά μου δεν θέλει συνεργαστεί. Τα ωράρια μας είναι διαφορετικά, φέτος εκτός από τη σχολή, δουλεύω, κάνω baby sitting, οπότε έχω και το χαρτζιλίκι μου. Δεν θέλει να συνεννοηθούμε για το πότε και το πώς θα γίνει μια δουλειά. Προτιμά να με σηκώνει από το διάβασμα, για να την “βοηθήσω” όπως λέει, αλλά μάλλον δεν την βοηθάω και πολύ, αφού δεν της αρέσει ο τρόπος που κάνω μια δουλειά και δεν μπαίνει και στον κόπο να μου εξηγήσει πως να την κάνω σωστά. Βέβαια, κάνοντας κάτι μόνη μου, μπορεί να έχει πιο πολύ κόπο, ή τέλος πάντων κάποια στιγμή θα το βρω πώς γίνεται, υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι για να κάνεις μια δουλειά, σωστά; Το αποτέλεσμα πάντως είναι ικανοποιητικό. Από την άλλη γκρινιάζει ότι όλα μόνη της τα κάνει. Ο πατέρας μου μιας που δεν τον αναφέρω, προσπαθεί και αυτός να βοηθήσει και με αυτόν κάνει το ίδιο. Να σημειωθεί ότι η μάνα μου έχει τις λιγότερες εξωτερικές υποχρεώσεις από όλους μας. Όταν παντρεύτηκε, μόνη της αποφάσισε να εργαστεί στην επιχείριση που τότε την δούλευε μόνος του ο πατέρας μου. Και εκεί δεν δούλεψε ποτέ κανονικά, μόνο για παρέα πήγαινε ουσιαστικά, ή για κάτι εξωτερικές δουλειές που προκύπτουν που και που. Το ωράριο της είναι τελείως ελεύθερο, αν δεν θέλει να πάει ή θέλει να κάτι κάτι άλλο το κάνει. Ο πατέρας μου δουλεύει παραπάνω ώρες από το κανονικό ωράριο καταστημάτων για να βγει η δουλειά, χωρίς υπάλληλο γιατί δεν περισσεύουν. Εγώ λείπω αρκετές ώρες λόγο σχολής και λόγω δουλειάς. Η μάνα μου γκρινιάζει ότι όλα μόνη της τα κάνει και εγώ δεν μπορώ να καταλάβω αν έχει δίκιο, αν είμαι αχάριστη, ή τεμπέλα κι έχω βρει τη δούλα. Δεν καταλαβαίνω αν το πρόβλημα είναι πιο βαθύ και είναι δικό της, ή εγώ κάνω κάτι λάθος. Φυσικά και δεν της ζητάω να κάνει πράγματα για μένα. Πάει και κάνει διάφορα μόνη της κατά καιρούς και μετά μου λέει κοίτα τι έκανα για σένα κι εσύ δεν κάνεις τίποτα, που δεν είναι αλήθεια, γιατί προσπαθώ και δεν με αφήνει. Υπάρχει κάτι που να μπορώ να κάνω για να συνεργαστούμε; Είμαι στα αλήθεια αχάριστη και κακή κόρη;
– τεμπέλα κόρη
Κάποτε θα καταλάβεις τι από όλα αυτά συμβαίνει, αλλά είναι νωρίς για διάγνωση. Για την ώρα πιστεύω ότι υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις για να συνεργαστείτε, και αυτό περιλαμβάνει σαφή οριοθέτηση των όρων συνεργασίας στο σπίτι, ώστε να μην μπορεί να σε χρησιμοποιεί για εκτόνωση. Για να γίνει αυτό, πρότεινε της να πάρετε ένα μεγάλο ημερολόγιο και πάνω να γράψετε από κοινού πότε θα κάνεις τι, και με ποιον τρόπο. Την πρώτη φορά θα σου δώσει οδηγίες, αλλά τις επόμενες θα πρέπει να σε αφήσει μόνη σου και να κάνει κάτι άλλο. Προσπάθησε το ξανά και ξανά, γιατί είναι βέβαιο ότι θα βρει χίλιες δικαιολογίες για να κρατήσει το «ελεύθερο ωράριο» που έχει συνηθίσει μια ζωή. Θα σου λέει όχι, θα γκρινιάζει, θα ξαναλές το ίδιο, μέχρι να δεχτεί, και όσο δεν δέχεται, θα της λες ότι έχεις προτείνει μια λύση και δεν τη δέχεται, ας προτείνει μια δικιά της. Το να σε σηκώνει όποτε έχει η ίδια όρεξη, δεν είναι λύση.
