Λένα και σχολιαστές, θέλω τη γνώμη σας. Πριν από 4 μήνες είδα τυχαία τον πρώην σύντροφό μου με τη νέα του σχέση. Πήγα και χαιρέτησα ευγενικά, ίσως από περιέργεια ίσως από ενδιαφέρον δεν ξέρω τι ακριβώς. Μου φάνηκε χαμένος σα να είχε πιει η να είχε πάρει κάτι. Μετά από ένα μήνα τον ξαναείδα μόνο του και με ρώτησε γιατί πήγα να του μιλήσω τότε και αν τον παρακολουθούσα γιατί δεν κατάλαβε πως βρέθηκα μπροστά του. Να πω εδώ, πως τη μέρα εκείνη είχε πολύ κόσμο λόγω ενός φεστιβάλ και καταλαβαίνω ότι ίσως δε με είδε που περπατούσα προς το μέρος του. Αλλα από αυτό, να αρχίσει να με κατηγορεί ότι τον παρακολουθω; Όταν χωρίσαμε ήταν δύσκολα αλλά κράτησα την αξιοπρέπεια μου και δεν έχω δώσει ποτέ δείγμα τέτοιας συμπεριφοράς. Επίσης του είπα να πάμε για κανένα καφέ η ένα ποτό καμιά φορά και μου απάντησε πως “δεν ξέρεις πότε τι μπορεί να συμβεί” και δε θέλει να ξαναβρεθούμε. Δεκτό και κατανοητο. Δε στεναχωρέθηκα που δε θέλει να ξαναβρεθούμε, όμως με στεναχώρησε αυτό που μου είπε ότι τον παρακολουθω σαν να έχει μια λάθος εικόνα για μένα. Το όλο θέμα το άφησα πισω, μέχρι που τον ξαναείδα έξω από το γυμναστήριο μου και αυτή τη φορά έκανα πως δεν τον είδα. Δε θέλω να το ξανακάνω αυτό. Είναι σημαντικός άνθρωπος για μένα και ακόμα και αν δε θέλει να έχουμε επαφή , μου φαίνεται ακραίο εγώ να περάσω στο άλλο άκρο και να παριστάνω ότι δεν τον βλεπω. Μπορώ να κανω κάτι; Σημείωση: μένουμε σε πολύ μικρή πόλη.
– Assumptions
Κακώς θεωρείς σημαντικό άνθρωπο κάποιον που σου φέρεται έτσι.
Είναι δύσκολο να δεχτείς ότι ο πρώην σου είναι ….. (συμπληρώστε ελεύθερα) αλλά αν τον κάνεις «σημαντικό» στο μυαλό σου, δεν αποκτάς εσύ παραπάνω αξία. Δεν προσδιορίζεσαι από την ποιότητα των σχέσεων που κάνεις. Δεν μπορείς να ελέγξεις σε τέτοιο βαθμό τη ζωή σου. Το πόσο καλά πήγε μια σχέση έχει να κάνει και με τον άλλον. Αν ο άλλος δεν θέλει ούτε να σε βλέπει μπροστά του, δεν ξέρω πώς γίνεται να νιώθεις εσύ καλά με αυτό και να τον θεωρείς σημαντικό. Πώς γίνεται να ακούς το «δεν ξέρεις ποτέ τι μπορεί να συμβεί» και να επιμένεις ότι δεν τρέχει τίποτα. Τι πρέπει να κάνει, τι πρέπει να πει, για να παρεξηγηθείς και να πεις «ε μα τον ….!» (συμπληρώστε ελεύθερα).
Όχι μόνο να παριστάνεις ότι δεν τον βλέπεις, αλλά όταν τον βλέπεις, να παριστάνεις και ότι δεν πολυθυμάσαι ποιος είναι. Δεν θα σου δώσει κανείς βραβείο που είσαι καλή, υπεράνω και φέρεσαι σε όλους με ευγένεια. Αυτό που καταφέρνεις είναι να σε βλέπει ο πρώην και να στρίβει. Μάθε στον εαυτό σου να θυμώνει. Μου φαίνεται ότι αυτό θα γίνει το επόμενο σλόγκαν του ‘Α μπα’.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αυτά τα ποτά και τους καφέδες με πρώην δεν τα πολυκαταλαβαίνω, δεν τα απορρίπτω αλλά δεν είναι για όλες τις σχέσεις. Εσύ τον θεωρείς σημαντικό, εκείνος δε θέλει ούτε να σε βλέπει, ούτε να σε ξέρει άρα ή κάτι δε μας λες ή κάτι δεν έχεις καταλάβει. Για εμένα, το καλύτερο είναι μα αφήνουμε τον άλλον στην ησυχία του, είτε είναι φιλική είτε ερωτική η σχέση, σε περίπτωση που έχει τελειώσει.
