Αγαπητή «Α, μπα»: Είμαι ερωτευμένη με τον γυναικολόγο μου

Καλησπέρα Αμπα μου. Ελπίζω είτε εσύ είτε η Φαινια να μου δώσετε μια απάντηση που θα με ταρακουνήσει και θα ξυπνήσω. Το πρόβλημα μου είναι πως νομίζω πως είμαι ερωτευμένη με τον γυναικολόγο μου. Το ιστορικό είναι το εξής. Πρόσφατα απέκτησα μια κορούλα. Πηγαίναμε λοιπόν σε κάθε επίσκεψη με τον άντρα μου και πραγματικά περίμενα πως και πως να πάμε κάθε μήνα να ακούσουμε την μικρή. Η μητέρα μου λοιπόν σε κάποια φάση αφού γέννησα και αφού πήγα μόνη μου για έναν μετεγεννητικό έλεγχο μου είπε να πρόσεχω τον γιατρό να μην πάω ούτε για έναν καφέ μαζί του να μου το ζητήσει γιατί λέει στο παρέλθουν πολλοί της είχαν προτείνει κάτι τέτοιο και κάποιος της την είχε πέσει στα ίσια. Αυτό όντως ισχύει καθώς ήμουν παρούσα (της είχε τηλεφωνήσει). Έλα όμως που μετά από αυτό κάτι σαν να ξύπνησε μέσα μου και άρχισα να τον βλέπω αλλιώς. Σε άλλη φάση, καθώς ήμουν στο μαιευτήριο και μπήκε ο γιατρός (ο οποίος είναι εμφανίσιμος, αθλητικός κτλ) μου λένε οι φιλες μου « καλά τι γιατρός ωραίος είναι αυτός» και είχα απαντήσει κατι σαν « εντάξει σιγά καλός είναι». Μήνες μετά και ενώ ο άνθρωπος είναι κύριος και τυπικός και επαγγελματίας βρίσκεται στη σκέψη μου. Ερωτικά, ενώ αυτός δεν έχει δώσει το παραμικρό δικαίωμα ( εκτός αν εξαιρέσει κανείς κάτι mails στα οποία πάντα κλείνει με « φιλάκια» ) αλλά φαντάζομαι απλά είναι ο τρόπος του να γίνεται άμεσος και τον οποίο ποτέ στην αρχή δεν είχα παρεξηγήσει η ερμηνεύσει διαφορετικά. Να σημειώσω ότι η σχέση μου με τον άντρα μου είναι τέλεια και πραγματικά είναι πολύ καλός και με μένα και το μωρό και τον θέλω ερωτικά το ίδιο με πριν. Τι στο καλό μου συμβαίνει;; Ο γιατρός επίσης παντρεμένος με παιδιά και ευτυχισμένος όπως διακρίνει κανείς. Η δική μου εξήγηση είναι πως απλά δεν έχω δουλειά (βρίσκομαι σε άδεια μέχρι και λίγες ακόμα εβδομάδες) καο ασχολούμαι με θέματα που βγάζω από το μυαλό μου. Αλλά τον σκέφτομαι.

Δεν υπάρχει ερώτηση.

Άρα, τι να πούμε;

Αν δεν υπάρχει ερώτηση, δεν βλέπω τι θέλεις να πετύχεις, ώστε να δώσουμε μια συμβουλή.

Οι σκόρπιες σκέψεις που μου έρχονται είναι ότι τα «φιλάκια» ως χαιρετισμός σε μέιλ επαγγελματικό δεν δικαιολογούνται. Δεν χρειάζεται να φιλήσεις κάποιον για να είσαι άμεσος, και ένα «καλημέρα» κάνει τη δουλειά του. Οπότε, ή είναι ωραίος και το ξέρει και του το λένε συνέχεια, και έχει συνηθίσει να παραβιάζει όρια και να το βλέπουν όλοι ως κάτι χαριτωμένο, ή είναι τρομερά αφελής και αμόρφωτος κοινωνικά. Ή και τα δυο, βέβαια, γιατί το ένα τροφοδοτεί το άλλο.

Η άλλη σκόρπια μου σκέψη είναι ότι σου μπήκε η ιδέα όταν σου το είπε η μητέρα σου, οπότε αν κάνω μια πολύ τραβηγμένη υπόθεση, είναι ότι θέλεις να την φτάσεις και αφού της την έπεσαν οι δικοί της γυναικολόγοι, πρέπει να σου την πέσουν και οι δικοί σου, αλλιώς υπολείπεσαι σε κάτι.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News