Αγαπητη α,μπα, καπου πρεπει να μιλησω! Δεν αντεχω αλλο αυτη τη διακριση που γινεται και δεν θελω να την αποδεκτω αλλο, αλλα δεν νομιζω να μπορει να γινει κατι. Οι γονεις μου φτιαχνουν το σπιτι του αδερφου μου (εμενα θα μου δωσουν ενα μαγαζι, ακομα ατελειωτο). Ολα καλα, καλα κανουν. Πληρωνουν τα παντα, απο το μηδεν. Ο αδερφος δεν δουλευει, δεν δουλεψε ποτε. Ψαχνει μανιωδως, δεν λεω. Ειναι 34, με αρκετες σπουδες. Το θεμα μου ειναι η κοπελα του και μελλουσα νυφη. Ειναι ανεργη, δεν εχει ουτε 1€ απο την οικογενεια της, αλλα ανακατευεται σε ολα. Διαλεξε πλακακια, γιατι αυτα που ειχανε δει οι δικοι μου δεν της αρεσαν, πιο ακριβες πορτες, κλπ κλπ. Ολο αυτο με εχει βγαλει εκτος εαυτου, γιατι τα χρηματα μας ειναι συγκεκριμενα και οχι πολλα και υποτιθεται θα πανε μισα στον γιο, μισα σε εμενα. Η δε μαμα, που κατεμε κι αυτη φταιει, θελει να δωσει στον γιο της το σκαλιστο κρεβατι της γιαγιας για να μην αγορασουν, την τραπεζαρια της, το μπουφε κλπ. Θα μου πεις παλι, παλια επιπλα δινει. Παλια αλλα μασιφ ξυλο, δλδ ακριβα. Ασε που τα αναπαλαιωσε ολα. Οποτε, αφου γλιτωσε απο αυτα, μενουν λεφτα για πιο ακριβο καναπε, για πιο ακριβα ηλεκτρικα, χαλια κλπ. Εγινα εξαλλη γιατι η μελλουσα νυφη θελει εναν καναπε των 4.000€. Τετοιο θρασος, χωρις να βαλει ουτε ενα 1€, χωρις να δουλευει, χωρις να εχει πτυχιο, χωρις να εχει καποια στηριξη απο τους δικους της. Ο αδερφος μου ανικανος να αντιδρασει μπροστα στα ματια του φτωχου κοριτσιου, η μαμα ανικανη να χαλασει το χατιρι του γιου και εγω η “κακια πεθερα” που τα θεωρω γελοια ολα αυτα και ανησυχω αν θα μεινει κατι στον λογαριασμο των γονιων για τον δικον μου γαμο σε 2 χρονια. Το γεγονος πως εγω δουλευω απο τα 25 και εχω καποια ελαχιστα χρηματα στην ακρη και ο συντροφος μου ειναι απο καπως ευκαταστατη οικογενεια τους κανει ολους να λενε πως οκ, ας εχει εκεινος σπιτι, ας παρει εκεινος τραπεζαρια, ας παρει εκεινος την κρεβατοκαμαρα. Ετσι κανουν ολες, να, δες τη δικη μας τη νυφη! Με το τιποτα και θα βρει τα παντα ετοιμα! Εσυ που εχεις 2 πτυχια, δουλεια, ενα μαγαζι και εισαι πιο ομορφη γιατι να μην τα βρεις ετοιμα? Λογια της οικογενειας μου αυτα οταν σχολιασω πως η νυφη μας θα παρει το βρακι της και θα ερθει και εχει θρασος να ζηταει τοσο ακριβα επιπλα και να εχει λογο σε ολα. Στην τελικη, αν δεν της αρεσει ο καναπες που θα παρουμε, ας μαζεψει λεφτα να παρει αλλον! Δεν ξερω αν καταλαβατε η αν σας μπερδεψα, εχω απογοητευτει με ολα αυτα και εχω βαρεθει να τσακωνομαι για μια τραπεζαρια της γιαγιας! Αλλα νιωθω ασχημα και τρομερη ανασφαλεια να σχεδιαζω το δικο μου γαμο, οταν θα παω να μεινω σε σπιτι του συντροφου μου. Δεν μπορω να απαιτησω ναναι επιπλωμενο και ανακαινισμενο κι εγω να παω ετσι, νιωθω ντροπη. Ποια η γνωμη σας?
-“Κακια πεθερα”
Έχεις ρίξει το φταίξιμο στη νύφη γιατί αν το ρίξεις εκεί που πρέπει, θα είναι πολύ πιο δυσάρεστα τα συναισθήματά σου.
