Καλημέρα αγαπητη α,αμπα, ήρθε η ώρα να μιλήσω και γω για τον πόνο μου. Χρόνια τώρα ακούω κορεάτικη ποπ μουσική. Τον τελευταίο καιρό λόγω διαφόρων συγκυριών στην παγκόσμια μουσική βιομηχανία και αυτο το είδος της μουσικής έχει αρχίσει να γίνεται πολυ δημοφιλές . Είμαι 25 χρονών γαιδούρα και έχω κουραστεί τόσο καιρό να αγχώνομαι στην ερώτηση ”Και τι μουσική ακούς;” Με συνέχεια στον διάλογο κάτι του στυλ ”Ααα εκείνους τους κινέζους; Μα πως το ακούς αυτό το πράγμα;” ”Αφού δεν καταλαβαίνεις τι λένε δεν έχει νόημα.” Δεν θέλω να γενικεύσω την κατάσταση καθώς υπάρχουν κάποιοι πιο μετριοπαθής αλλά πραγματικά είναι λίγοι. Λόγω αυτής της κούρασης συχνά αποστασιοποιούμαιs από τους γύρω μου και ο κύκλος των ανθρώπων που συναναστρέφομαι όλο και μειώνεται με την πάροδο τους χρόνου. Μερικές φορές συνειδητά αλλάζω θέμα στην συζήτηση ή αποφεύγω να απαντήσω γιατί δεν αντέχω άλλο αυτή τη διαδικασία. Κουράζει η απολογία σε κάτι περιττό. Μήπως όμως εγώ είμαι περίεργη; Μήπως απομακρίνομαι πολύ εύκολα και πολύ γρήγορα; Θέλω να πω, αξίζει η διαφορά στα μουσικά ακούσματα να κοστίσει μια φιλία;
-Τάιερντ
Μα δεν είναι η διαφορά που κοστίζει. Δεν είναι καν η μουσική το θέμα μας. Είναι η απαξίωση, η απουσία περιέργειας, η αδυναμία επικοινωνίας, και η ημιμάθεια. Δεν χρειάζεται, ούτε πρέπει να τα ξέρουμε όλα, αλλά η αγένεια με τα γούστα των άλλων όταν μιλάμε για ερώτηση small talk, είναι σκέτη χοντράδα. Δείχνει έλλειψη καλλιέργειας.
Από χοντράδα άλλο τίποτα γύρω μας, καλά κάνεις και την αποφεύγεις. Τελικά μάλλον καλό τεστ είναι, για να βρίσκεις εύκολα αυτούς τους λίγους που περιγράφεις ως μετριοπαθείς. Δεν είναι μετριοπάθεια να μην προσβάλλεις τον άλλον με το καλημέρα σας. Ευγένεια και λεπτότητα λέγεται.
Παρεμπιπτόντως, το έχεις δει αυτό;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κάποιοι άνθρωποι μας κάνουν ένα μεγάλο δώρο.
Έρχονται και μας λένε “Γεια σου, τι κάνεις; Κοίτα πόσο κακοήθης / ανόητος / άξεστος / μισογύνης / κουτσομπόλης / ρατσιστής / αναίσθητος / κοινωνιοπαθής είμαι!”.
Αυτοί οι άνθρωποι με κάνουν πολύ χαρούμενο, διότι αποκαλύπτουν με το καλημέρα σας τη μέθοδο με την οποία μπορεί να διαλύσουν τα νεύρα μου, την ψυχική και σωματική μου υγεία και τη ζωή μου γενικότερα. Μου σκανδαλίζουν τη διάθεση να τους φιλήσω σταυρωτά και να πω “Μπράβο, μπράβο! Και τώρα πρώτη πόρτα δεξιά, από εκεί πάνε κι οι άλλοι!”.
Πόσο μου αρέσει όταν οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να μετατρέπουν τη μιζέρια αυτού του κόσμου σε ενδυναμωτικά προσόντα. Τα είπες πολύ ωραία Αντίλαλο Δέος, θα προσπαθήσω να τα κάνω πράξη 🙂
‘Ραίος!
Πολύ ωραία τα λες!
