Μία εκ των αδερφών μου βρίσκεται στα πρόθυρα του διαζυγίου. Σε άπταιστα ελληνικά θα έλεγε κανείς ότι έχει και εκείνη ένα fair share σε αυτή την εξέλιξη, καθώς από τη στιγμή που ξεκίνησαν ως ζευγάρι να έχουν οικονομικά προβλήματα, άρχισε να ξεσπά πολύ έντονα στα παιδιά και να μιλά άσχημα – υβριστικά – σε καθημερινή βάση στον άντρα της. Οι γονείς μου τη στήριξαν στα οικονομικά προβλήματα, χαρίζοντας της ένα γενναιόδωρο ποσό για να ξεπληρώσουν τα χρέη τους. Τη στήριξαν επίσης όταν – ενώ είχε ήδη δουλειά – είπε ότι πιέστηκε και ήθελε να βρει κάτι διαφορετικό. Με φόντο τις δυσκολίες στον γάμο της, μου ζητήθηκε να τη στηρίξω. Μόνο που α,μπα, αισθάνομαι ότι έχει ήδη στηριχθεί και με το παραπάνω. Αναπόφευκτα έκανα τη σύγκριση με εμένα, που ενώ ήμουν άνεργη για έναν ολόκληρο χρόνο, ζήτησα βοήθεια από τους γονείς μου (όχι χρηματική, να μοιράσουν κανένα βιογραφικό σε φίλους και γνωστούς) και μου την αρνήθηκαν. Που ενώ ζω μόνη μου, με μισθό που καλύπτει τα αναγκαία, όταν ζητήσω βοήθεια ακούω ότι “δεν έχουμε”. Επίσης άκουσα από τον πατέρα μου ότι εγώ δεν έχω οικογένεια, άρα τα δικά μου προβλήματα είναι κατώτερα. Δεν λυπάμαι την αδερφή μου και δεν θέλω και να την βοηθήσω, γιατί εγώ δεν έλαβα βοήθεια (από κανέναν) και τις μετρημένες φορές που μου την έδωσαν, περίμεναν τουλάχιστον ανδριάντα ευγνωμοσύνης εκ μέρους μου. Είμαι τόσο κακός άνθρωπος και εγωίστρια?
-Θυμωμένη αδερφή
Αναρωτιέμαι τι είδους βοήθεια «σου ζητήθηκε». Ενδιαφέρον που το λες έτσι περιγραφικά, χωρίς να εξηγείς ποιος σου ζήτησε και τι.
Θα την βοηθήσεις ή δεν θα τη βοηθήσεις σύμφωνα με τη σχέση που έχετε μεταξύ σας, και όχι σύμφωνα με την σχέση που σας έβαλαν να έχετε οι γονείς σας. Τα παράπονα που έχεις από τους γονείς σου πρέπει να τα συζητήσεις (ή να μην τα συζητήσεις) μαζί τους. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν είσαι υποσημείωση στη σχέση που έχουν οι γονείς σου με την αδερφή σου. Είσαι ξεχωριστός άνθρωπος και θα έπρεπε να έχεις τις δικές σου σχέσεις με τα δικά σου όρια.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ειναι ολοφανερο (τουλαχιστον για μενα) οτι οι γονεις την στηριζουν για να παραμεινει παντρεμενη. Εξ’ ου και το μεγαλο ποσο για να ξεχρεωσουν, και η οικονομικη στηριξη για να αλλαξει δουλεια Η βοηθεια που σου ζητουν.. πιστευω οτι ειναι αναλογη : να την στηριξεις ωστε να μην χωρισει. Αυτο μεταφραζεται ποιλικοτροπως, και πραγματι θα πεσει μεγαλη πιεση/κουραση, οταν θα αρχισεις να γινεσαι δεκτης και υποστηρικτης των προβληματων της. Χωρια που θα πεφτει και ενημερωση συννενοηση με τους γονεις, το πως θα κυμανθει η υποστηρικτικη γραμμη Με ολα τα παραπανω.. εγω σε καταλαβαινω απολυτα. Και κατανοω και την πικρα σου Παραλειπεις… Διαβάστε περισσότερα »
Πόσο δίκιο έχεις, Παπαρούνα!