Το πρόβλημα που έχεις, αν έχεις, είναι με τους γονείς σου. Είπαν ότι θα σας μοιράσουν τα λεφτά τους, οπότε, αν τελικά δεν το κάνουν, είναι επειδή έτσι θέλουν. Δεν τους ανάγκασε ούτε ο αδερφός σου, ούτε η νύφη. Οι γονείς σου αποφασίζουν. Αυτοί έχουν τα λεφτά στην τράπεζα. Η νύφη έχει λόγο γιατί όταν μιλάει, γίνεται αυτό που θέλει (κατά τα φαινόμενα). Πιθανόν να φοβούνται οι γονείς σου ότι αν δεν τον πάρει αυτή, δεν θα βρει άλλη, πιθανόν να θεωρούν ότι εσύ είσαι εξασφαλισμένη, πάντως, δεν είναι η πανούργα νύφη που τα έφερε έτσι τα πράγματα. Η δυναμική της οικογένειας σου έχει φέρει έτσι τα πράγματα. Με άλλους πρέπει να τα βάλεις.
Ο κίνδυνος να ξεμείνουν και να μην σου δώσουν τίποτα στο τέλος είναι υπαρκτός, όντως. Αυτό που δεν ξέρω είναι αν υπάρχει τρόπος να το ελέγξεις, αλλά ακόμα πιο σημαντικό είναι αν έχεις δικαίωμα να απαιτείς. Δεν έχεις και πολλά επιχειρήματα απέναντι στην άδικη μεταχείριση, γιατί είσαστε ενήλικες και τελικά, δεν σου χρωστάνε κάτι. Αν δεν θέλουν να σου δώσουν, δεν μπορεί να τους αναγκάσει κάποιος να σου δώσουν, και αν έχουν βρει δικαιολογίες για να μην σου δώσουν, τελείωσε το πράγμα. Δυστυχώς νομίζω ότι ήδη σε έχουν προετοιμάσει με το «γιατί να μην τα βρεις κι εσύ όλα έτοιμα» και το «όλες έτσι κάνουν». Ίσως πίσω από όλο αυτό βρίσκεται το άγχος του γιου που δεν είναι κουβαλητής και προσπαθούν να υπεραναπληρώσουν (εξ ου και κατευνάζουν τα γούστα της νύφης, κοίτα δεν δουλεύει, δεν έχει δουλέψει, δεν επιτελεί τον αντρικό του ρόλο, αλλά εμείς σκορπάμε γιατί έχουμε, μη φύγεις).
Θεωρίες εκ του προχείρου, αλλά ως γνήσια Ελληνίδα, νομίζω ότι έχω πέσει μέσα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Σίγουρα έχεις πέσει μέσα, Λένα. Ακριβώς έτσι το σκέφτηκα κι εγώ. Αλλά ρε παιδιά μια απορία: Γιατί κάνετε έτσι με τις περιουσίες και τα λεφτά των γονιών; Γενικά δικά τους είναι ό,τι θέλουν τα κάνουν. Κάνε κι εσύ αυτό που μπορείς για τη ζωή σου, αυτοί ό,τι μπορούσαν έκαναν. Δεν σου πέφτει λόγος πού θα τα δώσουν. Το γιατί θα τα δώσουν είναι άλλο θέμα. Το πρώτο που θα με ενδιέφερε θα ήταν να έχουν εξασφαλισμένα τα γεράματά τους γιατί όταν έρθουν και δεν έχουν, εκεί θα δείτε τα αγγούρια, όχι στις τραπεζαρίες. Και κάτι τελευταίο: πόσο μικροπρεπές να μιλάς… Διαβάστε περισσότερα »
Όντως πολλή χολή για τη νύφη. Δεν ήξερα ότι μετράμε την ποιότητα ενός ανθρώπου από τα βρακιά και τα πτυχία του.
Η ποιότητα του ανθρώπου όντως δε φαίνεται απ’ τα λεφτά bubuntu..του καναπέ πάντως σίγουρα ναι! 4.000€ δε μπορεί, θα είναι απ’ τα συλλεκτικά κομμάτια.. και μάντεψε τί! Ακόμα πιο συλλεκτικός γίνεται όταν τον κερνανε…
Το φαντάστηκα σαν φινάλε ταινίας μικρού μήκους. Η νύφη μπαίνει στο ολοκληρωθέν νεόδμητο, και κρεμάει πάνω από τον πολυσυζητημένο καναπέ ένα κορνιζαρισμένο βρακί (ελλείψει πτυχίου).
Αζιμουθιο: LOL!!
Μπελ Ρεβ, εκεί είναι το πρόβλημα με πολλές οικογένειες. Αν έχουν αδυναμία στο ένα παιδί ή το θεωρούν πιο αδύναμο και το βοηθάνε πάντα δεν μένουν χρήματα για τα γηρατειά. Και μάντεψε από πιο παιδί θα ζητήσουν βοήθεια όταν την χρειαστούν…
Βέβαια, αν το ένα παιδί είναι πιο ευάλωτο καταλαβαίνω ότι η αγωνία των γονέων είναι να το στηρίξουν και να το βοηθήσουν περισσότερο.