Εγώ τώρα θυμώνω με τον εαυτό μου που δεν θύμωσα, με αυτούς που έπρεπε, όταν έπρεπε 🙁
“Κακώς θεωρείς σημαντικό άνθρωπο κάποιον που σου φέρεται έτσι.”.
Πολύ καλό!
Μια στο φεστιβάλ, λίγο μετά τυχαία (δεν μας λες πού), λίγο πιο μετά στο γυμναστήριο… μήπως σε παρακολουθεί εκείνος;
Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν έχει δικαίωμα ο πρωην να μην θέλει να τη βλέπει; Δε ξέρουμε τι δεδομένα είχε η σχέση που τελειώσε πχ μπορεί αυτή να τον κεράτωσε, μπορεί αυτή να το τελειώσε, μπορεί να έχει αυτός ακόμα αισθήματα και για αυτό να λεει “δεν ξέρεις τι γίνεται”, μπορεί χίλια δυό. Γιατί θεωρούμε δεδομένο οτι είναι απαραίτητα … ;
επειδη απλα τον χαιρετησε ευγενικα στον δρομο κι εκεινος την εβγαλε psycho;;;;
Την είδε σταρ ο πρώην φίλος σου, που τον ακολουθούν οι παπαράτσι…
Λένα Καλή Χρονιά !! Μου άρεσε πολύ η απάντηση. Πριν λίγες μέρες είχα μια συζήτηση με τον άντρα μου για τη μητέρα του και κατέληξα στο ότι αν θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι πρέπει να εστιάζουμε σε αξίες που εμείς ελέγχουμε. Οι σχέσεις μας δεν ελέγχονται μόνο από εμάς καθώς είναι διαπροσωπικές.
Δεν ξέρω εάν το παραπάνω σκεπτικό είναι κοντά σε αυτό που γράφεις, αλλά με βολεύει και το κρατάω.
Είναι ο κλασικός αντρικός εγωισμός.ακους εκεί τον παρακολουθούσες!
Αυτό που είπε η αμπα.σαν να μην υπάρχει.τοσο αορτακς που στο τέλος να αναρωτηθεί αν υπάρχει
Δεν έχουμε ιδέα το τι μπορεί να έχει γίνει στο παρελθόν ανάμεσα σε αυτούς τους δυο ανθρωπους, αλλα το βάφτισες “κλασσικό αντρικό εγωισμό”. Υπάρχει κάποιος ορισμός αυτού του είδους εγωισμού; Βγαίνει σε γυναικείο και unisex;
*αόρατος ήθελα να πω
Πιο πολύ στους άντρες το έχω παρατηρήσει γιατί νομίζουν ότι όλα και όλες οι αποφάσεις μας κινούνται γύρω από αυτούς.Γι αυτο μου βγήκε αυθόρμητα να το θέσω έτσι.
Δείγματα τέτοιας συμπεριφοράς δεν έδωσες μεν, αλλά δε μας δίνεις και κανένα feedback για τις συνθήκες του χωρισμού σας δε. Πες ρε παιδί, χωρίσαμε πολιτισμένα ή απολίτιστα, να έχουμε και εμείς μια βάση στο σχόλιό μας. Ανώνυμα είναι άλλωστε. Για τους Χ λόγους λοιπόν, ο άνθρωπος δεν θέλει να έχετε καμία επαφή και στο έχει δηλώσει ρητά. Θες/δε θες, αυτό είναι. Ναι, θα κάνεις ότι δεν τον βλέπεις όταν πετυχαίνεστε. Ούτε για καφέ/ποτό θα πάτε, όπως πολύ “χαριτωμένα” του ζήτησες αφού σε ρώτησε αν τον παρακολουθείς και αφού έχεις ήδη εικόνα όλης της συμπεριφοράς του μετά το πρώτο αψυχολόγητο ντου… Διαβάστε περισσότερα »
Κ εγώ σε μικρή πόλη, μεγάλος έρωτας (από μεριάς μου κυρίως) μου έψησε το ψάρι (καμμένη τσιπούρα και καθόλου αλανιάρα, ήμουν εξαιτίας του), όμως κάποια ωραία μέρα είπα φτάνει. Και τον χωρίζω (με τεράστια δυσκολία). Όμως αφού το αποφάσισα, τέλος. Ούτε καλημέρα. Σε μικρή πόλη και εμείς, για μένα αόρατος, ανύπαρκτος, όπου και όπως και αν τον πετύχαινα. Εννοείται έκανε παράπονα σε κοινούς φίλους ότι δεν τον χαιρετάω. Αυτός μόνο όταν με έβλεπε με αντρική παρέα (σχέση, ή ραντεβού) με χαιρετούσε, παρόλο που είχα ύφος “ποιος είναι αυτός, δεν τον θυμάμαι από κάπου”. Αν ήμουν μόνη ή αυτός με παρέα,… Διαβάστε περισσότερα »