Είσαι πολύ καλή κόρη. Καθόλου τεμπέλα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μήπως η μανούλα σου νιώθει ότι χάνει τον έλεγχο που έχει πάνω σου; πάντα έτσι γκρινιάρα ήταν;
Εγώ στα 19 μου ήθελα μόνο να τρώω, πίνω, καπνίζω, κοιμαμαι και φυσικά να κάνω σεξ. Δεν υπήρχε χρόνος όχι μόνο για τη Σχολή, πολύ περισσότερο για δουλειές. Πολύ αξιέπαινη σε βρίσκω που κάνεις και μια τέτοια υπεύθυνη δουλειά, παράλληλα με τη Σχολή σου.
Νομίζω θέλει την προσοχή σας η μητέρα σου, πάντως το θέμα δεν είσαι εσύ.
Πω, πω ρε ασπρομάλλα τι γομάρες είμασταν, κι εγώ έτσι ήμουν. Πάλι καλά που έμενα μόνη μου.
Θα ειμαι για παντα ευγνωμων στην καλη μου μανουλα που ειναι τεμπελα & ανοικοκυρευτη ακριβως οπως εγω! Ουτε φωνες, ουτε υστεριες, ουτε ψυχαναγκασμοι. “Να παιρνεις βοηθεια, να μην τα κάνεις μονη σου” παντα οι συμβουλες της. Αποτελεσμα; ακαταστασια αλλα ενα λιγοτερο τικ στα “πρεπει” της καθημερινοτητας, ενα πεδιο λιγοτερο απο το οποιο κρινεται η αξια & η αποτελεσματικοτητα μου. Ευχαριστώ, μανουλα, βαθια και απο καρδιας♥
Αχ,τα ξέρω αυτά.Κάποιο εργοστάσιο τις παράγει μαζικά.Τέτοιο σχέδιο είναι κι η δικιά μου.Θέλει να τα κάνει όλα.Θέλει να τα κάνει και στην εντέλεια.Θέλει να τα κάνει και την ώρα που θα το σκεφτεί.Κι όταν κλατάρει και δεν μπορεί,από την κούραση κι από τα νεύρα της,που δε γίνονται τα πράγματα,όπως τα θέλει,την πιάνει απελπισία.Και η απελπισία εκφράζεται με γκρίνια και απαίτηση και “ζητάω το δίκιο μου απεγνωσμένα,που κανείς δε με υπολογίζει”.Ούτε εκείνη βέβαια υπολογίζει κανέναν,προκειμένου να γίνει το δικό της.Τι την ενδιαφέρει,που μπορεί να θέλεις να ξαπλώσεις λίγο και το δωμάτιο σου είναι δίπλα στο μπάνιο;Εκείνη θα το βάλει το πλυντήριο… Διαβάστε περισσότερα »
acantholimon έχεις δίκιο που φοβάσαι. Η δικιά μου μητέρα, με τα ίδια χαρακτηριστικά, έτσι αγχώδεις, ίσως θα έλεγα και με συμπεριφορές που τώρα μπορώ να ερμηνεύσω σα χρόνια κατάθλιψη έπαθε άνοια στα 64. Ελπίζω η δίκη σου να είναι γερό σκαρί. Κρίμα να πιέζονται τόσο.
Μπορεί να το διακωμωδώ και λίγο,αλλά τις έχω σε μεγάλη εκτίμηση αυτές τις γυναίκες.Αγωνίστηκαν να τα φέρουν όλα βόλτα.Με μια κοινωνία,που δεν ήταν σύμμαχος.Πολλές φορές και με γυναίκες απέναντί τους,επειδή είχαν το δικό τους εισόδημα κι έβγαιναν απ’το σπίτι.Και παρά την προσφορά τους,παρά και την επιτυχία τους ίσως ως επαγγελματίες,η καταξίωση έπρεπε να περάσει μέσα από το νοικοκυριό και το ρόλο της μάνας-θυσία.Που ούτε κι αυτό τους αναγνωρίστηκε τελικά,γιατί γυναίκες είναι.Αυτή δεν είναι η υποχρέωση τους;Πολλές φορές ψάχνουν στην κόρη υποστήριξη και αναγνώριση και τα κάνουν μαντάρα.Και τα γράφω εδώ,όχι για να κουτσομπολέψω τη μάνα μου ή να κλαφτώ ως… Διαβάστε περισσότερα »
Πωπω πραγματικά λες και τις βγάζει εργοστάσιο. Η θεάρα η δικιά μου τις προάλλες, μαζευτήκαμε σπίτι της να γιορτάσουμε την ονομαστική της και της κόρης μου κι ήθελε εκείνη την ώρα να σηκώσουμε το χαλί απο το σαλόνι…
Να πω και κάτι άλλο; Νομίζω ότι στο σπίτι υπάρχει ένα γενικότερο θέμα ορίων. Ο πατέρας δουλεύει 200 ώρες το 24ωρο στο μαγαζί. Η μητέρα κάνει ο,τι θέλει όποτε το θέλει. Η κόρη δουλεύει ως babysitter. Γιατί κάποια από εσάς δε βοηθά περισσότερο στην οικογενειακή επιχείρηση; Δεν το ζητά ο πατέρας γιατί θέλει να γίνεται θυσία; Το ζητά αλλά κάπου χάνεστε στη μετάφραση όπως με τις δουλειές του σπιτιού;
Αν δεν βγαίνει η επιχείρηση, η ερωτώσα θα χάσει ο έξτραδάκι που πέρνει από το baby-sitting.