Ε από το άλλο. Το “δυνατό”.
Που το ‘αδύναμο παιδί’ αυτοί το κάνανε έτσι δίνοντάς του τα πάντα στο χέρι όπως λέμε.
Δεν καταλαβαινω πως προκυπτει οτι ειναι παραλογο τα παιδια να εχουν προσδοκιες απο την περιουσια της οικογενειας. Ιδιως οταν οι γονεις εχουν δηλωσει τους σκοπους τους σχετικα με αυτες. Συνηθως οι περιουσιες πανε στα παιδια.
Τωρα σχετικα με την συγκεκριμενη περιπτωση νομιζω οτι η κοπελα εχει οντως προβλημα με τους γονεις της και οχι με την νυφη της. Το οτι οι γονεις τελικα αποφασισαν να πραξουν αλλιως για τους οποιους λογους τους, δεν κανει την νυφη λιγοτερο συμφεροντολογα (ας το θεσω κομψα).
Προσδοκίες να έχουν. Απαιτήσεις για την μοιρασιά δεν έχουν δικαίωμα να έχουν.
Σωστά, οι γονείς μπορούν να τα κάνουν ό,τι θέλουν τα χρήματά τους: να τα ξοδέψουν (από ταξίδια έως καζίνο, από πολυτελή αυτοκίνητα ή ρούχα έως escort girl ή ζιγκολό), να κάνουν δωρεά στον Σύλλογο Προστασίας της Μεσογειακής Φώκιας ή να τα δώσουν σε ένα μόνο παιδί ή συγγενή (πάντα βρίσκεις τρόπο να παρακάμψεις εν ζωή τα περί νόμιμης μοίρας). Στην τελευταία περίπτωση, σου δείχνουν και ποια είναι η θέση σου. Βέβαια, δεδομένου ότι σε όλες τις κοινωνίες, ακόμα και στις πλέον “πρωτόγονες” η πράξη του δώρου έχει τεράστια σημασία και δημιουργεί ένα ολόκληρο δίκτυο κοινωνικών σχέσεων (και υποχρεώσεων), η απουσία… Διαβάστε περισσότερα »
Νομιζω παντως οτι δεν ειναι παραλογο να εχεις απαιτηση μιας δικαιης αντιμετωπισης απο τους γονεις σου. Αν αυτη δεν ειναι δυνατη, καλο ειναι να υπαρχει μια εντιμη αιτιολογηση (εκ μερους των γονιων μιλαω παντα).
Αχ “κακιά πεθερά” βλέπεις μόνο την κορυφή του παγόβουνου…Στο λεω εξ εμπειρίας γιατι τα χω ζήσει κι εγω. Ο καναπές των 4000 και η τραπεζαρια της γιαγιας είναι το λιγότερο. Ακου τι γίνεται στη συνέχεια : Ο πελαργός φέρνει ένα παιδάκι. Η νύφη πατάει πάνω σ’ αυτό και μένει αιωνίως άνεργη ενώ ταυτόχρονα αυξάνει τις απαιτήσεις της. Ο αδερφός βρίσκει δουλειά αλλά τα λεφτά δε φτάνουν ούτε κατά διάνοια να καλύψουν τις ανάγκες. Μάντεψε ποιος καλείται να πληρώσει τα σπασμένα ; Λυπάμαι πολύ για το αίσθημα αδικίας που νιώθεις αλλά δεν ωφελεί σε τίποτα να εγκλωβίζεσαι σε τοξικα συναισθήματα. Δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ ωραίο σχόλιο!!!!!
Με κάνει να νιώθω μεγάλη αμηχανία όταν βρίσκομαι εν μέσω τέτοιων συζητήσεων. Στα 35 μου, δεν έχω απαίτηση να μου στήσουν σπίτια οι γονείς μου. Αν μου έλεγαν αύριο ότι θα ταξιδέψουν τον κόσμο, θα χαιρόμουν. Αν πάλι μου έλεγαν ότι θα βοηθήσουν την αδερφή μου, σε περίπτωση που είχε περισσότερες ανάγκες, θα χαιρόμουν και γι αυτό. Αλλά πάλι εγώ δεν ένιωσα ποτέ ότι με ξεχωρίζουν από την αδερφή μου, ξέρω ότι θα έκαναν το ίδιο και για ‘μένα.
Εσύ δεν το νιώθεις αυτό, έτσι; Αυτό είναι το πρόβλημα;
Σε μια παρόμοια ερώτηση, είχε γράψει ένα πολύ εύστοχο σχόλιο η Πόντια (νομίζω?) που ουσιαστικά έλεγε οτι τα ‘ριγμένα’ παιδιά νιώθουν ότι έχουν λάβει και λιγότερη αγάπη/προσοχή. Το θέμα δλδ δεν είναι μόνο οικονομικό.
