Αγαπητή Α. ΜΠΑ, Πρώτη φορα γραφω αυτη μου την σκεψη/συναίσθημα γιατι εχω φρικαρει. Ουτε στο ημερολόγιο μου δεν εχω τολμησει να το γραψω. Ειμαι 25 χρονων. Ειμαι ερωτευμένη με το αφεντικο μου. Αυτος ειναι 15 χρόνια μεγαλύτερος απο μενα. Δεν εχει δωσει λαβες ο άνθρωπος. Απλα ειναι υπεροχος, εργατικός, δημιουργικος, αγαπαει τον κοσμο, τα παιδια του (ειναι χωρισμένος με δυο κοριτσακια) Επίσης ειναι το καλύτερο αφεντικο του πλανήτη. Σε βοηθαει, σε μαθαινει, επενδύει στον καθένα που δουλεύει για αυτόν. Σεντ χελπ
– Βλαμμενη
Ε, όχι και βλαμμένη! Μην είσαι τόσο αυστηρή με τον εαυτό σου. Άνθρωπος είσαι.
Είναι σημαντικό να χρησιμοποιούμε όμως τις σωστές λέξεις. Δεν είναι έρωτας αυτό που νιώθεις. Δεν τον ξέρεις. Υποθέτεις ποιος είναι από τα ελάχιστα που αφήνει αυτός να φανούν σε επαγγελματικό περιβάλλον. Τα συμπληρώνεις με την φαντασία σου όπως θέλεις. Να μου πεις, αυτό δεν είναι ο έρωτας; Ναι, αλλά δεν το χαρακτηρίζω έρωτα γιατί στον έρωτα βλέπεις αυτό που θέλεις παραβλέποντας αυτά που σε ενοχλούν, ή ερμηνεύοντας τα λάθος. Ο έρωτας έχει εγγύτητα, περιλαμβάνει άγγιγμα, σεξ. Εσύ λατρεύεις μια φαντασίωση, κάποιον που δεν ξέρεις καθόλου, κάποιον που είναι εντελώς απρόσιτος, κάποιος που έχει εξουσία πάνω σου, δηλαδή τριπλό ΟΧΙ. Σα να έχεις εμμονή με σταρ του σινεμά, αλλά κάπως πιο σοβαρά.
Οπότε, είναι σημαντικά τα υπόλοιπα που συμβαίνουν στη ζωή σου για να εκτιμηθεί η κατάσταση. Σου συμβαίνει συχνά να θέλεις ανθρώπους που δεν είναι διαθέσιμοι; Είσαι ικανοποιημένη από την ζωή σου εκτός δουλειάς; Είσαι εντάξει με τους φίλους σου; Αν τα υπόλοιπα είναι εντάξει, πρόκειται για μικρή γλίστρα, θα τη γλιτώσεις. Αν έχεις την υποψία ότι χρησιμοποιείς μια απρόσιτη ευτυχία που έχεις φτιάξει με το μυαλό σου για να αντέξεις αυτά που δεν σου αρέσουν στην πραγματικότητα σου, σε παρακαλώ να λάβεις τα μέτρα σου με όποιον τρόπο αρμόζει, και αν δεν μπορείς μόνη σου, μην διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
“Αν έχεις την υποψία ότι χρησιμοποιείς μια απρόσιτη ευτυχία που έχεις φτιάξει με το μυαλό σου για να αντέξεις αυτά που δεν σου αρέσουν στην πραγματικότητα σου, σε παρακαλώ να λάβεις τα μέτρα σου με όποιον τρόπο αρμόζει, και αν δεν μπορείς μόνη σου, μην διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια”.
Έπρεπε να μου το είχες πει αυτό σε έμενα Λένα μου, ενάμισι χρόνο νωρίτερα, που έκανα ακριβώς αυτό το πράγμα για αυτό το λόγο και φυσικά το ήξερα. Ένα χρόνο μετά ζήτησα βοήθεια παρακαλώντας και κλαίγοντας.
Να χαίρεσαι που έχεις υπέροχο αφεντικό και μπράβο του αλλά τους έρωτες άστους στην άκρη γιατί αλλιώς ρισκάρεις να χάσεις αυτή τη δουλειά και μαζί την βοήθεια και την εκπαίδευση που σου προσφέρει. Έρωτας και επαγγελματικά δεν πρέπει να μπερδεύονται το ξέρεις αυτό. Μην υπογράφεις ”βλαμμένη” όμως επειδή σου αρέσει ένας άνθρωπος, σε παρακαλώ δηλαδή, απλώς πάρε απόφαση ότι δεν γίνεται κάτι και προχώρα παρακάτω. Τα απαγορευμένα τα παραφουσκώνουμε στο κεφάλι μας μερικές φορές.
να συμπληρώσω και εγώ ότι να καψουρευτείς το αφεντικό σου είναι κάτι σαν το σύνδρομο της στοκχόλμης…προκύπτει συχνά βέβαια επειδή ακριβώς το αφεντικό εξασκεί κάποιο είδος εξουσία απάνω σου όπως γράφει και η λένα…αν τον συναντούσε κάπου τυχαία εκτός δουλειάς ή σε σχέση όπου αυτή θα ήταν από πάνω ( πελάτης πχ ) το πιο πιθανό θα ήταν να μη του έδινε καν σημασία…25 χρονών κοπέλα γαρ…
Γλυκούλα! Θα περάσει, αλήθεια.