Μου χτύπησε άσχημα η φράση “άκουσα από τον πατέρα μου ότι εγώ δεν έχω οικογένεια, άρα τα δικά μου προβλήματα είναι κατώτερα” . Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια…
Και έχε υπόψη σου ότι η βοήθεια είναι προαιρετική και εκ του περισσεύματός μας, αλλιώς γίνεται βραχνάς και μας πνίγει.
Έχεις απόλυτο δίκιο, εκτός και αν εμπλέκονται άλλοι παράγοντες, πχ ψυχική ασθένεια ή κοινά περιουσιακά. Η γράφουσα όμως δεν αναφέρει κάτι τέτοιο, προβολή κάνω.
Δεν είσαι κακό άνθρωπος, αισθάνεσαι αδικημένη. Πόσες σχέσεις αδερφών έχουν χαλάσει εξαιτίας των γονιών άραγε; Γονείς που επιλέγουν το “αγαπημένο” τους παιδί και δείχνουν απροκάλυπτα την προτίμησή τους αυτή. Το πρόβλημα το έχεις με τους γονείς σου γιατί αυτοί φαίνεται να κάνουν διακρίσεις ανάμεσα σε σένα και την αδερφή σου. Με αυτούς πρέπει να μιλήσεις και να τους εξηγήσεις πως νιώθεις μην τα ρίχνεις στην αδερφή σου. Η αδερφή σου έκανε και κάνει τα λάθη της και το αν θα την βοηθήσεις είναι δικό σου θέμα (βέβαια δεν μας λες τι είδους βοήθεια σου ζητά). Εχω ζήσει στο πετσι μου… Διαβάστε περισσότερα »
Ο χαρακτηρισμός καλός κακός, είναι πολύ απλοϊκός και δε λέει τίποτα. Έχεις πάθη όπως όλοι οι άνθρωποι και πρέπει να τα επεξεργαστείς, αν πιστεύεις ότι αξίζει τον κόπο. Σήμερα συζητούσα με μια φίλη και καταλήξαμε στο συμπέρασμα, ότι μας αρέσει η αγάπη. Δεν περνάμε καλά με τον ανταγωνισμό και το θυμό και την εκδίκηση. Έχω και εγώ αδερφή που διαρκώς (είναι 52) νομίζει ότι είναι κάτι σαν ήρωας (δημόσιος υπάλληλος), ότι εγώ δεν έχω περάσει τοοοοοσα πολλά , ότι έχει ανοίξει δρόμους (δεν έχει διαβάσει ποτέ ένα σοβαρό βιβλίο….), παθαίνει συνάχι και το μαθαίνουν 2 γέροι γονείς και 3 γριές… Διαβάστε περισσότερα »
Κατώτερα τα δικά σου προβλήματα, επειδή δεν έχεις παιδιά. Να πεις ότι αν είναι να γίνεις σαν την αδερφή σου, καλύτερα να μην αποκτήσεις ποτέ. Σκέψου σοβαρά αν θέλεις να έχεις στη ζωή σου ανθρώπους σαν και αυτούς.
Διαφωνώ σε κάποια σημεία με την απάντηση. Αν και είμαστε ξεχωριστοί άνθρωποι υπάρχουν σχέσεις με δυναμικές που επηρεάζουν περισσότερα από δύο άτομα όπως στην περίπτωση γονιών και παιδιών. Όταν ένας άνθρωπος νιώθει ότι οι γονείς του δεν τον αντιμετωπιζουν ισότιμα με τα αδέρφια του είναι λογικό να αποκτά μια αμυντική στάση όχι μόνο απέναντι στους γονείς αλλά και απέναντι στα αδέρφια. Αν τα αδέρφια βλέπουν την διαφορετική αντιμετώπιση και σφυρίζουν αδιάφορα γιατί συμμεριζονται τους λόγους ή απλά επειδή τους βολεύει, είναι αρκετό για να πούμε ότι δικαιολογημενα καλλιεργειται αυτή η αρνητική στάση απέναντι τους. Η σχέση μεταξύ δύο αδερφών δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν αναφέρεις πουθενά κάτι για τη σχέση που έχεις εσύ με την αδερφή σου. Περιγράφεις όλο το θέμα υπό το πρίσμα της αντιμετώπισης των γονιών σας προς την καθεμία από εσάς. Αν τη νιώθεις κοντά σου και θες να τη βοηθήσεις το κάνεις, αν όχι δεν το κάνεις. Η αδικία που καταλαβαίνω ότι νιώθεις αφορά εσένα και τους γονείς σου. Η σχέση με τα αδέρφια είναι αυτόνομη και ξεχωριστή. Αν θεωρείς ότι η αδερφή σου συμμετείχε ενεργητικά σε αυτήν τη μεροληπτική στάση των γονιών σου και της καταλογίζεις ευθύνες, κι αυτό πάλι είναι θέμα της μεταξύ σας σχέσης.