Ίσως γι αυτό εσύ το νιώθεις έτσι με την οικογένειά σου, ενώ άλλοι το νιώθουν αλλιώς.
Αν το θυμάται κάποιος αυτό που λέω, ας βάλει το Link από κάτω 🙂
Αννα ακριβώς αυτό που λες, όταν νοιώθεις οτι σε ξεχωρίζουν (και τις περισσότερες φορές είναι επειδή όντως σε ξεχωρίζουν) δημιουργούνται αυτές οι εντάσεις. Οταν ξεχωρίζεις το ένα παιδί απ το άλλο είναι σαν να λες οτι το αγαπάς πιο πολύ απ το άλλο. Πολλοί γονείς μπορεί να το κάνουν γιατί θεωρούν οτι το ένα παιδί χρειάζεται περισσότερη βοήθεια απ το άλλο και μπορεί όντως να χρειάζεται αλλά δεν πρέπει να ξεχνάνε οτι έχουν κι άλλο παιδί που πρέπει να φροντίσουν. Επίσης πολλοί γονείς πέφτουν στην παγίδα του να δίνουν και να δίνουν στο ένα παιδί χωρίς να το μάθουν να… Διαβάστε περισσότερα »
Όχι δεν το νιώθει. Εδώ η άλλη “χωρίς πτυχίο” και θα της μαγαρίζει τον Chesterfield.
Aiyo το ότι εκφράζεται λάθος και τα βάζει με την νύφη αντί με τους γονείς δεν σημαίνει οτι είναι λάθος σε όλα. Προφανώς και αισθάνεται αδικημένη για να γράψει αυτά που έγραψε και δεν ξέρουμε την δυναμική της οικογένειας και το πως την μεγάλωσαν για να μιλά και να σκέφεται έτσι.
Αισθάνεται αδικημένη αλλά πατάει πάνω σε ένα τσουβάλι μισογυνιστικά στερεότυπα για να στηρίξει το επιχείρημα της αντί να αντιμετωπίσει ευθέως τους γονείς της. Αυτό σχολίασα.
Δεν υπάρχει χειρότερο απ’ το να νιώθεις ότι αδικείσαι και να εστιάζουν περισσότερο στο πώς το εκφράζεις, παρά στο ότι εχεις δικιο. Και αυτό το κάνουν μόνο στις γυναίκες συστηματικά. Ναι, πολλά λέει η γραφουσα αλλά μάλλον δε θα τα ελεγε αν δεν είχε μεγαλώσει με την πεποίθηση ότι οι γυναίκες φταίνε. Αν δεν είχε δεχτεί η ίδια αγνή κι ατόφια μισογυνιστικη συμπεριφορά. Μιλάει στη μητρική της γλώσσα και όπως φαίνεται, ψάχνει να μάθει κι άλλες, για αυτό στέλνει εδώ.
Άκου λίγο τι είπες. “Πώς το εκφράζεις”. Ξαναλέω, δεν είπα αυτό. Μιλάω καθαρά για το τί λέει και όχι για το πώς.
Μόλις είπες με λόγια κάτι που με ενοχλούσε πολλές φορές και δεν μπορούσα να το εντοπίσω. Ευχαριστώ! Και όντως, αυτό το «έτσι όπως τους το είπες έχασες το δίκιο σου» έχει κυρίως αποδέκτη γυναίκες.
Ακριβώς! Και πιθανόν όλοι οι χαρακτηρισμοί και οι απόψεις επί της συμπεριφοράς της νύφης, αλλά και της προστασίας του αδερφού, τα στερεότυπα περί του τι “βάζει” ο καθένας στη “μπανγκα” του γάμου είναι όλα των γονέων της εκφρασμένα για κάποιους άλλους ανθρώπους του ευρύτερου οικογενειακού περιβάλλοντος μέσα στα χρόνια.
Και ποιος θα τους ταΐζει τους δυο ανέργους;
Είναι και δική μου απορία.
Οι συντάξεις των γονέων βρε..!
Έλα ντε, αυτό σκέφτηκα μόλις το διάβασα.
Ποιος θα ταιζει τους δύο ανέργους και τα παιδιά τους όταν η Μητέρα θα αποδημήσει.
Την ίδια απορία έχω για πολλά ζευγάρια που ξέρω, που η μητέρα, είτε του γιου είτε της κόρης, είναι πάντα μα πάντα τόσο ελεγκτική, που κάνει το πιο αδύναμο παιδί μαριονέτα της, προκειμένου να μπορεί να έχει πάντα την ανάγκη της και εκείνη να νιώθει πολυτιμη η να τρέφει τον ναρκισσισμό της.