“Πάτησες” ευαίσθητο σημείο μου εδώ αν και το πρόβλημά μου είχε καθαρά σεξιστικό χαρακτήρα. Από τα 16 μέχρι και τα 26 μου δεν έλεγα σε κανέναν ότι το κύριο είδος μουσικής που ακούω είναι η μέταλ γιατί οι αντιδράσεις με εξόργιζαν. Ήταν πολύ δύσκολο για τον κόσμο να καταλάβει ότι μία ξανθιά με τακούνια δεν ακούει by default κάτι pop. Αν δε, έλεγα σε κάποιον που ακούει ροκ/μέταλ/κτλ τι ακούω ξεκινούσαν να με ανακρίνουν σαν να μη με πίστευαν και ξεκινούσαν οι εξής ερωτήσεις: Α ακούς μέταλ; Ποια συγκροτήματα; Α αυτό δεν είναι μέταλ είναι η τάδε υποκατηγορία που διάβασα… Διαβάστε περισσότερα »
“ειλικρινά ποιος ξέρει τους μπασίστες;”
Οι άλλοι μπασίστες. Είχα κι εγώ αυτή την απορία μέχρι που γνώρισα τον σύντροφό μου που παίζει μπάσο. 😁
E,εντάξει.Κάποιοι μπασίστες είναι πασίγνωστοι και τρομεροί μουσικοί.Όλο και κάπου θα τους έχει πάρει το αυτί σου.Ειδικά αν διαβάζεις Metal Hammer.
tsatsara, εννοείται ότι γνωρίζω φημισμένους μπασίστες, αλλά μέχρι εκεί. Αν σε κάποια μπάντα δεν έχει ξεχωρίσει ο μπασίστας λόγω υπέρμετρου ταλέντου, δεν υπάρχει περίπτωση να θυμάμαι το όνομά του.
Απορώ πως δεν συνεχίστηκαν τα σχολιάκια.Βλέπεις το ροζ δεν είναι και πολύ μέταλ χρώμα.Μόνο το κορακί είναι αποδεκτό.
Δεν μας παρατάνε λέω εγώ όλοι αυτοί που έχουν άποψη!
Είσαι το είδωλο μου! Αν δεν έχεις ακούσει το Δύο ψέματα του Ρέμου και καπάκι το Mein herz brennt των Ramnstein, δεν ξέρεις τι θα πει χωρισμός… Και μην ακούσω ότι δεν συνδυάζονται.
αχ, ναι!
“μα πως είναι δυνατόν να ακούς ροκ κ heavy?!?! είσαι καθηγήτρια… φιλόλογος… έχεις περάσει τα 45… μα πως κάνεις HEADBANGING στο EJECT FESTIVAL!?!?!?!!!!!!”
συγγνώμη δλδ, μόνο Μότσαρτ, Μπετόβεν, Βιβάλντι ακούμε κ χορεύουμε βαλς της οικογένειας Στράους εμείς οι φιλόλογοι????
Όταν με ρωτάνε αν ακούω μέταλ πάντα λεω “ε, λιγο”, πολύ απλά γιατί υπάρχουν όντως αυτοί που ξέρουν τον τρίτο μπασιστα της τάδε σουηδικής μπάντας.
Δεν θελω να προάγω στερεότυπα, αλλα, πάντα αγαπούσα τους μεταλλάδες και τις μεταλλούδες! Πάντα συμπαθεστατοι και τόσο πιστά αφοσιωμένοι στις μουσικάρες και τα σόλα τους, που συνήθως η καλύτερή τους να βρίσκουν όμοια πωρωμένους ανθρώπους! Αυτοί που σε αμφισβήτησαν, φίλη, δεν ήταν ποτε πραγματικοί μεταλλάδες κατα τη γνώμη μου! (εμοτικον με γροθια αλλα δεικτη και μικρο δακτυλάκι σηκωμένα!!)
Τον Lemmy τον ξέρουν όλοι 😜🤘
Μα πως το ακούς αυτό το πράγμα;” ”Αφού δεν καταλαβαίνεις τι λένε δεν έχει νόημα.” Λένε οι φίλοι σου που τραγουδάνε “que te la pongo” σε καθε καρναβάλι και χορεύουν με το gangnam style.
