Έχω το εξής θέμα, το οποίο δεν γνώριζα καν ότι έχω, το ανακάλυψα πολύ αργά από αρκετές διαφορετικές φιλες μου κυρίως. Είμαι λιγο απόμακρη στις αγκαλιές και στο άγγιγμα. Στις αγκαλιές κάνοντας μου πλάκα γυναίκες φίλες μου έχουν πει ότι δεν ξέρω να αγκαλιάζω. Επειδή ρώτησα για να καταλάβω μου είπαν ότι ουσιαστικά δεν αγκαλιάζω, αλλά δημιουργώ ένα όριο μέχρι που μπορείς να αγκαλιασεις! Με το άγγιγμα πάλι, συχνά μου βγαίνει αυθόρμητα Όταν βλέπω την πρόθεση για άγγιγμα να μαζευομαι ή αντανακλαστικά να διώχνω την πηγή αγγιγματος. Χωρίς καν να το καταλαβαίνω! Αυτο με έκανε να το καταλάβω ο φίλος μου ο οποίος στις αρχές παρεξηγιοταν , πλέον όμως το καταλαβαίνει. Το περίεργο είναι ότι δεν το ειχα καταλάβει γιατί ειμαι πολύ κοινωνική φιλική και πρόσχαρη και κάνω πολλούς φίλους Οπότε για κάποιο λόγο νόμιζα ότι ειμαι πολύ ανοιχτή, δεν είχα ιδέα ότι είμαι έτσι, και ακόμα και τώρα που το σκέφτομαι μου κάνει Πολύ αντίθετο από αυτό το προφιλ. Θα ήθελα την άποψή σου, σου φαίνεται σωστό να προσπαθήσω να το αλλάξω και να… μάθω να αγκαλιάζω; πιστεύεις ότι θα μπορούσε να σημαίνει κάτι βαθύτερο αυτή η συμπεριφορά μου; πραγματικά αναρωτιέμαι.
–Sssilence
Όλα όσα κάνουμε εξηγούνται με κάτι βαθύτερο, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει όλα να αναλυθούν. Όσο έχεις κοινωνικές σχέσεις, φίλους και οικογένεια γύρω σου, δεν χρειάζεται οπωσδήποτε να καταλάβεις γιατί προτιμάς μεγαλύτερες αποστάσεις από το μέσο όρο.
Αν θέλεις οπωσδήποτε να το ψάξεις, μπορείς, μαζί με έναν ψυχολόγο (εφόσον δεν έχεις ιδέα από πού να ξεκινήσεις).
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κάποτε σε κάποια σεμινάρια που έκανα, η καθηγήτρια μας σήκωνε έναν έναν και μας πλησίαζε τόσο όσο της επιτρεπαμε λέγοντας τη λέξη stop. Κάποιος μπορεί να της έλεγε να σταματήσει ενώ ήταν ακόμα 2 βήματα μακριά του, άλλος όταν είχε φτάσει σε απόσταση αναπνοής κτλ. Στόχος ήταν να κατανοήσουμε πως ο κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του όρια. Από τη στιγμή που όπως λέει και η Λένα δε δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινότητα σου, τότε ίσως αυτο να είναι το οριο σου. Και είναι εντάξει.