Οι γονεις τα ειπαν ολα.: εισαι ομορφη και με δουλεια και με μαγαζι.. οποτε.. δεν χρειαζεσαι τιποτα αλλο, και δεν θα παρεις και τιποτα αλλο. Οποτε να κοιταξεις να βρεις αντρα να στα δωσει ολα αυτα ετοιμα Και οπως διαβαζω.. ευκαταστατο αντρα βρηκες. Οι γονεις.. μολις αρχισαν να πληρωνουν για το ζευγος. θα ακουλουθησουν τα εξοδα γαμου του ζευγους, τα γεννητουρια, βαφτισια κτλ καθως.. και ολα τα καθημερινα εξοδα του ζευγαριου. Κοιτα να το συνηθισεις γιατι ερχονται πολυεξοδες μερες. Δυστυχως δεν μπορεις να κανεις και πολλα Αληθεια.. ο αδερφος με τα δυο πτυχια που ψαχνει μανιωδως για δουλειες και δεν… Διαβάστε περισσότερα »
CEO
… ρωτώντας στο καφενείο του χωριού αν άνοιξε καμιά πολυεθνική εκεί κοντά, να μπορεί να πηγαίνει με τα πόδια από το σπίτι που του έφτιαξαν οι γονείς.
Η οικογένεια σου έχει την κλασσική νοοτροπία, εσύ να γίνεις βάρος σε άλλον και η νύφη να γίνει βάρος στο γιο τους. Κοινώς η γυναίκα είναι ένα βάρος που πρέπει κάποιος να το κουβαλήσει…. Απλά μην αναπαράγεις αυτή την αθλιότητα. Άσε τη νύφη να πορεύεται ως τσάντα 10 κιλών πατάτες και κάνε εσύ άλλες επιλογές
Κανονικά ξέρουμε ότι η νύφη πρέπει να έχει προίκα παντως, κι ο γαμπρός στρωμένη δουλειά, κουβαλητής πως λέει η Λένα. Κι επειδή αυτός δεν, υπεραναπληρώνουν οι γονείς, τέλεια το είπε. Θα μπορούσε βέβαια και να μην είναι έτσι, να περίμεναν προίκα γιατί ο γιος τους έχει πτυχία, έχει αξία, γενικά πολλά έχουμε ακούσει.
Όλη η ψυχοπαθολογια της ελληνικής οικογένειας σε μία ερώτηση! Δεν έχω καμία πρόθεση να προσβάλλω, το λέω αυτό γιατί αναγνώρισα κομμάτια της δικής μου πατρικής οικογένειας. Γονείς που σπιτωνουν τα παιδιά τους, που έχουν μείνει ακόμα παιδιά, προκειμένου να τα ελέγχουν, να μην τα αφήσουν να αποτύχουν και μετά τρέχουν εκείνοι να κλείσουν τρύπες. Παιδιά που βολεύονται και όταν έρθουν οι ευθύνες τα παίζουν. Στα 45 ξέρω τι δεν πήγε καλά στη ζωή μου αλλά τότε δεν είχα ιδέα. Ήξερα μόνο ότι ζουσα μια ζωή που δε μου ταιριαζε και δεν ήξερα γιατί. Μακάρι να το διαβάσουν αυτό γυναίκες στην… Διαβάστε περισσότερα »
Aguafiestas, στην προκειμένη, δε θεωρώ ότι είναι παράλογα τα συναισθήματα αδικίας της κοπέλας. Σαφώς και δεν έχει δικαίωμα στην περιουσία των γονιών της, αλλά το ότι εκνευρίζεται που αμεροληπτούν υπερ του αδερφού της, απλά επειδή βρήκε μία να παντρευτεί, εεεε προσωπικά δε θα τη βγάλω τρελή. Για τη νύφη δεν έχω να προσθέσω πολλά, τα βρίσκει και τα κάνει. Ξεκάθαρα. Χειρίζεται μια χαρά την κατάσταση για να βγει το δικό της. Ο δε αδερφός χειρίζεται μια χαρά τους γονείς, για να βρει ένα σπίτι έτοιμο χωρίς να χαλάσει δραχμούλα. Και η κοπέλα της ιστορίας, θεατής! Για μένα το πρόβλημα το… Διαβάστε περισσότερα »
Οκ, αλλά εδώ μιλάμε για ενήλικα παιδιά και την ερώτηση έστειλε μια ενήλικη γυναίκα. Ο καθένας πλέον ζει τη ζωή του και είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του. Δικαίωμα των γονιών να ξοδεύουν τα λεφτά τους όπου θέλουν και επιλογή των (ενηλίκων) παιδιών να περνάνε τη ζωή τους γκρινιάζοντας και βγάζοντας χολή. Για μένα ακόμα μεγαλύτερη παθολογία της ελληνικής οικογένειας είναι τα παιδιά που δε σταματάνε ποτέ να φέρονται σαν παιδιά. Καταλαβαίνω ότι η κοπέλα της ερώτησης έχει ζόρι, αλλά δε θα λυθεί αν σταματήσουν οι γονείς να αγοράζουν έπιπλα για το γιο και αρχίζουν να ξοδεύουν για το γάμο… Διαβάστε περισσότερα »
Η παθολογία της ελληνικής οικογένειας είναι οι σχέσεις εξάρτησης. Θεωρούμε δεδομένο ότι οι γονείς θα μας εξασφαλίσουν σπίτι, ότι θα μας πληρώσουν το γάμο (με αντάλλαγμα να καλέσουν ανθρώπους που μας είναι άγνωστοι), ότι θα μας μεγαλώσουν τα παιδιά, ότι θα τσοντάρουν στο καινούριο μας σπίτι.