Πένα συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει μια πικρία και μνησικακία από το αδικημένο παιδί ως προς το ευνοούμενο ως δέκτη της μεγαλύτερης βοήθειας από τους γονείς. Από τον τρόπο που γράφει η κοπέλα αυτό μου βγάζει. Συνήθως η υλική βοήθεια στα τα παιδιά συνδέεται και με την αγάπη, ο γονιός αγαπά πιο πολύ το ευνοούμενο παιδί και το ευνοούμενο παιδί το δέχεται χωρίς να υπερασπίζεται το άλλο κι έτσι δημιουργούνται οι άσχημες σχέσεις. Ναι, με τους γονείς έχει το πρόβλημα αλλά στο μυαλό της και η αδερφή είναι συνεργός αυτής της αδικίας με το να δέχεται απλά την βοήθεια… Διαβάστε περισσότερα »
Έχεις πολύ δίκιο και είναι δύσκολο να δεις τις διαχωριστικές γραμμές. Δυστυχώς είναι πολύ συχνές τέτοιες καταστάσεις. Κι εγώ το έχω ζήσει με τον πατέρα μου και την οικογένειά του που είχαν εξόφθαλμη αδυναμία στην αδερφή του. Ρόλο-κλειδί για το αν και πώς θα ξεπεράσουν κάτι τέτοιο τα αδέρφια ώστε να έχουν μια καλή σχέση παίζει η στάση που κρατά το ευνοούμενο παιδί. Αν δηλαδή θα αποδεχτεί το ρόλο του καλού παιδιού συντηρώντας την αδικία ή θα πάει κόντρα στους γονείς και θα υπερασπιστεί το δίκιο του αδερφού/της αδερφής. Σε ευχαριστώ πολύ για το κοπλιμάν και, μια και το είχα… Διαβάστε περισσότερα »
Και μία τελείως άσχετη παρατήρηση/ερώτηση: Σε εμένα είναι εξαφανισμένη η αναζήτηση προηγούμενων σχολίων. Έχετε και άλλοι το ίδιο θέμα; Έχει μεταφερθεί αλλού η λειτουργία;
Κι εγώ την ίδια απορία έχω, καταργήθηκε άραγε;
Σε μενα υπάρχει η λειτουργία
Καλησπέρα @Corry Karav O’Keerie! Το σάιτ είναι υπό αναδιαμόρφωση εδώ και κάποιες μέρες, γι’αυτό έχει παύσει η δυνατότητα αναζήτησης προηγούμενων σχολίων. Το πότε θα επανέλθει εξαρτάται από τις κατευθύνσεις του νομικού τμήματος σχετικά με τον GDRP και τον τεχνικό μας. Θα ενημερωθείτε σύντομα σχετικώς 😀
Ευχαριστώ πολύ Λασκαρίνα!
Ούτως ή άλλως δεν μπορείς να βοηθήσεις αφού όπως περιγράφεις την κατάσταση δεν έχεις ούτε το υλικό ούτε το ψυχικό απόθεμα για να το κάνεις. Ως εκ τούτου οι τύψεις είναι περιττές. Και οι δυο έχετε οικονομικά θέματα για να λύσετε και εφόσον οι γονείς σου νοηματοδοτούν τη βοήθεια προς τα παιδιά τους μόνο σαν επιβράβευση για την δημιουργία οικογένειας, πρέπει να εστιάσεις στην ενδυνάμωση της δικής σου ζωής και των δικών σου επιλογών, γιατί δεν θα το κάνει κανείς άλλος για εσένα όπως φαίνεται. Αν κάποια στιγμή έχεις το απόθεμα και τη θέληση να βοηθήσεις την αδερφή σου ή… Διαβάστε περισσότερα »