Το οποίο “que te la pongo” παρεμπιπτόντως το χορεύαμε ως παιδιά στα αποκριάτικα πάρτυ χωρίς να έχουμε ιδέα τι σημαίνει. Εγώ όταν ξεκίνησα τα ισπανικά έμαθα τι σημαίνει και μου φάνηκε τόσο αλλόκοτο να παίζει ως μουσική υπόκρουση στους παιδότοπους.😛
Τουλάχιστον εμείς δεν ξέραμε τι σημαίνει. Σε κάποια παιδικά πάρτι τώρα παίζουν τα “ξημερώματα” και άλλες τέτοιες αηδίες.
Έχω σταματήσει να ξυρίζω τις μασχάλες μου εδώ και δύο χρόνια. Δεν μου είναι τόσο μεγάλος κόπος να το κάνω αλλα τα σχόλια που δέχομαι λειτουργούν σαν πολύ καλό φιλτράρισμα στη επιλογή συντρόφων.
Χρημοποίησε την K-pop αντίστοιχα για επιλογή φίλων.
Σε θεωρώ ηρωίδα να ξες🌸
Και σε ανεκτικούς κύκλους είναι αρκετά δύσκολο να μη σε κοιτάνε σαν ούφο😩
zero-gravity, κι όμως! ήταν πολύ πολύ ευχάριστη έκπληξη ότι ελάχιστοι είχαν πρόβλημα με αυτό.
Γιατί έκπληξη??? Είναι δηλαδή παράξενο και μη φυσιολογικό ένας άνδρας να θέλει μια γυναίκα και όχι ένα παιδάκι??? Και από πότε η φυσική μυρωδιά άρχισε να μην παίζει ρόλο???
Εγώ το πρόβλημα το βρίσκω με αυτούς που κάνουν τέτοια ερώτηση. Μου φαίνεται τόσο μονοδιάστατη, και το κάνουν κυρίως επειδή δεν σε ξέρουν και θέλουν να σε κατατάξουν κάπου. Θεωρώ ότι τα γούστα στη μουσική είναι τόσο ρευστά (λόγω διάθεσης, φάσης, ένα είδος δεν αποκλείει κάποιο άλλο) που βαριέμαι πολύ να απαντάω. Άσε που αν την ερώτηση στην κάνει άνδρας σίγουρα θα παίξει κουιζάκι μετά.
Ή λένε πως γίνεται να ακούς παολα αλλά και Αλεξίου. Ή πως γίνεται να ακούς παολα και να διαβάζεις ψαγμένα θέματα.
Μερικές φορές αναρωτιέμαι εάν αυτοί οι άνθρωποι καταλαβαίνουν τι κατεβάζει ο στόμας τους. Εάν πρόκειται για καθαρή ανοησία, κακία, ή υπερβολική αυτοπεποίθηση για τα πιστεύω τους. Βέβαια δεν το πολυψάχνω (πλέον), δυσκολεύομαι άλλωστε να διακρίνω τις προθέσεις τους πίσω από το Χ.
Αν είχε διδακτορικό και είπε τέτοιο πράγμα μόνο σε ένα συμπέρασμα φτάνεις…ότι η βλακεία σπουδάζετε (για μερικούς), εκτός αν είχε διδακτορικό στην ιστορία τέχνης, κινηματογράφο, μουσική, που και πάλι παίζεται γιατί μπορεί να ήταν αναίσθητος.
Ε εντάξει, αν έχει και διδακτορικό τότε λογικά μπορεί να είναι αγενής και να κατακρίνει όποιον θέλει. Εγώ απορώ αν αυτοί που επικαλούνται τα χαρτιά και τα πτυχία τους πιστεύουν ότι τους κάνουν λιγότερο βλάκες. Απλά είναι βλάκες με πτυχία, και με πατέντα μη σου πω.