Lou & Moana, εγώ σχολίασα ότι ο εκνευρισμός της κοπέλας δεν είναι παράλογος. Τώρα, αν εσάς σας έκαναν οι γονείς σας κάτι αντίστοιχο και είχατε τα guts να μη νιώσετε καν ενόχληση..τι να πω, θα είστε one of a kind! Το αίσθημα της αδικίας δεν αφορά ομως μόνο τα μικρά παιδιά και μιας που θέτετε ζήτημα εξαρτισης & παλιμπαιδισμού, απορώ που δεν αναφέρετε τίποτα για τον χειριστικό- κακομαθημένο γιο και την ακόμα πιο συμφεριντόλογα νύφη (αν δεν ταίριαζαν δε θα συμπέθεριαζαν, που λένε). Αυτοί γιατί αξιοποιούν το δικαίωμα τους στην εξάρτηση και την εκμετάλλευση αλλά η κοπέλα είναι ανώριμη επειδή… Διαβάστε περισσότερα »
Tulina S. το ρήμα “αξιοποιούν” είναι ατυχής επιλογή σε τέτοια περίπτωση, η εξάρτηση απαξιώνει τον εξαρτημένο. Επιπλέον δεν είναι one of a kind όποιος ανεξαρτητοποιείται, με αποτέλεσμα ή να είναι αδιάφορα ζητήματα προίκας ή να προκαλούν οίκτο για τα άτομα που τους δίνουν σημασία.
Να σε ρωτήσω τότε κάτι άλλο, Tulina. Γιατί να θεωρούμε δίκαιο πάντα το 50-50 (η σχεδόν 50-50) στη μοιρασιά των χρημάτων; Αν εγώ έχω καλή δουλειά και ο άντρας μου οικονομική άνεση, ενώ ο αδερφός μου και η γυναίκα του είναι άνεργοι χρόνια, γιατί να τα θέλω τα μισά λεφτά των γονιών μου ενώ δεν τα χρειάζομαι; Είναι αυτό δίκαιο ή είναι απληστία; Το τι κάνει και τι δεν κάνει ο αδερφός μου και ο αδερφός της γραφούσας είναι δικό τους θέμα. Δικό μου είναι να τα’χω καλά με τον εαυτό μου. Εγώ προσωπικά τα’χω καλύτερα με τον εαυτό μου… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ Moana. Αλλά αυτό δείχνει πως είναι δομημένη μια οικογένεια απο την αρχή της.
Δεν πάει έτσι moana. Μου θύμισες έναν πρώην μου γιατρό που οι γονείς έγραψαν ότι είχαν και δεν είχαν στον αδερφό του που τελείωσε ΤΕΙ ζαμπονοκοπτικής με τη λογική ε ο Χ. γιατρός έγινε θα τα βγάλει. Δεν είναι καθόλου δίκαιο αυτό. Οι γονείς οφείλουν να είναι δίκαιοι, από εκεί και πέρα αν κάποιος είναι πιο άξιος θα αξιοποιήσει και καλύτερα τη βοήθεια των γονιών.
Με κάλυψε απόλυτα η αγαπητή Εντελβάις!
Μια χαρουλα ειναι το ΤΕΙ ζαμπονοκοπτικης!Με σιγουρη αποκατάσταση.