Μπορεί να βρει άλλον να φαντασιώνεται .
Εγώ αυτό το έχω πάθει με κάθε αξιόλογο αφεντικό που είχα. Αλήθεια. Νομίζω είναι ανθρώπινο, ειδικά αν τους θαυμάζεις σαν επαγγελματίες και σαν άνθρωπους.
Με κάτι τέτοιες απαντήσεις ερωτεύομαι την Αμπά… ουπς
Μου φαίνεται λίγο στενός αυτός ο ορισμός του έρωτα. Έχω ερωτευτεί και μέσα σε όμορφη σχέση και με κάποια τελείως μη διαθέσιμη. Το συναίσθημα δεν είχε μεγάλη διαφορά και ήταν παρα πολύ πραγματικό. Και φυσικά δε τον ξέρει καλά αλλά δεν είναι αυτό προϋπόθεση του έρωτα. Με τη δεύτερη παράγραφο βέβαια συμφωνώ απολύτως, πολύ καλές συμβουλές.
Λες να έχει και να υπογράφει ως “Κτήτωρ”;
Δύσκολο…πόσες φορές μου ζει τύχει…συμπτωματικά πάντα όταν ήμουν άσχημα στη σχέση μου,ποτέ όταν όλα ήταν καλά.Καλα τα λέει η Λένα 😉
Χμμ ίσως και να είναι έρωτας αν διαβάσουμε ανάμεσα στις γραμμές και υποθέσουμε πράγματα συμπληρωματικά – η γράφουσα δε μας λέει αν είναι καλό γκομενάκι το αφεντικό, αν της αρέσει εμφανισιακά, αν έχει χιούμορ, αν έχουν κάποια κοινά ενδιαφέροντα κλπ, μόνο ότι είναι δημιουργικός, εργατικός, και καλό αφεντικό (τα οποία σίγουρα σε κανένα ουράνιο και τόξο δεν είναι αρκετά για να πεις ότι ερωτεύτηκες). Αν υποθέσουμε ότι ισχύουν και όλα τα έξτρα και στην περίπτωση που όντως είναι έρωτας και δε σου περάσει αυτή η πετριά πολύ πολύ σύντομα, τότε πολλή πολλή *ΠΟΛΛΗ* προσοχή, γιατί οι έρωτες με προϊσταμένους μόνο… Διαβάστε περισσότερα »
Γλυκούλα μου νομίζω πως απλώς τον θαυμάζεις πολύ και πως σε έχει γοητεύσει ο τρόπος του. Δεν νομίζω να είναι έρωτας όμως. Είμαι από αυτές που πιστεύουν πως ο έρωτας αν δεν είναι αμοιβαίος, δεν είναι έρωτας! Όταν επιλέγεις τον άλλον γνωρίζοντας και όλες τις πτυχές του, τις παραμέτρους του, τα καλά του, τα στραβά του, τα αληθινά του τέλος πάντων, τότε βλέπεις αν ερωτεύτηκες ειλικρινά…. Έτσι το βλέπω εγω… Όλο το υπόλοιπο μπορεί να είναι μια φαντασίωση που όντως μπορεί να σε τρελάνει είτε από χαρά είτε από λύπη αναλόγως πως το βλέπεις κάθε στιγμή, αλλά δεν το θεωρώ… Διαβάστε περισσότερα »
´Όταν επιλέγεις τον άλλον γνωρίζοντας και όλες τις πτυχές του, τις παραμέτρους του, τα καλά του, τα στραβά του, τα αληθινά του τέλος πάντων, τότε βλέπεις αν ερωτεύτηκες ειλικρινά….´ Δεν είναι έτσι ακριβώς. Πόσες και πόσες φορές μάς έχει συμβεί ή έχουμε ακούσει απο άλλους ότι ο άνθρωπός τους αποδείχτηκε ότι ήταν κάτι άλλο από αυτό που νόμιζαν τελικά. Η πλάνη του έρωτα βλέπεις.. Ποτέ δεν μπορεις να ξέρεις ολες τις πτυχες του άλλου. Επίσης , ο έρωτας πάντα μα πάντα ειναι κάτι το μοναχικό. Βλέπεις τον άλλον με τα δικά σου μάτια και τον εξειδανικεύεις λιγότερο ή περισσότερο είτε… Διαβάστε περισσότερα »
Όχι όχι μουσιτσα μου! Δεν υποτιμώ τους άλλους ανθρώπους ούτε και τα συναισθήματα τους! Απλώς έδωσα την δική μου εκδοχή για τον έρωτα! Έτσι το βλέπω εγώ! Δεν είμαι ο κανόνας, δεν το βλέπουν όλοι όπως εγώ, ούτε υπάρχει και επίσημη εκδοχή του έρωτα από όσο γνωρίζω. Ακόμα και ο αγαπημένος μου Ρίτσος την δική του γνώμη εκφράζει μέσα από τα γραπτά του και τα ποιήματα του! Ο καθένας το βιώνει διαφορετικά!