Ε, δεν το πιστεύω! Βλέπω ερώτηση για kpop στο Α, μπα με αυτή την εικόνα και λέω: Οι BTS είναι αυτοί;; Τι χαρά!! Ταυτίζομαι με την Τάιερντ, ζω σε επαρχία και διαβάζοντας τις ερωτήσεις που σου κάνουν για την μουσική, δεν μπορούσα να μην σχολιάσω. Από πού να ξεκινήσω, από την ερώτηση για την γλώσσα που δεν καταλαβαίνουν; Δηλαδή όλοι αυτοί ξέρουν τι λέει το Despacito και η κάθε λάτιν επιτυχία που βγαίνει χρόνο παρά χρόνο ; Εκτός κι αν μιλούν ισπανικά, τότε εντάξει, πάω πάσο. Μετά είναι η εμφάνιση των idols. Εκεί διακρίνεις πάντα μια απαξίωση, μια απέχθεια για… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό για την εμφάνιση των μουσικών μου θύμισε το βίντεο κλιπ “we’re not going to take it” των twisted sister. Τέτοια σχόλια άκουγαν πολύ οι ροκερς για το μεικ απ ή ακόμη γιατί δεν ήταν αρκετά αρρενωποι. Ένα άλλο παράδειγμα ήταν και Bon Jovi θυμάμαι εκείνη την εποχή σχολίαζα ότι είναι πολύ soft για ροκερ. Κρίμα που υπάρχει ακόμη αυτή η νοοτροπία. Το τραγούδι νομίζω είναι η καλύτερη απάντηση για αυτό το ανέφερα πρώτο, έχει και πολύ ωραίο βίντεο κλιπ!
Ο καλύτερος μου φίλος ακούει ηλεκτρονική μουσική, ο,τι πιο ψαγμενο υπάρχει σε αυτό το είδος…εγώ ακούω από ρεμπέτικα μέχρι Χατζηδάκι. Δεν ζούμε χωρίς μουσική .Ποτέ δεν ήταν εμπόδιο αυτό ούτε στα ταξίδια μας με αυτοκίνητο που είναι και πάρα πολλά, ούτε στις εξόδους μας.
Το θέμα λοιπόν δεν είναι η μουσική, ει από οι άνθρωποι που συναναστρέφεσαι.
Εγώ που ακούω ελληνικά μου τη λέγανε. Στα 17 στο σχολείο ένας συμμαθητής άκουγε ένα είδος μουσική και τον ρώτησα ποιο είδος είναι. Ο ηλίθιος με ρώτησε ειρωνικά “ποιο είδος είναι; δεν είναι οι βλακείες που ακούς εσύ πάντως “. Επίθεση χωρίς λόγο. Είχα παγωσει. Μια άλλη κοπέλα που καθόταν δίπλα του , του την είπε για αυτό που μου είπε. Δε τους πιάνεις πουθενά.
Άνθρωποι που όταν τους λες κάποια προτίμηση σε μουσική, ταινίες, φαγητό και γενικά οτιδήποτε και σου απαντούν “πώς το ακούς αυτό;” και κατακρίνουν κάτι για το οποίο κιόλας δεν έχουν ιδέα κατατάσσονται απευθείας στα αγενή αμοιβαδοειδή. Οπότε είναι όντως καλό φίλτρο για εξοικονόμηση ενέργειας.
Πάλι καλά που δε σου είπαν και ότι αυτά είναι του “διαόλου”.
Με έχει διώξει θεία από το σπίτι της επειδή είχα μαζί μου το metal hammer. Αν ακούς metal και πριν από το 96 θα έχεις οπωσδήποτε δει τέτοια σκηνικά. Εδώ έκανε κυρηγμα απεταξαμεν τα μεταλλικά ο θρησκευτικός. Για τους νεώτερους το 94, νομίζω, είχε γίνει μια σειρά εγκλημάτων από μια ομάδα που τα μίντια αποκάλεσαν, οι σατανιστες της Παλλήνης. Όχι ότι δεν θεωρούσαν την metal ως μουσική του διαβόλου και πριν αλλά με αφορμή τα εγκλήματα αυτά είχε γίνει κανονικό κυνήγι μαγισσών. Εκπομπές στην τηλεόραση για τον σατανισμό στο μεταλ, να ψάχνουν κρυφά νοήματα στους στίχους και να πως παρασερνουν… Διαβάστε περισσότερα »
Ελπίζω μόνο να μην κάνεις και yoga
Ναι, τα θυμάμαι αυτά που λες όπως και αυτό με τα cd που αν τα ακούσεις ανάποδα ακούγεται ο εξ από δω Βελζεβούλ. Εγώ πάντως μικρός όταν το είχα πρωτοακούσει απογοητεύτηκα όταν το δοκίμασα και δεν έπαιξε τίποτα.