Toulina S., αυτό που ήθελα να πω είναι ότι στην Ελλάδα έχουμε παράλογες προσδοκίες/απαιτήσεις από τους γονείς μας. Από εκεί και πέρα αν νιώθει ένα παιδί, ότι οι γονείς έκαναν διακρίσεις, λογικό είναι να ενοχλείται. Το μόνο που δέχομαι είναι όταν η διάκριση γίνεται επειδή ένα μέλος της οικογένειας είναι περισσότερο ευάλωτο. Προσωπικά προσπαθώ να μειώνω όσο το δυνατόν τη βοήθεια που έχω από την οικογένειά μου, γιατί καταλαβαίνω ότι υπάρχει άλλο μέλος που την έχει μεγαλύτερη ανάγκη από εμένα αυτή τη στιγμή. Επίσης, μπορώ να καταλάβω ότι οι γονείς σε κάποια φάση έχουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν κάτι, σε… Διαβάστε περισσότερα »
Lou δεν έχω να προσθέσω κάτι σημαντικό πέρα απ’ όσα έγραψε η poua rige & η ΕντελΒάις. Το ότι δεν πρέπει να έχουμε απαιτήσεις απ’ τους γονείς ως ενήλικες και ότι τα λεφτά τους μπορούν να τα κάνουν ο.τι θέλουν είναι σαφές. Το ότι ένα μέλος της οικογένειας όμως είναι “ευάλωτο” (γιατί προφανώς το βολεύει να είναι και να ζητάει συνεχώς), δε σημαίνει ότι πρέπει να τους στραγγίζει και το άλλο που το παλεύει να μένει στην άκρη. Εδώ η νύφη θέλει μασιφ ξύλο & 4.000€ καναπέ..προφανώς έχει βρει χορηγούς να ικανοποιήσουν την απληστία της αλλά δε βλέπω κάνεις να… Διαβάστε περισσότερα »
Αφού, έτσι είναι όμως. Εκβιαστικά ή με απαίτηση φαίνεται ότι δε θα πετύχει φθηνότερο γάμο αδερφού και ακριβότερο δικό της. Το ίδιο ίσως ισχύει και για τη φροντίδα και στοργή από τους γονείς.
Άρα, αν εγώ ήμουν στη θέση της, πικραμένη εν μέρει, αλλά με όλα τα βρακιά μου και τα πτυχία μου και την καλή μου την καρδιά προπαντώς, θα την έκανα. Με αξιοπρέπεια και αγάπη!
Τι καλύτερο στη ζωή, τι πιο δυνατό να νιώθεις ότι στέκεσαι στα πόδια σου, ότι εχεις ερωτευτεί, ότι έχεις συνοδοιπόρο ζωής, ότι επιθυμείς οικογένεια και μπορείς να το επιδιώξεις! Αμάν, ρε παιδιά!
Βρε παιδια… Βλεπω και αλλες απαντησεις και καποιοι μπορουν να ανεχτουν την ΄κακη΄ μοιρασια μιας περιουσιας. Δεν ειναι ομως τοσο μικροπρεπες να κακοφαινεται στον αδικημενο. Προφανως οι γονεις κανουν ο,τι θελουν λογικο ειναι ομως και το παιδι να βιωσει το αισθημα της αδικιας. Ειναι βαθυτερο, δεν ειναι μονο οικονομικο. Νιωθεις οτι σας ξεχωριζουν και αυτο ποναει. Βεβαιως εδω η γραφουσα στρεφει την προσοχη τους στο λαθος ατομο. Βεβαιως δεν μπορεις να παλευεις να παρεις κατι που δεν το δικαιουσε και να φας χρονο και δυναμη για κατι που δεν ειναι ουσιαστικα στο χερι σου. Πρεπει να το δεις αλλιως καποια… Διαβάστε περισσότερα »
Poua Rige: εκει φευγεις και δεν τους ξαναμιλας. Και εννοειται ουτε γηροκόμια.
Εγώ θεωρώ ότι όλοι είστε απαράδεκτοι. Έχετε περάσει τα 30 και ακόμα απαιτείτε από τους γονείς σας να σας φτιάχνουν σπίτια, να σας τα επιπλώνουν και να γίνονται χορηγοί. Έχετε σκεφτεί τι θα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι στα γεράματά τους; Αντί να μαλώνετε σαν τα κοκόρια για καναπέδες και τραπεζαρίες, για το ποιος έχει ή δεν έχει πτυχία, για το ποιος είναι ή δεν είναι ευκατάστατος, καταλάβετε επιτέλους ότι οι γονείς σας δεν είναι υποχρεωμένοι να σας δίνουν χρήματα εις τους αιώνας των αιώνων.
Έτσι ακριβώς! Λίγη τσίπα ρε παιδί μου.
Θέλει καναπέ 4.000 ευρώ και δεν έχει καν πτυχίο; Α πα πα πα πα…Αν είναι δυνατόν!
Υ.Γ Επειδή έτυχε να είμαι το αδικημένο παιδί και στις σπουδές, και στα λεφτά, και στο μοίρασμα των λιγοστών ακινήτων..Παρ’ το απόφαση και μην χαλιέσαι γιατί δεν σου πέφτει λόγος στο τέλος -τέλος. Ανεξαρτητοποιήσου συναισθηματικά και οικονομικά εντελώς.Δεν έχει νόημα, δεν μπορείς να κάνεις κάτι, και το πρόβλημα ας το έχουν εκείνοι που αδικούν, αν αδικούν.