Ήμουν κι εγώ σαν κι εσένα, κι ακόμα είμαι σε κάποιο βαθμό. Σε εμένα τελικά οφειλόταν στο ότι με τους γονείς μου η σωματική επαφή ήταν σχεδόν ανύπαρκτη από πολύ μικρή ηλικία. Μεγαλώνοντας μπορούσα να δεχτώ αγγίγματα μόνο από ερωτικούς συντρόφους και δεν μπορούσα να καταλάβω τις φίλες μου που όλο αγκαλιάζονταν και χάιδευαν τα μαλλιά η μία της άλλης πχ. Ποτέ δεν έχω κάνει μασάζ ακριβώς γι’ αυτό το λόγο και ακόμα δεν νιώθω άνετα να μου τρίψει κάποιος τον αυχένα όταν είμαι πιασμένη. Το θέμα με τις (μη ερωτικές) αγκαλιές άρχισε να αλλάζει όταν γνώρισα την οικογένεια του… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εμένα μου πέφτουν άβολα αυτά τα πράγματα.Δεν περίμενα όμως να μου το επισημάνει κάποιος πρώτα.Το γνωρίζω από πάντα.Με δυσκολεύουν οι εκδηλώσεις τρυφερότητας.Κι από εμένα και προς εμένα.Όχι μόνο η επαφή,αλλά και σε λεκτικό επίπεδο.Μόνο με τα παιδιά μου έβγαινε πάντα απόλυτα φυσικά.Ωστόσο κανείς δε με θεωρεί ψυχρό άνθρωπο.Εκτός από έναν πολύ πρώην,που όλο γκρίνιαζε,αλλά αυτός δεν πιάνεται,γιατί ήταν βλαμμένο.Σίγουρα λόγοι υπάρχουν και τους αναγνωρίζω.Είναι οι εργοστασιακές μου ρυθμίσεις.Είναι ο τρόπος που μεγάλωσα χωρίς πολλά τέτοια.Είναι οι οικογενειακές ισορροπίες,που με έφεραν στη θέση του πιο δυνατού μέλους από νωρίς.Ήταν ο φόβος της απόρριψης,που δε με άφηνε να δείξω κάτι παραπάνω,για… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν υπάρχει κάτι κακό σε αυτό. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και έχει ένα συγκεκριμένο όριο στη διαχυτικότητα. Εμένα μπορεί να μου αρέσει να αγκαλιάζω τους φίλους μου, αλλά σε κάποιον άλλο μπορεί να μην αρέσει. Τα δικά σου προσωπικά όρια πρέπει να γίνονται απολύτως σεβαστά από όλους.
Μα πόσο γλύκα ειναι αυτό το σκυλάκι;ευχαρίστως το ζούλαγα
Καλησπέρα παιδιά, κι εγώ στο ίδιο κλαμπ. Με αγκαλιάζουν και κάθομαι σαν αγγούρι, με έχουν πάρει είδηση και με κοροϊδεύουν (με καλό τρόπο). Πιστεύω ότι έχει σχέση με τα παιδικά χρόνια γιατί ξέρω ότι δεν θέλω με τίποτα να με ακουμπά η μαμά μου αλλά παραδόξως με τους ερωτικούς συντρόφους μου στα χαλαρά μας δεν νιώθω απειλή ή αμήχανα. Διαχωρίζεται κάπως το άγγιγμα του μπαμπά με της μαμάς ; και το φιλικό από το ερωτικό;
@Sssilence σε νιώθω όσο δεν φαντάζεσαι!!
Έτσι ακριβώς είμαι κ εγώ, απο μικρή έτσι ένιωθα, να σκεφτείς αλλάζει ο χρόνος την πρωτοχρονιά κ ούτε τώρα δεν αγκαλιάζω κ δεν φιλάω τους συγγενείς ή φίλους μου. Ο άντρας μου με έχει μάθει κ δεν έχει πρόβλημα,το κακό είναι ότι ενώ τα παιδιά μου όσο είναι μικρά τα φιλάω κ τα αγκαλιάζω, τώρα τελευταία συνείδητοποιησα ότι πλέον με ενοχλεί κάποιες φορές το άγγιγμα της κόρης μου που είναι 6, 5 ετών! Εννοείται δεν της το δείχνω κ προσπαθώ να το ξεπεράσω αλλά γενικά γιατί αγχώνεσαι, είμαστε καποιοι άνθρωποι που δεν μας αρέσει η επαφή, δεν το βρίσκω κακό!… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ ότι ο κάθε άνθρωπος έχει τα προσωπικά του ορια και αν θέλουμε να εχουμε αρμονικές σχέσεις θα πρέπει να μάθουμε να τα αναγνωρίζουμε και να τα σεβόμαστε. Από την άλλη πλευρά ωστόσο η αγκαλιά και τα αγγίγματα είναι τρόπος έκφρασης της αγάπης και εαν κάποιος αισθάνεται ότι αδυνατεί να εκφραστεί έτσι δεν θα ήταν κακο να το ψάξει. Μπορεί στην ερωτικη σχέση να έχεις βρει καποιον με τον οποίο ταιριάζεις και σε αυτό το κομμάτι ή μπορεί ο άλλος με τον καιρό να το συνηθισει και να το αποδεχτεί, δεν είναι το ίδιο όμως με τα παιδιά. Εκεί η… Διαβάστε περισσότερα »