Αγαπητή «Α, μπα»: Είμαι σέξι

Αγαπητή Α,μπα, θα σας γράψω για τα προσωπικά μου. Ή μάλλον για την απουσία αυτών. Αρχικά θα μιλήσω για εμένα. Είμαι 29 και παρα πολύ απελευθερωμένη σεξουαλικά. Δεν έχω πρόβλημα να μιλήσω για το σεξ, αν τύχει σε κάποια συζήτηση, και γενικά ο κόσμος μου έχει πει πως φαίνεται από το βλέμμα μου ότι είμαι υπερσεξουαλικό ον. Σε έναν βαθμό 99% έχω αποδεχτεί τον εαυτό μου όπως είναι. Ας περάσουμε στο παρασύνθημα όμως. Οι άντρες που γνωρίζω είναι συνήθως μέσω τίντερ διότι δυστυχώς στον περιγυρό μου τους έχω γνωρίσει πλέον όλους και έξω στα μπαρς και στις ντισκοτέκ είμαι παρα πολύ ντροπαλή ακόμα και να κοιτάξω κάποιον που μου αρέσει γιατί φοβάμαι τη χυλόπιτα (αυτό το δουλεύω με τον εαυτό μου). Τα άτομα που εν τέλει μου αρέσουν καταλήγουν πάντα είτε να είναι χειριστικοί είτε να λένε ψέματα και να κρύβουν το ότι έχουν σχέση. Για εμένα το να είναι ο άλλος δεσμευμένος είναι παράγοντας να το σταματήσω όλο χωρίς δεύτερη σκέψη. Έχω παρατηρήσει ότι αυτοί που βγαίνω θέλουν αποκλειστικά και μόνο σεξ. Και δε μιλάω ότι θέλουν να κάνουν σεξ όπως θέλουμε να κάνουμε όλοι. Αλλά επειδή βλέπουν ότι είμαι χαλαρή και πολύ σεξουαλική, θέλουν να πραγματοποιήσουν μαζί μου τις πιο ακραίες φαντασιώσεις τους. Άλλες φορές γίνεται, άλλες φορές δε θέλω. Ωστόσο αυτοί θεωρούν δεδομένο ότι θα περάσουν σούπερ μαζί μου και θα επιστρέψουν μετά στην σχέση τους ή θα βρουν μία πιο ηρεμη κοπέλα (Madonna/whore syndrome for the win). Το να μην είμαι σεξουαλική δε γίνεται. Πηγάζει από μέσα μου ρε παιδί μου. Το νιώθω, είμαι αυτό και δε θα ήθελα να με αλλάξω. Ωστόσο, έχω τεράστια ανάγκη για συντροφικότητα σε αυτή την περίοδο. Δεν έχω ιδέα πως θα μπορέσω να δείξω σε κάποιον ότι δεν είμαι μόνο προς τέρψιν τους. Δε μου δίνουν καν την ευκαιρία να με γνωρίσουν. Στη μία εβδομάδα έρχεται το ” να ξες εγώ θέλω μόνο σεξ, δεν είμαι σε φάση για σχέση”. Που οκ να το καταλάβω, οι περισσότεροι αποδεικνύεται ότι είναι δεσμευμένοι. Οι άλλοι; πάνω στη μία εβδομάδα ούτε και εγώ ξέρω αν μου αρέσουν για κάτι παραπάνω ή μόνο για σεξ, αλλά να το κόβουν όλοι; Και φυσικά πάντα αφού έχουμε κάνει σεξ. Και γιατί τόσα ψέματα όταν είμαι σούπερ κουλ με αυτά; Να σου πω πως είμαι στην Ολλανδία, πήγα για σχεδόν 1 χρόνο σε ψυχολόγο για αυτόν τον λόγο. Μαζί με αυτόν παρατηρήσαμε ότι υπάρχει κάποιο πάτερν σε αυτούς που βρίσκω. Αυτό που μου είπε είναι ότι φταίει το τίντερ και να μην ψάχνω Έλληνες. Θα ήθελα την άποψη σας για τα συμπεράσματα του ψυχολόγου. Το να πάω σε άλλον και να ξεκινήσω πάλι από την αρχή μου φαίνεται αυτή την στιγμή ένα τεράστιο βουνό. Έχω καταλήξει από εκεί που είχα φουλ αυτοπεποίθηση να έρχονται στιγμές που νιώθω απλά κρέας. ΥΓ Προφανώς και αυτούς που έχω γνωρίσει μέχρι τώρα δε θα τους ήθελα για συντρόφους, αλλά που στο καλό είναι αυτοί που δε θα βλέπουν σε μία σεξουαλικά απελευθερωμένη φεμινίστρια, μία πόρνη;

– Η συναισθηματική non vanilla

Δεν θα δεχτώ ότι αυτά είναι τα συμπεράσματα του ψυχολόγου, γιατί δεν μας τα είπε ο ψυχολόγος αλλά εσύ. Μας λες αυτό που κατάλαβες από τον ψυχολόγο, που μπορεί να είναι διαφορετικά από αυτό που είπε.

Σου φαίνεται βουνό να πας σε άλλον ψυχολόγο γιατί είναι το μόνο που μπορείς να κάνεις και το μόνο που θα σε βοηθήσει. Είναι και πολύ δύσκολο. Πρέπει να το κάνεις, όμως.

Δεν έχει σημασία αν φταίει το τίντερ ή οι Έλληνες, γιατί δεν υπάρχει εγγύηση ότι αν αποφύγεις αυτά τα δυο, δεν θα σου συμβεί ακριβώς το ίδιο. Για την ώρα μπορείς να τα αποφύγεις, όμως η αλλαγή πρέπει να συμβεί πρώτα μέσα σου. Για την ώρα, έχεις φτιάξει έτσι την σκέψη σου ώστε το τίντερ να είναι μονόδρομος. Θα μάθεις να μη φοβάσαι τη χυλόπιτα, και θα το κάνεις μαζί με έναν ψυχολόγο.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News