Χωρίς πτυχίο, πλαστική καρέκλα από τον παλιατζή και πολύ σου είναι, όλοι το ξέρουν αυτό
🤣🤣🤣🤣😂😂
Σε αυτό ακριβώς το σημείο μου βγήκαν και εμένα τα μάτια.
Το ότι δεν έχει πτυχίο με ποιόν τρόπο δικαιώνει την οργή?Αν είχε δηλαδή,θα ήταν εντάξει να θέλει τόσο πανάκριβο καναπέ?
Αν είχε και part time δουλειά ίσως να άξιζε και τον μπουφέ.
Χωρίς πτυχίο ούτε πλυντήριο..Στη σκάφη τα βρακιά! Φαντάσου όμως τι μπορείς να απαιτήσεις ως νύφη με PhD!εεε;!!!
Εκεί νομίζω ότι θα έκανε την καρδιά της πέτρα και θα της έδινε και το μαγαζί.Θα το άξιζε!
Το ημιτελές για την ώρα μαγαζί, τελειωμένο με δικά της έξοδα!
Καλέ ποια βρακιά?! Ένα βρακί, σου λέει! Πλύνε-βάλε!
Προφανώς εννοεί άνεργη, χωρίς λεφτά και χωρίς πτυχίο = χωρίς σοβαρή προοπτική να αλλάξει κάτι στο οικονονικό και επαγγελματικό της τομέα σύντομα. Ας μη γελιόμαστε, με το τίποτα δεν έχεις μούτρα να απαιτείς καναπέ 4000. Είμαι team κουνιάδα σ αυτή την ερώτηση.
Καλά γενικά πρέπει να απιτείς καναπέ 4.000. Βασικά δεν πρέπει να απαιτείς τίποτα. Άμα θέλει απο μόνος του κάποιος να στο κάνει δω΄ρο οκ, εαν μπορείς να το πάρεις μόνος σου ακόμη καλύτερα.
Δεν πρέπει να έχεις τα μούτρα να απαιτείς το οτιδήποτε όταν άνθρωποι που δεν έχουν καμιά υποχρέωση απέναντι σου, σου προσφέρουν. Το αν έχεις πτυχία και πολλά λεφτά, ή δεν έχεις, δεν παίζει κανένα ρόλο. Για εμένα.
Εγώ πάλι δεν βλέπω να απαιτεί η άλλη κοπέλα κάτι παρά μόνο να διαχειρίζεται ό,τι προσφέρουν οι γονείς στο “γαμπρό” και το πρόβλημα της “διπλοματαιωμένης” τουλάχιστον από ό,τι γράφει είναι “με ποιο δικαίωμα έρχεται να κάνει κουμάντο Αυτή, η Ξένη, με το βρακί της από Τυχαίο Σόι στην Περιουσία ΜΑΣ;” και επιπλέον φωνάζει “μα δεν είναι Η ΚΑΛΗ ΚΟΡΗ ΣΑΝ ΕΜΕΝΑ που έκανα ότι μου είπαν και πήρα πτυχίο και βρήκα δουλειά και τον λεφτά, άρα γιατί να την ευνοούν αντί για εμένα;” Ενώ τους καναπέδες τους χαρίζουν _οι γονείς_ στον _αδερφό_ και το πρόβλημα η γράφουσα το έχει (αν… Διαβάστε περισσότερα »
Τραγικότερο ακόμη, όταν η ματαίωση έρχεται από τους ίδιους τους γονείς
Δεν έχεις δίκιο. Από προσωπικό βίωμα, ο αδερφός του πατέρα μου παντρεύτηκε μια γυναίκα χωρίς πτυχία, χωρίς δουλειά και χωρίς δεύτερο βρακί, που λέει και η γράφουσα. Τη δεκαετία τού ’80, που στα επαρχιακά χωριά μας ήταν σαν δεκαετία τού ’50. Ο θείος μου, όσο καλός άνθρωπος και να είναι, δεν είχε ποτέ το τσαγανό και το πρακτικό μυαλό που χρειάζεται για να σταθείς στον επαγγελματικό στίβο (είναι ελεύθερος επαγγελματίας). Η γυναίκα του μπήκε σε αυτή τη δουλειά, ακούραστη, τον στήριξε, μεγάλωσαν δύο παιδιά, κάνανε μια σχετική περιουσία και έφτιαξαν το δικό τους σπίτι. Αυτή την έκφραση, το “χωρίς δεύτερο… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως ρε παιδιά με αφορμή τη νύφη, έχω παρατηρήσει ότι πάντα αυτοί που μεγαλοπιάνονται κα θέλουν πιο ακριβά, πιο καλά έπιπλα για το σπίτι κτλ είναι αυτοί που δεν πληρώνουν και συνήθως δεν έχουν και δεύτερο βρακί.
Εγώ το έχω παρατηρήσει σε άτομα που τα βρήκαν έτοιμα, είτε έχουν είτε δεν έχουν δεύτερο βρακί.