Ναι, velay, υπάρχει και αυτή η πιθανότητα!Ασε που μπορεί η επιχείρηση να χρειάζεται υπάλληλο με ειδικότητα οξυγονοκολλητή για παράδειγμα, οπότε μανα και κόρη να μην μπορούν να συνεισφέρουν. Δεν ξέρουμε τις λεπτομέρειες. Απλά έχω την αίσθηση ότι στο σπίτι υπάρχει μια περίεργη ισορροπία που την έχουν καλλιεργήσει και οι δύο γονείς, όχι μόνο η μητέρα.
Έτσι και μένα, με ξυπνούσε η μάνα μου ένα πρωί “σήκω, σήμερα έχουμε γενική” και έπρεπε εγώ να τηρήσω το πρόγραμμα. Το αν είχα κανονίσει κάτι ή είχα άλλα σχέδια ή έστω αν δεν είχα ορεξη, δεν είχε καμία σημασία. Εάν εξέφραζα δυσαρέσκεια άκουγα το μονολογο του “όλα εγώ τα κάνω εδώ μέσα”.
Αααααααχ!….Πόσες κόρες μεγαλώσαμε με τη στάμπα της τεμπέλας γιατί οι μανάδες μας τα ήθελαν όλα με τον αποκλειστικά δικό τους τρόπο; Γιατί ήθελαν να έχουμε ως πρώτη και μοναδική προτεραιότητα τις δουλειές του σπιτιού; Τεμπέλα δεν είσαι. Βάλε τα όριά σου και τα υπόλοιπα είναι επιλογή της.
Θα συμφωνήσω απόλυτα με το σχέδιο της Λένας (το εφαρμόζουμε και μέις σπίτι με τα παιδιά).
Το να σε σηκώνει απο το διάβασμα ξεκοψε το. Μπορείς πριν πας να διαβάσεις να την ενημερωνεις ότι τώρα θέλεις να συγκεντρωθεις. Μια ,δύο, τρεις θα σταματήσει.
Όχι δεν είσαι τεμπέλα και σίγουρα όχι κακή κόρη. Αν ήσουν δεν θα έμπαινες καν στη διαδικάσία να στείλεις ερώτηση. Η μαμά έχει ένα φρούριο…το νοικοκυριό. Εκεί είναι η βασίλισσα…εκέι κουμάντο κάνει αυτή. εκεί μόνο εκείνη ξέρει τι πρέπει να γίνει και πως. και μέσα απο τις δουλειές είναι ό μόνος τρόπος να σε ελέγχει μιας και σε όλα τα υπόλοιπα δείχνεις να προσπαθείς για την ανεξαρτησία σου και καλά κάνεις. Απλώς δε μπορεί να συμβιβαστεί ακόμα με το γεγονός πως μεγαλώνεις και αποκτάς δικές σου προτεραιότητες και επιθυμίες και θες χρόνο για τον εαυτό σου. και για μαμάδες που… Διαβάστε περισσότερα »
Το σιγουρο ειναι οτι λες οτι προσπαθεις οποτε αυτο ειναι θετικο. Η λυση της Λενας ειναι πολυ καλη, προσπαθησε να την εφαρμοσεις. Το περιγράφεις λιγο σαν να τα κανει ολα αυτα κι στον πατερα σου οποτε μαλλον δεν εχει να κανει καθαρα με εσενα αλλα και με αλλα θεματα που μπορει η ιδια να εχει. Καθε φορα που σου λεει οτι δε βοηθας να θυμιζεις ξεκαθαρα και απλα ποιες δουλειές εχεις ολοκληρώσει.
Εχεις τη σχολή σου και δουλεύεις παράλληλα.Η μάνα σου δεν εργάζεται αλλά γκρινιάζει διαρκώς.Δικο της είναι το θέμα.Ειτε αποζητά προσοχή,είτε έτσι είναι σαν χαρακτήρας.Μερικοι και όλα τα χατίρια να τους κάνεις, παίρνουν μια σαδιστική απόλαυση να φωνάζουν,να γκρινιάζουν και να μαλώνουν με τους άλλους
Δεν μπορείς να κάνεις πολλά.Μονο υπομονή